ਮਰਦੀ ਕੀ ਨਾ ਕਰਦੀ
ਭਾਗ - ਤੇਰਾਂ
ਜੀਤੀ ਰਸੋਈ ਚ ਖੜੀ ਰਾਤ ਦੀ ਰੋਟੀ ਲਈ ਸਬਜੀ ਤਿਆਰ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ.. ਉਸਦਾ ਸਰੀਰ ਬੇਸ਼ੱਕ ਰਸੋਈ ਚ ਸੀ ਪਰ ਉਸਦਾ ਦਿਮਾਗ ਹਜੇ ਵੀ ਤੂੜੀ ਆਲੇ ਘੁੰਮ ਰਿਹਾ ਸੀ.. ਜੋਰਾ ਤੇ ਰਾਮਾ ਦੋਵੇਂ ਉਸਦੀ ਸੱਸ ਦੀਆਂ ਨਜਰਾਂ ਤੋ ਬਚਕੇ ਬਾਹਰ ਨਿੱਕਲ ਚੁੱਕੇ ਸੀ.. ਉਹ ਜਦੋ ਦੀ ਤੂੜੀ ਆਲੇ ਕਮਰੇ ਚੋਂ ਆਈ ਸੀ ਉੱਦੋਂ ਤੋਂ ਹੀ ਆਪਣੀ ਸੱਸ ਨਾਲ ਨਜਰਾਂ ਨਹੀ ਮਿਲਾ ਸਕੀ ਸੀ... ਉਸਦੀ ਸੱਸ ਨੇ ਭਾਂਵੇ ਜੀਤੀ ਨੂੰ ਕੁੱਝ ਨਹੀ ਪੁੱਛਿਆ ਸੀ ਪਰ ਜੀਤੀ ਜਾਣਦੀ ਸੀ ਕਿ ਉਸਦੀ ਸੱਸ ਅੱਗੇ ਉਹਦੀ ਚੋਰੀ ਫੜੀ ਗਈ ਸੀ.. ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ ਕਮਰੇ ਚ ਬੈਠੀ ਉਸਦੀ ਸੱਸ ਵੀ ਜੀਤੀ ਬਾਰੇ ਹੀ ਸੋਚ ਰਹੀ ਸੀ.. ਉਹ ਜਾਣਦੀ ਸੀ ਜੀਤੀ ਜਵਾਨੀ ਦੇ ਜਿਸ ਮੁਕਾਮ ਤੇ ਸੀ ਉੱਥੇ ਉਸਨੂੰ ਜੋਬਨ ਮਾਣਨ ਵਾਲਾ ਹਮਸਫਰ ਚਾਹੀਦਾ ਏ ਪਰ ਹਮਸਫਰ ਸੱਤ ਸਮੁੰਦਰ ਪਾਰ ਬੈਠਾ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਜੀਤੀ ਦਾ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਮਰਦ ਵੱਲ ਆਕਰਸ਼ਿਤ ਹੋਣਾ ਸੁਭਾਵਿਕ ਸੀ.. ਉਹ ਖੁਦ ਵੀ ਏਸੇ ਪੀੜਾ ਚੋ ਗੁਜਰਕੇ ਆਈ ਸੀ.. ਸਿਰ ਦਾ ਸਾਈਂ ਭਰ ਜੋਬਨ ਮੁਟਿਆਰ ਨੂੰ ਛੱਡਕੇ ਰੱਬ ਨੂੰ ਪਿਆਰਾ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ ਤੇ ਉਸ ਮਗਰੋ ਉਸਨੇ ਕੱਲੇ ਹੀ ਆਪਣੇ ਪੁੱਤ ਨੂੰ ਪਾਲਿਆ ਤੇ ਆਪਣੀ ਜਵਾਨੀ ਸਾਂਭਣ ਲਈ ਇੱਕ ਰਿਸ਼ਤਾ ਵੀ ਬਣਾਇਆ ਜਿਸਦਾ ਸਿਰਫ ਉਸਨੂੰ ਤੇ ਉਸਦੇ ਸਾਥੀ ਨੂੰ ਹੀ ਪਤਾ ਸੀ... ਪਰ ਇਹੋ ਜਿਹਾ ਸਾਥੀ ਹਰ ਇੱਕ ਨੂੰ ਨਹੀ ਮਿਲਦਾ ਜੋ ਪੂਰੀ ਦੁਨੀਆਂ ਤੋ ਲੁਕਾ ਕੇ ਤੁਹਾਨੂੰ ਸਰੀਰਕ ਸੁੱਖ ਵੀ ਦੇਵੇ ਤੇ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਪਤਾ ਵੀ ਨਾ ਲੱਗਣ ਦੇਵੇ... ਜੀਤੀ ਦੀ ਸੱਸ ਲਈ ਜੀਤੀ ਦਾ ਰਾਮੇ ਨਾਲ ਹਮਬਿਸਤਰ ਹੋਣਾ ਇਤਰਾਜਯੋਗ ਨਹੀ ਸੀ ਉਸ ਲਈ ਫਿਕਰ ਦੀ ਗੱਲ ਇਹ ਸੀ ਕਿ ਇਹ ਮਰਦਾਂ ਦੀ ਗਿਣਤੀ ਵਧਦੀ ਨਾ ਜਾਵੇ ਤੇ ਜੀਤੀ ਜਵਾਨੀ ਦੇ ਏਸ ਸੇਕ ਅੱਗੇ ਗੋਡੇ ਟੇਕ ਕੇ ਏਨੀ ਗਲਤ ਨਾ ਹੋ ਜਾਵੇ ਜੋ ਉਸਦੇ ਖੁਦ ਲਈ ਵੀ ਤੇ ਅੱਗੇ ਪਰਿਵਾਰ ਲਈ ਵੀ ਮੁਸੀਬਤ ਬਣ ਜਾਵੇ.. ਪਰ ਜੀਤੀ ਨੂੰ ਕਿਵੇਂ ਸਮਝਾਵੇ ਇਹ ਉਸਨੂੰ ਸਮਝ ਨਹੀ ਸੀ ਆ ਰਿਹਾ ।
।।।।।।।।।।।।।
ਓਧਰ ਸ਼ਾਮ ਨੂੰ ਜਦੋ ਹੀ ਜੀਤੀ ਦੀ ਸੱਸ ਕਮਰੇ ਅੰਦਰ ਆਈ ਸੀ ਤਾਂ ਜੋਰਾ ਤੇ ਰਾਮਾ ਦੋਵੇਂ ਅੱਖ ਬਚਾਕੇ ਤੂੜੀ ਆਲੇ ਚੋ ਨਿੱਕਲ ਬਾਹਰ ਵੀਹੀ ਚ ਆ ਗਏ ਸਨ ਤੇ ਹੁਣ ਦੋਵੇਂ ਜੋਰੇ ਦੀ ਮੋਟਰ ਤੇ ਬੈਠੇ ਸਨ.. ਰਾਮੇ ਨੇ ਜੋਰੇ ਕੋਲੋ ਖਿਸਕ ਕੇ ਹੋਰ ਪਾਸੇ ਜਾਣਾ ਚਾਹਿਆ ਸੀ ਪਰ ਜੋਰੇ ਨੇ ਉਸ ਨੂੰ ਜਾਣ ਨਾ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਨਾਲ ਹੀ ਮੋਟਰ ਤੇ ਲੈ ਗਿਆ ਸੀ.. ਜਦੋ ਦੇ ਉਹ ਜੀਤੀ ਦੇ ਘਰੋਂ ਆਏ ਸੀ ਰਾਮਾ ਬਿੱਲਕੁਲ ਚੁਪਚਾਪ ਹੀ ਸੀ.. ਮੋਟਰ ਤੇ ਬੈਠ ਜੋਰੇ ਨੇ ਘਰ ਦੀ ਕੱਢੀ ਦਾਰੂ ਦੀ ਬੋਤਲ ਕੱਢੀ ਤੇ ਮੰਜੇ ਤੇ ਬੈਠ ਦੋ ਗਿਲਾਸਾਂ ਚ ਪਾਉਂਦਾ ਹੋਇਆ ਬੋਲੀਆ " ਵਾਹ ਓਏ ਰਾਮਿਆਂ ਪੂਰਾ ਟੀਸੀ ਆਲਾ ਬੇਰ ਤੋੜਿਆ ਤੂੰ ਤਾਂ ਸਾਲਿਆ "
