- 1,605
- 4,019
- 144
Welcome to xforum
Click anywhere to continue browsing...
Carry on pehli vaar panjabi vampire ali story padhi aa attt aa
- 1,605
- 4,019
- 144
sammnirmaan thank you bro support layi bass ida hi support karde rahwo te jo vadia laga usnu point out karde rahwo
Amanpreet Sarliwala
Active Member
- 1,284
- 1,273
- 143
- 1,605
- 4,019
- 144
Amanpreet Sarliwala agla update likhiya ja reha aa je mahul bann gya te ajj rati hi aa jawe ga nahi te kal paka next update mil jawe ga.
Amanpreet Sarliwala
Active Member
- 1,284
- 1,273
- 143
- 1,605
- 4,019
- 144
2: ਜਵਾਬ
ਪਿਛਲੀ ਜਾਣਕਾਰੀ:
ਪਿਛਲੇ ਅਪਡੇਟ ਵਿੱਚ ਤੁਸੀਂ ਪੜ੍ਹਿਆ ਕਿ ਕਿਵੇਂ ਸਾਹਿਲ ਨੂੰ ਪਤਾ ਲੱਗਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਇੱਕ ਵੈਂਪਾਇਰ ਬਣ ਚੁੱਕਾ ਹੈ। ਫਿਰ ਤੁਸੀਂ ਇਹ ਵੀ ਪੜ੍ਹਿਆ ਕਿ ਸਾਹਿਲ ਨੇ ਇੱਕ ਕੁੜੀ ਨੂੰ ਤਿੰਨ ਗੁੰਡਿਆਂ ਤੋਂ ਬਚਾਇਆ। ਪਰ ਉਸਨੇ ਆਪਣੀਆਂ ਸ਼ਕਤੀਆਂ ਉਸ ਕੁੜੀ ਸਾਹਮਣੇ ਦਿਖਾ ਦਿੱਤੀਆਂ। ਤੇ ਉਸ ਕੁੜੀ ਨੇ ਆ ਕੇ ਸਾਹਿਲ ਨੂੰ ਜੱਫੀ ਪਾ ਲਈ।
ਹੁਣ ਅੱਗੇ…
ਕੁੜੀ ਸਾਹਿਲ ਨੂੰ ਜੱਫੀ ਪਾ ਕੇ ਖੜ੍ਹੀ ਸੀ, ਤੇ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਸਾਹਿਲ ਨਾਲ ਚਿੰਬੜੀ ਹੋਈ ਸੀ ਜਿਵੇਂ ਉਸ ਕੋਲੋਂ ਦੂਰ ਹੋਣਾ ਹੀ ਨਾ ਚਾਹੁੰਦੀ ਹੋਵੇ। ਕੁਝ ਸਮੇਂ ਤੱਕ ਤਾਂ ਸਾਹਿਲ ਵੀ ਉਸਨੂੰ ਜੱਫੀ ਪਾ ਕੇ ਖੜ੍ਹਾ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ ਪਰ ਉਹ ਆਪਣੇ ਦਿਮਾਗ ਅਤੇ ਮਨ 'ਤੇ ਕਾਬੂ ਪਾ ਲੈਂਦਾ ਹੈ, ਤੇ ਕੁੜੀ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਤੋਂ ਦੂਰ ਕਰਨ ਲੱਗਦਾ ਹੈ। ਪਰ ਕੁੜੀ ਉਸਤੋਂ ਦੂਰ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀ।
ਸਾਹਿਲ ਆਪਣੇ ਮਨ ਵਿੱਚ ਸੋਚਦਾ ਹੈ 'ਇਹ ਕੀ? ਇਹ ਤਾਂ ਹਿੱਲੀ ਤੱਕ ਵੀ ਨਹੀਂ।' ਉਹ ਫਿਰ ਥੋੜ੍ਹਾ ਹੋਰ ਜ਼ੋਰ ਲਾਉਂਦਾ ਹੈ ਪਰ ਕੁੜੀ ਫਿਰ ਵੀ ਟੱਸ ਤੋਂ ਮੱਸ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀ। ਪਰ ਇਸ ਵਾਰ ਕੁੜੀ ਖੁਦ ਹੀ ਉਸ ਤੋਂ ਦੂਰ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਤੇ ਉਸ ਵੱਲ ਦੇਖ ਕੇ ਮੁਸਕਰਾਉਣ ਲੱਗ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਸਾਹਿਲ ਜਦੋਂ ਆਪਣੇ ਸਾਹਮਣੇ ਉਸ ਕੁੜੀ ਨੂੰ ਇੱਦਾਂ ਸੈਕਸੀ ਅੰਦਾਜ਼ ਨਾਲ ਮੁਸਕਰਾਉਂਦੇ ਦੇਖਦਾ ਹੈ, ਇੱਕ ਪਲ ਲਈ ਤਾਂ ਉਸਦਾ ਦਿਲ ਹੀ ਰੁਕ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
ਉਸਦਾ ਧਿਆਨ ਖੁਦ-ਬ-ਖੁਦ ਹੀ ਉਸ ਕੁੜੀ ਦੇ ਜਿਸਮ ਨੂੰ ਨਿਹਾਰਨ ਲੱਗ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਕਿਉਂਕਿ ਉਸਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਖੜ੍ਹੀ ਕੁੜੀ ਹੈ ਹੀ ਇੰਨੀ ਕਿਊਟ ਅਤੇ ਸੈਕਸੀ ਸੀ। ਉਪਰੋਂ ਉਸਨੇ ਕੱਪੜੇ ਹੀ ਉਦਾਂ ਦੇ ਪਾਏ ਹੋਏ ਸਨ। ਪਤਲਾ ਲੱਕ, ਭਰੇ ਪੱਟ ਤੇ ਉਪਰੋਂ ਉਸਦੇ ਪਰਫੈਕਟ ਸਾਈਜ਼ ਦੇ ਮਮੇਂ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਆਕਾਰ ਉਸਦੇ ਟੌਪ ਵਿੱਚੋਂ ਸਾਫ਼ ਦਿਖ ਰਿਹਾ ਸੀ।
ਉਸਨੂੰ ਚੈੱਕ ਆਊਟ ਕਰਦੇ ਦੇਖ, ਉਹ ਕੁੜੀ ਹੋਰ ਮੁਸਕੁਰਾ ਦਿੰਦੀ ਹੈ। ਸਾਹਿਲ ਉਸਦੀ ਮੁਸਕਰਾਹਟ ਵਿੱਚ ਗੁਆਚਣ ਹੀ ਲੱਗਾ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਖੁਦ ਨੂੰ ਸੰਭਾਲ ਲੈਂਦਾ ਹੈ, ਤੇ ਕੁੜੀ ਨੂੰ ਪੁੱਛਦਾ ਹੈ, "ਤੁਸੀਂ ਠੀਕ ਤਾਂ ਹੋ ਨਾ? ਤੁਹਾਨੂੰ ਕੁਝ ਹੋਇਆ ਤਾਂ ਨਹੀਂ?"
ਕੁੜੀ: (ਮੁਸਕੁਰਾਉਂਦੇ ਚਿਹਰੇ ਨਾਲ) "ਜੋ ਮੈਂ ਸੋਚਿਆ ਸੀ, ਤੁਸੀਂ ਤਾਂ ਉਸਤੋਂ ਵੀ ਜ਼ਿਆਦਾ ਕਾਬਿਲ ਨਿਕਲੇ, ਸਾਹਿਲ।"
ਸਾਹਿਲ ਨੂੰ ਝਟਕਾ ਲੱਗਦਾ ਹੈ ਕਿ ਇਸ ਕੁੜੀ ਨੂੰ ਮੇਰਾ ਨਾਮ ਕਿਵੇਂ ਪਤਾ? ਕੀ ਇਹ ਮੈਨੂੰ ਜਾਣਦੀ ਹੈ? ਵੈਸੇ ਮੈਨੂੰ ਇਸਦੀ ਸ਼ਕਲ ਥੋੜ੍ਹੀ ਜਾਣੀ-ਪਛਾਣੀ ਤਾਂ ਲੱਗ ਰਹੀ ਹੈ। ਸਾਹਿਲ ਆਪਣੇ ਮਨ ਵਿੱਚ ਇਹ ਸਭ ਸੋਚ ਹੀ ਰਿਹਾ ਸੀ ਕਿ... ਉਸ ਕੁੜੀ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਫਿਰ ਉਸਦੇ ਕੰਨੀ ਪੈਂਦੀ ਹੈ।
ਕੁੜੀ: "ਤੁਹਾਨੂੰ ਬਹੁਤ ਪਿਆਸ ਲੱਗ ਰਹੀ ਹੋਣੀ ਹੈ ਨਾ? ਤੁਸੀਂ ਖੁਦ 'ਤੇ ਬਹੁਤ ਮੁਸ਼ਕਿਲ ਨਾਲ ਕਾਬੂ ਕਰ ਰਹੇ ਹੋਵੋਗੇ। ਚਲੋ ਆਓ, ਆਪਣੀ ਪਿਆਸ ਬੁਝਾ ਲਵੋ।"
ਤੇ ਉਹ ਕੁੜੀ ਸਾਹਿਲ ਦੇ ਬਿਲਕੁਲ ਕਰੀਬ ਆ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਤੇ ਆਪਣੀ ਧੌਣ ਨੂੰ ਸਾਹਿਲ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਕਰ ਦਿੰਦੀ ਹੈ। ਕੁੜੀ ਦੀ ਬੌਡੀ ਦੀ ਮਹਿਕ ਤੇ ਉਸਦੀ ਧੌਣ ਵਿੱਚ ਵਹਿ ਰਿਹਾ ਖੂਨ ਸਾਹਿਲ ਨੂੰ ਮਜਬੂਰ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਆਪਣੇ ਦੰਦ ਉਸ ਕੁੜੀ ਦੀ ਧੌਣ 'ਤੇ ਲਾ ਦੇਵੇ ਤੇ ਉਸਦਾ ਖੂਨ ਪੀ ਜਾਵੇ।
ਕੁੜੀ: (ਸੇਡਿਊਸਿੰਗ ਮੁਸਕਰਾਹਟ ਨਾਲ) "ਜ਼ਿਆਦਾ ਨਾ ਸੋਚੋ। ਬੱਸ ਪੀ ਜਾਓ।"
ਸਾਹਿਲ ਕੋਲ ਫਿਰ ਬਿਲਕੁਲ ਵੀ ਸਬਰ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ ਤੇ ਉਹ ਕੁੜੀ ਨੂੰ ਘੁੱਟ ਕੇ ਜੱਫੀ ਪਾ ਲੈਂਦਾ ਹੈ ਤੇ ਆਪਣੇ ਦੰਦ ਕੁੜੀ ਦੀ ਧੌਣ ਵਿੱਚ ਖੁੱਭਾ ਦਿੰਦਾ ਹੈ।
ਕੁੜੀ: "ਆਹ, ਆਰਾਮ ਨਾਲ! ਮੈਂ ਇੱਥੇ ਹੀ ਹਾਂ, ਕਿਤੇ ਭੱਜੀ ਨਹੀਂ ਚੱਲੀ।"
ਪਰ ਸਾਹਿਲ ਨੇ ਕੁੜੀ ਦੀ ਗੱਲ ਨੂੰ ਇਗਨੋਰ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਕਿਉਂਕਿ ਉਸਦਾ ਪੂਰਾ ਧਿਆਨ ਬੱਸ ਉਸਦਾ ਖੂਨ ਪੀਣ ਵਿੱਚ ਸੀ। ਸਾਹਿਲ ਨੂੰ ਇਹ ਖੂਨ ਇੰਨਾ ਸਵਾਦ ਲੱਗ ਰਿਹਾ ਸੀ ਜਿਵੇਂ ਉਸਦੀ ਕੋਈ ਫੇਵਰੇਟ ਡਿਸ਼ ਹੋਵੇ। ਸਾਹਿਲ ਨੂੰ ਖੂਨ ਪੀਂਦੇ-ਪੀਂਦੇ ਮਹਿਸੂਸ ਹੋ ਰਿਹਾ ਸੀ ਜਿਵੇਂ ਉਸਦੇ ਤੇ ਉਸ ਕੁੜੀ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਕੋਈ ਕਨੈਕਸ਼ਨ ਬਣ ਰਿਹਾ ਹੋਵੇ।
ਕੁੜੀ: "ਲੱਗਦਾ ਹੈ ਤੁਹਾਨੂੰ ਮੇਰਾ ਖੂਨ ਬਹੁਤ ਪਸੰਦ ਆਇਆ।"
ਕੁੜੀ ਦੇ ਮੁੱਖ 'ਤੇ ਅਜੇ ਵੀ ਇੱਕ ਫਲਰਟਿੰਗ ਮੁਸਕਰਾਹਟ ਸੀ। ਪਰ ਸਾਹਿਲ ਦਾ ਧਿਆਨ ਬੱਸ ਉਸਦਾ ਖੂਨ ਪੀਣ ਵਿੱਚ ਹੀ ਸੀ। ਪਰ ਉਸੇ ਹੀ ਪਲ ਸਾਹਿਲ ਨੂੰ ਵੀ ਆਪਣੀ ਧੌਣ ਵਿੱਚ ਉਸ ਕੁੜੀ ਦੇ ਦੰਦ ਖੁੱਭਦੇ ਮਹਿਸੂਸ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਸਾਹਿਲ ਦੀ ਧੌਣ ਵਿੱਚ ਉਸ ਕੁੜੀ ਦੇ ਦੰਦ ਖੁੱਭਦੇ ਹੀ ਉਸ ਲਈ ਖੂਨ ਦਾ ਸੁਆਦ ਪਹਿਲਾਂ ਨਾਲੋਂ ਵੀ 100 ਗੁਣਾ ਵੱਧ ਜਾਂਦਾ ਆ।
ਸਾਹਿਲ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਤੇ ਉਸ ਕੁੜੀ ਦੇ ਵਿੱਚ ਕਨੈਕਸ਼ਨ ਹੋਰ ਸਟਰੌਂਗ ਹੁੰਦਾ ਮਹਿਸੂਸ ਹੋਣ ਲੱਗਾ। ਤੇ ਉਸਨੂੰ ਕੁਝ-ਕੁਝ ਯਾਦ ਆਉਣ ਲੱਗ ਪਿਆ। ਉਸਦੇ ਦਿਮਾਗ ਵਿੱਚ ਜਿਵੇਂ ਫਿਲਮ ਚੱਲਣ ਲੱਗ ਪਈ ਸੀ। ਪਰ ਉਸਨੂੰ ਇਹ ਸਭ ਉਸ ਕੁੜੀ ਦੇ ਹੀ ਪੀ.ਓ.ਵੀ. (ਪੁਆਇੰਟ ਆਫ ਵਿਊ) ਨਾਲ ਦਿਖ ਰਿਹਾ ਸੀ।
ਉਸਨੂੰ ਦਿਸਦਾ ਹੈ ਕਿ ਸ਼ਾਮ ਦਾ ਸਮਾਂ ਹੈ ਤੇ ਉਹ ਦੁਕਾਨ ਤੋਂ ਸਾਮਾਨ ਲੈ ਕੇ ਘਰ ਵਾਪਸ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਤੇ ਇੱਕ ਸ਼ਖਸ ਉਸ ਕੁੜੀ ਨੂੰ ਪੁੱਛਦਾ ਹੈ, "ਕੀ ਤੂੰ ਫੈਸਲਾ ਕਰ ਲਿਆ ਹੈ...?"
ਕੁੜੀ: "ਹਾਂ, ਮੈਂ ਫੈਸਲਾ ਕਰ ਲਿਆ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਮੁੰਡਾ ਹੀ ਮੇਰਾ ਘਰਵਾਲਾ ਬਣੇਗਾ।"
ਅਚਾਨਕ ਹੀ ਸੀਨ ਬਦਲਦਾ ਹੈ ਤੇ ਮੈਂ ਇੱਕ ਖਾਲੀ ਬਿਲਡਿੰਗ ਵਿੱਚ ਜ਼ਮੀਨ 'ਤੇ ਲੰਮਾ ਪਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ ਤੇ ਉਹ ਕੁੜੀ ਮੇਰੇ ਲਾਗੇ ਹੀ ਖੜ੍ਹੀ ਸੀ। ਸ਼ਾਇਦ ਓਹੀ ਮੈਨੂੰ ਇੱਥੇ ਲੈ ਕੇ ਆਈ ਹੋਵੇ।
ਫਿਰ ਉਸਦੇ ਨਾਲ ਖੜ੍ਹੀ ਇੱਕ ਕੁੜੀ ਨੇ ਆਪਣੀ ਇੱਕ ਉਂਗਲ ਨੂੰ ਚਬਾਇਆ ਤੇ ਉਸ ਵਿੱਚੋਂ ਖੂਨ ਨਿਕਲ ਕੇ ਜ਼ਮੀਨ 'ਤੇ ਡਿੱਗ ਗਿਆ। ਮੇਰੇ ਆਲੇ-ਦੁਆਲੇ ਜਿਵੇਂ ਕੋਈ ਜਾਦੂਈ ਗੋਲਾ ਬਣਨ ਲੱਗ ਪਿਆ, ਜੋ ਕਿ ਬਹੁਤ ਚਮਕ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਤੇ ਮੈਂ ਦੇਖਿਆ ਮੇਰੀ ਬਾਂਹ 'ਤੇ ਕਿਸੇ ਜਾਨਵਰ ਦੇ ਕੱਟਣ ਦੇ ਨਿਸ਼ਾਨ ਸਨ ਤੇ ਮੈਨੂੰ ਲੱਗ ਰਿਹਾ ਸੀ ਕਿ ਜਿਵੇਂ ਮੈਂ ਉੱਥੇ ਮਰਿਆ ਪਿਆ ਹਾਂ ਜਾਂ ਮਰਨ ਦੇ ਕਰੀਬ ਹੀ ਹਾਂ।
ਫਿਰ ਉਸ ਕੁੜੀ ਨੇ ਆਪਣੀ ਬਾਂਹ 'ਤੇ ਚੱਕ ਮਾਰਿਆ ਤੇ ਉਸ ਵਿੱਚੋਂ ਖੂਨ ਆਉਣ ਲੱਗਾ ਤੇ ਉਹ ਕੁੜੀ ਜਾਦੂਈ ਗੋਲੇ ਦੇ ਅੰਦਰ ਆਈ ਤੇ ਮੇਰੇ ਲਾਗੇ ਬੈਠ ਕੇ ਆਪਣੀ ਬਾਂਹ ਵਿੱਚੋਂ ਨਿਕਲ ਰਹੇ ਖੂਨ ਨੂੰ ਮੇਰੇ ਮੂੰਹ ਵਿੱਚ ਸੁੱਟਣ ਲੱਗ ਪਈ। ਫਿਰ ਉਹ ਕੁੜੀ ਮੇਰੇ ਉੱਪਰ ਬੈਠ ਗਈ ਤੇ ਮੈਨੂੰ ਮੋਢਿਆਂ ਤੋਂ ਫੜ੍ਹ ਕੇ ਉੱਪਰ ਚੁੱਕਿਆ ਤੇ ਮੈਨੂੰ ਗਲ ਨਾਲ ਲਾ ਕੇ ਬੋਲੀ, "ਸੌਰੀ ਸਾਹਿਲ, ਮੈਨੂੰ ਤੇਰੇ ਨਾਲ ਇੱਦਾਂ ਕਰਨਾ ਪਿਆ।" ਤੇ ਇੰਨਾ ਕਹਿ ਕੇ ਉਸਨੇ ਮੇਰੀ ਧੌਣ ਨੂੰ ਜ਼ੋਰ ਨਾਲ ਮੋੜ ਦਿੱਤਾ। ਮੇਰੀ ਧੌਣ ਟੁੱਟ ਗਈ ਤੇ ਮੈਂ ਬੇਜਾਨ ਜ਼ਮੀਨ 'ਤੇ ਡਿੱਗ ਗਿਆ।
ਜਿਸ ਜਾਦੂਈ ਗੋਲੇ ਦੇ ਅੰਦਰ ਮੈਂ ਸੀ ਉਹ ਗੋਲ-ਗੋਲ ਘੁੰਮਣ ਲੱਗਾ, ਤੇ ਮੇਰਾ ਸ਼ਰੀਰ ਆਪਣੇ ਆਪ ਹੀ ਹੀਲ ਹੋਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਗਿਆ। ਤੇ ਫਿਰ ਉਹ ਗੋਲ-ਗੋਲ ਘੁੰਮਦਾ ਜਾਦੂਈ ਗੋਲਾ ਆਪਣੇ ਆਪ ਹੀ ਗਾਇਬ ਹੋ ਗਿਆ। ਤੇ ਨਾਲ ਹੀ ਦੂਸਰੀ ਕੁੜੀ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਆਈ... "ਰਸਮ ਪੂਰੀ ਹੋ ਗਈ ਹੈ ਤੇ ਸਫਲ ਵੀ ਰਹੀ।"
ਮੇਰੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਇੱਕਦਮ ਖੁੱਲ੍ਹੀਆਂ ਜੋ ਕਿ ਇਸ ਸਮੇਂ ਪੂਰੀਆਂ ਲਾਲ ਹੋਈਆਂ ਪਈਆਂ ਸਨ। ਮੈਂ ਮੇਰੇ ਉੱਪਰ ਬੈਠੀ ਕੁੜੀ ਨੂੰ ਜੱਫੀ ਪਾਈ ਤੇ ਉਸਦੀ ਧੌਣ 'ਤੇ ਆਪਣੇ ਦੰਦ ਫਸਾ ਕੇ ਉਸਦਾ ਖੂਨ ਪੀਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਪਰ ਅੱਗੇ ਦੀਆਂ ਯਾਦਾਂ ਆਉਣੀਆਂ ਬੰਦ ਹੋ ਗਈਆਂ। ਮੈਨੂੰ ਨਹੀਂ ਪਤਾ ਅੱਗੇ ਕੀ ਹੋਇਆ ਪਰ ਮੈਂ ਹੋਸ਼ ਵਿੱਚ ਆ ਗਿਆ।
ਇਸ ਸਮੇਂ ਮੈਂ ਉਸ ਸੁੰਨਸਾਨ ਗਲੀ ਵਿੱਚ ਖੜ੍ਹਾ ਸੀ ਤੇ ਮੈਂ ਉਸ ਕੁੜੀ ਨੂੰ ਜੱਫੀ ਪਾ ਕੇ ਉਸਦਾ ਖੂਨ ਚੂਸੀ ਜਾ ਰਿਹਾ ਸੀ।
ਕੁੜੀ: "ਸਾਹਿਲ, ਹੁਣ ਤੁਸੀਂ ਬੱਸ ਵੀ ਕਰੋਗੇ ਜਾਂ ਮੇਰਾ ਸਾਰਾ ਖੂਨ ਪੀ ਕੇ ਮੈਨੂੰ ਮਾਰਨ ਦਾ ਇਰਾਦਾ ਹੈ?"
ਉਸ ਕੁੜੀ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਨਾਲ ਮੈਂ ਉਸਨੂੰ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ। ਪਰ ਮੈਂ ਹੁਣ ਪੂਰਾ ਸੰਤੁਸ਼ਟ ਹੋ ਚੁੱਕਾ ਸੀ। ਮੈਨੂੰ ਇੱਦਾਂ ਲੱਗ ਰਿਹਾ ਸੀ ਕਿ ਹੁਣ ਮੇਰੀ ਪਿਆਸ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਬੁਝ ਗਈ ਹੈ। ਮੈਂ ਹੁਣ ਪੂਰੇ ਹੋਸ਼ ਵਿੱਚ ਸੀ। ਪਰ ਮੇਰੇ ਦਿਮਾਗ ਵਿੱਚ ਹੁਣ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਸਵਾਲ ਘੁੰਮ ਰਹੇ ਸਨ ਪਰ ਮੈਂ ਪਹਿਲਾਂ ਸੋਚਿਆ ਇਸ ਕੁੜੀ ਤੋਂ ਇਸਦਾ ਨਾਮ ਹੀ ਪੁੱਛਦਾ ਹਾਂ।
ਸਾਹਿਲ: "ਤੁਹਾਡਾ ਨਾਮ ਕੀ ਹੈ...?"
ਕੁੜੀ: "ਕਿਰਨ ਰੰਧਾਵਾ।"
ਸਾਹਿਲ: "ਰੰਧਾਵਾ..."
ਕਿਰਨ: "ਕੀ ਸੋਚ ਰਹੇ ਹੋ...? ਜੇ ਤੁਸੀਂ ਇਹ ਸੋਚ ਰਹੇ ਹੋ ਮੈਂ ਉਹ ਰੰਧਾਵਾ ਤਾਂ ਨਹੀਂ ਜੋ ਤੁਹਾਡੀ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਵਿੱਚ ਪੜ੍ਹਦੀ ਹੈ ਤੇ ਜਿਸਦਾ ਪਰਿਵਾਰ ਚੰਡੀਗੜ੍ਹ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਅਮੀਰ ਪਰਿਵਾਰ। ਹਾਂ, ਤੁਸੀਂ ਸਹੀ ਸੋਚ ਰਹੇ ਹੋ।"
ਸਾਹਿਲ: "ਤੁਸੀਂ ਤਾਂ ਮੇਰੇ ਸੀਨੀਅਰ ਹੋਏ। ਤਾਂਹੀ ਮੈਨੂੰ ਲੱਗ ਰਿਹਾ ਸੀ ਕਿ ਮੈਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਪਹਿਲਾਂ ਕਿਤੇ ਦੇਖਿਆ ਹੈ। ਮਾਈਸੈਲਫ ਸਾਹਿਲ ਚੌਹਾਨ। ਮੇਰੇ ਮੌਮ-ਡੈਡ ਐਡਵੋਕੇਟਸ ਨੇ।"
ਕਿਰਨ: "ਗੁੱਡ, ਆਈ ਥਿੰਕ ਸਾਨੂੰ ਲੋਕੇਸ਼ਨ ਚੇਂਜ ਕਰਨੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ। ਮੇਰੇ ਪਿੱਛੇ ਆਓ... ਕੋਈ ਨਹੀਂ ਮੈਂ ਸਲੋਅ ਹੀ ਜਾਵਾਂਗੀ।"
ਤੇ ਕਿਰਨ ਸਾਹਿਲ ਵੱਲ ਦੇਖਦੀ ਮੁਸਕੁਰਾਉਂਦੀ ਜੰਪ ਕਰਦੀ ਹੈ ਤੇ ਇੱਕ ਇਮਾਰਤ ਦੇ ਟੌਪ 'ਤੇ ਪਹੁੰਚ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਮੈਂ ਵੀ ਜੰਪ ਕਰਦਾ ਹਾਂ ਪਰ ਮੇਰੀ ਜੰਪ ਨਾਲ ਸੜਕ ਥੋੜ੍ਹੀ ਟੁੱਟ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਜਿਸ ਕਾਰਨ ਮੈਨੂੰ ਯਾਦ ਆਉਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਮੈਨੂੰ ਆਪਣੀ ਤਾਕਤ ਨੂੰ ਕੰਟਰੋਲ ਕਰਕੇ ਵਰਤਣਾ ਪੈਣਾ ਹੈ। ਮੈਂ ਵੀ ਕਿਰਨ ਦੇ ਪਿੱਛੇ-ਪਿੱਛੇ ਇੱਕ ਇਮਾਰਤ ਤੋਂ ਦੂਜੀ ਇਮਾਰਤ 'ਤੇ ਦੌੜਦਾ ਜੰਪ ਕਰਦਾ ਉਸਦਾ ਪਿੱਛਾ ਕਰਨ ਲੱਗ ਜਾਂਦਾ ਹਾਂ।
ਤੁਸੀਂ ਸਾਰੇ ਸੋਚਦੇ ਹੋਵੋਗੇ ਕਿ ਜਿਸ ਕੁੜੀ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਵੈਂਪਾਇਰ ਬਣਾਇਆ, ਜਿਸਨੂੰ ਮੈਂ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਜਾਣਦਾ ਵੀ ਨਹੀਂ ਹਾਂ, ਮੈਂ ਉਸਦੇ ਮਗਰ ਕਿਉਂ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹਾਂ? ਕੀ ਪਤਾ ਉਸਦਾ ਕੋਈ ਹੋਰ ਮਕਸਦ ਹੋਵੇ। ਪਰ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਕਿਉਂ, ਮੈਨੂੰ ਕਿਰਨ 'ਤੇ ਬਹੁਤ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਜਿਹਾ ਸੀ। ਮੈਂ ਬੱਸ ਉਸਦੇ ਪਿੱਛੇ ਚੱਲਿਆ ਜਾ ਰਿਹਾ ਸੀ।
ਕਿਰਨ ਇੱਕ ਬਹੁਤ ਵੱਡੇ ਮਹਿਲ ਸਾਹਮਣੇ ਜਾ ਕੇ ਰੁਕ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਉਸਦਾ ਮੈਂਸ਼ਨ ਬਹੁਤ ਵੱਡਾ ਸੀ। ਤੇ ਦੇਖ ਕੇ ਹੀ ਬਹੁਤ ਲਗਜ਼ਰੀਅਸ ਲੱਗ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਹੋਰ ਹੋ ਵੀ ਕੀ ਸਕਦਾ ਸੀ? ਰੰਧਾਵਾ ਪਰਿਵਾਰ ਜੋ ਕਿ ਚੰਡੀਗੜ੍ਹ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਨਾਮੀ ਤੇ ਅਮੀਰ ਪਰਿਵਾਰ, ਉਸਦਾ ਘਰ ਮਹਿਲ ਵਰਗਾ ਨਹੀਂ ਹੋਵੇਗਾ ਤੇ ਕਿਸਦਾ ਹੋਵੇਗਾ?
ਅਸੀਂ ਦੋਵੇਂ ਜਿੱਦਾਂ ਹੀ ਗੇਟ 'ਤੇ ਪਹੁੰਚੇ ਤਾਂ ਗੇਟ ਇੱਕ ਮੇਡ ਨੇ ਖੋਲ੍ਹਿਆ ਜਿਸਨੇ ਪ੍ਰੌਪਰ ਮੇਡ ਵਾਲੀ ਯੂਨੀਫਾਰਮ ਪਾਈ ਹੋਈ ਸੀ। ਕਿਰਨ ਤਾਂ ਅੰਦਰ ਚਲੀ ਗਈ ਪਰ ਜਦੋਂ ਮੈਂ ਅੰਦਰ ਜਾਣ ਲੱਗਾ ਤਾਂ ਮੈਨੂੰ ਇੱਕ ਅਦ੍ਰਿਸ਼ ਸ਼ੀਲਡ ਨੇ ਰੋਕ ਲਿਆ, ਜਿਸਤੋਂ ਮੈਨੂੰ ਪਤਾ ਲੱਗ ਗਿਆ ਕਿ ਇਹ ਵੀ ਇੱਕ ਵੈਂਪਾਇਰਸ ਦੀ ਕਮਜ਼ੋਰੀ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਕਿਸੇ ਦੇ ਘਰ ਵਿੱਚ ਇਨਸਾਨ ਦੀ ਇਜਾਜ਼ਤ ਤੋਂ ਬਗੈਰ ਅੰਦਰ ਨਹੀਂ ਜਾ ਸਕਦੇ।
ਮੇਰੇ ਸਾਹਮਣੇ ਜੋ ਮੇਡ ਖੜ੍ਹੀ ਸੀ ਉਹ ਵੈਂਪਾਇਰ ਨਹੀਂ ਸੀ, ਇੱਕ ਆਮ ਇਨਸਾਨ ਸੀ। ਤੇ ਉਸਦੀ ਉਮਰ 28 ਸਾਲ ਹੋਣੀ ਹੈ। ਉਸਨੇ ਪੋਨੀ ਕੀਤੀ ਹੋਈ ਸੀ ਤੇ ਉਸਦਾ ਫਿਗਰ ਵੀ ਇੱਕ 28 ਸਾਲ ਦੀ ਵੂਮੈਨ ਵਾਂਗ ਹੀ ਭਰਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਪਰ ਉਸਦੀ ਹਾਈਟ ਮੇਰੇ ਤੇ ਕਿਰਨ ਨਾਲੋਂ ਘੱਟ ਸੀ।
ਮੇਡ ਮੈਨੂੰ ਦੇਖ ਬੋਲੀ... "ਮੈਮ, ਲੱਗਦਾ ਹੈ ਤੁਸੀਂ ਅੱਜ ਆਪਣੇ ਨਾਲ ਇੱਕ ਗੈਸਟ ਲੈ ਕੇ ਆਏ ਹੋ...?"
ਕਿਰਨ: "ਮੀਨਾਕਸ਼ੀ, ਇਨਵਾਈਟ ਹਿਮ ਇਨ।"
ਮੀਨਾਕਸ਼ੀ: "ਯੈੱਸ ਮਿਸ।"
"ਪਲੀਜ਼ ਸਰ, ਤੁਸੀਂ ਅੰਦਰ ਆ ਸਕਦੇ ਹੋ," ਜਿੱਦਾਂ ਹੀ ਮੇਡ ਨੇ ਇਹ ਸ਼ਬਦ ਕਹੇ। ਅਦ੍ਰਿਸ਼ ਸ਼ੀਲਡ ਗਾਇਬ ਹੋ ਗਈ ਜੋ ਮੈਨੂੰ ਅੰਦਰ ਜਾਣ ਤੋਂ ਰੋਕ ਰਹੀ ਸੀ। ਮੈਂ ਕਿਰਨ ਦੇ ਪਿੱਛੇ-ਪਿੱਛੇ ਤੁਰਦਾ ਲਿਵਿੰਗ ਰੂਮ ਵਿੱਚ ਆ ਗਿਆ, ਜਿੱਥੇ ਬਹੁਤ ਹੀ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਸੋਫਾ ਲੱਗਾ ਹੋਇਆ ਸੀ, ਜਿਸਨੂੰ ਦੇਖ ਕੇ ਹੀ ਪਤਾ ਲੱਗ ਰਿਹਾ ਸੀ ਕਿ ਇਹ ਸੋਫਾ ਬਹੁਤ ਮਹਿੰਗਾ ਹੈ।
ਕਿਰਨ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਸੋਫੇ 'ਤੇ ਬੈਠਣ ਨੂੰ ਕਿਹਾ ਤੇ ਉਹ ਆਪ ਵੀ ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਆ ਕੇ ਬੈਠ ਗਈ। ਉਸਦੇ ਮੇਰੇ ਲਾਗੇ ਬੈਠਣ ਕਰਕੇ ਉਸ ਕੋਲੋਂ ਆ ਰਹੀ ਮਹਿਕ ਮੈਨੂੰ ਬਹੁਤ ਅਟਰੈਕਟ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ। ਮੇਰਾ ਦਿਲ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ ਕਿ ਮੈਂ ਦੁਬਾਰਾ ਉਸਦੀ ਧੌਣ 'ਤੇ ਦੰਦ ਫਸਾ ਕੇ ਉਸਦਾ ਖੂਨ ਪੀ ਜਾਵਾਂ। ਪਰ ਮੈਂ ਖੁਦ 'ਤੇ ਕਾਬੂ ਰੱਖਣਾ ਹੀ ਸਹੀ ਸਮਝਿਆ।
ਕਿਰਨ, ਜੋ ਕਿ ਮੇਰੇ ਲਾਗੇ ਬੈਠੀ ਇਹ ਸਭ ਔਬਜ਼ਰਵ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ, ਬੋਲੀ... "ਤੁਹਾਡੇ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਕੰਟਰੋਲ ਤੇ ਸਬਰ ਹੈ, ਇੱਕ ਨਿਊ ਬੌਰਨ ਵੈਂਪਾਇਰ ਹੋਣ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ ਵੀ। ਮੈਨੂੰ ਤਾਂ ਲੱਗਾ ਸੀ ਤੁਸੀਂ ਮੈਨੂੰ ਇਸ ਸੋਫੇ 'ਤੇ ਹੀ ਫੜ੍ਹ ਲਵੋਗੇ ਤੇ ਸਾਰੇ ਸਰਵੈਂਟ ਸਾਨੂੰ ਇਹ ਸਭ ਕਰਦੇ ਦੇਖ ਲੈਣਗੇ।"
ਕਿਰਨ ਦੇ ਇਹ ਸ਼ਬਦ ਸੁਣ ਕੇ ਮੈਨੂੰ ਝਟਕਾ ਲੱਗਾ ਪਰ ਮੈਂ ਖੁਦ ਨੂੰ ਸੰਭਾਲਦੇ ਕਿਹਾ, "ਮੈਨੂੰ ਇੱਦਾਂ ਸਾਰਿਆਂ ਸਾਹਮਣੇ ਪਾਰਦਰਸ਼ੀ ਲੱਗਣਾ ਪਸੰਦ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਨਾਲੇ ਵੈਸੇ ਵੀ ਮੇਰੇ ਮਨ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਸਵਾਲ ਨੇ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਜਵਾਬ ਮੈਨੂੰ ਮਿਲ ਜਾਵੇ ਤੇ ਮੈਨੂੰ ਕੁਝ ਸ਼ਾਂਤੀ ਮਿਲੇ।"
ਮੇਰਾ ਜਵਾਬ ਸੁਣ ਕੇ ਕਿਰਨ ਮੇਰੇ ਵੱਲ ਦੇਖ ਕੇ ਮੁਸਕਰਾਈ। "ਜੋ ਪੁੱਛਣਾ ਹੈ ਪੁੱਛੋ, ਜਵਾਬ ਜ਼ਰੂਰ ਮਿਲੇਗਾ।"
ਸਾਹਿਲ: "ਕੀ ਅਸੀਂ ਵੈਂਪਾਇਰ ਹਾਂ?"
ਕਿਰਨ: "ਹਾਂ, ਅਸੀਂ ਵੈਂਪਾਇਰ ਹਾਂ। ਤੁਹਾਨੂੰ ਅਜੇ ਵੀ ਕੋਈ ਡਾਊਟ ਹੈ?"
ਸਾਹਿਲ: "ਪਰ ਜਿਵੇਂ ਮੈਂ ਮੂਵੀ ਜਾਂ ਸੀਰੀਜ਼ ਵਿੱਚ ਦੇਖਿਆ ਹੈ, ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਉਵੇਂ ਕਿਉਂ ਨਹੀਂ ਹੋ ਰਿਹਾ ਹੈ? ਸੂਰਜ ਦੀ ਰੌਸ਼ਨੀ ਮੇਰੀ ਕਮਜ਼ੋਰੀ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਉਪਰੋਂ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਇੱਕ ਅਜੀਬ ਚੀਜ਼ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਮੇਰੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਲਾਲ ਹੋ ਜਾਂਦੀਆਂ ਨੇ ਤੇ ਮੈਂ ਇਨਸਾਨ ਦੀਆਂ ਸਾਰੀਆਂ ਨਸਾਂ (nerves) ਦੇਖ ਸਕਦਾ ਹਾਂ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਦਿਲ ਮੈਨੂੰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਸ਼ਰੀਰ ਵਿੱਚ ਧੜਕਦਾ ਦਿਖਾਈ ਦਿੰਦਾ ਹੈ ਜਿਵੇਂ ਮੈਨੂੰ ਕਹਿ ਰਿਹਾ ਹੋਵੇ 'ਆਜਾ ਪੀ ਲੈ ਖੂਨ'। ਤੇ ਇੱਕ ਹੋਰ ਗੱਲ, ਚਾਹੇ ਉਹ ਇਨਸਾਨ ਕਿਸੇ ਦਰਵਾਜ਼ੇ ਪਿੱਛੇ ਹੋਵੇ ਜਾਂ ਕੰਧ ਪਿੱਛੇ, ਮੇਰੇ ਲਈ ਉਹ ਚੀਜ਼ ਅਦ੍ਰਿਸ਼ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।"
ਕਿਰਨ: "ਮੈਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਵੈਂਪਾਇਰ ਬਣਾ ਕੇ ਬਹੁਤ ਸਹੀ ਕੀਤਾ। ਤੁਸੀਂ ਕੋਈ ਆਮ ਵੈਂਪਾਇਰ ਨਹੀਂ ਹੋ, ਇੱਕ ਸਪੈਸ਼ਲ ਵੈਂਪਾਇਰ ਹੋ, ਨਾਲੇ ਜਦੋਂ ਮੈਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਵੈਂਪਾਇਰ ਬਣਾਇਆ ਤੁਹਾਨੂੰ ਉਸਦੇ ਨਾਲ ਮੇਰੀਆਂ ਸਪੈਸ਼ਲ ਪਾਵਰਸ ਵੀ ਮਿਲੀਆਂ।"
ਸਾਹਿਲ: "ਖਾਸ ਪਾਵਰਸ? ਤੁਸੀਂ ਮੈਨੂੰ ਇਸ ਬਾਰੇ ਦੱਸ ਸਕਦੇ ਹੋ?"
