ಆದಿ ಹೊರಟ ಮೇಲೆ ವಿಮಲಾಾ ತನ್ನ ಮನೇಲಿ ಕೂತು ನಡೆದಿದ್ದರ ಬಗ್ಗೆ ಯೋಚಿಸುತ್ತಾ ಕುಳಿತಿರುತ್ತಾಳೆ. ತನ್ನ ಮೇಲೆ ಆದ ದಾಳಿ ನೆನೆದು ವಿಚಲಿತಳಾಗುತ್ತಾಳೆ. ಮನೆಯಲ್ಲೇ ಕುಳಿತರೆ ಇಂಥ ಆಲೋಚನೆ ಬರುತ್ತದೆ ಅಂತ ಹೊರಗೆ ಹೋಗುತ್ತಾಳೆ.
ನಡೆದ ವಿಷಯ ಏನೆಂದರೆ ಆ ಹುಡುಗರಲ್ಲಿ ಯಾರೂ ಪತ್ರ ಬರೆದಿರುವುದಿಲ್ಲ. ಒಬ್ಬರು ಇನ್ನೊಬ್ಬರು ಬರೆದಿರುತ್ತಾರೆ ಎಂದುಕೊಂಡು ಊರಿಗೆ ಹೋಗಿರುತ್ತಾರೆ. ಆದರಿಂದ ಅವರ ಎಚ್ಚರಿಕೆಯ ಮಾತು ಅವಳಿಗೆ ತಲುಪುವುದಿಲ್ಲ.
ಅಂದು ವಿಮಲಾಾ ಶಾಲೆಗೆ ಹೋಗಲು ಇಷ್ಟವಿಲ್ಲದೆ ದಿನವನ್ನು ಹೊರಗೆ ಓಡಾಡಿ ಮತ್ತು ಮನೆಯಲ್ಲೇ ಇದ್ದು ಕಳೆಯುತ್ತಾಳೆ. ತನ್ನ ಮುಂದಿನ ಹೆಜ್ಜೆ ಹುಷಾರಾಗಿ ಇಡಬೇಕು. ಸದ್ಯಕ್ಕೆ ಗೌಡ ಮತ್ತು ರವಿಯಿಂದ ಸ್ವಲ್ಪ ದೂರ ಇರಬೇಕು ಅಂದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾ ತನ್ನ ದಿನವನ್ನು ಕಳೆಯುತ್ತಾಳೆ.
ಸುನಂದಾ ವಿಮಲಾಾ ಕಥೆ ಇನ್ನು ಮುಗಿಯಿತು, ಇನ್ನು ಅವಳ ಕಾಟ ಇರೋದಿಲ್ಲ ಅಂತ ಒಳಗೆ ನಕ್ಕು ಸುಮ್ಮನಾಗುತ್ತಾಳೆ.
ಶಾಲಾ ವಾರ್ಷಿಕೋತ್ಸವದ ಹಿಂದಿನ ದಿನ ಮನೆಯಲಲ್ಲೇ ಇದ್ದು ಬೇಸರವಾಗಿ ವಿಮಲಾ ಶಾಲೆಗೆ ಹೋಗುತ್ತಾಳೆ. ಸುನಂದಾ ಇಂದು ವಿಮಲಾ ಬಂದಿದ್ದು ನೋಡಿ ಮನದಲಿ “ಇವಳು ಇಷ್ಟೆಲ್ಲಾ ಆದ ಮೇಲೂ ಮತ್ತೆ ಶಾಲೆಗೆ ಬಂದಿದ್ದಾಳೆ. ಇವಳಿಗೆ ಮರ್ಯಾದೆ ಇದ್ದಿದ್ರೆ ಊರು ಬಿಟ್ಟು ಓಡಿ ಹೋಗ್ತಿದ್ಲು.” ಅಂತ ಯೋಚಿಸುತ್ತಾ “ನೋಡೋಣ ಏನು ಮಾಡ್ತಾಳೆ ಅಂತ. ನನ್ನ ಬಗ್ಗೆ ಏನಾದ್ರೂ ಗೊತ್ತಾಗಿದ್ಯ? ನೋಡೋಣ.”. ಎಂದು ಅವಳ ಮುಂದೆ ಬರುತ್ತಾಳೆ.
ವಿಮಲಾ ಸುನಂದಳನ್ನು ನೋಡುತ್ತಾ ನಿಲ್ಲುತ್ತಾಳೆ. ವಿಮಲಾ ಕೋಪದಿಂದ ನೋಡುತ್ತಾ “ಏನಾದರೂ ಬೇಕಾ?”, ಎನ್ನುತ್ತಿದ್ದಂತೆ ನಗುತ್ತ ಸುನಂದಾ ಪಕ್ಕಕ್ಕೆ ಜರುಗುತ್ತಾಳೆ. ವಿಚಿತ್ರವಾಗಿ ನೋಡುತ್ತಾ ವಿಮಲಾ ಪಕ್ಕದಿಂದ ಹೋಗುತ್ತಾಳೆ.
ಸುನಂದಾ “ಹಾಗಾದರೆ ಇವಳಿಗೆ ನನ್ನ ಬಗ್ಗೆ ಏನು ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ. ಇವಳಿಗೆ 3 ತುಣ್ಣೆ ಸಾಕಾಗಿಲ್ಲ ಅಂದ್ರೆ ಇನ್ನೂ 3 ಕೊಡಿಸೋಣ.” ಅಂತ ಮನದಲ್ಲೇ ನಗುತ್ತ ಹೆಡ್ ಮಾಸ್ಟರ್ ಆಫೀಸ್ ಒಳಗೆ ಹೋಗುತ್ತಾಳೆ. ಅಲ್ಲಿ ಬಸವರಾಜು ಕುಳಿತು ತನ್ನ ಕೆಲಸ ಮಾಡುತ್ತಿರುತ್ತಾನೆ. ಸುನಂದಾ ಬಂದು ಅವನ ತೊಡೆಯ ಮೇಲೆ ಕೂರುತ್ತಾ ಅವನ ಕಿವಿ ಮೆಲ್ಲನೆ ಕಚ್ಚುತ್ತಾ “ಮೇಷ್ಟ್ರೇ, ಏನು ತುಂಬಾ ಕೆಲಸ ಮಾಡ್ತಿದ್ದೀರಾ?”.
ಸುನಂದಾ ತಿಕ ತಾಗುತ್ತಲೇ ಬಸವರಾಜು ತುಣ್ಣೆ ಗಟ್ಟಿ ಆಗಿ ನಿಲ್ಲುತ್ತದೆ. ಅದನ್ನು ನೋಡಿ ಸುನಂದಾ “ಏನು ನಿಮ್ಮ ಕರಿಬಸವ ಆಗಲೇ ಎದ್ದು ನಿಟ್ಟುಬಿಟ್ಟ. ಅಷ್ಟಕ್ಕೂ ಕಾಚ ಹಾಕೋದು ಬಿಟ್ಟುಬಿಟ್ಟಿದ್ದೀರಾ ಮೇಷ್ಟ್ರೇ .” ಅನ್ನುತ್ತಾ ಅವನ ತೊಡೆ ಮೇಲಿಂದ ಜಾರಿ ತೊಡೆಗಳ ಮಧ್ಯ ಬಂದು ಕೂತು ಅವಳ ತಿಕ ಅವನ ತುಣ್ಣೆಗೆ ಉಜ್ಜುತ್ತಾ “. “ಮೇಷ್ಟ್ರೇ , ಏನಿವತ್ತು ನಿಮ್ಮ ಶಾಲೆಯ ಗರತಿ ವಿಮಲಾ ಮತ್ತೆ ವಾಪಸ್ ಬಂದಿದ್ದಾಳೆ.”
ಬಸವರಾಜು ಮನದಲ್ಲಿ ಹೆದರುತ್ತಾ “ವಿಮಲಾ ಮತ್ತೆ ಬಂದಿದ್ದಾಳಾ ? ನಮ್ಮ ಬಗ್ಗೆ ಏನಾದರು ಗೊತ್ತಾಯಿತಾ ?”. ಸುನಂದಾ ಮೆಲ್ಲನೆ ನಗುತ್ತಾ “ನಿಮ್ಮನ್ನ ಕೇಳುತ್ತಿದ್ದಳು . ಸ್ವಲ್ಪ ಕೋಪದಲ್ಲಿ ಇದ್ದಂಗೆ ಇತ್ತು.” ಬಸವರಾಜು “ನನ್ನ? ಯಾಕೆ?”.
ಸುನಂದಾ “ಬೆವರಬೇಡಿ ಮೇಷ್ಟ್ರೇ, ಅವಳಿಗೆ ಏನು ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ . ೩ ತುಣ್ಣೆ ಒಟ್ಟಿಗೆ ಅವಳ ತುಲ್ಲು ಕುಟ್ಟಿದ್ದಕ್ಕೆ ಸುಸ್ತಾಗಿ ಸುಧಾರಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದಳು ಅನ್ಸತ್ತೆ. ಈಗ ತುಲ್ಲು ಮತ್ತೆ ಕಡೀತಿದೆ ಅಂತ ಮತ್ತೆ ಬಂದಿದ್ದಾಳೆ. ಏನು ಮೇಷ್ಟ್ರೇ ನಿಮ್ಮದು ಕೊಡ್ತೀರಾ?.” ಈ ಮಾತು ಕೇಳಿ ಬಸವರಾಜು ತುಣ್ಣೆ ಇನ್ನೂ ಗಟ್ಟಿ ಆಗಿದ್ದು ಸುನಂದಾ ಗಮನಿಸುತ್ತಾಳೆ. ಅವನ ತುಣ್ಣೆ ಹಿಡಿದು ಆಡಿಸುತ್ತಾ ಅವಳ ನಾಲಿಗೆ ಇಂದ ಅವನ ತುಣ್ಣೆ ನೆಕ್ಕುತ್ತಾಳೆ.