ਰਾਮਾ ਅੱਗੋਂ ਕੁੱਝ ਨਾ ਬੋਲਿਆ ਪਰ ਜੀਤੀ ਨੂੰ ਟੀਸੀ ਆਲਾ ਬੇਰ ਕਹਿਣ ਤੇ ਉਸਨੂੰ ਥੋੜੀ ਖੁਸ਼ੀ ਜਰੂਰ ਹੋਈ.. ਜੋਰਾ ਪੈੱਗ ਚੱਕਕੇ ਇੱਕੋ ਸਾਹ ਚ ਮੁਕਾਉਦਿਆਂ ਬੋਲਿਆ " ਕਦੋਂ ਤੋ ਚੁਦਾਈ ਕਰ ਰਿਹਾ ਘੋੜੀ ਦੀ ਸੱਚ ਦੱਸੀ "
ਰਾਮੇ ਨੇ ਪੈੱਗ ਹੱਥ ਚ ਹੀ ਫੜਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ ਤੇ ਆਲਾ ਦੁਆਲਾ ਦੇਖਦੇ ਹੋਏ ਬੋਲਿਆ " ਬੱਸ ਬਾਈ ਇੱਕ ਦੋ ਵਾਰ ਹੀ ਲਈ ਮੈਂ ਤਾਂ "
ਜੋਰੇ ਨੇ ਇੱਕ ਹੋਰ ਪੈੱਗ ਬਣਾਇਆ ਤੇ ਹੱਸਦਾ ਹੋਇਆ ਕਹਿਣ ਲੱਗਾ " ਕਿਉਂ ਝੂਠ ਬੋਲਦਾ ਸਾਲਿਆ ਜਿਹੜੇ ਹਿਸਾਬ ਨਾਲ ਤੇਰਾ ਲੱਨ ਮੂੰਹ ਚ ਪਾਈ ਬੈਠੀ ਸੀ ਮੈਨੂੰ ਤਾ ਲੱਗਦਾ ਤੂੰ ਬਹੁਤ ਦੇਰ ਦਾ ਮੋਰਚਾ ਮਾਰੀ ਬੈਠਾ "
ਰਾਮਾ ਅੱਗੋ ਹੌਲੀ ਜਿਹੇ ਬੋਲਿਆ " ਨਹੀਂ ਬਾਈ ਦੋ ਵਾਰ ਹੀ ਦਿੱਤੀ ਭਾਬੀ ਨੇ ਬੱਸ "
ਜੋਰਾ ਅੱਗੇ ਬੋਲਿਆ " ਜਿਹੜੇ ਹਿਸਾਬ ਨਾਲ ਉਹ ਲੱਨ ਚੁੰਘਦੀ ਏ ਮੈਂਨੂੰ ਨੀ ਲੱਗਦਾ ਉਹਨੇ ਦੋ ਵਾਰ ਹੀ ਦਿੱਤੀ ਹੋਊ ਮੰਨ ਭਾਂਵੇ ਨਾ ਮੰਨ ਪੂਰੀ ਹਡੀਂ ਹੋਈ ਰੰਨ ਏ ਜੀਤੀ "
ਰਾਮਾ ਉਸਦੀ ਗੱਲ ਸੁਣ ਕੁੱਝ ਨਾ ਬੋਲਿਆ ਤੇ ਉਸਨੂੰ ਚੁੱਪ ਦੇਖ ਜੋਰੇ ਨੇ ਪੈੱਗ ਵੱਲ ਇਸ਼ਾਰਾ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਕਿਹਾ " ਚਲ ਪੈੱਗ ਪੀ ਤੇ ਗੱਲ ਸੁਣ ਜੀਤੀ ਨੂੰ ਦੱਸਦੀ ਜੇ ਚਾਹੁੰਦੀ ਇਹ ਸਭ ਰਾਜ ਹੀ ਰਹੇ ਤਾਂ ਮੇਰੀ ਹਰ ਗੱਲ ਮੰਨਣੀ ਪੈਣੀ ਉਹਨੂੰ ਤੇ ਜਾਂ ਨਾ ਮੰਨੀ ਤਾਂ ਪੂਰੇ ਪਿੰਡ ਚ ਦੋਵਾਂ ਦੀ ਰਾਸਲੀਲਾ ਦੇ ਕਿੱਸੇ ਪਹੁੰਚ ਜਾਣਗੇ "