ਕਿਰਨ: "ਓਕੇ, ਪਰ ਪਹਿਲਾਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਵੈਂਪਾਇਰਸ ਬਾਰੇ ਦੱਸ ਦਿੰਦੀ ਹਾਂ। ਵੈਂਪਾਇਰਸ ਦੋ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ: ਇੱਕ ਹੁੰਦੇ ਨੇ ਨੋਬਲ ਵੈਂਪਾਇਰ, ਮਤਲਬ ਖਾਨਦਾਨੀ ਜਾਂ ਆਸਾਨ ਸ਼ਬਦਾਂ ਵਿੱਚ ਖਾਸ ਵੈਂਪਾਇਰ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਮੈਂ ਵੀ ਇੱਕ ਹਾਂ ਤੇ ਦੂਸਰੇ ਹੁੰਦੇ ਨੇ ਆਮ ਵੈਂਪਾਇਰ।"
ਸਾਹਿਲ: "ਇਨ੍ਹਾਂ ਦੋਵਾਂ ਵਿੱਚ ਫਰਕ ਕੀ ਹੈ?"
ਕਿਰਨ: "ਮਾਈ ਸਵੀਟ ਡਾਰਲਿੰਗ, ਸਬਰ ਕਰੋ, ਸਭ ਦੱਸ ਰਹੀ ਹਾਂ ਨਾ ਮੈਂ। ਤੁਸੀਂ ਸੁਣੋ ਬੱਸ।"
ਕਿਰਨ ਫਿਰ ਦੱਸਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰਦੀ ਹੈ... ਪਹਿਲਾਂ ਤਾਂ ਦੋਵਾਂ ਵੈਂਪਾਇਰਸ ਵਿੱਚ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡਾ ਫਰਕ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਜੋ ਖਾਸ ਵੈਂਪਾਇਰਸ ਹੁੰਦੇ ਨੇ ਉਹ ਬੱਚੇ ਪੈਦਾ ਕਰ ਸਕਦੇ ਨੇ। ਤੇ ਆਮ ਵੈਂਪਾਇਰਸ ਇਸਤੋਂ ਉਲਟ ਬੱਚੇ ਪੈਦਾ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦੇ। ਤੇ ਨੋਬਲ ਵੈਂਪਾਇਰਸ ਦੇ ਜੋ ਬੱਚੇ ਹੁੰਦੇ ਨੇ ਉਹ ਆਪਣੇ ਮੌਮ-ਡੈਡ ਦੀ ਹੀ ਪਾਵਰ ਨਾਲ ਪੈਦਾ ਹੁੰਦੇ ਨੇ ਤੇ ਕਈ ਤਾਂ ਹੋਰ ਵੀ ਪਾਵਰਫੁੱਲ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਨੇ।
"ਤੇ ਸਾਡੇ ਰੰਧਾਵਾ ਖਾਨਦਾਨ ਕੋਲ ਫਾਇਰ ਪਾਵਰ ਹੈ ਜਿਸ ਕਰਕੇ ਸਾਨੂੰ ਸੂਰਜ ਤੋਂ ਫੁੱਲ ਇਮਿਊਨਿਟੀ ਮਿਲਦੀ ਹੈ। ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਸਾਡੇ ਪਰਿਵਾਰ ਵਿੱਚ ਨਹੀਂ ਪੈਦਾ ਹੋਏ ਓ, ਤੁਹਾਨੂੰ ਮੈਂ ਬਣਾਇਆ ਇਸ ਲਈ ਤੁਹਾਡੇ ਕੋਲ ਵੀ ਇਹ ਪਾਵਰ ਹੋਣਾ ਖਾਸ ਗੱਲ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਟਰਨ ਕੀਤੇ ਵੈਂਪਾਇਰਸ ਨੂੰ ਫੈਮਿਲੀ ਪਾਵਰ ਨਹੀਂ ਮਿਲਦੀ।"
ਸਾਹਿਲ: "ਅੱਛਾ, ਇਸਦਾ ਮਤਲਬ ਮੈਨੂੰ ਸੂਰਜ ਤੋਂ ਕੋਈ ਖਤਰਾ ਨਹੀਂ, ਮੈਂ ਬੇਪਰਵਾਹ ਹੋ ਕੇ ਘੁੰਮ ਸਕਦਾ ਹਾਂ?"
ਕਿਰਨ: "ਹਾਂ, ਬਿਲਕੁਲ ਸਹੀ। ਪਰ ਸਾਰੇ ਵੈਂਪਾਇਰਸ ਇੱਦਾਂ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦੇ। ਸੂਰਜ ਦੀ ਰੌਸ਼ਨੀ ਵੈਂਪਾਇਰਸ ਦੀ ਇੱਕ ਬਹੁਤ ਵੱਡੀ ਕਮਜ਼ੋਰੀ ਹੈ। ਸਿਰਫ ਮੇਰਾ ਹੀ ਪਰਿਵਾਰ ਹੈ ਜਿਸਦੇ ਖੂਨ ਵਿੱਚ ਇਹ ਸਪੈਸ਼ਲ ਪਾਵਰ ਹੈ। ਉਦਾਂ ਬਾਕੀ ਪਰਿਵਾਰ ਵੀ ਹੈ ਜੋ ਸੂਰਜ ਦੀ ਰੌਸ਼ਨੀ ਵਿੱਚ ਘੁੰਮ ਸਕਦੇ ਨੇ ਪਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਲਈ ਕੁਝ ਲਿਮਿਟੇਸ਼ਨਸ ਹੁੰਦੀਆਂ ਨੇ।"
ਸਾਹਿਲ: "ਜੇ ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਇਹ ਖਾਸ ਐਬਿਲਿਟੀ ਨਾ ਹੁੰਦੀ ਫਿਰ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਕੀ ਹੁੰਦਾ?"
ਕਿਰਨ: "ਫਿਰ ਕੀ, ਤੁਸੀਂ ਸੜ੍ਹ ਕੇ ਸਵਾਹ ਹੋ ਜਾਣਾ ਸੀ।"
ਕਿਰਨ ਦੀ ਇਹ ਗੱਲ ਸੁਣ ਕੇ ਤਾਂ ਮੇਰੇ ਸ਼ਰੀਰ ਵਿੱਚ ਕੰਬਣੀ ਹੀ ਛਿੜ੍ਹ ਗਈ। ਮੈਂ ਖੁਦ ਨੂੰ ਗਾਲ੍ਹਾਂ ਕੱਢਣ ਲੱਗਾ ਕਿ 'ਸਾਲਿਆ, ਜੇ ਤੇਰੇ ਕੋਲ ਇਹ ਐਬਿਲਿਟੀ ਨਾ ਹੁੰਦੀ ਤੂੰ ਟੈਸਟ ਦੇ ਚੱਕਰ ਵਿੱਚ ਹੀ ਮਰ ਜਾਣਾ ਸੀ।' ਮੈਂ ਆਪਣੀ ਸੋਚ ਵਿੱਚ ਹੀ ਸੀ ਕਿ ਕਿਰਨ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਨਾਲ ਮੈਂ ਪ੍ਰੈਜ਼ੈਂਟ ਵਿੱਚ ਆਉਂਦਾ ਹਾਂ।
ਕਿਰਨ: "ਸਾਡੇ ਪਰਿਵਾਰ ਦਾ ਪੂਰੇ ਵੈਂਪਾਇਰ ਵਰਲਡ ਵਿੱਚ ਖੌਫ ਹੈ। ਕਿਉਂਕਿ ਅਸੀਂ ਆਪਣੀ ਫਾਇਰ ਪਾਵਰ ਨਾਲ ਕਿਸੇ ਵੀ ਵੈਂਪਾਇਰ ਨੂੰ ਜਲਾ ਕੇ ਰਾਖ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਾਂ।"
ਤੇ ਕਿਰਨ ਨੇ ਮੁਸਕੁਰਾਉਂਦੀ ਨੇ ਆਪਣੇ ਹੱਥ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਫਾਇਰ ਬਾਲ ਬਣਾ ਲਈ। ਮੈਂ ਉਸਤੋਂ ਅੱਗੇ ਕੋਈ ਸਵਾਲ ਕਰ ਪਾਉਂਦਾ ਕਿ ਉਹ ਉੱਠ ਕੇ ਮੇਰੀ ਗੋਦ ਵਿੱਚ ਬੈਠ ਗਈ ਤੇ ਆਪਣੀ ਜੀਭ ਨਾਲ ਮੇਰੀ ਧੌਣ ਨੂੰ ਚੱਟਣ ਲੱਗ ਪਈ।
ਕਿਰਨ: "ਮਾਈ ਡਾਰਲਿੰਗ, ਬਾਕੀ ਦੀ ਬੋਰਿੰਗ ਐਕਸਪਲੇਨੇਸ਼ਨ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਕਰਾਂਗੀ। ਹੁਣ ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਹੋਰ ਕੰਟਰੋਲ ਨਹੀਂ ਹੋ ਰਿਹਾ ਹੈ।"
ਸਾਹਿਲ: "ਬੱਸ ਇੱਕ ਕੁਐਸਚਨ ਹੋਰ।"
ਕਿਰਨ: "ਜਲਦੀ ਬੋਲੋ, ਪਲੀਜ਼ ਮੇਰੇ ਕੋਲੋਂ ਕੰਟਰੋਲ ਨਹੀਂ ਹੋ ਰਿਹਾ ਹੈ।" (ਤੇ ਕਿਰਨ ਗੋਦ ਵਿੱਚ ਬੈਠੀ ਆਪਣੇ ਚਿੱਤੜ ਸਾਹਿਲ ਦੇ ਲੰਨ ਤੇ ਹਿਲਾਉਣ ਲੱਗ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।)
ਸਾਹਿਲ: "ਮੈਂ ਫਿਰ ਇੱਕ ਆਮ ਵੈਂਪਾਇਰ ਹੋਇਆ?" (ਮੇਰੀ ਆਵਾਜ਼ ਵਿੱਚ ਕੰਬਣ ਸਾਫ਼ ਸੁਣਾਈ ਦੇ ਰਹੀ ਸੀ। ਤੇ ਇਸਦਾ ਕਾਰਨ ਸੀ ਕਿਰਨ ਦੇ ਮੇਰੀ ਗੋਦ ਵਿੱਚ ਹਿੱਲ ਰਹੇ ਚਿੱਤੜ। ਮੇਰਾ ਵੀ ਕੰਟਰੋਲ ਛੁੱਟਦਾ ਜਾ ਰਿਹਾ ਸੀ।)
ਕਿਰਨ: "ਤੁਸੀਂ ਖਾਸ ਵੈਂਪਾਇਰ ਵੀ ਹੋ ਤੇ ਆਮ ਵੈਂਪਾਇਰ ਵੀ ਹੋ। ਮਤਲਬ ਆਮ ਵੈਂਪਾਇਰ ਨੂੰ ਪਾਵਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਬੌਡੀ, ਬਲੱਡ, ਤੇ ਉਹ ਕਿਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੀ ਸੋਚ ਰੱਖਦਾ ਹੈ ਉਸ ਹਿਸਾਬ ਨਾਲ ਮਿਲਦੀ ਹੈ। ਜੋ ਕਿ ਤੁਹਾਨੂੰ ਮਿਲੀ ਵੀ ਹੈ। ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਕਹਿ ਰਹੇ ਸੀ ਕਿ ਜਦੋਂ ਤੁਹਾਡੀਆਂ ਆਈਜ਼ ਰੈੱਡ ਹੋ ਜਾਂਦੀਆਂ ਨੇ ਤਾਂ ਤੁਸੀਂ ਇਨਸਾਨ ਤੇ ਵੈਂਪਾਇਰਸ ਨੂੰ ਟ੍ਰੈਕ ਕਰ ਲੈਂਦੇ ਹੋ ਤੇ ਭਾਵੇਂ ਅੱਗੇ ਦੀਵਾਰ ਹੋਵੇ ਜਾਂ ਦਰਵਾਜ਼ਾ ਉਹ ਅਦ੍ਰਿਸ਼ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਤੇ ਤੁਸੀਂ ਖਾਸ ਵੈਂਪਾਇਰ ਇਸ ਲਈ ਹੋ ਕਿ ਤੁਹਾਡੇ ਕੋਲੋਂ ਮੇਰੀਆਂ ਪਾਵਰਸ ਵੀ ਨੇ।" (ਕਿਰਨ ਇਹ ਸਭ ਬੋਲਦੀ-ਬੋਲਦੀ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਆਪਣੇ ਚਿੱਤੜ ਵੀ ਹਿਲਾਈ ਜਾ ਰਹੀ ਸੀ, ਤੇ ਉਸਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਵਿੱਚ ਵੀ ਕੰਬਣ ਸੀ, ਜੋ ਇਸ ਗੱਲ ਦਾ ਸਬੂਤ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਵੀ ਆਪਣਾ ਕੰਟਰੋਲ ਖੋਹ ਰਹੀ ਹੈ) "ਇਨ ਸ਼ੋਰਟ ਤੁਸੀਂ ਵੀ ਇੱਕ ਨੋਬਲ ਵੈਂਪਾਇਰ ਹੋ। ਹੁਣ ਬੱਸ ਕੋਈ ਸਵਾਲ ਨਹੀਂ।"
ਤੇ ਕਿਰਨ ਦੇ ਦੰਦ ਟ੍ਰਾਂਸਫਾਰਮ ਹੁੰਦੇ ਨੇ ਤੇ ਉਹ ਮੇਰੀ ਧੌਣ ਨੂੰ ਜੀਭ ਨਾਲ ਚੱਟ ਕੇ ਆਪਣੇ ਦੰਦ ਮੇਰੀ ਧੌਣ ਵਿੱਚ ਫਸਾ ਦਿੰਦੀ ਹੈ ਤੇ ਮੇਰਾ ਖੂਨ ਪੀਣ ਲੱਗ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਮੈਂ ਵੀ ਫਿਰ ਇੰਤਜ਼ਾਰ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ ਤੇ ਉਸਦੀ ਧੌਣ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਦੰਦ ਫਸਾ ਦਿੰਦਾ ਹਾਂ। ਅਸੀਂ ਇੱਕ-ਦੂਜੇ ਦਾ ਖੂਨ ਤਾਂ ਪੀ ਰਹੇ ਸੀ ਪਰ ਸਾਡੇ ਜਿਸਮ ਇੱਕ-ਦੂਜੇ ਦੇ ਜਿਸਮ ਨਾਲ ਖਹਿ ਰਹੇ ਸਨ। ਕਿਰਨ ਆਪਣੇ ਜਿਸਮ ਨੂੰ ਮੇਰੇ ਜਿਸਮ ਨਾਲ ਰਗੜਦੀ ਜਾ ਰਹੀ ਸੀ।
ਮੇਰਾ ਲੰਨ ਨੇ ਸੀਰੀ ਚੁੱਕ ਲਈ ਸੀ ਤੇ ਉਹ ਕਿਰਨ ਦੇ ਚਿੱਤੜਾਂ ਵਿੱਚ ਚੁੱਭ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਕਿਰਨ ਨੇ ਆਪਣੇ ਇੱਕ ਹੱਥ ਨਾਲ ਮੇਰੀ ਸ਼ਰਟ ਫੜ੍ਹ ਕੇ ਮੇਰੇ ਸ਼ਰੀਰ ਤੋਂ ਅਲੱਗ ਕਰ ਦਿੱਤੀ ਤੇ ਉਹ ਮੇਰੀ ਛਾਤੀ ਨੂੰ ਸਹਿਲਾਉਣ ਲੱਗ ਪਈ। ਮੇਰਾ ਵੀ ਹੱਥ ਉਸਦੀ ਬੁੰਡ 'ਤੇ ਚਲਾ ਗਿਆ, ਤੇ ਮੈਂ ਕਿਰਨ ਦੀ ਬੁੰਡ ਨੂੰ ਉਸਦਾ ਖੂਨ ਪੀਂਦੇ-ਪੀਂਦੇ ਮਸਲਣ ਲੱਗ ਪਿਆ।
ਕਿਰਨ: (ਮੇਰੀ ਧੌਣ ਤੋਂ ਦੰਦ ਹਟਾ ਕੇ) "ਮਾਈ ਡਾਰਲਿੰਗ ਇਜ਼ ਗੈਟਿੰਗ ਹੌਰਨੀ ਹਾਂ। ਆਈ ਐਮ ਆਲ ਯੋਰਸ।" (ਤੇ ਉਹ ਫਿਰ ਮੇਰੀ ਧੌਣ 'ਤੇ ਦੰਦ ਲਗਾ ਦਿੰਦੀ ਹੈ)।
ਮੈਂ ਫਿਰ ਕਿਰਨ ਨੂੰ ਚੁੱਕ ਕੇ ਸੋਫੇ 'ਤੇ ਹੀ ਸੁੱਟ ਦਿੰਦਾ ਹਾਂ ਤੇ ਉਸਦੇ ਟੌਪ ਨੂੰ ਫੜ੍ਹ ਕੇ ਉਸਨੂੰ ਉੱਪਰੋਂ ਨੰਗੀ ਕਰ ਦਿੰਦਾ ਹਾਂ। ਉਸਦੇ ਕਾਲੀ ਬ੍ਰਾ ਵਿੱਚ ਕੈਦ ਇੱਕਦਮ ਸੁਡੌਲ ਮਮੇਂ ਮੈਨੂੰ ਹੋਰ ਪਾਗਲ ਬਣਾ ਦਿੰਦੇ ਨੇ ਤੇ ਮੇਰੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਖੁਦ-ਬ-ਖੁਦ ਲਾਲ ਹੋ ਜਾਂਦੀਆਂ ਨੇ ਤੇ ਦੰਦ ਹੋਰ ਵੀ ਜ਼ਿਆਦਾ ਬਾਹਰ ਨੂੰ ਆ ਜਾਂਦੇ ਨੇ। ਮੈਨੂੰ ਇੰਝ ਲੱਗਦਾ ਹੈ ਜਿਵੇਂ ਮੇਰੇ ਅੰਦਰ ਦਾ ਜਾਨਵਰ ਬਾਹਰ ਆ ਗਿਆ ਹੋਵੇ। ਪਰ ਮੇਰੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਲਾਲ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਮੈਨੂੰ ਉੱਥੇ 6 ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਆਕਾਰ ਦਿਸਣ ਲੱਗ ਜਾਂਦੇ ਨੇ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚ 4 ਫੀਮੇਲ ਸਨ ਤੇ 2 ਮੇਲ। ਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ 6 ਵਿੱਚੋਂ ਸਿਰਫ ਇੱਕ ਹੀ ਸੀ ਜਿਸਦਾ ਮੈਨੂੰ ਦਿਲ ਦਿਖ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਬਾਕੀ 5 ਦੀ ਬੱਸ ਧੌਣ ਗਲੋਅ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ। ਮਤਲਬ ਬਾਕੀ ਵੈਂਪਾਇਰ ਸਨ ਤੇ ਇੱਕ ਇਨਸਾਨ ਜੋ ਕਿ ਮੀਨਾਕਸ਼ੀ ਸੀ, ਮੇਡ। ਮੇਰਾ ਧਿਆਨ ਇੱਕ ਮੇਲ ਵੈਂਪਾਇਰ 'ਤੇ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਜੋ ਕਿ ਬਾਹਰ ਹੀ ਦੀਵਾਰ ਨਾਲ ਖੜ੍ਹਾ ਸੀ। ਮੈਂ ਉਸਨੂੰ ਗੁੱਸੇ ਵਿੱਚ ਬੋਲਦਾ ਹਾਂ, "ਲੀਵ।" ਉਹ ਡਰ ਨਾਲ ਕੰਬ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਪਰ ਉੱਥੋਂ ਹਿਲਦਾ ਨਹੀਂ।