ಬಸವರಾಜು “ಮೊನ್ನೆ ಮಾಡಿದ್ದೆ ಸಾಕು. ಮತ್ತೆ ಏನಾದರು ಮಾಡಲು ಹೋಗಿ ಸಿಕ್ಕಿಬಿದ್ದರೆ ಅಷ್ಟೇ.”. ಸುನಂದಾ ಅವನ ತುಣ್ಣೆ ಬಿಡದೆ ಹಿಡಿದು ಉಜ್ಜುತ್ತಾ “ನೀವು ಬೇಡ ಅನ್ನುತ್ತಿದ್ದೀರಾ ಆದರೆ ನಿಮ್ಮ ತಮ್ಮ ಬೇರೇನೇ ಹೇಳುತ್ತಿದ್ದಾನೆ. ಹೆದರಿಕೊಳ್ಳಬೇಡಿ ನಾನು ಎಲ್ಲ ನೋಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತೇನೆ.”
ಸುನಂದಾ ಬಸವರಾಜುನನ್ನು ತನ್ನ ಬೆರಳಿನಲ್ಲಿ ಆಡಿಸುತ್ತಾ ಕೈಗೊಂಬೆ ಮಾಡಿಕೊಂಡಿರುತ್ತಾಳೆ. ಶಾಲೆಯಲ್ಲಿ ಸಿಗುವ ಸೌಲಭ್ಯಗಳನ್ನು ತನ್ನ ಉಪಯೋಗಕ್ಕೆ ಬಳಸುತ್ತ ಮತ್ತು ಊಟದ ಸಾಮಗ್ರಿ ಮಾರಿ ದುಡ್ಡು ಮಾಡುತ್ತಿರುತ್ತಾಳೆ. ಇಂಥ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ವಿಮಲಾ ಶಾಲೆಯಲ್ಲಿ ನಡೆಯುವ ಅವ್ಯವಹಾರ ಪ್ರಶ್ನೆ ಮಾಡುತ್ತಾ , ಇವಳ ಬಗ್ಗೆ ಕೋಪ ತೋರಿಸೋದನ್ನ ನೋಡಿ ಸುನಂದಾ ಇವಳ ಬಾಯಿ ಹೇಗಾದರೂ ಮುಚ್ಚಿಸಬೇಕು ಅಂತ ಉಪಾಯ ಮಾಡುತ್ತಿರುತ್ತಾಳೆ .
ಆದರೆ ಅವಳಿಗೆ ತಿಳಿಯದ ವಿಷಯ ಏನೆಂದರೆ ವಿಮಲಾ ಇದರ ಬಗ್ಗೆ ಏನು ಹೆಚ್ಚು ಗಮನ ಕೊಟ್ಟಿರಲ್ಲ . ಶಾಲೆಯ ದುಸ್ಥಿತಿಯ ಬಗ್ಗೆ ಅವಾಗವಾಗ ದೂರುತ್ತಾ ಅದರ ಜೊತೆ ಊಟದ ವ್ಯವಸ್ಥೆ ಬಗ್ಗೆ ಹೇಳುತ್ತಿರುತ್ತಾಳೆ.
ಸುನಂದಾ “ಈ ಸಾರಿ ಅವಳ ತುಲ್ಲು ನಿಮಗೆ ಕೊಡಿಸ್ತೀನಿ . ಬೇಕಾದಂಗೆ ಉಪಯೋಗಿಸಿಕೊಳ್ಳಿ ಸೂಳೆನ.”. ಬಸವರಾಜುಗೂ ವಿಮಲಾ ಮೇಲೆ ಆಸೆ ಇರುತ್ತೆ . ಆದರೆ ಅವಳ ಕೋಪ ಮತ್ತು ಶಿಸ್ತು ನೋಡಿ ಬಸವರಾಜು ಅವಳ ತಂಟೆಗೆ ಹೋಗಿರಲ್ಲ. ಅವಳು ಒಮ್ಮೆ ತಾನು ಪಾಠ ಮಾಡುವಾಗ ಮಡಿದ ತಪ್ಪುಗಳನ್ನು ಮಕ್ಕಳ ಮುಂದೆ ಹಿಡಿದು ಹೇಳಿದ್ದು ದೊಡ್ಡ ಅವಮಾನ ಆಗಿರುತ್ತದೆ.
ಬಸವರಾಜು ಅದನ್ನು ನೆನೆದು ಕೋಪದಲ್ಲಿ “ಏನಾದರು ಮಾಡು , ಆದರೆ ಏನೂ ತೊಂದರೆ ಆಗದೆ ಇರೋ ಹಾಗೆ ನೋಡಿಕೋ.”. ಸುನಂದಾ “ಹಾಗಾದರೆ, ನಾನು ಹೇಳಿದಂತೆ ಮಾಡಿ. ನಾನು ಮಿಕ್ಕಿದ್ದು ನೋಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತೇನೆ .” ಸುನಂದಾ, ಬಸವರಾಜು ಏನೇನು ಮಾಡಬೇಕು ಅಂತ ಹೇಳಿಕೊಡುತ್ತಾಳೆ .
ಬಸವರಾಜು ಎಲ್ಲ ಶಿಕ್ಷಕರನ್ನು ಕರೆದು “ನಾಳೆ ಶಾಲಾ ವಾರ್ಷಿಕೋತ್ಸವ. ಎಲ್ಲಾ ಅಚ್ಚುಕಟ್ಟಾಗಿ ನಡೀಬೇಕು .” ಅನ್ನುತ್ತಾ ಎಲ್ಲಾ ಶಿಕ್ಷಕರಿಗೆ ತಮ್ಮ ತಮ್ಮ ಕೆಲಸ ವಿವರಿಸುತ್ತಿರುತ್ತಾನೆ. ವಿಮಲಾ “ನಾಳೆ ಶಾಲಾ ವಾರ್ಷಿಕೋತ್ಸವ.ಇಟ್ಕೊಂಡು ಈಗ ಕೆಲಸ ಹೇಳಿದರೆ ಹೇಗೆ ಸರ್. ”. ಬಸವರಾಜು “ಬೇರೆಯವರಿಗೆಲ್ಲ ಮೊದಲೇ ಹೇಳಿದ್ದೇನೆ . ಅಲ್ಲಾಡಿಸಿಕೊಂಡು ಕೊನೇಲಿ ಬರೋರಿಗೆ ಈ ಮೀಟಿಂಗ್. ”
ವಿಮಲಾ ತನಗೆ ಹೇಳುತ್ತಿದ್ದಾರೆ ಅಂತ ಗೊತ್ತಾಗಿ ಸುಮ್ಮನಾಗುತ್ತಾಳೆ . ಬಸವರಾಜು ಮುಂದುವರೆಸುತ್ತಾ “ಮಕ್ಕಳ ಊಟ ಚೆನ್ನಾಗಿರಲ್ಲ . ಹಾಗೆ ಹೇಗೆ ಅಂತಿರಲ್ಲ . ಈ ಸಾರಿ ಅಡಿಗೆ ಉಸ್ತುವಾರಿ ನೀವೇ ನೋಡಿಕೊಳ್ಳಿ.” ವಿಮಲಾ ಏನು ಹೇಳದೆ ತಲೆ ಆಡಿಸುತ್ತಾ ಒಪ್ಪುತ್ತಾಳೆ.
ಮಾರನೇ ದಿನ ಎಲ್ಲರೂ ಶಾಲಾ ವಾರ್ಷಿಕೋತ್ಸವದಾ ಸಂಭ್ರಮದಲ್ಲಿ ಇರುತ್ತಾರೆ. ಸುನಂದಾ “ಮೇಷ್ಟ್ರೇ ಮುಖ್ಯ ಅಥಿತಿ ಗೌಡರನ್ನ ಕರೆದರಾ?”. ಬಸವರಾಜು “ಕರೆದಿದ್ದೆ . ಆದರೆ ಅವರು ಬರೋಕೆ ಆಗಲ್ಲ . ಅವರ ಬಲಗೈ ಬಂಟ ಸುರೇಶ ಬರ್ತಾನಂತೆ. ಈಗ ಅವನ ಉಪಚಾರ ಮಾಡಬೇಕು .”
ಸುನಂದಾ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲೇ “ಗೌಡ ಬಂದಿದ್ದರೆ , ಈ ವಿಮಲಾ ತಲೆ ಹಿಡಿದು, ಅವನ ಜೊತೆ ಸೇರಬೊಹುದಿತ್ತು. ಇವತ್ತಲ್ಲ ನಾಳೆ ಅವನನ್ನು ಬುಟ್ಟಿಗೆ ಹಾಕಿಕೊಂಡು ಈ ಹಳ್ಳಿಗೆ ಅಧ್ಯಕ್ಷೆ ಆಗಬೋಹುದಿತ್ತು. ಈಗ ಎಲ್ಲ ಕೆಟ್ಟೋಯಿತು . ಪರವಾಗಿಲ್ಲ ಬಸವರಾಜು ಇದ್ದಾನಲ್ಲ. ಇವತ್ತು ಇವನ ತುಣ್ಣೆಗೆ ಅದೃಷ್ಟ ಅನ್ಸತ್ತೆ .”
ಅಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಸುರೇಶ ತನ್ನ ಕೆಲವು ಹುಡುಗರ ಜೊತೆ ಬರುತ್ತಾನೆ. ಅಲ್ಲಿಗೆ ಬಸವರಾಜು ಬರುತ್ತಾನೆ “ಬನ್ನಿ ಬನ್ನಿ, ಕಾರ್ಯಕ್ರಮ ಶುರು ಆಗೋಕೆ ಇನ್ನೂ ಸ್ವಲ್ಪ ಸಮಯ ಇದೆ . ಅಲ್ಲಿ ತನಕ ನನ್ನ ಆಫೀಸ್ ನಲ್ಲಿ ಕೂತ್ಕೊಳ್ಳಿ.”
ಸುರೇಶ ಅವನ ಹುಡುಗರಿಗೆ “ನಾನು ಓದಿದ ಶಾಲೆ. ನನ್ ಮಗಂದು ಏನು ಬದಲಾಗಿಲ್ಲ.” ಎನ್ನುತ್ತಿದ್ದಂತೆ ಅಲ್ಲೇ ಓಡಾಡುತ್ತಿದ್ದ ಶಿಕ್ಷಕಿಯರನ್ನು ನೋಡುತ್ತಾ “ಸ್ವಲ್ಪ ಬದಲಾವಣೆ ಕಾಣಿಸ್ತಿದೆ.” ಅಂತ ಕುಟಿಲ ನಗೆ ನಗುತ್ತಾನೆ.
ಅಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಅಲ್ಲಿಗೆ ಬಂದ ಸುನಂದಾ ನೋಡುತ್ತಾ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ “ಯಾವ್ದೋ ಇದು ಫಿಗರ್. ಕಲರ್ ಇಲ್ಲದಿದ್ರು ಉಬ್ಬು ತಗ್ಗು ಎಲ್ಲಾ ಸಕತ್ತಾಗಿ ಇಟ್ಟಿದ್ದಾಳೆ. ಬೊಳಿ ಮಗ ಬಸವ ಸುತ್ತಲೂ ಒಳ್ಳೊಳ್ಳೆ ಫಿಗರ್ ಇಟ್ಟಿದ್ದಾನೆ. ಎಷ್ಟು ತುಲ್ಲು ಹರ್ದಿದ್ದಾನೋ. ಇವನನ್ನ ಜೊತೆ ಇಟ್ಕೊಂಡ್ರೆ ತುಲ್ಲಿಗೆ ಏನು ಕಮ್ಮಿ ಇರಲ್ಲ.” ಅಂದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದಂತೆ ಸುನಂದಾ ಬೇಕಂತ low cut ಬ್ಲೌಸ್ ಹಾಕಿದ್ದು, ಬಗ್ಗಿ ಅವನಿಗೆ ಜ್ಯೂಸ್ ಕೊಡುತ್ತಾ “ನಾನೇ ಮಾಡಿದ್ದು, ನಿಂಬೆ ರಸ, ಕುಡಿದು ನೋಡಿ ಹೇಳಿ ಹೇಗಿದೆ ಅಂತ.” ತನ್ನ ಸೆರಗು ಬೇಕಂತ ಬೀಳಿಸುತ್ತಾಳೆ.
ಅವಳ ಮೊಲೆ ಇನ್ನೇನು ಬ್ಲೌಸ್ ಇಂದ ಬಿದ್ದುಬಿಡುತ್ತೇನೋ ಅನ್ನೋ ಅಷ್ಟು ಅವಳ ಮೊಲೆ ಹೊರ ಬಂದಿರುತ್ತೆ. ಸುರೇಶ ಅದನ್ನೇ ನೋಡುತ್ತಾ ಮನದಲ್ಲಿ “ಸರಿತಾ ಮುಂದೆ ಇದೇನು ಅಲ್ಲ. ಆದರೂ ಇದರ ರುಚಿನೂ ಒಂದು ಸಾರಿ ನೋಡಬೇಕು.”. ಸುರೇಶ ಜ್ಯೂಸ್ ಕುಡಿಯುತ್ತಾ ಅವಳ ಮೊಲೆ ನೋಡುತ್ತಿರುತ್ತಾನೆ.
ಅಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಅಲ್ಲಿಗೆ ಬಂದ ವಿಮಲಾ “ಸುನಂದಾ, ಇಲ್ಲೇನು ಮಾಡ್ತಿದ್ದಿಯಾ. ಅಲ್ಲಿ ಅಡಿಗೆ ಕೆಲಸ ಅಷ್ಟೊಂದು ಬಿದ್ದಿದೆ. ಮೊದಲು ನಡಿ. ಕೆಲಸ ನೋಡಿಕೋ.”. ಸುರೇಶನಿಗೆ ವಿಮಲಾ ನೋಡುತ್ತಿದ್ದಂತೆ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ “ಯಾವ್ದೋ ಒಳ್ಳೆ ಫಿಗರ್ ಹಿಡಿದಿದ್ದಾನೆ ಬಸವ. ಏನು ಶೇಪ್ ಇಟ್ಟಿದ್ದಾಳೋ..”. ಈಗ ಅವನ ಕಣ್ಣು ವಿಮಲಾ ಮೇಲೆ ಹರಿಯುತ್ತದೆ.
ಇದನ್ನು ಗಮನಿಸಿದ ಸುನಂದಾ ಉರಿದುಕೊಳ್ಳುತ್ತ “ಹಲ್ಕಾ ರಂಡೆ, ಪ್ರತಿ ಸಾರಿ ನನ್ನ ಕೆಲಸಕ್ಕೆ ಅಡ್ಡ ಬರುತ್ತಾಳೆ.” ಅಂದುಕೊಂಡು ಅಲ್ಲಿಂದ ಹೋಗುತ್ತಾಳೆ.
ಸುರೇಶ “ಇದು ಹಳ್ಳಿ ಫಿಗರ್ ಅಲ್ಲ. ಸಿಟಿ ಮಾಲು. ಇವಳ ಮೇಲೆ ನಮ್ಮ ಕಣ್ಣು ಇನ್ನೂ ಹೇಗೆ ಬಿದ್ದಿಲ್ಲಾ? ” ಅಂದುಕೊಂಡು ಅವಳನ್ನು ನೋಡುತ್ತಾನೆ.
ವಿಮಲಾ ಸುರೇಶನನ್ನು ನೋಡಿದ ತಕ್ಷಣ ಅಲ್ಲಿಂದ ಹೊರಡುತ್ತಾಳೆ. “ಇವನೇಕೆ ಇಲ್ಲಿ ಬಂದಿದ್ದಾನೆ? ಮೊನ್ನೆ ಅವರಿಂದ ತಪ್ಪಿಸಿಕೊಂಡೆ ಅಂತ ಇವತ್ತು ಹೆದರಿಸೋಕೆ ಬಂದಿದ್ದನಾ?” ಅಂತ ಯೋಚಿಸುತ್ತಿರುವಾಗಲೇ ಅಲ್ಲಿಗೆ ಬಂದ ಬಸವರಾಜು “ಮುಖ್ಯ ಅಥಿತಿಗಳಿಗೆ ಜ್ಯೂಸ್ ಎಲ್ಲಾ ಕೊಟ್ರಾ?“. ವಿಮಲಾ “ಮುಖ್ಯ ಅಥಿತಿನ? ಯಾರು ಒಳಗೆ ಕೂತಿದ್ದಾನಲ್ಲ ಅವನ?”.
ಬಸವರಾಜು “ಅವನು ಗೌಡರ ಕಡೆಯವನು. ಅವನಿಗೆ ಏನು ಕಡಿಮೆ ಆಗದಂತೆ ನೋಡಿಕೋ.” ಅನ್ನುತ್ತಾ ಅಲ್ಲಿಂದ ಹೊರಡುತ್ತಾನೆ . ವಿಮಲಾ ಬೇರೆ ದಾರಿ ಇಲ್ಲದೆ ಮತ್ತೆ ಒಳಗೆ ಬಂದು “ಏನಾದರೂ ಬೇಕಿತ್ತಾ?”. ಸುರೇಶ “ಬೇಕಿತ್ತು, ಆದರೆ ಇಲ್ಲಿ ಬೇಡ.” ವಿಮಲಾ “ಏನಂದ್ರಿ”. ಸುರೇಶ “ಊಟ ಮಾಡಬೇಕು. ತುಂಬಾ ದಿನ ಆಗಿದೆ ಚೆನ್ನಾಗಿ ತಿಂದು. ನೀವು ಬಡಿಸಿದರೆ. ನಾವು ತಿನ್ನಕ್ಕೆ ಸಿದ್ಧ.”. ವಿಮಲಾ ಅವನ ಮಾತಿನ ಅರ್ಥ ಗೊತ್ತಿದ್ದು ಸುಮ್ಮನಾಗಿ “ಇನ್ನೂ ಸ್ವಲ್ಪ ಹೊತ್ತು . ಅಡಿಗೆ ಮುಗಿದ ತಕ್ಷಣ ಹೇಳುತ್ತೇನೆ.”
ಸುರೇಶ “ನಿಮ್ಮ ಹೆಸರು?”. ಈ ಮಾತು ಕೇಳಿ ಆಶ್ಚರ್ಯದಿಂದ “ಇವನಿಗೆ ನಾನು ಯಾರು ಅಂತ ಗೊತ್ತಿಲ್ವಾ? ಅತವಾ ನನ್ನ ಜೊತೆ ತಮಾಷೆ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದಾನ?” ಅಂತ ಯೋಚಿಸುತ್ತಿರುವಾಗಲೇ “ಪರವಾಗಿಲ್ಲ ಬಿಡಿ, ಇನ್ಮೇಲೆ ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಸಿಗೋಣ. ಅವಾಗ ಹೇಳಿದರಾಯಿತು. ನೀವು ನಮ್ಮ ಊರಿನವರಂತೂ ಅಲ್ಲ.”.
ವಿಮಲಾ ಸುರೇಶ ಅವಳು ಯಾರು ಅಂತ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲದೆ ಇರೋ ಹಾಗೆ ಮಾತನಾಡುತ್ತಿರೋದನ್ನ ನೋಡಿ ಮತ್ತೆ ಯೋಚಿಸುತ್ತಾ “ಇವನು ಇಷ್ಟೆಲ್ಲಾ ಕೇಳುತ್ತಿರೋದನ್ನ ನೋಡಿದರೆ, ಇವರಿಗೆ ನಾನು ಯಾರು ಅಂತ ಕೂಡಾ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ. ಹಾಗಾದ್ರೆ ಅವತ್ತು ನನ್ನ ಮೇಲೆ ಹಲ್ಲೆ ಮಾಡಿದ್ದು ಯಾರು.”
ಅಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಅಲ್ಲಿಗೆ ಬಂದ ಬಸವರಾಜು ಸುರೇಶನನ್ನು ನೋಡಿ “ಬನ್ನಿ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮ ಆರಂಭ ಆಗಿದೆ. ಅಲ್ಲಿ ಬಂದು ದೀಪ ಹಚ್ಚಿ ಕೂತ್ಕೊಳ್ಳಿ ಸಾಕು. 1:00 ಊಟ ಸಿದ್ಧ ಆಗತ್ತೆ. ”.