ਰਾਮਾ ਡਰਦੇ ਹੋਏ ਬੋਲਿਆ " ਨਹੀਂ ਬਾਈ ਐਂ ਨਾ ਕਰੀ ਉਹਦੀ ਵੀ ਇੱਜਤ ਦਾ ਸਵਾਲ ਏ ਬਾਕੀ ਉਹਨੇ ਤੇਰੀ ਮੰਨਕੇ ਤੇਰਾ ਚੁੰਘ ਤਾਂ... " ਕਹਿੰਦਾ-2 ਰਾਮਾ ਰੁੱਕ ਗਿਆ.. ਜੋਰੇ ਨੇ ਅੱਗੇ ਮੁੱਛਾਂ ਤੇ ਹੱਥ ਫੇਰਦੇ ਹੋਏ ਕਿਹਾ " ਬੋਲ-2 ਕੀ ਕਹਿਣ ਲੱਗਿਆ ਸੀ "
ਰਾਮਾ ਨੀਵੀਂ ਪਾਉਦਾ ਹੋਇਆ ਬੋਲਿਆ " ਤੇਰਾ ਲੱਨ ਚੁੰਘ ਤਾਂ ਲਿਆ ਸੀ ਉਹਨੇ ਬਾਈ "
ਜੋਰਾ ਉਹਦੀ ਪਿੱਠ ਤੇ ਹੱਥ ਮਾਰਦਾ ਹੋਇਆ ਬੋਲਿਆ " ਚੁੰਘਦੀ ਕਿਵੇਂ ਨਾ ਰਾਮੇ ਹੁਣ ਤਾਂ ਝੋਟੀ ਸ਼ਿਕੰਜੇ ਚ ਫਸੀ ਖੜੀ ਸੀ ਚੁੰਘੇ ਬਿਨਾਂ ਸਰਨਾ ਨੀ ਸੀ "
ਜੋਰੇ ਨੂੰ ਹੁਣ ਦਾਰੂ ਦਾ ਸਰੂਰ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ ਉਹ ਜੋ ਨਹੀ ਸੀ ਬੋਲਣਾ ਉਹ ਵੀ ਬੋਲ ਰਿਹਾ ਸੀ " ਸ਼ਰੀਕ ਦੀ ਰੰਨ ਲੱਨ ਤੇ ਬਿਠਾਕੇ ਜੋ ਸਵਾਦ ਆਂਉਦਾ ਰਾਮੇ ਉਹ ਹੋਰ ਕਿਸੇ ਰੰਨ ਚ ਨੀ.. ਰੰਨਾਂ ਤਾਂ ਥੋਡੇ ਵਿਹੜੇ ਆਲੀਆਂ ਬਹੁਤ ਚੋਦੀਆਂ ਮੈਂ ਪਰ ਜੀਤੀ ਵਰਗੀ ਰੰਨ ਦਾ ਸਵਾਦ ਹੀ ਹੋਰ ਏ ਇਹ ਤਾਂ ਸਾਲੀ ਗੋਰੀਆਂ ਨੂੰ ਮਾਤ ਪਾਂਉਦੀ ਏ ਇਹਨੂੰ ਤਾ ਹੁਣ ਸਾਰੀ ਉਮਰ ਮੇਰੇ ਇਸ਼ਾਰਿਆਂ ਤੇ ਨੱਚਣਾ ਪਊ "