ਕਿਰਨ: "ਗੁੱਸਾ ਕਿਉਂ ਕਰ ਰਹੇ ਹੋ ਜਾਨ। ਉਹ ਮੇਰਾ ਬੌਡੀਗਾਰਡ ਹੈ। ਉਹ ਇੱਥੇ ਮੇਰੀ ਸੇਫਟੀ ਲਈ ਹੀ ਹੈ। ਤੁਸੀਂ ਮੇਰੇ ਵੱਲ ਧਿਆਨ ਦਿਓ।" (ਤੇ ਕਿਰਨ ਉਸਨੂੰ ਕਹਿ ਦਿੰਦੀ ਹੈ, "ਲੀਵ।" ਤੇ ਉਹ ਉੱਥੋਂ ਚਲਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ)।
ਕਿਰਨ ਸਾਹਿਲ ਨੂੰ ਜੱਫੀ ਪਾ ਕੇ ਆਪਣੇ ਵੱਲ ਖਿੱਚਦੀ ਤੇ ਸਾਹਿਲ ਵੀ ਆਪਣੇ ਦੰਦ ਕਿਰਨ ਦੀ ਧੌਣ ਵਿੱਚ ਫਸਾ ਕੇ ਖੂਨ ਪੀਂਦੇ-ਪੀਂਦੇ ਉਸਦੀ ਬੁੰਡ ਸਲਣ ਲੱਗ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਦੋਵੇਂ ਇੱਕ-ਦੂਜੇ ਦਾ ਖੂਨ ਪੀਂਦੇ-ਪੀਂਦੇ ਮਸਤ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਨੇ। ਤੇ ਕਿਰਨ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਆਪਣੇ ਲੱਕ ਨੂੰ ਹਿਲਾ-ਹਿਲਾ ਕੇ ਆਪਣੀ ਫੁੱਦੀ ਵਾਲਾ ਹਿੱਸਾ ਸਾਹਿਲ ਦੇ ਖੜ੍ਹੇ ਲੰਨ ਨਾਲ ਰਗੜਨ ਲੱਗ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਸਾਹਿਲ ਵੀ ਆਪਣੀ ਕਮਰ ਹਿਲਾਉਣ ਲੱਗ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਦੋਵਾਂ ਦੀ ਕਮਰ ਇੱਕਦਮ ਲੈਅਬੱਧ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਚੱਲ ਰਹੀ ਸੀ। ਬੱਸ ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਕੱਪੜੇ ਸਨ, ਜੇ ਕੱਪੜੇ ਨਾ ਹੁੰਦੇ ਪੱਕਾ ਦੋਵੇਂ ਇੱਕ-ਦੂਜੇ ਵਿੱਚ ਸਮਾ ਜਾਂਦੇ।
ਪਰ ਕੱਪੜੇ ਹੁਣ ਕਰਕੇ ਦੋਵੇਂ ਇੱਕ-ਦੂਜੇ ਨੂੰ ਇੱਦਾਂ ਹੀ ਮਜ਼ਾ ਦੇ ਰਹੇ ਸਨ। ਸਾਹਿਲ ਆਪਣੇ ਹੱਥ ਕਿਰਨ ਦੇ ਬੂਬਸ 'ਤੇ ਲੈ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਤੇ ਉਸਨੂੰ ਬ੍ਰਾ ਉੱਪਰੋਂ ਹੀ ਮਸਲਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੰਦਾ ਹੈ। ਦੋਵੇਂ ਇੱਕ-ਦੂਜੇ 'ਤੇ ਕੰਟਰੋਲ ਖੋਈ ਜਾ ਰਹੇ ਸਨ। ਦੋਵੇਂ ਆਪਣੀ ਕਮਰ ਦੀ ਥਿਰਕਣ ਨੂੰ ਹੋਰ ਤੇਜ਼ ਕਰ ਦਿੰਦੇ ਨੇ, ਜਿਵੇਂ ਇੱਕ-ਦੂਜੇ ਨੂੰ ਚੋਦ ਰਹੇ ਹੋਣ।
ਦੋਵੇਂ ਇਕੱਠੇ ਹੀ ਝੜ ਜਾਂਦੇ ਨੇ। ਸਾਹਿਲ ਲਈ ਕਿਸੇ ਕੁੜੀ ਨਾਲ ਇਹ ਪਹਿਲਾ ਐਕਸਪੀਰੀਐਂਸ ਸੀ, ਉਹ ਤਾਂ ਸਾਈਡ 'ਤੇ ਸੋਫੇ 'ਤੇ ਡਿੱਗ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਜਿਵੇਂ ਉਸਦੇ ਸ਼ਰੀਰ ਵਿੱਚੋਂ ਜਾਨ ਹੀ ਨਿਕਲ ਗਈ ਹੋਵੇ। ਤੇ ਸੇਮ ਹੀ ਹਾਲ ਕਿਰਨ ਦਾ ਸੀ, ਉਹ ਵੀ ਸੋਫੇ 'ਤੇ ਨਿਢਾਲ ਹੋ ਕੇ ਪਈ ਸੀ ਤੇ ਲੰਮੇ-ਲੰਮੇ ਸਾਹ ਲੈ ਰਹੀ ਸੀ।
ਦੋਵਾਂ ਦਾ ਕੰਮ ਹੋ ਚੁੱਕਾ ਸੀ। ਦੋਵਾਂ ਨੇ ਸੈਕਸ ਤਾਂ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ ਸੀ, ਪਰ ਇੱਦਾਂ ਹੀ ਕੱਪੜਿਆਂ ਵਿੱਚ ਉਹ ਆਪਣੇ ਲੱਕ ਇਵੇਂ ਹਿਲਾ ਰਹੇ ਸਨ ਜਿਵੇਂ ਸੈਕਸ ਕਰ ਰਹੇ ਹੋਣ। ਦੋਵਾਂ ਦੇ ਮੂੰਹ ਵਿੱਚੋਂ ਖੂਨ ਵਗ ਰਿਹਾ ਸੀ ਜੋ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਦੰਦਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਵਗਦਾ ਹੋਇਆ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਫੇਸ 'ਤੇ ਲਾਈਨਜ਼ ਬਣਾ ਰਿਹਾ ਸੀ।
ਕਿਰਨ ਲੰਮੇ-ਲੰਮੇ ਸਾਹ ਲੈ ਰਹੀ ਸੀ ਤੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਕਾਲੀ ਬ੍ਰਾ ਵਿੱਚ ਕੈਦ ਉਸਦੇ ਬੂਬਸ ਵੀ ਉਸਦੇ ਸਾਹ ਨਾਲ ਉੱਪਰ-ਥੱਲੇ ਹੋ ਰਹੇ ਸਨ। ਤੇ ਸਾਈਡ 'ਤੇ ਬੈਠਾ ਸਾਹਿਲ ਇਹ ਬੜੇ ਗੌਰ ਨਾਲ ਦੇਖ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਕਿਰਨ ਦੀ ਨਿਗਾਹ ਜਦੋਂ ਸਾਹਿਲ 'ਤੇ ਪੈਂਦੀ ਹੈ ਤਾਂ ਉਹ ਉਸ ਵੱਲ ਇੱਕ ਪਿਆਰੀ ਮੁਸਕਰਾਹਟ ਦਿੰਦੀ ਹੈ। ਪਰ ਜਦੋਂ ਉਹ ਇਹ ਨੋਟਿਸ ਕਰਦੀ ਹੈ ਕਿ ਸਾਹਿਲ ਉਸਦੇ ਹਿਲਦੇ ਮਮੇਂ ਦੇਖ ਰਿਹਾ ਹੈ ਤਾਂ ਉਹ ਸ਼ਰਮਾ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਤੇ ਸਾਹਿਲ ਨੂੰ ਜੱਫੀ ਪਾ ਕੇ ਬੋਲਦੀ ਹੈ,
ਕਿਰਨ: "ਇਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਮਸਲ ਕੇ ਮਨ ਨਹੀਂ ਭਰਿਆ ਜੋ ਇਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਖਾ ਜਾਣ ਵਾਲੀਆਂ ਨਜ਼ਰਾਂ ਨਾਲ ਦੇਖ ਰਹੇ ਹੋ?"
ਸਾਹਿਲ ਵੀ ਸ਼ਰਮਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਉਸ ਲਈ ਅੱਜ ਇਹ ਸਭ ਕੁਝ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਹੋ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਅੱਜ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਉਸਨੇ ਕਿਸੇ ਕੁੜੀ ਨੂੰ ਹੱਥ ਲਾਇਆ ਸੀ। ਤੇ ਜਦੋਂ ਉਸਨੂੰ ਯਾਦ ਆਉਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਸਨੇ ਕੁਝ ਦੇਰ ਪਹਿਲਾਂ ਕੀ ਕੀਤਾ ਤੇ ਉਹ ਹੋਰ ਵੀ ਸ਼ਰਮਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਸਾਹਿਲ ਨੂੰ ਇੱਦਾਂ ਸ਼ਰਮਾਉਂਦੇ ਦੇਖ ਕੇ ਕਿਰਨ ਨੂੰ ਉਸ 'ਤੇ ਬਹੁਤ ਪਿਆਰ ਆਉਂਦਾ ਹੈ ਤੇ ਉਹ ਉਸਦੇ ਫੇਸ 'ਤੇ ਹੱਥ ਫੇਰਦੀ ਕਿਸ ਕਰ ਦਿੰਦੀ ਹੈ।
ਕਿਰਨ: "ਇੰਨਾ ਸ਼ਰਮਾ ਕਿਉਂ ਰਹੇ ਹੋ? ਮੈਂ ਕੁੜੀ ਹੋ ਕੇ ਇੰਨਾ ਨਹੀਂ ਸ਼ਰਮਾ ਰਹੀ।"
ਸਾਹਿਲ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਬੋਲਦਾ, ਬੱਸ ਇੱਦਾਂ ਹੀ ਬੈਠਾ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ। ਤੇ ਕਿਰਨ ਵੀ ਉਸਨਾਲ ਜੁੜ ਕੇ ਬੈਠ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।
ਮਿਲਦੇ ਹਾਂ ਹੁਣ ਅਗਲੇ ਅਪਡੇਟ ਵਿੱਚ ਤੇ ਜਾਣਦੇ ਹਾਂ ਕੁਝ ਹੋਰ ਰਾਜ਼ ਜੋ ਵੈਂਪਾਇਰਸ ਨਾਲ ਜੁੜੇ ਹੋਏ ਨੇ। ਕਹਾਣੀ ਨਾਲ ਬਣੇ ਰਹੋ ਤੇ ਆਪਣਾ ਪਿਆਰ ਦਿੰਦੇ ਰਹੋ।
ਪਿਛਲੀ ਜਾਣਕਾਰੀ:
ਪਿਛਲੇ ਅਪਡੇਟ ਵਿੱਚ ਤੁਸੀਂ ਪੜ੍ਹਿਆ ਕਿ ਕਿਵੇਂ ਸਾਹਿਲ ਨੂੰ ਪਤਾ ਲੱਗਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਇੱਕ ਵੈਂਪਾਇਰ ਬਣ ਚੁੱਕਾ ਹੈ। ਫਿਰ ਤੁਸੀਂ ਇਹ ਵੀ ਪੜ੍ਹਿਆ ਕਿ ਸਾਹਿਲ ਨੇ ਇੱਕ ਕੁੜੀ ਨੂੰ ਤਿੰਨ ਗੁੰਡਿਆਂ ਤੋਂ ਬਚਾਇਆ। ਪਰ ਉਸਨੇ ਆਪਣੀਆਂ ਸ਼ਕਤੀਆਂ ਉਸ ਕੁੜੀ ਸਾਹਮਣੇ ਦਿਖਾ ਦਿੱਤੀਆਂ। ਤੇ ਉਸ ਕੁੜੀ ਨੇ ਆ ਕੇ ਸਾਹਿਲ ਨੂੰ ਜੱਫੀ ਪਾ ਲਈ।
ਹੁਣ ਅੱਗੇ…
ਕੁੜੀ ਸਾਹਿਲ ਨੂੰ ਜੱਫੀ ਪਾ ਕੇ ਖੜ੍ਹੀ ਸੀ, ਤੇ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਸਾਹਿਲ ਨਾਲ ਚਿੰਬੜੀ ਹੋਈ ਸੀ ਜਿਵੇਂ ਉਸ ਕੋਲੋਂ ਦੂਰ ਹੋਣਾ ਹੀ ਨਾ ਚਾਹੁੰਦੀ ਹੋਵੇ। ਕੁਝ ਸਮੇਂ ਤੱਕ ਤਾਂ ਸਾਹਿਲ ਵੀ ਉਸਨੂੰ ਜੱਫੀ ਪਾ ਕੇ ਖੜ੍ਹਾ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ ਪਰ ਉਹ ਆਪਣੇ ਦਿਮਾਗ ਅਤੇ ਮਨ 'ਤੇ ਕਾਬੂ ਪਾ ਲੈਂਦਾ ਹੈ, ਤੇ ਕੁੜੀ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਤੋਂ ਦੂਰ ਕਰਨ ਲੱਗਦਾ ਹੈ। ਪਰ ਕੁੜੀ ਉਸਤੋਂ ਦੂਰ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀ।
ਸਾਹਿਲ ਆਪਣੇ ਮਨ ਵਿੱਚ ਸੋਚਦਾ ਹੈ 'ਇਹ ਕੀ? ਇਹ ਤਾਂ ਹਿੱਲੀ ਤੱਕ ਵੀ ਨਹੀਂ।' ਉਹ ਫਿਰ ਥੋੜ੍ਹਾ ਹੋਰ ਜ਼ੋਰ ਲਾਉਂਦਾ ਹੈ ਪਰ ਕੁੜੀ ਫਿਰ ਵੀ ਟੱਸ ਤੋਂ ਮੱਸ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀ। ਪਰ ਇਸ ਵਾਰ ਕੁੜੀ ਖੁਦ ਹੀ ਉਸ ਤੋਂ ਦੂਰ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਤੇ ਉਸ ਵੱਲ ਦੇਖ ਕੇ ਮੁਸਕਰਾਉਣ ਲੱਗ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਸਾਹਿਲ ਜਦੋਂ ਆਪਣੇ ਸਾਹਮਣੇ ਉਸ ਕੁੜੀ ਨੂੰ ਇੱਦਾਂ ਸੈਕਸੀ ਅੰਦਾਜ਼ ਨਾਲ ਮੁਸਕਰਾਉਂਦੇ ਦੇਖਦਾ ਹੈ, ਇੱਕ ਪਲ ਲਈ ਤਾਂ ਉਸਦਾ ਦਿਲ ਹੀ ਰੁਕ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
ਉਸਦਾ ਧਿਆਨ ਖੁਦ-ਬ-ਖੁਦ ਹੀ ਉਸ ਕੁੜੀ ਦੇ ਜਿਸਮ ਨੂੰ ਨਿਹਾਰਨ ਲੱਗ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਕਿਉਂਕਿ ਉਸਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਖੜ੍ਹੀ ਕੁੜੀ ਹੈ ਹੀ ਇੰਨੀ ਕਿਊਟ ਅਤੇ ਸੈਕਸੀ ਸੀ। ਉਪਰੋਂ ਉਸਨੇ ਕੱਪੜੇ ਹੀ ਉਦਾਂ ਦੇ ਪਾਏ ਹੋਏ ਸਨ। ਪਤਲਾ ਲੱਕ, ਭਰੇ ਪੱਟ ਤੇ ਉਪਰੋਂ ਉਸਦੇ ਪਰਫੈਕਟ ਸਾਈਜ਼ ਦੇ ਮਮੇਂ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਆਕਾਰ ਉਸਦੇ ਟੌਪ ਵਿੱਚੋਂ ਸਾਫ਼ ਦਿਖ ਰਿਹਾ ਸੀ।
ਉਸਨੂੰ ਚੈੱਕ ਆਊਟ ਕਰਦੇ ਦੇਖ, ਉਹ ਕੁੜੀ ਹੋਰ ਮੁਸਕੁਰਾ ਦਿੰਦੀ ਹੈ। ਸਾਹਿਲ ਉਸਦੀ ਮੁਸਕਰਾਹਟ ਵਿੱਚ ਗੁਆਚਣ ਹੀ ਲੱਗਾ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਖੁਦ ਨੂੰ ਸੰਭਾਲ ਲੈਂਦਾ ਹੈ, ਤੇ ਕੁੜੀ ਨੂੰ ਪੁੱਛਦਾ ਹੈ, "ਤੁਸੀਂ ਠੀਕ ਤਾਂ ਹੋ ਨਾ? ਤੁਹਾਨੂੰ ਕੁਝ ਹੋਇਆ ਤਾਂ ਨਹੀਂ?"