ಸುರೇಶ ವಿಮಲಾ ನೋಡಿ “ಫಂಕ್ಷನ್ ಆದ್ಮೇಲೆ ಸಿಗೋಣ. ನಿಮ್ಮ ಹತ್ರ ತುಂಬಾ ಮಾತಾಡೋದು ಇದೆ.”. ಸುರೇಶ ವೇದಿಕೆ ಮೇಲೆ ಬಂದು ದೀಪ ಹಚ್ಚಿ ಅಲ್ಲೇ ಇದ್ದ ಚೇರ್ ಮೇಲೆ ಕೂರುತ್ತಾನೆ. ಅಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಸುರೇಶ್ ಮೊಬೈಲ್ ರಿಂಗ್ ಆಗುತ್ತದೆ. ಸುರೇಶ “ಹಲೋ.” . ಆ ಕಡೆ ಇಂದ ಗೌಡ “ಎಲ್ಲಿದ್ದಿಯ?”. ಸುರೇಶ “ಅದೇ ನಮ್ಮ ಊರಿನ ಶಾಲೆ ಸಮಾರಂಭದಲ್ಲಿ ಇದ್ದೆ.”. ಗೌಡ “ಬೇಗ ಬಾ, ನಮ್ಮ ಫಾರಂ ಹೌಸ್ ಇಂದ ಗೋಡೌನ್ ಸಾಗಿಸಿದ ಮಾಲು… ”. ಸುರೇಶ “ಗೌಡ್ರೆ ಈಗಲೇ ಬಂದೆ.”.
ಸುರೇಶ ಹೇಳದೆ ಕೇಳದೆ ಅಲ್ಲಿಂದ ಎದ್ದು ಹೊರಡುತ್ತಾನೆ. ಬಸವರಾಜು ಏನು ಅಂತ ಕೇಳುವಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಅವನು ಕಾರ್ ಹತ್ತಿ ಹೊರಟುಹೋಗುತ್ತಾನೆ.
ಇಲ್ಲಿ ಸುನಂದಾ ವಿಮಲಾ ಅಡಿಗೆ ಮಾಡುವವರ ಹತ್ತಿರ ಚೇರ್ ಮೇಲೆ ಕುಳಿತಿದ್ದು ನೋಡಿ . ಅಲ್ಲೇ ಇದ್ದ ಹುಡುಗನ ಕೈನಲ್ಲಿ ಟೀ ಲೋಟ ಕೊಟ್ಟು “ನಿಮ್ಮ ವಿಮಲಾ ಟೀಚರ್ ಕೈಗೆ ಕೊಡು ಹೋಗು.”. ಆ ಹುಡುಗ ಬಂದು ವಿಮಲಾ ಕೈಗೆ ಟೀ ಕೊಟ್ಟು ತನ್ನ ಸ್ನೇಹಿತರ ಜೊತೆ ಆಡಲು ಓಡಿ ಹೋಗುತ್ತಾನೆ.
ವಿಮಲಾ ಏನು ಯೋಚನೆ ಮಾಡದೆ ಟೀ ಕುಡಿದು ಮುಗಿಸುತ್ತಾಳೆ. ಸ್ವಲ್ಪ ಹೊತ್ತಿನಲ್ಲಿ ಅವಳಿಗೆ ನಿದ್ದೆ ಬಂದಂತೆ ಆಗಿ ಅಲ್ಲೇ ಚೇರ್ ಮೇಲೆ ಕುಳಿತುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾಳೆ. ಅಲ್ಲಿಗೆ ಬಂದ ಸುನಂದಾ. ಅಲ್ಲಿ ಇಲ್ಲಿ ನೋಡುತ್ತಾ ವಿಮಲಾ ಕೈ ಹಿಡಿದು “ನಿಮಗೆ ಸುಸ್ತು ಆದಂತೆ ಇದೆ. ಬನ್ನಿ ರೆಸ್ಟ್ ತಗೊಳ್ಳಿ” ಅಂತ ಸಮರಂಭದಿಂದ ದೂರ ಒಂದು ಕ್ಲಾಸ್ ರೂಂಗೆ ಕರೆದುಕೊಂಡು ಹೋಗುತ್ತಾಳೆ. ಅಲ್ಲಿ ಯಾರೂ ಬರೋದಿಲ್ಲ ಅಂತ ಗೊತ್ತಾಗಿ ಬಸವರಾಜುಗೆ ಕರೆ ಮಾಡಿ “ಇಲ್ಲಿ 10ನೆ ಕ್ಲಾಸ್ ಗೆ ಬನ್ನಿ. ನಿಮಗೆ ಏನೋ ಕೊಡಬೇಕು”.
ಬಸವರಾಜು “ನಾನು ಇಲ್ಲಿ ಸಮಾರಂಭದಲ್ಲಿ ಇದ್ದೀನಿ.”. ಸುನಂದಾ “ಇಲ್ಲಿ ಒಂದು ತುಲ್ಲು ರೆಡಿ ಇದೆ. ನಿಮಗೆ ಬೇಡ ಅಂದರೆ ಹೇಳಿ. ನಮ್ಮ ಅಡಿಗೆ ಕೆಲಸದೋರಿಗೆ ಕೊಡ್ತೀನಿ.”. ಬಸವರಾಜು “ಬಂದೆ, ಬಂದೆ.”. ಬಸವರಾಜು ಎಲ್ಲರ ಕಣ್ಣು ತಪ್ಪಿಸಿ ಕ್ಲಾಸ್ ರೂಂಗೆ ಬರುತ್ತಾನೆ. ಅಲ್ಲಿ ವಿಮಲಾ ಚೇರ್ ಮೇಲೆ ಪ್ರಜ್ಞೆ ಇಲ್ಲದೆ ಬೆದಿರೋದನ್ನ ನೋಡಿ “ಏನಾಗಿದೆ ಇವಳಿಗೆ?”. ಸುನಂದಾ “ಸ್ವಲ್ಪ ನಿದ್ದೆ ಮಂಪರು ಅಷ್ಟೇ. ಪೂರ್ತಿ ನಿದ್ದೆ ಮಾಡಿಲ್ಲ.”.
ವಿಮಲಾ ಚೇರ್ ಮೇಲೆ ಕೂತಿದ್ದರೆ. ಅವಳ ಸೆರಗು ಕೆಳಗೆ ಬಿದ್ದು ಅವಳ ಬಿಳಿ ಎದೆ ಬಸವರಾಜು ಬಾಯಲ್ಲಿ ನೀರು ಬರುತ್ತದೆ. ಹತ್ತಿರ ಬಂದವನೇ ನೇರ ಅವಳ ಮೊಲೆಗೆ ಕೈ ಹಾಕಿ ಬೌಸ್ ಮೇಲಿಂದ ಹಿಸುಕುತ್ತಾನೆ. ಸುನಂದಾ ಹೊರಗೆ ಬಂದು ನಿಲ್ಲುತ್ತಾಳೆ. ಬಸವರಾಜು ತಡ ಮಾಡದೆ ತನ್ನ ಪಂಚೆ, ಕಾಚ ಬಿಚ್ಚಿ ನಿಲ್ಲುತ್ತಾನೆ. ”ಏನೇ ಬೋಸುಡಿ, ಈ ಶಾಲೆ ನಿಮ್ಮ ಅಪ್ಪಂದ. ಸರಿ ಮಾಡಿಸಲಿಲ್ಲ ಅಂದ್ರೆ ಕಂಪ್ಲೇಂಟ್ ಮಾಡ್ತೀಯಾ.” ಅನ್ನುತ್ತಾ ಅವಳ ಬ್ಲೌಸ್ ಎರಡೂ ಕೈ ಹಿಡಿದು ಎಳೆಯುತ್ತನೆ. ಎಳೆದ ರಭಸಕ್ಕೆ ಬ್ಲೌಸ್ ಹೂಕ್ಸ್ ಕಿತ್ತು ಮೊಲೆ ಹಾರಿ ಹೊರ ಬರುತ್ತದೆ. “ಈ ಕ್ಲಾಸ್ ಗೆ ಸುಣ್ಣ ಬಣ್ಣ ಆಗಿಲ್ಲ ಅಂತ ಹೇಳ್ತಿದ್ಯಲ್ಲಾ, ಇಷ್ಟು ಸುಣ್ಣ ಸಾಕ? ” ಅಂತ ಅಲ್ಲೇ ಇದ್ದ ಗೋಡೆ ಸುಣ್ಣ ತಗೆದು ಅವಳ ಎರಡೂ ಮೊಲೆಗೆ ಹಚ್ಚುತ್ತಾನೆ. ವಿಮಲಾ ನಿದ್ದೆ ಮಂಪರಿನಲ್ಲಿ ಮುಲುಗುತ್ತಾ “ಯಾರು, ಯಾರದು?”.
ಬಸವರಾಜು “ನಿನ್ನ ಹೊಸ ಮಿಂಡ, ಇವತ್ತು ನಿನ್ನ ತುಲ್ಲು ಕೇಯಕ್ಕೆ ಬಂದಿದ್ದಾನೆ. ಅವತ್ತು ನೀನು ನನ್ನ ತುಣ್ಣೆ ನೋಡಿ ಇದರ ಸುಖ ಬೇಕು ಅನ್ಸಿರತ್ತೆ. ಇವತ್ತು ಕೊಡ್ತೀನಿ ಬಾ.” ಅನ್ನುತ್ತಾ ಅವಳ ಬಾಯಿಗೆ ಬೆರಳಾಕಿ ತಗೆದು “ತಗೋ ನನ್ನ ಕರಿ ತುಣ್ಣೆ ರುಚಿ ನೋಡು.” ಅನ್ನುತ್ತಾ ಅವಳ ಬಾಯಲ್ಲಿ ಅವನ ತುಣ್ಣೆ ತೂರಿಸುತ್ತಾನೆ. ಮೃದುವಾದ ಅವಳ ಕೆಂಪನೆ ತುಟಿಯ ಮದ್ಯ ಅವನ ಕರಿ ತುಣ್ಣೆ ಇಟ್ಟು “ಆಆಹ್ ಏನು ಬಾಯೇ ನಿಂದು ಕತ್ತೆ ಮುಂಡೆ. ನನ್ನ ತುಣ್ಣೆ ತಗೆಯಕ್ಕೆ ಮನಸ್ಸಾಗ್ತಿಲ್ಲ ಕಣೇ .ಇನ್ನು ಉಣ್ಣು ನನ್ನ ಕರಿ ತುಣ್ಣೆ.” ಅನ್ನುತ್ತಾ ಅವಳ ಬಾಯಿ ಕೆಯ್ಯಲು ಮುಂದುವರೆಸುತ್ತಾನೆ .
