તો થઈ છે એવુ કે અભય ને મુઠીયા મારવા બાથરૂમ માં જવું હતું ને રજની એની પેલા ની બાથરૂમ માં હતી. રજની ને એમ કે ઘર માં કવિતા ને હું જ છીએ તો તેને બાથ રુમ નું બાર બંધ ના કર્યું.
અને બીજું પેલા બંને તો એના રૂમ માં છે એટલે ટેન્શન જેવું કઈ હતું નય.
પણ એને શુ ખબર કે આ ટાઈમે અભય પણ આવશે.
કવિતા ના ઘર નું બાથરુમ પણ મોટુ હતું ને દરવાજા થી ટોયલેટ બીજી સાઈડ હતું મતલબ કે જો કોઈ બાર થી આવે તો સીધો સામે વારા નો પાછળ નો ભાગ જ દેખાય. એન્ડ દરવાજા પણ સારા હતા કોઈ આવે તો અવાજ પણ ના થાય.
હવે અભય દરવાજો ખોલે છે. એને ખબર નોતી કે અંદર કોઈ હશે. દરવાજો ખોલતા જ અભય ને રજની ની ગાંડ દેખાણી. રજની તો મુતરવા માં મશગુલ હતી એને ખબર પણ નોતી કે પાછળ કોઈ આવી ગયું છે. અભય પણ હેબતાય ગયો આ શુ?
પણ હતો તો ઠર્કી. એને ખબર ના હતી કે આ બીજું કોઈ છે એને તો એમ કે આ કવિતા છે માનસી ની મમ્મી
અભયએ કવિતા સાથે પેલા બસ માં તો અડપલા કરી જ લીધા હતા એટલે વધારે બીક ના હતી અભય ને
અભય ને પણ મજા લેવા નું સુજ્યું. અને વિચારવા લાગ્યો કે બસ માં પણ કઈ ના બોલ્યા એટલે હવે કઈ પ્રોબ્લેમ નથી આજ તો મુઠીયા નથી મારવા આજ તો પીકો જ જોયે છે.
અભય બાર પાસે પોતાનું પેન્ટ કાઢી નાંખે છે. અને સાથે સાથે અંડરવેઅર પણ કાઢી નાંખે છે.
હાવવા અભય પોતે નીચે થી આખો નાગો હતો પેર્યું તું માત્ર t-shirt જ.
પછી ધીમે ધીમે આગળ વધી ને રજની સાવ પાસે પહોંચી જય છે. અને નીચે નમી ને પેલા રજની ની ગાંડ તરફ જોવે છે અને પછી થોડું વધારે નમી ને રજની ની પીકી માં થી નીકળતી મુતર ની પિચકારી જોવે છે.
અભય (મન માં ) : શુ ધાર થાય છે. ખાલી ધાર થાય ત્યાં જ લોળો રાખી દવ તો એમ નેમ નીકળી જય મારું તો. મને પણ કેટલા ટાઈમે થયા મારી ઈચ્છા છે કોક મારાં લોળા પર મૂતરે.પણ હવે પછી રાહ જોવા ની થતી નથી આ ને જ મુતરા વી છે મારે.
અભય હવે થોડો આગળ જય ને રજની ના કુલ્લા ઉપર પોતાના લોળાં થી ઠપાળ મારે છે. અને હાથે થી પણ મારે છે.
રજની અવાક બની ગઈ. આ શુ તરત જ તેને પાછળ ફરી ને જોયું.
રજની અભય ને જોઈ ને હેબતાય ગઈ. અભય ની પણ એ જ હાલત હતી એને પેલે થી જ મગજ માં એમ હતું કે આ માનસી ની મમી કવિતા છે. પણ એને સપના માં પણ નોતું વિચાર્યું કે આ રજની હશે. અને હવે શુ કરવું એમાં પણ એનું મગજ કામ નોતું કરતુ.
રજની ગુસ્સા માં : આ શુ છે. શરમ નથી આવતી. અને તારા થી અંદર જ કેમ અવાય.
રજની નો ગુસ્સો જોય ને અભય નો લોંળો ઠરી ને ઠીકરા જેવો થઈ ગયો.
રજની પણ લાંબી ટૂંકી ગારો કાઢવા લાગી. અભય ને તો શુ કરવું એની પણ ખબર ના રય.
રજની ખીજાતા ખીજાતા તેનું ધ્યાન અભય ના લોળા પર જય છે ને. અભય ની લુલી જોય ને રજની ની ખીજ ગાયબ થઈ જય છે. ને રજની ને હસવું આવી જાય છે.