ਕੁੜੀ: (ਮੁਸਕੁਰਾਉਂਦੇ ਚਿਹਰੇ ਨਾਲ) "ਜੋ ਮੈਂ ਸੋਚਿਆ ਸੀ, ਤੁਸੀਂ ਤਾਂ ਉਸਤੋਂ ਵੀ ਜ਼ਿਆਦਾ ਕਾਬਿਲ ਨਿਕਲੇ, ਸਾਹਿਲ।"
ਸਾਹਿਲ ਨੂੰ ਝਟਕਾ ਲੱਗਦਾ ਹੈ ਕਿ ਇਸ ਕੁੜੀ ਨੂੰ ਮੇਰਾ ਨਾਮ ਕਿਵੇਂ ਪਤਾ? ਕੀ ਇਹ ਮੈਨੂੰ ਜਾਣਦੀ ਹੈ? ਵੈਸੇ ਮੈਨੂੰ ਇਸਦੀ ਸ਼ਕਲ ਥੋੜ੍ਹੀ ਜਾਣੀ-ਪਛਾਣੀ ਤਾਂ ਲੱਗ ਰਹੀ ਹੈ। ਸਾਹਿਲ ਆਪਣੇ ਮਨ ਵਿੱਚ ਇਹ ਸਭ ਸੋਚ ਹੀ ਰਿਹਾ ਸੀ ਕਿ... ਉਸ ਕੁੜੀ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਫਿਰ ਉਸਦੇ ਕੰਨੀ ਪੈਂਦੀ ਹੈ।
ਕੁੜੀ: "ਤੁਹਾਨੂੰ ਬਹੁਤ ਪਿਆਸ ਲੱਗ ਰਹੀ ਹੋਣੀ ਹੈ ਨਾ? ਤੁਸੀਂ ਖੁਦ 'ਤੇ ਬਹੁਤ ਮੁਸ਼ਕਿਲ ਨਾਲ ਕਾਬੂ ਕਰ ਰਹੇ ਹੋਵੋਗੇ। ਚਲੋ ਆਓ, ਆਪਣੀ ਪਿਆਸ ਬੁਝਾ ਲਵੋ।"
ਤੇ ਉਹ ਕੁੜੀ ਸਾਹਿਲ ਦੇ ਬਿਲਕੁਲ ਕਰੀਬ ਆ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਤੇ ਆਪਣੀ ਧੌਣ ਨੂੰ ਸਾਹਿਲ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਕਰ ਦਿੰਦੀ ਹੈ। ਕੁੜੀ ਦੀ ਬੌਡੀ ਦੀ ਮਹਿਕ ਤੇ ਉਸਦੀ ਧੌਣ ਵਿੱਚ ਵਹਿ ਰਿਹਾ ਖੂਨ ਸਾਹਿਲ ਨੂੰ ਮਜਬੂਰ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਆਪਣੇ ਦੰਦ ਉਸ ਕੁੜੀ ਦੀ ਧੌਣ 'ਤੇ ਲਾ ਦੇਵੇ ਤੇ ਉਸਦਾ ਖੂਨ ਪੀ ਜਾਵੇ।
ਕੁੜੀ: (ਸੇਡਿਊਸਿੰਗ ਮੁਸਕਰਾਹਟ ਨਾਲ) "ਜ਼ਿਆਦਾ ਨਾ ਸੋਚੋ। ਬੱਸ ਪੀ ਜਾਓ।"
ਸਾਹਿਲ ਕੋਲ ਫਿਰ ਬਿਲਕੁਲ ਵੀ ਸਬਰ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ ਤੇ ਉਹ ਕੁੜੀ ਨੂੰ ਘੁੱਟ ਕੇ ਜੱਫੀ ਪਾ ਲੈਂਦਾ ਹੈ ਤੇ ਆਪਣੇ ਦੰਦ ਕੁੜੀ ਦੀ ਧੌਣ ਵਿੱਚ ਖੁੱਭਾ ਦਿੰਦਾ ਹੈ।
ਕੁੜੀ: "ਆਹ, ਆਰਾਮ ਨਾਲ! ਮੈਂ ਇੱਥੇ ਹੀ ਹਾਂ, ਕਿਤੇ ਭੱਜੀ ਨਹੀਂ ਚੱਲੀ।"
ਪਰ ਸਾਹਿਲ ਨੇ ਕੁੜੀ ਦੀ ਗੱਲ ਨੂੰ ਇਗਨੋਰ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਕਿਉਂਕਿ ਉਸਦਾ ਪੂਰਾ ਧਿਆਨ ਬੱਸ ਉਸਦਾ ਖੂਨ ਪੀਣ ਵਿੱਚ ਸੀ। ਸਾਹਿਲ ਨੂੰ ਇਹ ਖੂਨ ਇੰਨਾ ਸਵਾਦ ਲੱਗ ਰਿਹਾ ਸੀ ਜਿਵੇਂ ਉਸਦੀ ਕੋਈ ਫੇਵਰੇਟ ਡਿਸ਼ ਹੋਵੇ। ਸਾਹਿਲ ਨੂੰ ਖੂਨ ਪੀਂਦੇ-ਪੀਂਦੇ ਮਹਿਸੂਸ ਹੋ ਰਿਹਾ ਸੀ ਜਿਵੇਂ ਉਸਦੇ ਤੇ ਉਸ ਕੁੜੀ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰ ਕੋਈ ਕਨੈਕਸ਼ਨ ਬਣ ਰਿਹਾ ਹੋਵੇ।
ਕੁੜੀ: "ਲੱਗਦਾ ਹੈ ਤੁਹਾਨੂੰ ਮੇਰਾ ਖੂਨ ਬਹੁਤ ਪਸੰਦ ਆਇਆ।"
ਕੁੜੀ ਦੇ ਮੁੱਖ 'ਤੇ ਅਜੇ ਵੀ ਇੱਕ ਫਲਰਟਿੰਗ ਮੁਸਕਰਾਹਟ ਸੀ। ਪਰ ਸਾਹਿਲ ਦਾ ਧਿਆਨ ਬੱਸ ਉਸਦਾ ਖੂਨ ਪੀਣ ਵਿੱਚ ਹੀ ਸੀ। ਪਰ ਉਸੇ ਹੀ ਪਲ ਸਾਹਿਲ ਨੂੰ ਵੀ ਆਪਣੀ ਧੌਣ ਵਿੱਚ ਉਸ ਕੁੜੀ ਦੇ ਦੰਦ ਖੁੱਭਦੇ ਮਹਿਸੂਸ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਸਾਹਿਲ ਦੀ ਧੌਣ ਵਿੱਚ ਉਸ ਕੁੜੀ ਦੇ ਦੰਦ ਖੁੱਭਦੇ ਹੀ ਉਸ ਲਈ ਖੂਨ ਦਾ ਸੁਆਦ ਪਹਿਲਾਂ ਨਾਲੋਂ ਵੀ 100 ਗੁਣਾ ਵੱਧ ਜਾਂਦਾ ਆ।
ਸਾਹਿਲ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਤੇ ਉਸ ਕੁੜੀ ਦੇ ਵਿੱਚ ਕਨੈਕਸ਼ਨ ਹੋਰ ਸਟਰੌਂਗ ਹੁੰਦਾ ਮਹਿਸੂਸ ਹੋਣ ਲੱਗਾ। ਤੇ ਉਸਨੂੰ ਕੁਝ-ਕੁਝ ਯਾਦ ਆਉਣ ਲੱਗ ਪਿਆ। ਉਸਦੇ ਦਿਮਾਗ ਵਿੱਚ ਜਿਵੇਂ ਫਿਲਮ ਚੱਲਣ ਲੱਗ ਪਈ ਸੀ। ਪਰ ਉਸਨੂੰ ਇਹ ਸਭ ਉਸ ਕੁੜੀ ਦੇ ਹੀ ਪੀ.ਓ.ਵੀ. (ਪੁਆਇੰਟ ਆਫ ਵਿਊ) ਨਾਲ ਦਿਖ ਰਿਹਾ ਸੀ।
ਉਸਨੂੰ ਦਿਸਦਾ ਹੈ ਕਿ ਸ਼ਾਮ ਦਾ ਸਮਾਂ ਹੈ ਤੇ ਉਹ ਦੁਕਾਨ ਤੋਂ ਸਾਮਾਨ ਲੈ ਕੇ ਘਰ ਵਾਪਸ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਤੇ ਇੱਕ ਸ਼ਖਸ ਉਸ ਕੁੜੀ ਨੂੰ ਪੁੱਛਦਾ ਹੈ, "ਕੀ ਤੂੰ ਫੈਸਲਾ ਕਰ ਲਿਆ ਹੈ...?"
ਕੁੜੀ: "ਹਾਂ, ਮੈਂ ਫੈਸਲਾ ਕਰ ਲਿਆ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਮੁੰਡਾ ਹੀ ਮੇਰਾ ਘਰਵਾਲਾ ਬਣੇਗਾ।"
ਅਚਾਨਕ ਹੀ ਸੀਨ ਬਦਲਦਾ ਹੈ ਤੇ ਮੈਂ ਇੱਕ ਖਾਲੀ ਬਿਲਡਿੰਗ ਵਿੱਚ ਜ਼ਮੀਨ 'ਤੇ ਲੰਮਾ ਪਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ ਤੇ ਉਹ ਕੁੜੀ ਮੇਰੇ ਲਾਗੇ ਹੀ ਖੜ੍ਹੀ ਸੀ। ਸ਼ਾਇਦ ਓਹੀ ਮੈਨੂੰ ਇੱਥੇ ਲੈ ਕੇ ਆਈ ਹੋਵੇ।
ਫਿਰ ਉਸਦੇ ਨਾਲ ਖੜ੍ਹੀ ਇੱਕ ਕੁੜੀ ਨੇ ਆਪਣੀ ਇੱਕ ਉਂਗਲ ਨੂੰ ਚਬਾਇਆ ਤੇ ਉਸ ਵਿੱਚੋਂ ਖੂਨ ਨਿਕਲ ਕੇ ਜ਼ਮੀਨ 'ਤੇ ਡਿੱਗ ਗਿਆ। ਮੇਰੇ ਆਲੇ-ਦੁਆਲੇ ਜਿਵੇਂ ਕੋਈ ਜਾਦੂਈ ਗੋਲਾ ਬਣਨ ਲੱਗ ਪਿਆ, ਜੋ ਕਿ ਬਹੁਤ ਚਮਕ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਤੇ ਮੈਂ ਦੇਖਿਆ ਮੇਰੀ ਬਾਂਹ 'ਤੇ ਕਿਸੇ ਜਾਨਵਰ ਦੇ ਕੱਟਣ ਦੇ ਨਿਸ਼ਾਨ ਸਨ ਤੇ ਮੈਨੂੰ ਲੱਗ ਰਿਹਾ ਸੀ ਕਿ ਜਿਵੇਂ ਮੈਂ ਉੱਥੇ ਮਰਿਆ ਪਿਆ ਹਾਂ ਜਾਂ ਮਰਨ ਦੇ ਕਰੀਬ ਹੀ ਹਾਂ।
ਫਿਰ ਉਸ ਕੁੜੀ ਨੇ ਆਪਣੀ ਬਾਂਹ 'ਤੇ ਚੱਕ ਮਾਰਿਆ ਤੇ ਉਸ ਵਿੱਚੋਂ ਖੂਨ ਆਉਣ ਲੱਗਾ ਤੇ ਉਹ ਕੁੜੀ ਜਾਦੂਈ ਗੋਲੇ ਦੇ ਅੰਦਰ ਆਈ ਤੇ ਮੇਰੇ ਲਾਗੇ ਬੈਠ ਕੇ ਆਪਣੀ ਬਾਂਹ ਵਿੱਚੋਂ ਨਿਕਲ ਰਹੇ ਖੂਨ ਨੂੰ ਮੇਰੇ ਮੂੰਹ ਵਿੱਚ ਸੁੱਟਣ ਲੱਗ ਪਈ। ਫਿਰ ਉਹ ਕੁੜੀ ਮੇਰੇ ਉੱਪਰ ਬੈਠ ਗਈ ਤੇ ਮੈਨੂੰ ਮੋਢਿਆਂ ਤੋਂ ਫੜ੍ਹ ਕੇ ਉੱਪਰ ਚੁੱਕਿਆ ਤੇ ਮੈਨੂੰ ਗਲ ਨਾਲ ਲਾ ਕੇ ਬੋਲੀ, "ਸੌਰੀ ਸਾਹਿਲ, ਮੈਨੂੰ ਤੇਰੇ ਨਾਲ ਇੱਦਾਂ ਕਰਨਾ ਪਿਆ।" ਤੇ ਇੰਨਾ ਕਹਿ ਕੇ ਉਸਨੇ ਮੇਰੀ ਧੌਣ ਨੂੰ ਜ਼ੋਰ ਨਾਲ ਮੋੜ ਦਿੱਤਾ। ਮੇਰੀ ਧੌਣ ਟੁੱਟ ਗਈ ਤੇ ਮੈਂ ਬੇਜਾਨ ਜ਼ਮੀਨ 'ਤੇ ਡਿੱਗ ਗਿਆ।
ਜਿਸ ਜਾਦੂਈ ਗੋਲੇ ਦੇ ਅੰਦਰ ਮੈਂ ਸੀ ਉਹ ਗੋਲ-ਗੋਲ ਘੁੰਮਣ ਲੱਗਾ, ਤੇ ਮੇਰਾ ਸ਼ਰੀਰ ਆਪਣੇ ਆਪ ਹੀ ਹੀਲ ਹੋਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਗਿਆ। ਤੇ ਫਿਰ ਉਹ ਗੋਲ-ਗੋਲ ਘੁੰਮਦਾ ਜਾਦੂਈ ਗੋਲਾ ਆਪਣੇ ਆਪ ਹੀ ਗਾਇਬ ਹੋ ਗਿਆ। ਤੇ ਨਾਲ ਹੀ ਦੂਸਰੀ ਕੁੜੀ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਆਈ... "ਰਸਮ ਪੂਰੀ ਹੋ ਗਈ ਹੈ ਤੇ ਸਫਲ ਵੀ ਰਹੀ।"
ਮੇਰੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਇੱਕਦਮ ਖੁੱਲ੍ਹੀਆਂ ਜੋ ਕਿ ਇਸ ਸਮੇਂ ਪੂਰੀਆਂ ਲਾਲ ਹੋਈਆਂ ਪਈਆਂ ਸਨ। ਮੈਂ ਮੇਰੇ ਉੱਪਰ ਬੈਠੀ ਕੁੜੀ ਨੂੰ ਜੱਫੀ ਪਾਈ ਤੇ ਉਸਦੀ ਧੌਣ 'ਤੇ ਆਪਣੇ ਦੰਦ ਫਸਾ ਕੇ ਉਸਦਾ ਖੂਨ ਪੀਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਪਰ ਅੱਗੇ ਦੀਆਂ ਯਾਦਾਂ ਆਉਣੀਆਂ ਬੰਦ ਹੋ ਗਈਆਂ। ਮੈਨੂੰ ਨਹੀਂ ਪਤਾ ਅੱਗੇ ਕੀ ਹੋਇਆ ਪਰ ਮੈਂ ਹੋਸ਼ ਵਿੱਚ ਆ ਗਿਆ।
ਇਸ ਸਮੇਂ ਮੈਂ ਉਸ ਸੁੰਨਸਾਨ ਗਲੀ ਵਿੱਚ ਖੜ੍ਹਾ ਸੀ ਤੇ ਮੈਂ ਉਸ ਕੁੜੀ ਨੂੰ ਜੱਫੀ ਪਾ ਕੇ ਉਸਦਾ ਖੂਨ ਚੂਸੀ ਜਾ ਰਿਹਾ ਸੀ।
ਕੁੜੀ: "ਸਾਹਿਲ, ਹੁਣ ਤੁਸੀਂ ਬੱਸ ਵੀ ਕਰੋਗੇ ਜਾਂ ਮੇਰਾ ਸਾਰਾ ਖੂਨ ਪੀ ਕੇ ਮੈਨੂੰ ਮਾਰਨ ਦਾ ਇਰਾਦਾ ਹੈ?"
ਉਸ ਕੁੜੀ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਨਾਲ ਮੈਂ ਉਸਨੂੰ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ। ਪਰ ਮੈਂ ਹੁਣ ਪੂਰਾ ਸੰਤੁਸ਼ਟ ਹੋ ਚੁੱਕਾ ਸੀ। ਮੈਨੂੰ ਇੱਦਾਂ ਲੱਗ ਰਿਹਾ ਸੀ ਕਿ ਹੁਣ ਮੇਰੀ ਪਿਆਸ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਬੁਝ ਗਈ ਹੈ। ਮੈਂ ਹੁਣ ਪੂਰੇ ਹੋਸ਼ ਵਿੱਚ ਸੀ। ਪਰ ਮੇਰੇ ਦਿਮਾਗ ਵਿੱਚ ਹੁਣ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਸਵਾਲ ਘੁੰਮ ਰਹੇ ਸਨ ਪਰ ਮੈਂ ਪਹਿਲਾਂ ਸੋਚਿਆ ਇਸ ਕੁੜੀ ਤੋਂ ਇਸਦਾ ਨਾਮ ਹੀ ਪੁੱਛਦਾ ਹਾਂ।
ਸਾਹਿਲ: "ਤੁਹਾਡਾ ਨਾਮ ਕੀ ਹੈ...?"
ਕੁੜੀ: "ਕਿਰਨ ਰੰਧਾਵਾ।"
ਸਾਹਿਲ: "ਰੰਧਾਵਾ..."
ਕਿਰਨ: "ਕੀ ਸੋਚ ਰਹੇ ਹੋ...? ਜੇ ਤੁਸੀਂ ਇਹ ਸੋਚ ਰਹੇ ਹੋ ਮੈਂ ਉਹ ਰੰਧਾਵਾ ਤਾਂ ਨਹੀਂ ਜੋ ਤੁਹਾਡੀ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਵਿੱਚ ਪੜ੍ਹਦੀ ਹੈ ਤੇ ਜਿਸਦਾ ਪਰਿਵਾਰ ਚੰਡੀਗੜ੍ਹ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਅਮੀਰ ਪਰਿਵਾਰ। ਹਾਂ, ਤੁਸੀਂ ਸਹੀ ਸੋਚ ਰਹੇ ਹੋ।"
ਸਾਹਿਲ: "ਤੁਸੀਂ ਤਾਂ ਮੇਰੇ ਸੀਨੀਅਰ ਹੋਏ। ਤਾਂਹੀ ਮੈਨੂੰ ਲੱਗ ਰਿਹਾ ਸੀ ਕਿ ਮੈਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਪਹਿਲਾਂ ਕਿਤੇ ਦੇਖਿਆ ਹੈ। ਮਾਈਸੈਲਫ ਸਾਹਿਲ ਚੌਹਾਨ। ਮੇਰੇ ਮੌਮ-ਡੈਡ ਐਡਵੋਕੇਟਸ ਨੇ।"
ਕਿਰਨ: "ਗੁੱਡ, ਆਈ ਥਿੰਕ ਸਾਨੂੰ ਲੋਕੇਸ਼ਨ ਚੇਂਜ ਕਰਨੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ। ਮੇਰੇ ਪਿੱਛੇ ਆਓ... ਕੋਈ ਨਹੀਂ ਮੈਂ ਸਲੋਅ ਹੀ ਜਾਵਾਂਗੀ।"
ਤੇ ਕਿਰਨ ਸਾਹਿਲ ਵੱਲ ਦੇਖਦੀ ਮੁਸਕੁਰਾਉਂਦੀ ਜੰਪ ਕਰਦੀ ਹੈ ਤੇ ਇੱਕ ਇਮਾਰਤ ਦੇ ਟੌਪ 'ਤੇ ਪਹੁੰਚ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਮੈਂ ਵੀ ਜੰਪ ਕਰਦਾ ਹਾਂ ਪਰ ਮੇਰੀ ਜੰਪ ਨਾਲ ਸੜਕ ਥੋੜ੍ਹੀ ਟੁੱਟ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਜਿਸ ਕਾਰਨ ਮੈਨੂੰ ਯਾਦ ਆਉਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਮੈਨੂੰ ਆਪਣੀ ਤਾਕਤ ਨੂੰ ਕੰਟਰੋਲ ਕਰਕੇ ਵਰਤਣਾ ਪੈਣਾ ਹੈ। ਮੈਂ ਵੀ ਕਿਰਨ ਦੇ ਪਿੱਛੇ-ਪਿੱਛੇ ਇੱਕ ਇਮਾਰਤ ਤੋਂ ਦੂਜੀ ਇਮਾਰਤ 'ਤੇ ਦੌੜਦਾ ਜੰਪ ਕਰਦਾ ਉਸਦਾ ਪਿੱਛਾ ਕਰਨ ਲੱਗ ਜਾਂਦਾ ਹਾਂ।
ਤੁਸੀਂ ਸਾਰੇ ਸੋਚਦੇ ਹੋਵੋਗੇ ਕਿ ਜਿਸ ਕੁੜੀ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਵੈਂਪਾਇਰ ਬਣਾਇਆ, ਜਿਸਨੂੰ ਮੈਂ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਜਾਣਦਾ ਵੀ ਨਹੀਂ ਹਾਂ, ਮੈਂ ਉਸਦੇ ਮਗਰ ਕਿਉਂ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹਾਂ? ਕੀ ਪਤਾ ਉਸਦਾ ਕੋਈ ਹੋਰ ਮਕਸਦ ਹੋਵੇ। ਪਰ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਕਿਉਂ, ਮੈਨੂੰ ਕਿਰਨ 'ਤੇ ਬਹੁਤ ਵਿਸ਼ਵਾਸ ਜਿਹਾ ਸੀ। ਮੈਂ ਬੱਸ ਉਸਦੇ ਪਿੱਛੇ ਚੱਲਿਆ ਜਾ ਰਿਹਾ ਸੀ।
ਕਿਰਨ ਇੱਕ ਬਹੁਤ ਵੱਡੇ ਮਹਿਲ ਸਾਹਮਣੇ ਜਾ ਕੇ ਰੁਕ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਉਸਦਾ ਮੈਂਸ਼ਨ ਬਹੁਤ ਵੱਡਾ ਸੀ। ਤੇ ਦੇਖ ਕੇ ਹੀ ਬਹੁਤ ਲਗਜ਼ਰੀਅਸ ਲੱਗ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਹੋਰ ਹੋ ਵੀ ਕੀ ਸਕਦਾ ਸੀ? ਰੰਧਾਵਾ ਪਰਿਵਾਰ ਜੋ ਕਿ ਚੰਡੀਗੜ੍ਹ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਨਾਮੀ ਤੇ ਅਮੀਰ ਪਰਿਵਾਰ, ਉਸਦਾ ਘਰ ਮਹਿਲ ਵਰਗਾ ਨਹੀਂ ਹੋਵੇਗਾ ਤੇ ਕਿਸਦਾ ਹੋਵੇਗਾ?