ಅಷ್ಟಕ್ಕೇ ಸುಮ್ಮನಾಗದೆ ಅವಳ ಬಾಯಿಂದ ತುಣ್ಣೆ ತಗೆದು “ಬಾರೆ ಬಿತ್ರಿ , ಇವತ್ತು ನಾನು ನಿನಗೆ ಪಾಠ ಮಾಡುತ್ತೇನೆ.” ಅನ್ನುತ್ತಾ ಅವಳನ್ನು ನಿಲ್ಲಿಸಿ ಅಲೆ ಬೋರ್ಡ್ ಮುಂದೆ ಇದ್ದ ಟೇಬಲ್ ಮೇಲೆ ಅವಳನ್ನು ಬಗ್ಗಿಸಿ ಮಲಗಿಸುತ್ತಾನೆ. ಅವಳ ಸೊಂಟದಿಂದ ಮೇಲೆ, ಟೇಬಲ್ ಮೇಲೆ ಮಲಗಿದ್ದರೆ, ಕಾಲು ಕೆಳಗೆ ನಿಂತಿರುತ್ತದೆ. ಸೀರೆ ಮೇಲಿಂದ ಅವಳ ತಿಕ ನೋಡುತ್ತಾ ಅದಕ್ಕೆ ಒಂದು ಯೇಟು ಹೊಡೆಯುತ್ತಾನೆ. ವಿಮಲಾ ಒಮ್ಮೆಲೇ ಬೆಚ್ಚಿ ಬಿದ್ದು ಮತ್ತೆ ನಿದ್ದೆ ಮಂಪರಿಗೆ ಹೋಗುತ್ತಾಳೆ. “ಅವತ್ತು ನನ್ನ ಕ್ಲಾಸ್ ಗೆ ಬಂದು ನಾನು ಮಾಡೋ ಪಾಠ ತಪ್ಪು ಅಂತ ಅವಮಾನ ಮಾಡ್ತೀಯಾ. ಅವತ್ತಿಂದ ನಿನ್ನ ತುಲ್ಲು ಹರಿಬೇಕು ಅಂತಿದ್ದೆ. ಈಗ ಸಿಕ್ಕಿದ್ದಿಯ.”. ಅವಳ ಸೀರೆ ಹಿಡಿದು ಮೆಲ್ಲಗೆ ಮೇಲಕ್ಕೆ ಎತ್ತುತ್ತಾನೆ. ಅವಳ ಕಾಚ ನೋಡಿ ಕುಟಿಲ ನಗೆ ನಕ್ಕು “ ಟೀಚರ್, ನಿಮ್ಮ ಕಾಚ ಬಿಚ್ಚಲಾ. ಹುಡುಗರಿಗೆ ಪಾಠ ಮಾಡಬೇಕು.”. ವಿಮಲಾ “ಹ್ಮ್ಮ್”. ಬಸವರಾಜು ಅವನ ಕಾಲು ಎತ್ತಿ ಅವಳ ಕಾಚ ಕಾಲು ಬೆರಳಿನಿಂದ ಹಿಡಿದು ಕೆಳಗೆ ಏಳೆಯುತ್ತಾನೆ.
ಅವಳ ತುಲ್ಲು ನೋಡಿದ ಬಸವರಾಜು ತುಣ್ಣೆ ಎದ್ದು ಕುಣಿಯುತ್ತದೆ. “ಟೀಚರ್, ಇದು ಮನುಷ್ಯನ ಯಾವ ಅಂಗ?” ಅನ್ನುತ್ತಾ ಅವಳ ತುಲ್ಲಿಗೆ ಬೆರಳು ಹಾಕುತ್ತಾನೆ. ವಿಮಲಾ “ತುಲ್ಲು.”. ಬಸವರಾಜು “ಗುಡ್.” ಅವಳ ಕೈ ಹಿಡಿದು ಅವನ ತುಣ್ಣೆ ಹಿಡಿಸಿ “ಇದು ಏನು?” ವಿಮಲಾ “ಹ್ಮ್ಮ್, ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ.”. ವಿಮಲಾ “ಇಷ್ಟು ಗೊತ್ತಿಲ್ಲದ ಮೇಲೆ ಸೂಳೆ ಮುಂಡೆ ಟೀಚರ್ ಹೇಗೆ ಆದೆ. ಇದು ನಿನ್ನ ಕೆಯ್ಯಕ್ಕೆ ನಿಂತಿರೋ ತುಣ್ಣೆ. ಏನು ಹೇಳು ನೋಡೋಣ.”. ವಿಮಲಾ “ತುಣ್ಣೆ.”. ಬಸವರಾಜು ಇನ್ನು ತಡೆಯಲಾಗದೇ ಮಂಡಿ ಊರಿ ಅವಳ ತುಲ್ಲಿಗೆ ಬಾಯಿ ಹಾಕಿ ನೆಕ್ಕುತ್ತಾನೆ. ವಿಮಲಾ ನಿದ್ದೆ ಕಣ್ಣಲ್ಲೇ ಮುಲುಗುತ್ತಾ “ಆಹ್ ಹ್ಮ್ಮ್ ಆಹ್ ” ಅನ್ನುತ್ತಿರುತ್ತಾಳೆ.
ಬಸವರಾಜು ಟೇಬಲ್ ಮತ್ತೊಂದು ಕಡೆ, ಅವಳ ಬಾಯಿಯ ಹತ್ತಿರ ಬಂದು ಅವಳ ಬಾಯಿ ತಗೆಸಿ ಮತ್ತೆ ಅವನ ತುಣ್ಣೆ ಅವಳ ಬಾಯಲ್ಲಿ ಇಟ್ಟು “ಚೀಪೆ ಸೂಳೆ ಚೀಪು. ಟೀಚರ್ ಅಂದ್ಮೇಲೆ ಹೆಡ್ ಮಾಸ್ಟರ್ ತುಣೆ ಚೀಪೋದು ಕಲಿತಿರಬೇಕು. ಇವತ್ತು ನಾನು ನಿನಗೆ ಒಳ್ಳೆ ರೀತಿ ಪಾಠ ಹೇಳಿಕೊಡುತ್ತೇನೆ. ಕಲಿತುಕೊ.” ಅನುತ್ತ ಅವನ ಸೊಂಟ ಆಡಿಸುತ್ತಾ ಅವಳ ಜುಟ್ಟು ಹಿಡಿದು ಅವಳ ಬಾಯಿ ಕೆಯ್ಯುತ್ತಾನೆ. ಇತ್ತ ಸುನಂದಾ ಬಸವರಾಜುಗೆ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲದಂತೆ ಅವರ ವಿಡಿಯೋ ರೆಕಾರ್ಡಿಂಗ್ ಮಾಡುತ್ತಿರುತ್ತಾಳೆ.
ಆದರೆ ಅವರಿಬ್ಬರಿಗೂ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲದೇ ಇರೋ ವಿಷಯ ಅಂದರೆ ಅಲ್ಲಿ ಇನ್ನಿಂದು ಮೊಬೈಲ್ ಇನ್ನೊಂದು ಕಿಟಕಿ ಇಂದ ವಿಡಿಯೋ ರೆಕಾರ್ಡ್ ಮಾಡುತ್ತ ಇರುತ್ತದೆ.
“ನಡಿ ಇವತ್ತು ಮಕ್ಕಳು ಮಾಡೋದು ಹೇಗೆ ಅಂತ ಪಾಠ ಮಾಡೋಣ”. ಅವಳನ್ನು ಟೇಬಲ್ ಮೇಲೆ ಕೂರಿಸಿ ಅವಳ ಮೊಲೆ ಹಿಸುಕುತ್ತಾ “ಇದನ್ನ ಏನು ಅಂತಾರೆ?”. ವಿಮಲಾ “ಹ್ಹ್ಮ್ ಮೊಲೆ”. ಮತ್ತೆ “ನಿನ್ನ ಕಾಲು ಅಗಲಿಸಿ ನಿನ್ನ ತುಲ್ಲು ತೋರ್ಸು “. ವಿಮಲಾ ಅವಳ ಕಾಲು ಅಗಲಿಸುತ್ತಾಳೆ. ಬಸವರಾಜು ವಿಚಿತ್ರ ನಗುತ್ತಾ “ನಾವು ಇನ್ನಮೇಲೆ ಹೇಗೆ ಪಾಠ ಮಾಡೋಣ ಹುಡುಗರಿಗೆ . ಏನಂತೀಯಾ ?”. ವಿಮಲಾ “ಹ್ಮ್ಮ್ .”
ಸುನಂದಾ ಬಸವರಾಜುವಿನ ಎಂತ ವಿಚಿತ್ರ ನಡುವಳಿಕೆ ನೋಡಿ ಆಶ್ಚರ್ಯ ಆದರೂ ಸುಮ್ಮನೆ ಏನೂ ಅನ್ನೋದಿಲ್ಲ. ಬಸವರಾಜು ಅವಳನ್ನ ಮತ್ತೆ ಟೇಬಲ್ ಮೇಲೆ ಮಾಲಗಿಸುತ್ತಾನೆ. “ಪ್ರಶ್ನೆ ಒಂದು. ಸಂಭೋಗ ಹೇಗೆ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ.”. ವಿಮಲಾ ನಿದ್ದೆ ಮಂಪರಿನಲ್ಲಿ ಏನು ಹೇಳೋದಿಲ್ಲ . ಬಸವರಾಜು ಮೆಲ್ಲಗೆ ಅವಳ ಕೆನ್ನೆ ತಟ್ಟುತ್ತಾ “ಹೇಗೆ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ ಹೇಳೆ ರಂಡೆ.”. ವಿಮಲಾ “ತುಲ್ಲಿನಲ್ಲಿ ತುಣ್ಣೆ ಹಾಕಿ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ”.
ಬಸವರಾಜು “ಸರಿಯಾದ ಉತ್ತರ”. ಅವನ ತುಣ್ಣೆ ಅವಳ ತುಲ್ಲಿನ ಹತ್ತಿರ ಇಟ್ಟು ಒದ್ದೆಯಾಗಿದ್ದ ಅವಳ ತುಲ್ಲಿನಲ್ಲಿ ಜಡಿಯುತ್ತಾ “ಹೀಗಾ?”. ವಿಮಲಾ “ಆಹ್ ಆಹ್ ಹ್ಮ್ಮ್.”. ಬಸವರಾಜು ಹೊಡೆಯುವ ಹೊಡೆತ ಕ್ಲಾಸ್ ರೂಮ್ ಪೂರ್ತಿ ತುಂಬಿರುತ್ತದೆ. ಬಸವರಾಜು “ಬರೀ ಕೇಯ್ದರೆ ಮಕ್ಕಳಾಗತ್ತಾ?”. ವಿಮಲಾ “ಆಹ್.. ಆಹ್.., ತುಲ್ಲಿನಲ್ಲಿ ರಸ ಬಿಡಬೇಕು.”. “ಅರ್ಜೆಂಟ್ ಯಾಕೆ ಮಾಡ್ತೀಯಾ ಸೂಳೆ, ಬಿಡ್ತೀನಿ ಇರು. ಇನ್ನು ಕೆಯ್ಯೋದು ಬಾಕಿ ಇದೆ. ನಿನ್ನ ಗಂಡ ಅಂತೂ ಸರಿಯಾಗಿ ಕೆಯಲ್ಲ. ನಂದಾದ್ರೂ ತುಣ್ಣೆ ಉಪಯೋಗಿಸಿಕೊ.”. ವಿಮಲಾ “ಆಹ್ ಆಹ್. ಬೇಡ ”. ಬಸವರಾಜು ಇದನ್ನು ಕೇಳಿ ಕೋಪದಿಂದ ಅವನ ಹೊಡೆತ ಇನ್ನೂ ಜಾಸ್ತಿ ಮಾಡಿ “ಸುಮ್ನೆ ತಗೊಳ್ಳೆಲೆ ಬೋಸುಡಿ ಮುಂಡೆ. ಹೇಗಿದ್ರೂ ನಿನಗೆ ಪಾಪು ಆಗಿಲ್ಲ. ನಂದೇ ಕೊಡ್ತೀನಿ ತಕೋ”. ಅಂತ ಅವನ ತುಣ್ಣೆ ಪೂರ್ತಿ ಅವಳ ತುಲ್ಲಿನಲ್ಲಿ ಇಟ್ಟು ರಸ ಬಿಡುತ್ತಾನೆ.
ಬಸವರಾಜು ಅವಳನ್ನು ಟೇಬಲ್ ಮೇಲೆ ತಿರುಗಿಸಿ ಮಲಗಿಸಿ “ಪ್ರಶ್ನೆ ಎರಡು, ಪಾಪು ಆದ ಮೇಲೆ ಏನು ಮಾಡಬೇಕು.” ವಿಮಲಾ “ಹ್ಮ್ಮ್ ಹ್ಮ್ಮ್ ಮೊಲೆ, ಹಾಲು ಕುಡಿಸಬೇಕು..”. ಬಸವರಾಜು ಅವಳ ಮೊಲೆ ಮೇಲೆ ಉಗಿದು, ಅದೇ ಎಂಜಲಿನಲ್ಲಿ ಸುಣ್ಣ ಒರೆಸಿ “ಹೀಗೆನಾ?” ಅಂತ ಅದಕ್ಕೆ ಬಾಯಿ ಹಾಕಿ ಚೀಪುತ್ತಾನೆ. ವಿಮಲಾ “ಆಹ್ ಹ್ಮ್ಮ್ ಹೌದು..”. ಬಸವರಾಜು ಅವಳ ಮೊಲೆ ಹಾಲು ಹೀರೊ ತರಾ ಚೀಪುತ್ತ ಎರಡು ಮೊಲೆ ನೆಕ್ಕಿ ಚೀಪುತ್ತಾನೆ.
ಬಸವರಾಜು ವಿಮಲಾ ಸಿಕ್ಕಿದ್ದು ಅವನ ಅದೃಷ್ಟ ಎಂಬಂತೆ ಆಗಿತ್ತು. ಅವಳನ್ನು ಎಷ್ಟು ಕೆಯ್ದರು ಸಾಕಾಗುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ. ನಂತರ ಅವಳ ಸೀರೆ, ಲಂಗ ಪೂರ್ತಿ ಬಿಚ್ಚಿ ಅಲ್ಲೇ ನೆಲದ ಮೇಲೆ ಅದೇ ಸೀರೆ ಹಾಸಿ ಅವಳನ್ನು ಅದರ ಮೇಲೆ ಮಲಗಿಸುತ್ತಾನೆ. ವಿಮಲಾ ಮೈ ಮೇಲೆ ಈಗ ಹೂಕ್ಸ್ ಕಿತ್ತ ಬ್ಲೌಸ್ ಬಿಟ್ಟರೆ ಬೇರೆ ಏನು ಇರೋದಿಲ್ಲ.
ವಿಮಲಾ ಮೈ ನೋಡುತ್ತಾ ಬಸವರಾಜು ತುಣ್ಣೆ ಮತ್ತೆ ಗಟ್ಟಿ ಆಗುತ್ತೆ. ಮಲಗಿದ್ದ ಅವಳ ಬಾಯಿ ಹತ್ತಿರ ಬಂದ ಅವನು ಅವಳ ತಲೆ ಪಕ್ಕ ಎರಡೂ ಕಾಲು ಇಟ್ಟು ಬಗ್ಗಿ ಅವಳ ಬಾಯಿಗೆ ಅವನ ರಸ ಮೆತ್ತಿರೋ ತುಣ್ಣೆ ಇಟ್ಟು. “ನಿನ್ ಗಂಡಂದು ನೆಕ್ಕಿದ್ಯೋ ಇಲ್ವೋ, ಇವತ್ತು ನಂದು ನೆಕ್ಕಿಸ್ತಿನಿ”. ಅನ್ನುತ್ತಾ ಅವಳ ಬಾಯನ್ನು ಮತ್ತೆ ಕೆಯ್ಯುತ್ತಾನೆ. ಅವಳ ಬಾಯಿಂದ ಅವನ ತುಣ್ಣೆ ಒದ್ದೆ ಮಾಡಿಸಿ ಅವಳ ಕಾಲುಗಳ ಮದ್ಯೆ ಬಂದು ಅವಳ ಎರಡೂ ಕಾಲು ಅಗಲಿಸಿ ಹಿಡಿದು ಅವನ ತುಣ್ಣೆ ಅವಳ ತುಲ್ಲಿಗೆ ಇಟ್ಟು ನುಗ್ಗಿಸುತ್ತಾನೆ. ವಿಮಲಾ ನಿದ್ದೆ ಮಂಪರಿನಲ್ಲಿ “ಆಹ್ ಆಹ್ ಹ್ಮ್ಮ್ , ಸಾಕು ಸಾಕು” ಎನ್ನುತ್ತಿದ್ದರೆ. “ನಿನ್ನಂತ ಕೊಬ್ಬಿದ ಸೂಳೆನ ನಿನ್ನ ಕ್ಲಾಸ್ ರೂಮ್ ನಲ್ಲೆ ಕೆಯ್ಯೋದು ಒಂದು ತರ ಮಜಾ ಕೊಡ್ತಿದೆ.” ಅನ್ನುತ್ತಾ ಅವನ ತಿಕ ಎತ್ತಿ ಎತ್ತಿ ಅವಳ ತುಲ್ಲಿಗೆ ಗೂಟ ಜಡಿಯುತ್ತಿರುತ್ತಾನೆ.
ಇವೆಲ್ಲ ಘಟನೆ ಒಂದು ಕಡೆ ನಡೆಯುತ್ತಿದ್ದರೆ, ಮತ್ತೊಂದು ಕಡೆ ಸ್ವಾಮಿ, ಆದಿ, ನರೇಶ್, ವಿಜಯ್ ಶಾಲೆ ಸಮಾರಂಭಕ್ಕೆ ಬರುತ್ತಾರೆ. ವಿಜಯ್ “ಲೋ, ಈಗ ಶಾಲೆ ಫಂಕ್ಷನ್ ಗೆ ಬರೋದು ಬೇಕಿತ್ತಾ.” ಸ್ವಾಮಿ “ಲೇ, ನಮ್ಮ ಅಪ್ಪ ಒಂದು ವಾರದ ಮೇಲೆ ಆಯ್ತು. ಎಲ್ಲಿ ಸತ್ತಿದ್ದಿಯ ಅಂತ ಬೈತಿದ್ದಾರೆ.”. ವಿಜಯ್ “ಲೇ, ಹೋಗಿ ಬರೀ 3 ದಿನ ಅಲ್ವೇನೋ ಆಗಿದ್ದು.”. ಆದಿ “ನಮ್ಮಪ್ಪ ಹೋಟೆಲ್ನಲ್ಲಿ ಪಾತ್ರೆ ತೊಳೆಯಕ್ಕೆ ಯಾವಾಗ ಬರ್ತಿಯೋ ಬೊಳಿ ಮಗನೆ ಅಂತ ಪ್ರೀತಿ ಇಂದ ಕರೆದ್ರು.”. ನರೇಶ್ “ಹೀಗೆ ತುಂಬಾ ದಿನ ತಲೆ ಮರೆಸಿ ಓಡೋಡೋಕೆ ಆಗಲ್ಲ. ಬೇರೆ ಏನಾದ್ರೂ ಉಪಾಯ ಮಾಡೋಣ. ”.