ਅਸੀਂ ਦੋਵੇਂ ਜਿੱਦਾਂ ਹੀ ਗੇਟ 'ਤੇ ਪਹੁੰਚੇ ਤਾਂ ਗੇਟ ਇੱਕ ਮੇਡ ਨੇ ਖੋਲ੍ਹਿਆ ਜਿਸਨੇ ਪ੍ਰੌਪਰ ਮੇਡ ਵਾਲੀ ਯੂਨੀਫਾਰਮ ਪਾਈ ਹੋਈ ਸੀ। ਕਿਰਨ ਤਾਂ ਅੰਦਰ ਚਲੀ ਗਈ ਪਰ ਜਦੋਂ ਮੈਂ ਅੰਦਰ ਜਾਣ ਲੱਗਾ ਤਾਂ ਮੈਨੂੰ ਇੱਕ ਅਦ੍ਰਿਸ਼ ਸ਼ੀਲਡ ਨੇ ਰੋਕ ਲਿਆ, ਜਿਸਤੋਂ ਮੈਨੂੰ ਪਤਾ ਲੱਗ ਗਿਆ ਕਿ ਇਹ ਵੀ ਇੱਕ ਵੈਂਪਾਇਰਸ ਦੀ ਕਮਜ਼ੋਰੀ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਕਿਸੇ ਦੇ ਘਰ ਵਿੱਚ ਇਨਸਾਨ ਦੀ ਇਜਾਜ਼ਤ ਤੋਂ ਬਗੈਰ ਅੰਦਰ ਨਹੀਂ ਜਾ ਸਕਦੇ।
ਮੇਰੇ ਸਾਹਮਣੇ ਜੋ ਮੇਡ ਖੜ੍ਹੀ ਸੀ ਉਹ ਵੈਂਪਾਇਰ ਨਹੀਂ ਸੀ, ਇੱਕ ਆਮ ਇਨਸਾਨ ਸੀ। ਤੇ ਉਸਦੀ ਉਮਰ 28 ਸਾਲ ਹੋਣੀ ਹੈ। ਉਸਨੇ ਪੋਨੀ ਕੀਤੀ ਹੋਈ ਸੀ ਤੇ ਉਸਦਾ ਫਿਗਰ ਵੀ ਇੱਕ 28 ਸਾਲ ਦੀ ਵੂਮੈਨ ਵਾਂਗ ਹੀ ਭਰਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਪਰ ਉਸਦੀ ਹਾਈਟ ਮੇਰੇ ਤੇ ਕਿਰਨ ਨਾਲੋਂ ਘੱਟ ਸੀ।
ਮੇਡ ਮੈਨੂੰ ਦੇਖ ਬੋਲੀ... "ਮੈਮ, ਲੱਗਦਾ ਹੈ ਤੁਸੀਂ ਅੱਜ ਆਪਣੇ ਨਾਲ ਇੱਕ ਗੈਸਟ ਲੈ ਕੇ ਆਏ ਹੋ...?"
ਕਿਰਨ: "ਮੀਨਾਕਸ਼ੀ, ਇਨਵਾਈਟ ਹਿਮ ਇਨ।"
ਮੀਨਾਕਸ਼ੀ: "ਯੈੱਸ ਮਿਸ।"
"ਪਲੀਜ਼ ਸਰ, ਤੁਸੀਂ ਅੰਦਰ ਆ ਸਕਦੇ ਹੋ," ਜਿੱਦਾਂ ਹੀ ਮੇਡ ਨੇ ਇਹ ਸ਼ਬਦ ਕਹੇ। ਅਦ੍ਰਿਸ਼ ਸ਼ੀਲਡ ਗਾਇਬ ਹੋ ਗਈ ਜੋ ਮੈਨੂੰ ਅੰਦਰ ਜਾਣ ਤੋਂ ਰੋਕ ਰਹੀ ਸੀ। ਮੈਂ ਕਿਰਨ ਦੇ ਪਿੱਛੇ-ਪਿੱਛੇ ਤੁਰਦਾ ਲਿਵਿੰਗ ਰੂਮ ਵਿੱਚ ਆ ਗਿਆ, ਜਿੱਥੇ ਬਹੁਤ ਹੀ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਸੋਫਾ ਲੱਗਾ ਹੋਇਆ ਸੀ, ਜਿਸਨੂੰ ਦੇਖ ਕੇ ਹੀ ਪਤਾ ਲੱਗ ਰਿਹਾ ਸੀ ਕਿ ਇਹ ਸੋਫਾ ਬਹੁਤ ਮਹਿੰਗਾ ਹੈ।
ਕਿਰਨ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਸੋਫੇ 'ਤੇ ਬੈਠਣ ਨੂੰ ਕਿਹਾ ਤੇ ਉਹ ਆਪ ਵੀ ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਆ ਕੇ ਬੈਠ ਗਈ। ਉਸਦੇ ਮੇਰੇ ਲਾਗੇ ਬੈਠਣ ਕਰਕੇ ਉਸ ਕੋਲੋਂ ਆ ਰਹੀ ਮਹਿਕ ਮੈਨੂੰ ਬਹੁਤ ਅਟਰੈਕਟ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ। ਮੇਰਾ ਦਿਲ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ ਕਿ ਮੈਂ ਦੁਬਾਰਾ ਉਸਦੀ ਧੌਣ 'ਤੇ ਦੰਦ ਫਸਾ ਕੇ ਉਸਦਾ ਖੂਨ ਪੀ ਜਾਵਾਂ। ਪਰ ਮੈਂ ਖੁਦ 'ਤੇ ਕਾਬੂ ਰੱਖਣਾ ਹੀ ਸਹੀ ਸਮਝਿਆ।
ਕਿਰਨ, ਜੋ ਕਿ ਮੇਰੇ ਲਾਗੇ ਬੈਠੀ ਇਹ ਸਭ ਔਬਜ਼ਰਵ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ, ਬੋਲੀ... "ਤੁਹਾਡੇ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਕੰਟਰੋਲ ਤੇ ਸਬਰ ਹੈ, ਇੱਕ ਨਿਊ ਬੌਰਨ ਵੈਂਪਾਇਰ ਹੋਣ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ ਵੀ। ਮੈਨੂੰ ਤਾਂ ਲੱਗਾ ਸੀ ਤੁਸੀਂ ਮੈਨੂੰ ਇਸ ਸੋਫੇ 'ਤੇ ਹੀ ਫੜ੍ਹ ਲਵੋਗੇ ਤੇ ਸਾਰੇ ਸਰਵੈਂਟ ਸਾਨੂੰ ਇਹ ਸਭ ਕਰਦੇ ਦੇਖ ਲੈਣਗੇ।"
ਕਿਰਨ ਦੇ ਇਹ ਸ਼ਬਦ ਸੁਣ ਕੇ ਮੈਨੂੰ ਝਟਕਾ ਲੱਗਾ ਪਰ ਮੈਂ ਖੁਦ ਨੂੰ ਸੰਭਾਲਦੇ ਕਿਹਾ, "ਮੈਨੂੰ ਇੱਦਾਂ ਸਾਰਿਆਂ ਸਾਹਮਣੇ ਪਾਰਦਰਸ਼ੀ ਲੱਗਣਾ ਪਸੰਦ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਨਾਲੇ ਵੈਸੇ ਵੀ ਮੇਰੇ ਮਨ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਸਵਾਲ ਨੇ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਜਵਾਬ ਮੈਨੂੰ ਮਿਲ ਜਾਵੇ ਤੇ ਮੈਨੂੰ ਕੁਝ ਸ਼ਾਂਤੀ ਮਿਲੇ।"
ਮੇਰਾ ਜਵਾਬ ਸੁਣ ਕੇ ਕਿਰਨ ਮੇਰੇ ਵੱਲ ਦੇਖ ਕੇ ਮੁਸਕਰਾਈ। "ਜੋ ਪੁੱਛਣਾ ਹੈ ਪੁੱਛੋ, ਜਵਾਬ ਜ਼ਰੂਰ ਮਿਲੇਗਾ।"
ਸਾਹਿਲ: "ਕੀ ਅਸੀਂ ਵੈਂਪਾਇਰ ਹਾਂ?"
ਕਿਰਨ: "ਹਾਂ, ਅਸੀਂ ਵੈਂਪਾਇਰ ਹਾਂ। ਤੁਹਾਨੂੰ ਅਜੇ ਵੀ ਕੋਈ ਡਾਊਟ ਹੈ?"
ਸਾਹਿਲ: "ਪਰ ਜਿਵੇਂ ਮੈਂ ਮੂਵੀ ਜਾਂ ਸੀਰੀਜ਼ ਵਿੱਚ ਦੇਖਿਆ ਹੈ, ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਉਵੇਂ ਕਿਉਂ ਨਹੀਂ ਹੋ ਰਿਹਾ ਹੈ? ਸੂਰਜ ਦੀ ਰੌਸ਼ਨੀ ਮੇਰੀ ਕਮਜ਼ੋਰੀ ਨਹੀਂ ਹੈ, ਉਪਰੋਂ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਇੱਕ ਅਜੀਬ ਚੀਜ਼ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਮੇਰੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਲਾਲ ਹੋ ਜਾਂਦੀਆਂ ਨੇ ਤੇ ਮੈਂ ਇਨਸਾਨ ਦੀਆਂ ਸਾਰੀਆਂ ਨਸਾਂ (nerves) ਦੇਖ ਸਕਦਾ ਹਾਂ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਦਿਲ ਮੈਨੂੰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਸ਼ਰੀਰ ਵਿੱਚ ਧੜਕਦਾ ਦਿਖਾਈ ਦਿੰਦਾ ਹੈ ਜਿਵੇਂ ਮੈਨੂੰ ਕਹਿ ਰਿਹਾ ਹੋਵੇ 'ਆਜਾ ਪੀ ਲੈ ਖੂਨ'। ਤੇ ਇੱਕ ਹੋਰ ਗੱਲ, ਚਾਹੇ ਉਹ ਇਨਸਾਨ ਕਿਸੇ ਦਰਵਾਜ਼ੇ ਪਿੱਛੇ ਹੋਵੇ ਜਾਂ ਕੰਧ ਪਿੱਛੇ, ਮੇਰੇ ਲਈ ਉਹ ਚੀਜ਼ ਅਦ੍ਰਿਸ਼ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।"
ਕਿਰਨ: "ਮੈਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਵੈਂਪਾਇਰ ਬਣਾ ਕੇ ਬਹੁਤ ਸਹੀ ਕੀਤਾ। ਤੁਸੀਂ ਕੋਈ ਆਮ ਵੈਂਪਾਇਰ ਨਹੀਂ ਹੋ, ਇੱਕ ਸਪੈਸ਼ਲ ਵੈਂਪਾਇਰ ਹੋ, ਨਾਲੇ ਜਦੋਂ ਮੈਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਵੈਂਪਾਇਰ ਬਣਾਇਆ ਤੁਹਾਨੂੰ ਉਸਦੇ ਨਾਲ ਮੇਰੀਆਂ ਸਪੈਸ਼ਲ ਪਾਵਰਸ ਵੀ ਮਿਲੀਆਂ।"
ਸਾਹਿਲ: "ਖਾਸ ਪਾਵਰਸ? ਤੁਸੀਂ ਮੈਨੂੰ ਇਸ ਬਾਰੇ ਦੱਸ ਸਕਦੇ ਹੋ?"
ਕਿਰਨ: "ਓਕੇ, ਪਰ ਪਹਿਲਾਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਵੈਂਪਾਇਰਸ ਬਾਰੇ ਦੱਸ ਦਿੰਦੀ ਹਾਂ। ਵੈਂਪਾਇਰਸ ਦੋ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ: ਇੱਕ ਹੁੰਦੇ ਨੇ ਨੋਬਲ ਵੈਂਪਾਇਰ, ਮਤਲਬ ਖਾਨਦਾਨੀ ਜਾਂ ਆਸਾਨ ਸ਼ਬਦਾਂ ਵਿੱਚ ਖਾਸ ਵੈਂਪਾਇਰ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਮੈਂ ਵੀ ਇੱਕ ਹਾਂ ਤੇ ਦੂਸਰੇ ਹੁੰਦੇ ਨੇ ਆਮ ਵੈਂਪਾਇਰ।"
ਸਾਹਿਲ: "ਇਨ੍ਹਾਂ ਦੋਵਾਂ ਵਿੱਚ ਫਰਕ ਕੀ ਹੈ?"
ਕਿਰਨ: "ਮਾਈ ਸਵੀਟ ਡਾਰਲਿੰਗ, ਸਬਰ ਕਰੋ, ਸਭ ਦੱਸ ਰਹੀ ਹਾਂ ਨਾ ਮੈਂ। ਤੁਸੀਂ ਸੁਣੋ ਬੱਸ।"
ਕਿਰਨ ਫਿਰ ਦੱਸਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰਦੀ ਹੈ... ਪਹਿਲਾਂ ਤਾਂ ਦੋਵਾਂ ਵੈਂਪਾਇਰਸ ਵਿੱਚ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡਾ ਫਰਕ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਜੋ ਖਾਸ ਵੈਂਪਾਇਰਸ ਹੁੰਦੇ ਨੇ ਉਹ ਬੱਚੇ ਪੈਦਾ ਕਰ ਸਕਦੇ ਨੇ। ਤੇ ਆਮ ਵੈਂਪਾਇਰਸ ਇਸਤੋਂ ਉਲਟ ਬੱਚੇ ਪੈਦਾ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦੇ। ਤੇ ਨੋਬਲ ਵੈਂਪਾਇਰਸ ਦੇ ਜੋ ਬੱਚੇ ਹੁੰਦੇ ਨੇ ਉਹ ਆਪਣੇ ਮੌਮ-ਡੈਡ ਦੀ ਹੀ ਪਾਵਰ ਨਾਲ ਪੈਦਾ ਹੁੰਦੇ ਨੇ ਤੇ ਕਈ ਤਾਂ ਹੋਰ ਵੀ ਪਾਵਰਫੁੱਲ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਨੇ।
"ਤੇ ਸਾਡੇ ਰੰਧਾਵਾ ਖਾਨਦਾਨ ਕੋਲ ਫਾਇਰ ਪਾਵਰ ਹੈ ਜਿਸ ਕਰਕੇ ਸਾਨੂੰ ਸੂਰਜ ਤੋਂ ਫੁੱਲ ਇਮਿਊਨਿਟੀ ਮਿਲਦੀ ਹੈ। ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਸਾਡੇ ਪਰਿਵਾਰ ਵਿੱਚ ਨਹੀਂ ਪੈਦਾ ਹੋਏ ਓ, ਤੁਹਾਨੂੰ ਮੈਂ ਬਣਾਇਆ ਇਸ ਲਈ ਤੁਹਾਡੇ ਕੋਲ ਵੀ ਇਹ ਪਾਵਰ ਹੋਣਾ ਖਾਸ ਗੱਲ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਟਰਨ ਕੀਤੇ ਵੈਂਪਾਇਰਸ ਨੂੰ ਫੈਮਿਲੀ ਪਾਵਰ ਨਹੀਂ ਮਿਲਦੀ।"
ਸਾਹਿਲ: "ਅੱਛਾ, ਇਸਦਾ ਮਤਲਬ ਮੈਨੂੰ ਸੂਰਜ ਤੋਂ ਕੋਈ ਖਤਰਾ ਨਹੀਂ, ਮੈਂ ਬੇਪਰਵਾਹ ਹੋ ਕੇ ਘੁੰਮ ਸਕਦਾ ਹਾਂ?"
ਕਿਰਨ: "ਹਾਂ, ਬਿਲਕੁਲ ਸਹੀ। ਪਰ ਸਾਰੇ ਵੈਂਪਾਇਰਸ ਇੱਦਾਂ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦੇ। ਸੂਰਜ ਦੀ ਰੌਸ਼ਨੀ ਵੈਂਪਾਇਰਸ ਦੀ ਇੱਕ ਬਹੁਤ ਵੱਡੀ ਕਮਜ਼ੋਰੀ ਹੈ। ਸਿਰਫ ਮੇਰਾ ਹੀ ਪਰਿਵਾਰ ਹੈ ਜਿਸਦੇ ਖੂਨ ਵਿੱਚ ਇਹ ਸਪੈਸ਼ਲ ਪਾਵਰ ਹੈ। ਉਦਾਂ ਬਾਕੀ ਪਰਿਵਾਰ ਵੀ ਹੈ ਜੋ ਸੂਰਜ ਦੀ ਰੌਸ਼ਨੀ ਵਿੱਚ ਘੁੰਮ ਸਕਦੇ ਨੇ ਪਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਲਈ ਕੁਝ ਲਿਮਿਟੇਸ਼ਨਸ ਹੁੰਦੀਆਂ ਨੇ।"
ਸਾਹਿਲ: "ਜੇ ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਇਹ ਖਾਸ ਐਬਿਲਿਟੀ ਨਾ ਹੁੰਦੀ ਫਿਰ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਕੀ ਹੁੰਦਾ?"