4 ಹುಡುಗರು ಸಮಾರಂಭದಲ್ಲಿ ಕುಳಿತು, ಮಾತಾಡುತ್ತಾ , ಹರಟೆ ಹೊಡೆಯುತ್ತಾ ಇರುತ್ತಾರೆ. ಆದಿ “ಬನ್ನಿರೋ, ತುಂಬಾ ದಿನ ಆಗಿದೆ ಒಂದು ಧಮ್ ಹೊಡೆದು ಬರೋಣ.”. ಸ್ವಾಮಿ ”ಬೇಡಪ್ಪ, ವಾಸನೆ ಬಂದ್ರೆ ನಮ್ಮಪ್ಪ ಬೈತಾರೆ.” ವಿಜಯ್ “ಬರೋ ಲೌಡೆ, ಜಾಸ್ತಿ ಆಡ್ಬೇಡ.”. ನರೇಶ್ “ಇಲ್ಲೆಲ್ಲ ಜನ ಇದ್ದಾರೆ, ಶಾಲೆ ಹೊರಗೂ ಆಗಲ್ಲ. ಬನ್ನಿ ನಮ್ಮ ಕ್ಲಾಸ್ ರೂಮ್ ಹೋಗೋಣ. ಈಗ ಅಲ್ಲಿ ಯಾರು ಇರಲ್ಲ”. ಎಲ್ಲರೂ ಎದ್ದು ಅವರ ಕ್ಲಾಸ್ ಕಡೆ ಹೋಗುತ್ತಿದಂತೆ ದೂರದಲ್ಲಿ ಸುನಂದಾ ಅವರ ಕ್ಲಾಸ್ ಹೊರಗೆ ಇರೋದು ನೋಡಿ ಅನುಮಾನ ಬರುತ್ತದೆ. ಆದಿ “ಇವಳು ಯಾಕೋ ಇಲ್ಲಿ ನಿಂತಿದ್ದಾಳೆ.” ವಿಜಯ್ “ಹೆಡ್ ಮಾಸ್ಟರ್ ಗೋಸ್ಕರ ಅನ್ಸತ್ತೆ. ಇವತ್ತು ನಾನು ವಿಡಿಯೋ ಮಾಡ್ಕೊಳ್ತಿನಿ. ಮುಂದೆ ಉಪಯೋಗಕ್ಕೆ ಬರತ್ತೆ”. ನರೇಶ್ ಅವಳು ಅತ್ತ ಇತ್ತ ನೋಡಿ ಮತ್ತೆ ಒಳಗೆ ನೋಡೋದನ್ನ ಗಮನಿಸಿ. “ವಿಷಯ ಬೇರೆ ಏನೋ ಇದೆ.” ಸುನಂದಾ ಅವರ ಕಡೆ ತಿರುಗುವಷ್ಟರಲ್ಲಿ ನರೇಶ್ ಆದಿ ಮತ್ತು ವಿಜಯ್ ನನ್ನು ಪಕ್ಕಕ್ಕೆ ತಳ್ಳುತ್ತಾನೆ. ಸುನಂದಾ ಕಣ್ಣು ದೂರದಲ್ಲಿ ಇದ್ದ ನರೇಶ್, ಸ್ವಾಮಿ ಮೇಲೆ ಬೀಳುತ್ತದೆ. ನರೇಶ್, ಸ್ವಾಮಿ ನೋಡಿಯೂ ನೋಡದಂತೆ ಅಲ್ಲೇ ನಿಂತು ಒಬ್ಬರನ್ನು ಒಬ್ಬರು ಮಾತಾಡುವಂತೆ ನಟಿಸುತ್ತಾರೆ. ಅಲ್ಲಿ ಬೇರೇ ಹುಡುಗರೂ ಓಡಾಡೋದನ್ನ ನೋಡಿ ಅವಳು ಇವರ ಮೇಲೆ ಗಮನ ಕೊಡಲ್ಲ. ನರೇಶ್ ಸ್ವಾಮಿ ಕಡೆ ತಿರುಗಿ ನೋಡುತ್ತಾ ಮರೆಯಲ್ಲಿ ಇದ್ದ ಆದಿಗೆ “ಆದಿ, ಆ ರೂಮ್ ನಲ್ಲಿ ಏನೋ ನಡೀತಿದೆ ಅನ್ಸ್ತಿದೆ ನನಗೆ. ಹಿಂದೆ ಇಂದ ಹೋಗಿ . ನಾವು ಕೋತ್ಕೊಳ್ತಿವಲ್ಲ ಅಲ್ಲಿ ಕಿಟಕಿ ಲಾಕ್ ಇಲ್ಲ. ತಗೆದು ನೋಡಿ ಏನಾಗ್ತಿದೆ ಅಂತ.”.
ಆದಿ, ವಿಜಯ್ ಸುತ್ತಿಕೊಂಡು ಬಂದು ಕಿಟಕಿ ಸ್ವಲ್ಪ ತೆರೆದು ನೋಡುತ್ತಿದ್ದಂತೆ ಇಬ್ಬರಿಗೂ ಆಘಾತ. ವಿಜಯ್ “ಬಸವರಾಜು, ಏನು ಇದು ವಿಮಲಾ ಟೀಚರ್ ನ ಹೇಗೆ ಕೆಯ್ತಿದ್ದಾನೆ. ಮೇಡಮ್ ಬೇರೆ ಏನು ಅನ್ನದೆ ಹೊಡೆಸ್ಕೊಳ್ತಿದ್ದಾಳೆ”. ಆದಿ “ವಿಮಲಾ ಟೀಚರ್ ಅಂತೋರಲ್ಲ. ಏನು ಆಗಿದೆ ಇಲ್ಲಿ.”. ವಿಜಯ್ ಏನಾದ್ರೂ ಆಗ್ಲಿ ಅಂತ ತನ್ನ ಮೊಬೈಲ್ ತಗೆದು ವಿಡಿಯೋ ಮಾಡುತ್ತಾ “ನೀನೇನೋ ಒಳ್ಳೆ ಸ್ವಾಮಿ ತರ ಆಡ್ತಿದ್ದಿಯ.”. ಆದಿ “ಅದು ಹಾಗಲ್ಲ….” ಅಂತ ಮುಂದು ವರೆಸೋ ಅಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಒಳಗೆ ಬಸವರಾಜು ಅವಳನ್ನು ಟೇಬಲ್ ಮೇಲೆ ಮಲಗಿಸಿ. “ಹೇಳೇ ವಿಮಲಾ, ಮುಂದಿನ ವಾರ ಕ್ಲಾಸ ರೂಂನಲ್ಲಿ ಹೇಗೆ ಪಾಠ ಮಾಡೋಣ. ಹುಡುಗರ ಮುಂದೆ?” ಅನ್ನುತ್ತಾ ಅವಳ ಮೊಲೆ ಹಿಂಡಿ ಚೀಪುತ್ತಾನೆ. ಆದಿ ಮತ್ತು ವಿಜಯ್ “ನೀವು ಹೇಗೆ ಪಾಠ ಮಾಡಿದರೆ, ನಾವು ಗಮನ ಕೊಟ್ಟು ಪಾಠ ಕೇಳ್ತೀವಿ.” ಅಂತ ಏಕ ಧ್ವನಿಯಲ್ಲಿ ಮೆಲ್ಲಗೆ ಹೇಳುತ್ತಾರೆ. ಆದಿ ಅತ್ತ ಕೀಟಕಿನಲ್ಲಿ ಸುನಂದಾ ಮೊಬೈಲ್ ಇಂದ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದ ಅವಳ ರೆಕಾರ್ಡಿಂಗ್ ನೋಡಿ, ವಿಮಲಾ ನಡುವಳಿಕೆ ನೋಡಿ ಅರ್ಥ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ ಅಲ್ಲಿ ಏನು ಆಗಿದೆ ಅಂತ.
ಆದಿ “ಲೋ, ಆ ಡಗಾರ್ ಸುನಂದಾ ಕೊನೆಗೂ ಅವಳು ಹೇಳ್ದಂಗೆ ಮಾಡ್ಬಿಟ್ಲು.”. ವಿಜಯ್ “ಅಂದ್ರೆ ಅವಳು ವಿಮಲಾ ಟೀಚರ್ ನ ಮತ್ತು ಬರಿಸಿ ಕೆಯ್ಯಿಸ್ತಾ ಇದ್ದಾಳ? ಹಾಗಾದ್ರೆ ಬರೋ ಹೋಗಿ ಸ್ವಾಮಿ, ನರೇಶ್ ಗೆ ಹೇಳೋಣ.” ಆದಿ “ಬೇಡ ಇರೋ, ಈಗ ನಾವು ಏನು ಮಾಡಕ್ಕೆ ಆಗಲ್ಲ. ಸ್ವಾಮಿಗೆ ವಿಷಯ ಗೊತ್ತಾದರೆ ಓಡಿ ಬಂದು ನಮ್ಮನ್ನೆಲ್ಲ ಸಿಕ್ಕಿಸಿ ಹಾಕಿ ಕೊಡ್ತಾನೆ.”. ಅವರು ಒಳಗೆ ನೋಡಿ ಮಾತನಾಡುತ್ತಿದ್ದರೆ, ಕೆಳಗೆ ಚಡ್ಡಿ ಒಳಗೆ ಕೈ ಹಾಕಿ ತುಣ್ಣೆನೂ ಹೊಡ್ಕೊಳ್ತಿದ್ದರು. ನಂತರ ಇಬ್ಬರು ಒಬ್ಬರನ್ನು ಒಬ್ಬರು ನೋಡಿಕೊಂಡು ಸುಮ್ಮನಾಗುತ್ತಾರೆ.
ಇಲ್ಲಿ ಬಸವರಾಜು ವಿಮಲಾ ತುಲ್ಲು ಕುಟ್ಟಿ ಕುಟ್ಟಿ ರಸ ತುಂಬಿಸುತ್ತಾ “ಎಂತಾ ತುಲ್ಲು ಕಣೆ ನಿಂದು, ಕೆಯ್ತಿದ್ರೆ ನಿಲ್ಲಸಕ್ಕೆ ಮನಸ್ಸಾಗ್ತಿಲ್ಲ.” ಅನ್ನುತ್ತಾ ಅವಳ ಕಾಲು ಅಗಲಿಸಿ ಹಿಡಿದು ತುಣ್ಣೆ ಏಟು ಹಾಕುತ್ತಾ ಮೂರನೇ ಬಾರಿ ಅವಳ ತುಲ್ಲಿನಲ್ಲಿ ತನ್ನ ತುಣೆ ರಸ ಬಿಟ್ಟು ಎದ್ದು ನಿಲ್ಲುತ್ತಾನೆ.
ಹೊರಗೆ ನಿಂತಿದ್ದ ಸುನಂದಾ ಒಳಗೆ ಬಂದು “ಏನು ಮೇಷ್ಟ್ರೇ, ಸಾಕ? ಇಲ್ಲ ಇನ್ನೂ ಬೇಕಾ?” ಅನ್ನುತ್ತಾ ಅವಳ ಕಾಲಿನಲ್ಲಿ ವಿಮಲಾ ತೊಡೆ ಅಗಲಿಸಿ ನೋಡುತ್ತಾಳೆ. ವಿಮಲಾ ತುಲ್ಲಿನಿಂದ ರಸ ಸುರಿಯುತ್ತಿರೋದನ್ನ ನೋಡಿ “ಇವಳಿಗೆ ಪಾಪು ಹುಟ್ಟಿದರೆ ನಿಮ್ ತರನೇ ಇರತ್ತೆ.” ಅಂತ ಹೇಳಿ “ಬನ್ನಿ ಇಲ್ಲಿಂದ ಹೋಗೋಣ.”.