ਕਿਰਨ: "ਫਿਰ ਕੀ, ਤੁਸੀਂ ਸੜ੍ਹ ਕੇ ਸਵਾਹ ਹੋ ਜਾਣਾ ਸੀ।"
ਕਿਰਨ ਦੀ ਇਹ ਗੱਲ ਸੁਣ ਕੇ ਤਾਂ ਮੇਰੇ ਸ਼ਰੀਰ ਵਿੱਚ ਕੰਬਣੀ ਹੀ ਛਿੜ੍ਹ ਗਈ। ਮੈਂ ਖੁਦ ਨੂੰ ਗਾਲ੍ਹਾਂ ਕੱਢਣ ਲੱਗਾ ਕਿ 'ਸਾਲਿਆ, ਜੇ ਤੇਰੇ ਕੋਲ ਇਹ ਐਬਿਲਿਟੀ ਨਾ ਹੁੰਦੀ ਤੂੰ ਟੈਸਟ ਦੇ ਚੱਕਰ ਵਿੱਚ ਹੀ ਮਰ ਜਾਣਾ ਸੀ।' ਮੈਂ ਆਪਣੀ ਸੋਚ ਵਿੱਚ ਹੀ ਸੀ ਕਿ ਕਿਰਨ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਨਾਲ ਮੈਂ ਪ੍ਰੈਜ਼ੈਂਟ ਵਿੱਚ ਆਉਂਦਾ ਹਾਂ।
ਕਿਰਨ: "ਸਾਡੇ ਪਰਿਵਾਰ ਦਾ ਪੂਰੇ ਵੈਂਪਾਇਰ ਵਰਲਡ ਵਿੱਚ ਖੌਫ ਹੈ। ਕਿਉਂਕਿ ਅਸੀਂ ਆਪਣੀ ਫਾਇਰ ਪਾਵਰ ਨਾਲ ਕਿਸੇ ਵੀ ਵੈਂਪਾਇਰ ਨੂੰ ਜਲਾ ਕੇ ਰਾਖ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹਾਂ।"
ਤੇ ਕਿਰਨ ਨੇ ਮੁਸਕੁਰਾਉਂਦੀ ਨੇ ਆਪਣੇ ਹੱਥ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਫਾਇਰ ਬਾਲ ਬਣਾ ਲਈ। ਮੈਂ ਉਸਤੋਂ ਅੱਗੇ ਕੋਈ ਸਵਾਲ ਕਰ ਪਾਉਂਦਾ ਕਿ ਉਹ ਉੱਠ ਕੇ ਮੇਰੀ ਗੋਦ ਵਿੱਚ ਬੈਠ ਗਈ ਤੇ ਆਪਣੀ ਜੀਭ ਨਾਲ ਮੇਰੀ ਧੌਣ ਨੂੰ ਚੱਟਣ ਲੱਗ ਪਈ।
ਕਿਰਨ: "ਮਾਈ ਡਾਰਲਿੰਗ, ਬਾਕੀ ਦੀ ਬੋਰਿੰਗ ਐਕਸਪਲੇਨੇਸ਼ਨ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਕਰਾਂਗੀ। ਹੁਣ ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਹੋਰ ਕੰਟਰੋਲ ਨਹੀਂ ਹੋ ਰਿਹਾ ਹੈ।"
ਸਾਹਿਲ: "ਬੱਸ ਇੱਕ ਕੁਐਸਚਨ ਹੋਰ।"
ਕਿਰਨ: "ਜਲਦੀ ਬੋਲੋ, ਪਲੀਜ਼ ਮੇਰੇ ਕੋਲੋਂ ਕੰਟਰੋਲ ਨਹੀਂ ਹੋ ਰਿਹਾ ਹੈ।" (ਤੇ ਕਿਰਨ ਗੋਦ ਵਿੱਚ ਬੈਠੀ ਆਪਣੇ ਚਿੱਤੜ ਸਾਹਿਲ ਦੇ ਲੰਨ ਤੇ ਹਿਲਾਉਣ ਲੱਗ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।)
ਸਾਹਿਲ: "ਮੈਂ ਫਿਰ ਇੱਕ ਆਮ ਵੈਂਪਾਇਰ ਹੋਇਆ?" (ਮੇਰੀ ਆਵਾਜ਼ ਵਿੱਚ ਕੰਬਣ ਸਾਫ਼ ਸੁਣਾਈ ਦੇ ਰਹੀ ਸੀ। ਤੇ ਇਸਦਾ ਕਾਰਨ ਸੀ ਕਿਰਨ ਦੇ ਮੇਰੀ ਗੋਦ ਵਿੱਚ ਹਿੱਲ ਰਹੇ ਚਿੱਤੜ। ਮੇਰਾ ਵੀ ਕੰਟਰੋਲ ਛੁੱਟਦਾ ਜਾ ਰਿਹਾ ਸੀ।)
ਕਿਰਨ: "ਤੁਸੀਂ ਖਾਸ ਵੈਂਪਾਇਰ ਵੀ ਹੋ ਤੇ ਆਮ ਵੈਂਪਾਇਰ ਵੀ ਹੋ। ਮਤਲਬ ਆਮ ਵੈਂਪਾਇਰ ਨੂੰ ਪਾਵਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਬੌਡੀ, ਬਲੱਡ, ਤੇ ਉਹ ਕਿਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਦੀ ਸੋਚ ਰੱਖਦਾ ਹੈ ਉਸ ਹਿਸਾਬ ਨਾਲ ਮਿਲਦੀ ਹੈ। ਜੋ ਕਿ ਤੁਹਾਨੂੰ ਮਿਲੀ ਵੀ ਹੈ। ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਕਹਿ ਰਹੇ ਸੀ ਕਿ ਜਦੋਂ ਤੁਹਾਡੀਆਂ ਆਈਜ਼ ਰੈੱਡ ਹੋ ਜਾਂਦੀਆਂ ਨੇ ਤਾਂ ਤੁਸੀਂ ਇਨਸਾਨ ਤੇ ਵੈਂਪਾਇਰਸ ਨੂੰ ਟ੍ਰੈਕ ਕਰ ਲੈਂਦੇ ਹੋ ਤੇ ਭਾਵੇਂ ਅੱਗੇ ਦੀਵਾਰ ਹੋਵੇ ਜਾਂ ਦਰਵਾਜ਼ਾ ਉਹ ਅਦ੍ਰਿਸ਼ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਤੇ ਤੁਸੀਂ ਖਾਸ ਵੈਂਪਾਇਰ ਇਸ ਲਈ ਹੋ ਕਿ ਤੁਹਾਡੇ ਕੋਲੋਂ ਮੇਰੀਆਂ ਪਾਵਰਸ ਵੀ ਨੇ।" (ਕਿਰਨ ਇਹ ਸਭ ਬੋਲਦੀ-ਬੋਲਦੀ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਆਪਣੇ ਚਿੱਤੜ ਵੀ ਹਿਲਾਈ ਜਾ ਰਹੀ ਸੀ, ਤੇ ਉਸਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਵਿੱਚ ਵੀ ਕੰਬਣ ਸੀ, ਜੋ ਇਸ ਗੱਲ ਦਾ ਸਬੂਤ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਵੀ ਆਪਣਾ ਕੰਟਰੋਲ ਖੋਹ ਰਹੀ ਹੈ) "ਇਨ ਸ਼ੋਰਟ ਤੁਸੀਂ ਵੀ ਇੱਕ ਨੋਬਲ ਵੈਂਪਾਇਰ ਹੋ। ਹੁਣ ਬੱਸ ਕੋਈ ਸਵਾਲ ਨਹੀਂ।"
ਤੇ ਕਿਰਨ ਦੇ ਦੰਦ ਟ੍ਰਾਂਸਫਾਰਮ ਹੁੰਦੇ ਨੇ ਤੇ ਉਹ ਮੇਰੀ ਧੌਣ ਨੂੰ ਜੀਭ ਨਾਲ ਚੱਟ ਕੇ ਆਪਣੇ ਦੰਦ ਮੇਰੀ ਧੌਣ ਵਿੱਚ ਫਸਾ ਦਿੰਦੀ ਹੈ ਤੇ ਮੇਰਾ ਖੂਨ ਪੀਣ ਲੱਗ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਮੈਂ ਵੀ ਫਿਰ ਇੰਤਜ਼ਾਰ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ ਤੇ ਉਸਦੀ ਧੌਣ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਦੰਦ ਫਸਾ ਦਿੰਦਾ ਹਾਂ। ਅਸੀਂ ਇੱਕ-ਦੂਜੇ ਦਾ ਖੂਨ ਤਾਂ ਪੀ ਰਹੇ ਸੀ ਪਰ ਸਾਡੇ ਜਿਸਮ ਇੱਕ-ਦੂਜੇ ਦੇ ਜਿਸਮ ਨਾਲ ਖਹਿ ਰਹੇ ਸਨ। ਕਿਰਨ ਆਪਣੇ ਜਿਸਮ ਨੂੰ ਮੇਰੇ ਜਿਸਮ ਨਾਲ ਰਗੜਦੀ ਜਾ ਰਹੀ ਸੀ।
ਮੇਰਾ ਲੰਨ ਨੇ ਸੀਰੀ ਚੁੱਕ ਲਈ ਸੀ ਤੇ ਉਹ ਕਿਰਨ ਦੇ ਚਿੱਤੜਾਂ ਵਿੱਚ ਚੁੱਭ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਕਿਰਨ ਨੇ ਆਪਣੇ ਇੱਕ ਹੱਥ ਨਾਲ ਮੇਰੀ ਸ਼ਰਟ ਫੜ੍ਹ ਕੇ ਮੇਰੇ ਸ਼ਰੀਰ ਤੋਂ ਅਲੱਗ ਕਰ ਦਿੱਤੀ ਤੇ ਉਹ ਮੇਰੀ ਛਾਤੀ ਨੂੰ ਸਹਿਲਾਉਣ ਲੱਗ ਪਈ। ਮੇਰਾ ਵੀ ਹੱਥ ਉਸਦੀ ਬੁੰਡ 'ਤੇ ਚਲਾ ਗਿਆ, ਤੇ ਮੈਂ ਕਿਰਨ ਦੀ ਬੁੰਡ ਨੂੰ ਉਸਦਾ ਖੂਨ ਪੀਂਦੇ-ਪੀਂਦੇ ਮਸਲਣ ਲੱਗ ਪਿਆ।
ਕਿਰਨ: (ਮੇਰੀ ਧੌਣ ਤੋਂ ਦੰਦ ਹਟਾ ਕੇ) "ਮਾਈ ਡਾਰਲਿੰਗ ਇਜ਼ ਗੈਟਿੰਗ ਹੌਰਨੀ ਹਾਂ। ਆਈ ਐਮ ਆਲ ਯੋਰਸ।" (ਤੇ ਉਹ ਫਿਰ ਮੇਰੀ ਧੌਣ 'ਤੇ ਦੰਦ ਲਗਾ ਦਿੰਦੀ ਹੈ)।
ਮੈਂ ਫਿਰ ਕਿਰਨ ਨੂੰ ਚੁੱਕ ਕੇ ਸੋਫੇ 'ਤੇ ਹੀ ਸੁੱਟ ਦਿੰਦਾ ਹਾਂ ਤੇ ਉਸਦੇ ਟੌਪ ਨੂੰ ਫੜ੍ਹ ਕੇ ਉਸਨੂੰ ਉੱਪਰੋਂ ਨੰਗੀ ਕਰ ਦਿੰਦਾ ਹਾਂ। ਉਸਦੇ ਕਾਲੀ ਬ੍ਰਾ ਵਿੱਚ ਕੈਦ ਇੱਕਦਮ ਸੁਡੌਲ ਮਮੇਂ ਮੈਨੂੰ ਹੋਰ ਪਾਗਲ ਬਣਾ ਦਿੰਦੇ ਨੇ ਤੇ ਮੇਰੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਖੁਦ-ਬ-ਖੁਦ ਲਾਲ ਹੋ ਜਾਂਦੀਆਂ ਨੇ ਤੇ ਦੰਦ ਹੋਰ ਵੀ ਜ਼ਿਆਦਾ ਬਾਹਰ ਨੂੰ ਆ ਜਾਂਦੇ ਨੇ। ਮੈਨੂੰ ਇੰਝ ਲੱਗਦਾ ਹੈ ਜਿਵੇਂ ਮੇਰੇ ਅੰਦਰ ਦਾ ਜਾਨਵਰ ਬਾਹਰ ਆ ਗਿਆ ਹੋਵੇ। ਪਰ ਮੇਰੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਲਾਲ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਮੈਨੂੰ ਉੱਥੇ 6 ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਆਕਾਰ ਦਿਸਣ ਲੱਗ ਜਾਂਦੇ ਨੇ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚ 4 ਫੀਮੇਲ ਸਨ ਤੇ 2 ਮੇਲ। ਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ 6 ਵਿੱਚੋਂ ਸਿਰਫ ਇੱਕ ਹੀ ਸੀ ਜਿਸਦਾ ਮੈਨੂੰ ਦਿਲ ਦਿਖ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਬਾਕੀ 5 ਦੀ ਬੱਸ ਧੌਣ ਗਲੋਅ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ। ਮਤਲਬ ਬਾਕੀ ਵੈਂਪਾਇਰ ਸਨ ਤੇ ਇੱਕ ਇਨਸਾਨ ਜੋ ਕਿ ਮੀਨਾਕਸ਼ੀ ਸੀ, ਮੇਡ। ਮੇਰਾ ਧਿਆਨ ਇੱਕ ਮੇਲ ਵੈਂਪਾਇਰ 'ਤੇ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਜੋ ਕਿ ਬਾਹਰ ਹੀ ਦੀਵਾਰ ਨਾਲ ਖੜ੍ਹਾ ਸੀ। ਮੈਂ ਉਸਨੂੰ ਗੁੱਸੇ ਵਿੱਚ ਬੋਲਦਾ ਹਾਂ, "ਲੀਵ।" ਉਹ ਡਰ ਨਾਲ ਕੰਬ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਪਰ ਉੱਥੋਂ ਹਿਲਦਾ ਨਹੀਂ।
ਕਿਰਨ: "ਗੁੱਸਾ ਕਿਉਂ ਕਰ ਰਹੇ ਹੋ ਜਾਨ। ਉਹ ਮੇਰਾ ਬੌਡੀਗਾਰਡ ਹੈ। ਉਹ ਇੱਥੇ ਮੇਰੀ ਸੇਫਟੀ ਲਈ ਹੀ ਹੈ। ਤੁਸੀਂ ਮੇਰੇ ਵੱਲ ਧਿਆਨ ਦਿਓ।" (ਤੇ ਕਿਰਨ ਉਸਨੂੰ ਕਹਿ ਦਿੰਦੀ ਹੈ, "ਲੀਵ।" ਤੇ ਉਹ ਉੱਥੋਂ ਚਲਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ)।
ਕਿਰਨ ਸਾਹਿਲ ਨੂੰ ਜੱਫੀ ਪਾ ਕੇ ਆਪਣੇ ਵੱਲ ਖਿੱਚਦੀ ਤੇ ਸਾਹਿਲ ਵੀ ਆਪਣੇ ਦੰਦ ਕਿਰਨ ਦੀ ਧੌਣ ਵਿੱਚ ਫਸਾ ਕੇ ਖੂਨ ਪੀਂਦੇ-ਪੀਂਦੇ ਉਸਦੀ ਬੁੰਡ ਸਲਣ ਲੱਗ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਦੋਵੇਂ ਇੱਕ-ਦੂਜੇ ਦਾ ਖੂਨ ਪੀਂਦੇ-ਪੀਂਦੇ ਮਸਤ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਨੇ। ਤੇ ਕਿਰਨ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਆਪਣੇ ਲੱਕ ਨੂੰ ਹਿਲਾ-ਹਿਲਾ ਕੇ ਆਪਣੀ ਫੁੱਦੀ ਵਾਲਾ ਹਿੱਸਾ ਸਾਹਿਲ ਦੇ ਖੜ੍ਹੇ ਲੰਨ ਨਾਲ ਰਗੜਨ ਲੱਗ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਸਾਹਿਲ ਵੀ ਆਪਣੀ ਕਮਰ ਹਿਲਾਉਣ ਲੱਗ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਦੋਵਾਂ ਦੀ ਕਮਰ ਇੱਕਦਮ ਲੈਅਬੱਧ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਚੱਲ ਰਹੀ ਸੀ। ਬੱਸ ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਿੱਚ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਕੱਪੜੇ ਸਨ, ਜੇ ਕੱਪੜੇ ਨਾ ਹੁੰਦੇ ਪੱਕਾ ਦੋਵੇਂ ਇੱਕ-ਦੂਜੇ ਵਿੱਚ ਸਮਾ ਜਾਂਦੇ।
ਪਰ ਕੱਪੜੇ ਹੁਣ ਕਰਕੇ ਦੋਵੇਂ ਇੱਕ-ਦੂਜੇ ਨੂੰ ਇੱਦਾਂ ਹੀ ਮਜ਼ਾ ਦੇ ਰਹੇ ਸਨ। ਸਾਹਿਲ ਆਪਣੇ ਹੱਥ ਕਿਰਨ ਦੇ ਬੂਬਸ 'ਤੇ ਲੈ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਤੇ ਉਸਨੂੰ ਬ੍ਰਾ ਉੱਪਰੋਂ ਹੀ ਮਸਲਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੰਦਾ ਹੈ। ਦੋਵੇਂ ਇੱਕ-ਦੂਜੇ 'ਤੇ ਕੰਟਰੋਲ ਖੋਈ ਜਾ ਰਹੇ ਸਨ। ਦੋਵੇਂ ਆਪਣੀ ਕਮਰ ਦੀ ਥਿਰਕਣ ਨੂੰ ਹੋਰ ਤੇਜ਼ ਕਰ ਦਿੰਦੇ ਨੇ, ਜਿਵੇਂ ਇੱਕ-ਦੂਜੇ ਨੂੰ ਚੋਦ ਰਹੇ ਹੋਣ।
ਦੋਵੇਂ ਇਕੱਠੇ ਹੀ ਝੜ ਜਾਂਦੇ ਨੇ। ਸਾਹਿਲ ਲਈ ਕਿਸੇ ਕੁੜੀ ਨਾਲ ਇਹ ਪਹਿਲਾ ਐਕਸਪੀਰੀਐਂਸ ਸੀ, ਉਹ ਤਾਂ ਸਾਈਡ 'ਤੇ ਸੋਫੇ 'ਤੇ ਡਿੱਗ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਜਿਵੇਂ ਉਸਦੇ ਸ਼ਰੀਰ ਵਿੱਚੋਂ ਜਾਨ ਹੀ ਨਿਕਲ ਗਈ ਹੋਵੇ। ਤੇ ਸੇਮ ਹੀ ਹਾਲ ਕਿਰਨ ਦਾ ਸੀ, ਉਹ ਵੀ ਸੋਫੇ 'ਤੇ ਨਿਢਾਲ ਹੋ ਕੇ ਪਈ ਸੀ ਤੇ ਲੰਮੇ-ਲੰਮੇ ਸਾਹ ਲੈ ਰਹੀ ਸੀ।
ਦੋਵਾਂ ਦਾ ਕੰਮ ਹੋ ਚੁੱਕਾ ਸੀ। ਦੋਵਾਂ ਨੇ ਸੈਕਸ ਤਾਂ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ ਸੀ, ਪਰ ਇੱਦਾਂ ਹੀ ਕੱਪੜਿਆਂ ਵਿੱਚ ਉਹ ਆਪਣੇ ਲੱਕ ਇਵੇਂ ਹਿਲਾ ਰਹੇ ਸਨ ਜਿਵੇਂ ਸੈਕਸ ਕਰ ਰਹੇ ਹੋਣ। ਦੋਵਾਂ ਦੇ ਮੂੰਹ ਵਿੱਚੋਂ ਖੂਨ ਵਗ ਰਿਹਾ ਸੀ ਜੋ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਦੰਦਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਵਗਦਾ ਹੋਇਆ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਫੇਸ 'ਤੇ ਲਾਈਨਜ਼ ਬਣਾ ਰਿਹਾ ਸੀ।
ਕਿਰਨ ਲੰਮੇ-ਲੰਮੇ ਸਾਹ ਲੈ ਰਹੀ ਸੀ ਤੇ ਨਾਲ-ਨਾਲ ਕਾਲੀ ਬ੍ਰਾ ਵਿੱਚ ਕੈਦ ਉਸਦੇ ਬੂਬਸ ਵੀ ਉਸਦੇ ਸਾਹ ਨਾਲ ਉੱਪਰ-ਥੱਲੇ ਹੋ ਰਹੇ ਸਨ। ਤੇ ਸਾਈਡ 'ਤੇ ਬੈਠਾ ਸਾਹਿਲ ਇਹ ਬੜੇ ਗੌਰ ਨਾਲ ਦੇਖ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਕਿਰਨ ਦੀ ਨਿਗਾਹ ਜਦੋਂ ਸਾਹਿਲ 'ਤੇ ਪੈਂਦੀ ਹੈ ਤਾਂ ਉਹ ਉਸ ਵੱਲ ਇੱਕ ਪਿਆਰੀ ਮੁਸਕਰਾਹਟ ਦਿੰਦੀ ਹੈ। ਪਰ ਜਦੋਂ ਉਹ ਇਹ ਨੋਟਿਸ ਕਰਦੀ ਹੈ ਕਿ ਸਾਹਿਲ ਉਸਦੇ ਹਿਲਦੇ ਮਮੇਂ ਦੇਖ ਰਿਹਾ ਹੈ ਤਾਂ ਉਹ ਸ਼ਰਮਾ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਤੇ ਸਾਹਿਲ ਨੂੰ ਜੱਫੀ ਪਾ ਕੇ ਬੋਲਦੀ ਹੈ,
ਕਿਰਨ: "ਇਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਮਸਲ ਕੇ ਮਨ ਨਹੀਂ ਭਰਿਆ ਜੋ ਇਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਖਾ ਜਾਣ ਵਾਲੀਆਂ ਨਜ਼ਰਾਂ ਨਾਲ ਦੇਖ ਰਹੇ ਹੋ?"
ਸਾਹਿਲ ਵੀ ਸ਼ਰਮਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਉਸ ਲਈ ਅੱਜ ਇਹ ਸਭ ਕੁਝ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਹੋ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਅੱਜ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਉਸਨੇ ਕਿਸੇ ਕੁੜੀ ਨੂੰ ਹੱਥ ਲਾਇਆ ਸੀ। ਤੇ ਜਦੋਂ ਉਸਨੂੰ ਯਾਦ ਆਉਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਸਨੇ ਕੁਝ ਦੇਰ ਪਹਿਲਾਂ ਕੀ ਕੀਤਾ ਤੇ ਉਹ ਹੋਰ ਵੀ ਸ਼ਰਮਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਸਾਹਿਲ ਨੂੰ ਇੱਦਾਂ ਸ਼ਰਮਾਉਂਦੇ ਦੇਖ ਕੇ ਕਿਰਨ ਨੂੰ ਉਸ 'ਤੇ ਬਹੁਤ ਪਿਆਰ ਆਉਂਦਾ ਹੈ ਤੇ ਉਹ ਉਸਦੇ ਫੇਸ 'ਤੇ ਹੱਥ ਫੇਰਦੀ ਕਿਸ ਕਰ ਦਿੰਦੀ ਹੈ।
ਕਿਰਨ: "ਇੰਨਾ ਸ਼ਰਮਾ ਕਿਉਂ ਰਹੇ ਹੋ? ਮੈਂ ਕੁੜੀ ਹੋ ਕੇ ਇੰਨਾ ਨਹੀਂ ਸ਼ਰਮਾ ਰਹੀ।"
ਸਾਹਿਲ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਬੋਲਦਾ, ਬੱਸ ਇੱਦਾਂ ਹੀ ਬੈਠਾ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ। ਤੇ ਕਿਰਨ ਵੀ ਉਸਨਾਲ ਜੁੜ ਕੇ ਬੈਠ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।
ਮਿਲਦੇ ਹਾਂ ਹੁਣ ਅਗਲੇ ਅਪਡੇਟ ਵਿੱਚ ਤੇ ਜਾਣਦੇ ਹਾਂ ਕੁਝ ਹੋਰ ਰਾਜ਼ ਜੋ ਵੈਂਪਾਇਰਸ ਨਾਲ ਜੁੜੇ ਹੋਏ ਨੇ। ਕਹਾਣੀ ਨਾਲ ਬਣੇ ਰਹੋ ਤੇ ਆਪਣਾ ਪਿਆਰ ਦਿੰਦੇ ਰਹੋ।
Last edited:
Shounkijatt12
ਪੈਸਾ ਨਸ਼ਾ ਪਿਆਰ
- 831
- 485
- 64
Ghaint bro Waiting for next part2: Answers
Recap……
Last update vich tuci read kita kime Sahil nu pata lagda aa ki oh ik Vampire bann chuka aa. Fer tuci ih v read kita ke Sahil ne ik kudi nu tin gundeya toh bacheya. Par usne apni powers us kudi sahmne show kar diti. Te us kudi ne aa ke Sahil nu jaafi pa layi.
Hun aage…….
Kudi Sahil nu jafi pa ke khadi c. Te is tarah Sahil nal chimbrdi hoyi c jime us kolo door huna hi na chahundi howe. Kuj time tak te Sahil v usnu jafi paa ke khada rehnda aa par oh apne dimag te mann te kabu pa lainda aa. Te kudi nu apne toh door karan lagda aa. Par kudi usto door nahi hundi.
Sahil apne mann vich sochda aa ih ki. Ih te hili tak v nahi. Oh fer thoda hor zor londa aa par kudi fer v tas toh mas nahi hundi. Par is baar kudi khud hi us toh door ho jandi aa. Te us wal dekh ke sexy smile karan lag jandi aa. Sahil jado apne saamne us kudi nu ida sexy smile karde dekhda aa. Ik time layi ta usda dil hi ruk janda aa.
Usda tiyan khudwa khud hi us kudi de jisam nu neharan lag janda aa. Kyunki usde saamne khadi kudi hai hi ini cute te sexy c. Upro usne kapde hi uda de paye c. Patla lak, bhare paatt te upro usde perfect size de mammye. Jinha da aakar usde top vicho saaf dikh reha c.
Usnu check out karde oh kudi hor muskura dini aa. Sahil usdi smile vich gawachan hi laga c ke. Oh khud nu sambhal lainda aa. Te kudi nu pucchda aa. Tuci theek te ho naa. Tuhanu kuch hoeya ta nahi.
Kudi: (Smiling face nal) Jo mai socheya c. Tuci te usto v jayda kabil nikle. SAHIL.
Sahil nu shock jeha lagda aa ke is kudi nu mera naam kime pata. Ki ih mainu jaandi aa. Vaise mainu isdi shakal thodi jaani pehchani te lag rahi aa. Sahil apne mann vich ih saab soch hi reha c ke…us kudi di aawaaz fer usdi kani pendi aa.
Kudi: Tuhanu bahut piyas lag rahi huni aa naa? Tuci khud te bahut mushkil naal kabuu kar reha huna aa. Chalo ayo apni piyas bujha lawo.
Te oh kudi Sahil de bilkul kareeb aa jandi aa te apni dhon nu Sahil de sahmane kar dindi aa. Kudi di body di fragrance te usdi dhon vich beh reha khoon Sahil nu majbur kar reha c ke oh apne dand us kudi di dhon te la dawe te usda khoon pe jawe.
Kudi: (Seducing smile de nal) Jayda na socho. Bass pee jawo.
Sahil kol fer bilkul v sabar nahi hunda te oh kudi nu ghut ke jafi paa lainda a te apne dand kudi di dhon vich khuba dinda aa.
Kudi: Aah aaraam nal mai ithe hi a kite paaji nahi chali.
Par Sahil nu kudi di gal nu ignore kar dita. Kyunki usda pura tiyan bass usda khoon peen vich c. Sahil nu eh khoon ina saawad lag reha c jime usfi koi favourite dish howe. Sahil nu khoon pinde pinde mehsus ho reha c jime usde te us kudi de bichkar koi connection bann reha howe.
Kudi: Lagda aa tuhanu mera khoon bahut pasand aeya.
Kudi de mukh te haje v ek flirting smile c. Par Sahil da tiyan bass usda khoon peen vich hi c. Par usle hi Sahil nu v apni dhon vich us kudi de dand khubde mehsus hunde aa. Sahil di dhon vich us kudi de dand khubde hi us lyi khoon da taste pehla nalo v 100 gunah better ho gaya.
Sahil nu apne te us kudi de vich connection hor storng hunda mehsus hoon lag peya. Te usnu kuj kuj yaad aun lag piya. Usde dimag vich jime filam chalan lag payi c. Par usnu ih sab us kudi de hi POV nal dikh reha c.
Usnu disda aa ki shaam da time aa te oh dukan toh saaman le ke ghar wapas ja reh aa. Te ek shaks us kudi nu puchda aa. Ki tu failsa kar liya aa..?
Kudi: Haan mai faisla kar liya aa ki ih munda hi mera gharwala bane ga.
Achanak hi scene change hunda aa te mai ik khali building vich zameen te lame piya hoeya c te oh kudi mere lage hi khadi c. Shaed ohi mainu ithe le ke ayi howe.
Fer usde nal khardi ik kudi ne apni ik ungel nu chak mareya te us vicho khoon nikal ke zameen te dig gaya. Mere aale duale jime koi jadui gola bannan lag piya. Jo ke bahut chamak reha c. Te mai dekhya meri baah te kise jaanwar de katan de nishan c te mainu lag reha c ke jime mai othe mareya piya aa ja maran de kareeb hi aa.
Fer us kudi ne apni baah te chak mareya te us vicho khoon aun laga te oh kudi jadui gole de andar aayi te mere lage beth ke apni baah vicho nikal rahe khoon nu mere muh vich sutan lag payi. Fer oh kudi mere upar beth gayi te mainu modeya toh fardh ke upar chukeya te mainu gal nal la ke boli. Sorry Sahil mainu tere nal ida karna piya. Te ina keh ke hi usde meri dhon nu jor nal modh dita. Meri dhon tutt gayi te mai bejaan zameen te dig gya.
Jis jadui gole de andar mai c oh gol gol ghuman laga. Te mera sharir apne aap hi heal hona shuru ho gaya. Te fer oh gol gol ghumda jadui gola apne aap hi gaeb ho gaya. Te nal hi dusri kudi di aawaa ayi…ritual poora ho gaya aa te safal v reha.
Meria akhan jakdum khuliya jo ke is time purian laal hoeya piya c. Mai mere upar bethi kudi nu jafi payi te usdi dhon te apne dand fasa ke usda khoon pena shuru kar dita. Par aage dian yaadan aunia band ho giyan mainu nahi pata aage ki hoeya par mai hosh vich aa gaya.
Is time mai use sunsan gali vich jhada c te mai us kudi nu jafi pa ke usda khoon chusi jaa reha c.
Kudi: Sahil, hun tuci bass v karo ge jaa mera sara khoon pe ke mainu maran da irada aa?
Us kudi di aawaz nal mai usnu shad dita. Par mai hun pura santust ho chuka c. Mainu ida lag reha c ke hun meri piyas puri tarah bujh gayi aa. Mai hun pure hosh vich c. Par mere dimag vich hun bahut sare sawal ghum rahe c par mai pehla socheys is kudi toh isda naam hi puchda aa.
Sahil: Tuhada naam ki aa..?
Kudi: Kiran Randhawa.
Sahil: Randhawa…
Kiran: Ki soch rahe o..? Je tuci ih soch rahe oh main Randhawa ta nahi jo tuhadi university vich padhdi aa te jisda parivaar chandigarh da sab toh ameer paarivaar. Haan tuci sahi soch rahe ho.
Sahil: Tuci te mere senior hoye. Tahi mainu lag reha c ke mai tuhanu pehla kithe dekhya aa. Myself Sahil Chauhan. Mere mom dad advocates ne.
Kiran: Good i think sanu location change karni chahidi aa. Mere peeche ayo.. koi nahi mai slow hi jama gi.
Te Kiran Sahil wal dekhdi smile kardi jump kardi kardi aa te ik imarat de top te puj jandi aa. Mai v jump karda aa par mer jump nal sadak thodi tut jandi aa. Jis karke mainu yaad aunda aa ki mainu apni takkat nu control karke use karne pena aa. Mai v Kiran de peeche peeche ik imarat toh duji imarat te dodha jump karda usda peecha karan lag janda aa.
Tuci saare sochde howo ge ki jis kudi ne mainu vampire baneya . Jisnu mai changi tarah jaanda v nahi aa. Mai usde magar kyun jaa reha a. Ki pata usda koi hor maqsad howe. Par pata nahi kyun mainu Kiran te bahut vishwash jeha c. Mai bass usde peeche chaleya jaa reha c.
Kiran ik bahut baade mahel saamne jaa ke ruk jandi aa. Usda mansion bahut baada c. Te dekh ke hi bahut luxurious lag reha c. Hor ho v ki sakda c Randhawa paarivaar jo ke chandigarh da sabto naami te ameer paarivar usda ghar mahel warga nahi howe ga te kisda howega.
Asi dome jida hi gate te puje ta gate ik maid ne khoeya jisne proper maid wali uniform payi hoyi c. Kiran te andar chali gayi lar jado mai andar jaan laga te mainu ik invisible shield ne rok liya. Jisto mainu pata lag gay ke ih v ik vampires di kamzori a ke oh kise de ghar vich insaan di permission toh wager andar nahi ja sakde.
Mere saamne jo maid khadi c oh vampire nahi c ik aam insaan c. Te usdi umar 28 sal huni aa. Usne pony kiti hoyi c te usda figure v ik 28 saal di woman wang hi bhareya hoeya c. Par usdi height mere te Kiran nalo ghat c.
Maid mainu dekh boli….mam lagda a tuci aaj apne nal ik guest le ke aaye o..?
Kiran: Meenakshi, invite him in.
Meenakshi: Yes miss.
Please Sir tuci andar aa sakde ho, jida hi maid ne ih shabad kahe. Invisible sheild gaeb ho gayi jo mainu andar jaan toh rok rahi c. Mai Kiran de peeche peeche turda living room vich aa gya. Jite bahut hi shandar sofa laga hoeya c. Jisnu dekh ke hi pata lag reha c ke ih sofa bahut mehnga aa.
Kiran ne mainu sofe te bethn nu keha te oh aap v mere kol a ke beth gayi. Usde mere lage bethan karke us kolo aa rahi fragrance mainu bahut attract kar rahi c. Mera dil kar reha c ke mai dowara usdi dhon te dand fasa ke usda khoon pe jama. Par mai khud te kabu rakhna hi sahi samjeya.
Kiran jo ke mere lage bethi ih saab observe kar rahi c boli…..tuhade vich bahut control te sabar aa ik new born vampire hoon de baabjood v. Mainu te laga c tuci mainu is sofe te hi fardh lawo ge te sare servant sanu ih saab karde dekh leen ge.
Kiran de ih shabad sun ke mainu jhatka laga par mai khud nu sambalde keha. Mainu ida sareya saamne pardarshi lagona pasand nahi aa. Nale vaise v mere mann vich bahut sawal ne jina da jawab mainu mil jawe te mainu kuj shaanti mile.
Mera jawab sun ke Kiran mere wal dekh ke muskurai. Jo puchna a pucho jawab jarur mile ga.
Sahil: Ki asi vampire aa?
Kiran: Haan asi vampire aa. Tenu haje v koi doubt aa?
Sahil: Par jime mai movie ja series vich dekhya aa mere nal ume kyun nahi ho reha aa, suraj di roshni meri kamzori nahi aa, upro mere nal ik aajeeb cheez hundi aa. Merian akhan red ho jandia ne te main insaan dian saria nerves dekh sakda aa. Unha da dil mainu unha de sharir vich dhakda dikhayi dinda aa jime mainu keh reha howe aja pe le khoon. Te ek hor gal, chahe us insaan kise darwaze peeche howe ja kaand peeche mere layi oh cheez invisible ho jandi aa.
Kiran: Mai tuhanu vampire bana ke bahut sahi kita. Tuci koi aam vampire nahi ho ik special vampire ho nale jado mai tuhanu vampire baneya tuhanu usde nal merian special powers v miliya.
Sahil: Khaas powers? Tuci mainu is baare dass sakde ho?
Kiran: Ok par pehla tuhanu vampires baare das dama. Vampires do tarah de hunde han ik hunde ne Noble Vampire. Matlab khaandani ja aasan shabdan vich khaas Vampire jina vicho mai v ik aa te dusre hunde ne Aam Vampire.
Sahil: Inha doma vich farak ki aa?
Kiran: My sweet darling sabar karo sab das rahi aa na mai. Tuci suno bass.
Kiran fer dasna shuru kardi aa…pehal ta doma vampires vich sab toh vaada farak ih aa ki jo Khass Vmapires hunde ne oh bache painda kar sakde ne. Te Aam Vampires isto ulat bache paida nahi kar sakde. Te noble Vampires de jo bache hunde ne oh apne mom dad di hi power nal paida hunde ne te kayi te hor v powerfull ho jande ne.
Te sade Randhawa khaandan kol fire power aa jis karke sanu suraj toh full immunity mildi aa. Jime ke tuci sade paarivaar vich nahi paida hoye oo tuhanu mai baneya is layi tuhade kolo v ih power huna special gal aa kyunke turn kite vampires nu family power nahi mildi.
Sahil: Asha isda matalb mainu suraj toh koi khatra nahi mai beparvah ho ke ghum sakda aa.
Kiran: Haan bailkul sahi. Par sare vampiers ida nahi kar sakde suraj di roshni vampires di ik bahut vadi weakness aa. Sirf mera hi paarivar aa jis de khoon vich ih special power aa. Oda baaki paarivar v hai aa jo suraj di roshni vich ghum sakde ne par ohna layi kuj limitations hundian ne.
Sahil: Je mere kol ih khaas ability na hundi fer mere nal ki hunda.
Kiran: Fer ki tuci sadh ke sawah ho jana c.
Kiran di ih gal sun ke taa mere sharir vich kambani hi shirdh gayi. Mai khud nu gallanh kadan laga piya ke saleya je tere kol ih ability na hundi tu test de chakar vich hi maar jana c. Mai apni soch vich hi c ke Kiran di aawaz nal mai present vich aunda aa.
Kiran: Sada paarivar da pure Vampire world vich kauf aa. Kyunki asi apni fire power nal kise v Vampire nu jala ke raakh kar sakde aa.
Te Kiran ne smile kardi ne apne hath vich ik fire ball bana layi. Mai usto aage koi sawal kar panda ke oh uth ke meri godh vich beth gayi te apni jeeb nal meri dhon nu chatan lag payi.
Kiran: My Darling baki di boring explanation baad vich karangi. Hun mere kol hor control nahi ho reha aa.
Sahil: Bass ik question hor.
Kiran: Jaldi bolo, please mere kolo control nahi ho reha aa ( te Kiran godh vich bethi apne chitard Sahil de Lun te hilon lag jandi aa.)
Sahil: Mai fer ik aam vampire hoeya hana? (Meri aawaz vich kampan saaf sunayi de rahi c. Te isda karan c Kiran de meri godh vich hil rahe chitard. Mera v control chutda jaa reha c.)
Kiran: Tuci Khass Vampire v ho te Aam vampire v ho. Matlab aam vampire nu power ohna di body, blood, te oh kis tarah di soch rakhda aa us hisab nal mildi aa. Jo ke tuhanu mili v aa. Jime ki tuci keh rahe c ke jado tuhadian eyes red ho jandia ne ta tuci insaan te vampires nu tarck kar lainde o te pame aage deewar howe ja darwaza oh invisible ho janda aa. Te tuci khaas vampire is lyi ho ke tuhade kolo merian powers v ne. (Kiran ih sab boldi boldi nal nal apne chitard v hilayi ja rahi nal nal. Te usdi aawaz vich v kampan c. Jo is gal da sabut c ke oh v apna control kho rahi aa) in short tuci v ik noble vampie ho. Hun bass koi sawal nahi.
Te Kiran de dand transform hunde ne te oh meri dhon nu jeeb nal chat ke apne dand meri dhon vich fasa dindi aa te mera khoon peen lag jandi aa. Mai v fer wait nahi karda a te usdi dhon vich apne dand fasa dinda aa. Asi ik duje da khoon te pee rahe c par sade jisam ik duje de jisam nal keh rahe c. Kiran apne jisam nu mere jisam nal ragrdi jaa rahi c.
Mera lun ne seri chuk layi c te oh Kiran de chitrda vich chub reha c. Kiran ne apne ik hath nal meri shirt fadh ke mere shrir toh alag kar diti te oh meri shaati nu sehlon lag payi. Mera v hath usdi bond te chala gaya. Te mai Kiran di bond nu usda khoon peende peende masal lag piya.
KiranMere dhon toh dand hata ke) My darling is getting horny haan. I am all yours.( te oh phir meri dhon te dand laga dindi aa).
Mai fer Kiran nu chak ke sofe te hi sut dinda aa te te usde top nu fardh ke usnu upro nangi kar dinda aa. Usde kali bra vich kaid ik dum sudol mammye meinu hor pagal bana dinde ne te merian akhan khud ve khud laal ho jandia ne te dand hor v jayda bahar nu a jande ne. Mainu inj lagda a jime mere andar da jaanwar bahar aa gya howe. Par merian akhan laal hoon karke mainu othe 6 lokan de akar disan lag jande ne jina vich 4 female c te 2 male. Te unha 6 vicho sirf ik hi c jisda mainu dil dikh reha c baki 5 di bass dhon glow kar rahi c. Matalb baki vampire c te ik insaan jo ke Meenakshi c maid. Mera tiyan ik male vampire te janda a jo ke bahar hi deewar nal kahda c. Mai usnu gusse vich bolda aa leave. Oh dar nal kaambh janda aa par otho hilda nahi.
Kiran: Gussa kyun kar rahe o jaan. Oh mera bodyguard aa. Oh ithe meri safety layi hi aa. Tuci mer wal tiyan dawo. (Te Kiran usnu keh dindi aa leave. Te otho chala janda a).
Kiran Sahil nu jafi pa ke ane wal khichdi te Sahil v apne dand Kiran di dhon vich fasa ke khoon peende masal lag lag janda aa. Dome ik duje da khon peende masal vich rozh jande ne. Te Kiran nal nal apne lak nu hila hila ke apni fudhi wala hisa Sahil de khade lun nal ragrdan lag jandi aa. Sahil v apni kamar hilon lag janda aa. Doma di kamar ik dum leh band tarike nal chal rahi c. Bass unha vich ohna de kapde c je kapde na hunde paka dome ik duje vich sama jande.
Par kapde hun karke dome ik duje nu ida hi maza de rahe c. Sahil apen hath Kiran de boobs te le janda aa te usnu bra upro hi maslna shuru kar dinda a. Doma ek duje te control khoyi jaa rahe c. Dome apni kamar di thirkan nu hor tez kar didne ne. Jime ik duje nu chod rahe hoon. Dome ikathe hi shut jande ne. Sahil layi kise kudi nal ih pehla experience c oh te side te sofe te dig janda aa jime usde sharir vicho jaan hi nikal gayi howe. Te same hi haal Kiran da c. oh v sofe te nidhal ho ke payi c te lambhe lambhe saah le rahi c.
Dome da kaam ho chuka c. Doma ne sex ta nahi kita c. Par ida hi kapdya vich oh apne lak ime hila rahe c jime sex kar rahe hoon. Doma de muh vicho khoon bagh reha c jo onha de danda vicho baghda hoeya unha de face te lines bana reha c.
Kiran lambhe lambhe saah le rahi c te nal nal kali bra vich kaid usde boobs v usde saah nal upar thale ho rahe c. Te side te betha Sahil ih baade gaur nal dekh reha c. Kiran di nigah jado Sahil te paindi a te oh us wal ik piyari smile dindi aa. Par jado oh ih notice kardi ki Sahil usde hilde mammye dekh reh aa te oh sharma jandi aa te Sahil nu jafi pa ke boldi aa.
Kiran: Inha nu masal ke mann nahi bhreya jo inha nu khaa jaan walia nazran nal dekh rahe ho?
Sahil v sharma janda aa. Us layi nal ih sab kuj pehli vaar ho reha c. Ajj pehli vaar usne kisi kudi nu hath laeya c. Te jado usnu yaad aunda aa ki usne kuj dee pehla ki kita te oh ho v sharma janda aa. Sahil nu ida sharmonde dekh ke Kiran nu uste bhaut piyar aunda aa te oh usde face te hath ferdi kiss kar dindi aa.
Kiran: Ina sharma kyun rahe ho. Mai kudi ho ke ina nahi sharma rahi.
Sahil kuj nahi bolda bass ida hi betha rehnda aa. Te Kiran v usnal jurdh ke beth jandi aa.
Milde aa hun aagle update vich te jaande aa kuj hor raaz jo vampires nal jurdhe hoye ne. Kahani nal baane rahwo te apna piyar dinde rahwo.
Ik request c j ਪੰਜਾਬੀ vich likh skde oo tn wala vdia nhi jiwe thonu sahi lgy
- 1,605
- 4,019
- 144
Shounkijatt12 Punjabi vich likhna aukha aa bro mai phone te likhda aa. Te tuhanu pata hi a phone te punjabi da keyboard kime chalda aa. Ida te bahut time lageya karna aa likhan vich.