ಬಸವರಾಜು “ಮತ್ತೆ ಇವಳು?”. ಸುನಂದಾ “ಇವಳು ಇಲ್ಲೇ ಬಿದ್ದಿರಲಿ. ಪ್ರಜ್ಞೆ ಬಂದ್ಮೇಲೆ ಎದ್ದು ಹೋಗ್ತಾಳೆ.”. ಆದಿ, ವಿಜಯ್ ಮೆಲ್ಲನೆ ಅಲ್ಲಿಂದ ಹೊರಟು ನರೇಶ್, ಸ್ವಾಮಿ ಹತ್ತಿರ ಬರುತ್ತಾರೆ. ವಿಜಯ್ ಎಲ್ಲಾ ಹೇಳಬೇಕು ಅನ್ನುವಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಆದಿ, ವಿಜಯ್ ಕಿವಿಯಲ್ಲಿ ಏನೋ ಹೇಳಿ ಸ್ವಾಮಿಯನ್ನು ಪಕ್ಕಕ್ಕೆ ಕರೆದುಕೊಂಡು ಹೋಗುವಂತೆ ಹೇಳುತ್ತಾನೆ. ನರೇಶ್ ಅವನ ಹಿಂದೆ ಹೋಗುವಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಅವನನ್ನು ತಡೆದು “ನರೇಶ್ ಸ್ವಲ್ಪ ಪಕ್ಕ ಬಾ ಮಾತಾಡಬೇಕು.” ಅಂತ ಅಲ್ಲಿ ನಡೆದಿದ್ದೆಲ್ಲ ಹೇಳುತ್ತಾನೆ “ಸ್ವಾಮಿಗೆ, ಇದೆಲ್ಲ ಗೊತ್ತಾಗೋದು ಬೇಡ. ಅವನನ್ನು ಕರೆದುಕೊಂಡು ಹೋಗು, ಅಷ್ಟಕ್ಕೂ ಸುನಂದಾ ನಿಮ್ಮನ್ನು ನೋಡಿದ್ದಾಳೆ. ನೀವು ಇಲ್ಲಿ ಓಡಾಡುತ್ತಿದ್ದಾರೆ ಅವಳಿಗೆ ಅನುಮಾನ ಬರತ್ತೆ.”
ನರೇಶ್, ಸ್ವಾಮಿ ಕರೆದುಕೊಂಡು ಮತ್ತೆ ಶಾಲೆ ಸಮಾರಂಭಕ್ಕೆ ಬರುತ್ತಾನೆ. ಆದಿ, ವಿಜಯ್ ಮತ್ತೆ ಅವರ ಕ್ಲಾಸ್ ರೂಮ್ ಗೆ ಬಂದು ಅಲ್ಲಿ ಇಲ್ಲಿ ನೋಡಿ ಒಳಗೆ ಹೋಗುತ್ತಾರೆ. ವಿಜಯ್ “ಏನಿದ್ದಾರೋ ವಿಮಲಾ ಮೇಡಂ. ಮಗ ನೋಡ್ತಿದ್ರೆ ನಾನು ಒಂದು ಸಾರಿ ಮಾಡಿಬಿಡ್ಲ ಅನ್ನಿಸ್ತಿದೆ.” ಆದಿ “ಮಗ, ಪರಿಸ್ಥಿತಿ ನೋಡಿ ಮಾತಾಡು. “. ವಿಜಯ್ “ಹೌದು ಮಗ. ನೀನು ಹೆಡ್ ಮಾಸ್ತರ್ ವಿಮಲಾ ಟೀಚರ್ ಕೆಯ್ಯೋದನ್ನ ನೋಡಿ ಹೊಡ್ಕೊಳ್ತಿದಿದ್ದನ್ನ ನೋಡಿ, ನಿನಗೂ ಕೆಯ್ಯೋ ಅಸೆ ಇದೆ ಅನ್ಕೊಂಡೆ.”.
ಆದಿ ”ಆಸೆ ಇದೆ. ಆದ್ರೆ ಇದು ಸಮಯ ಅಲ್ಲ.” ಆದಿ ತನ್ನ ಜೊತೆ ತಂದಿದ್ದ ನೀರಿನ ಬಾಟಲ್ ಇಂದ ಸ್ವಲ್ಪ ನೀರು ತಗೆದು ವಿಮಲಾ ಮುಖಕ್ಕೆ ಹಾಕುತ್ತಾನೆ. ವಿಮಲಾ ಏನೇ ಮಾಡಿದರೂ ಎದ್ದೇಳಲ್ಲ. ವಿಜಯ್ “ಮಗ ಟೀಚರ್ ಹೇಗಿದ್ರು ಎದ್ದೇಳ್ತಿಲ್ಲ. ಅಲ್ಲಿ ತನಕ ನೋಡಿ ಹೊಡ್ಕೊಳ್ತೀನಿ ಕಣೋ”. ಆದಿ “ಮಗ, ದೂರ ನಿಂತು ಏನಾದ್ರು ಮಾಡ್ಕೋ. ಮುಟ್ಟಬೇಡ ಅಷ್ಟೇ”. ಅಷ್ಟು ಕೇಳುತ್ತಿದ್ದಂತೆ ವಿಜಯ್ ಚಡ್ಡಿ ಮಂಡಿ ಕೆಳಗೆ ಎಳೆದು ಅವಳ ಬಿಳಿಯ ಬೆತ್ತಲೆ ಮೈ ನೋಡಿ ತುಣ್ಣೆ ಹಿಡಿದು ಹೊಡೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ.
ಸುಮಾರು 2 ಗಂಟೆ ಕಾದ ನಂತರ ವಿಮಲಾ ಮೆಲ್ಲಗೆ ಎದ್ದೇಳುತ್ತಾಳೆ. ಅವಳು ಎಳುತ್ತಿದ್ದಂತೆ ತನ್ನ ಮೈ ಮೇಲೆ ಬಟ್ಟೆ ಇಲ್ಲದೆ ಇರೋದನ್ನ ನೋಡಿ ಹೆದರಿ ಮೈ ಮುಚ್ಚಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾ ಅತ್ತ ಇತ್ತ ನೋಡುತ್ತಾಳೆ. ಅಲ್ಲೇ ಇದ್ದ ಆದಿ, ವಿಜಯ್ ನೋಡಿ ಕೂಗುವಷ್ಟರಲ್ಲಿ. ಆದಿ ಬಂದು ಅವಳ ತೊಡೆಗಳ ಮದ್ಯ ಕೂತು ಅವಳ ಬಾಯಿ ಒತ್ತಿ ಹಿಡಿದು. “ಮೇಡಂ, ಕೋಗಬೇಡಿ. ಸ್ವಲ್ಪ ನನ್ನ ಮಾತು ಕೇಳಿ. ನಿಮ್ಮ ಸ್ಥಿತಿಗೆ ನಾವು ಕಾರಣ ಅಲ್ಲ. ಈಗ ಎದ್ದು ಬಟ್ಟೆ ಸರಿ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಿ. ಮುಂದಿನದನ್ನು ಆಮೇಲೆ ಹೇಳುತ್ತೇನೆ.”
ವಿಮಲಾ ಏನು ಮಾತನಾಡದೇ ಎದ್ದು ತನ್ನ ಬಟ್ಟೆ ಸರಿ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದರೆ ಅವಳ ತುಲ್ಲಿನಿಂದ ಹರಿದ ರಸ ನೋಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾಳೆ. ಮತ್ತೆ ಆದಿ ಕಡೆ ನೋಡುತ್ತಾಳೆ “ಇದಕ್ಕೂ ಕಾರಣ ನಾವಲ್ಲ.” ಅವಳು ಮತ್ತೆ ಏನು ಮಾತನಾಡದೆ ಬಟ್ಟೆ ಎಲ್ಲಾ ಸರಿ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳೋಕೆ ನೋಡಿದರೆ ಅವಳ ಬ್ಲೌಸ್ ಕೆಲವು ಹೂಕ್ಸ್ ಕಿತ್ತು ಹೋಗಿರುತ್ತದೆ. ಅದರಲ್ಲೇ ಆದಷ್ಟು ಸರಿ ಮಾಡಿಕೊಂಡು ಹೊರಗೆ ಬರುವಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಆದಿ ತಡೆದು “ಒಂದು ನಿಮಿಷ.” ಆದಿ ನರೇಶ್ ಗೆ ಕಾಲ್ ಮಾಡಿ “ಎಲ್ಲಿ ಅವರಿಬ್ಬರೂ?”. ನರೇಶ್ “ಇಬ್ಬರು ಇಲ್ಲೇ ಇದ್ದರೆ. ಶಾಲೆ ಸಮಾರಂಭ ಮುಗಿದಿದೆ, ಜನ ಕಮ್ಮಿ ಇದ್ದಾರೆ. ಇದೆ ಸಮಯ ಇಲ್ಲಿಂದ ಹೊರಡೋಕೆ. ಈಗ ಏನು ಮಾಡುತ್ತೀರಾ?”. ಆದಿ “ಟೀಚರ್ ನ ಅವರ ಮನೆಗೆ ಕರೆದುಕೊಂಡು ಹೋಗುತ್ತವೆ.”.
ವಿಮಲಾ ಇವರೆಲ್ಲ ಏನು ಮಾತನಾಡುತ್ತಿದ್ದಾರೆ ಅಂತ ಅರ್ಥ ಆಗೋದಿಲ್ಲ. ಆದರೂ ಆದಿ ಜೊತೆ ತನ್ನ ಮನೆಯ ಕಡೆ ಹೊರಡುತ್ತಾಳೆ. ಅವಳಿಗೆ ನಂಬಿಕೆ ಇರುತ್ತದೆ ಇದು ಈ ಹುಡುಗರ ಕೆಲಸ ಅಲ್ಲ. ಆದರೆ ಇವರಿಗೆ ಏನೋ ಗೊತ್ತು . ಎರಡೂ ಸಲ ನನಗೆ ಹೀಗೆ ಆದಾಗ ಇವರು ಅಲ್ಲೇ ಇರುತ್ತಾರೆ. ಈ ಸಾರಿ ಹೇಗಾದರೂ ಮಾಡಿ ಇವರ ಬಾಯಿ ಬಿಡಿಸಬೇಕು.
( ವಿಮಲಾ )
quick image upload