ਰਾਮੇ ਨੂੰ ਉਸਦੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਸੁਣਕੇ ਗੁੱਸਾ ਆ ਰਿਹਾ ਸੀ.. ਉਸਨੂੰ ਮਨ ਹੀ ਮਨ ਅਫਸੋਸ ਹੋ ਰਿਹਾ ਸੀ ਕੀ ਉਸਦੀ ਕਾਹਲੀ ਨੇ ਜੀਤੀ ਨੂੰ ਬੁਰੀ ਤਰਾਂ ਫਸਾ ਦਿੱਤਾ ਸੀ.. ਉਸਨੇ ਫਟਾਫਟ ਪੈੱਗ ਖਿੱਚਿਆ ਤੇ ਬੋਲਿਆ " ਚੰਗਾ ਬਾਈ ਮੈਂ ਚੱਲਦਾ "
ਜੋਰਾ ਉਸਨੂੰ ਉੱਠਦੇ ਦੇਖ ਬੋਲਿਆ " ਗੱਲ ਸੁਣ ਮੇਰੀ ਜੀਤੀ ਨੂੰ ਸੁਨੇਹਾ ਲਾ ਦਈ ਕੱਲ੍ਹ ਰਾਤ ਨੂੰ ਮੈ ਕਣਕ ਨੂੰ ਪਾਣੀ ਲਾਉਣਾ ਤੇ ਰਾਤ ਨੂੰ ਮੋਟਰ ਤੇ ਆਉਣਾ ਪੈਣਾ ਉਹਨੂੰ ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਸਮਝਾ ਦਈ ਕੀ ਕਰ ਸਕਦਾ ਜੋਰਾ "
ਰਾਮੇ ਨੇ ਉਸਦੀ ਗੱਲ ਸੁਣੀ ਤੇ ਗੁੱਸੇ ਨਾਲ ਭਰਿਆ ਬਿਨਾਂ ਕੋਈ ਜਵਾਬ ਦਿੱਤੇ ਵਾਪਿਸ ਜੀਤੀ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਘਰ ਵੱਲ ਚੱਲ ਪਿਆ ।
।।।।।।।।।।।।।।
ਕੰਮਕਾਰ ਨਬੇੜ ਜੀਤੀ ਵੀ ਕਮਰੇ ਚ ਆ ਗਈ ਤੇ ਸੌਣ ਲਈ ਮੰਜੇ ਤੇ ਚਾਦਰਾਂ ਵਿਛਾਉਣ ਲੱਗੀ.. ਜੀਤੀ ਮੁੜ ਰਸੋਈ ਚ ਗਈ ਤੇ ਦੁੱਧ ਦੇ ਦੋ ਗਿਲਾਸ ਲੈਕੇ ਮੁੜ ਕਮਰੇ ਚ ਆ ਗਈ ਤੇ ਇੱਕ ਗਿਲਾਸ ਸੱਸ ਨੂੰ ਫੜਾਉਦੀ ਹੋਈ ਬੋਲੀ " ਲੋ ਦੁੱਧ ਪੀ ਲਓ ਮੰਮੀ "
ਸੱਸ ਨੇ ਦੁੱਧ ਦਾ ਗਿਲਾਸ ਫੜਿਆ ਤੇ ਨਾਲ ਹੀ ਜੀਤੀ ਦੀ ਬਾਂਹ ਫੜਦੇ ਹੋਏ ਬੋਲੀ " ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਬੈਠ ਪੁੱਤ "
ਜੀਤੀ ਦੇ ਦਿਲ ਚ ਥੋੜੀ ਦੇਰ ਪਹਿਲਾਂ ਬੀਤੀ ਘਟਨਾ ਇੱਕਦਮ ਦੌੜ ਗਈ ਪਰ ਉਹ ਬਿਨਾਂ ਕੁੱਝ ਬੋਲੇ ਸੱਸ ਕੋਲ ਮੰਜੇ ਤੇ ਬੈਠ ਗਈ.. ਉਸਦੀ ਸੱਸ ਨੇ ਉਸਦੇ ਸਿਰ ਤੇ ਹੱਥ ਫੇਰਦੇ ਹੋਏ ਕਿਹਾ " ਦੇਖ ਪੁੱਤ ਮੈਂ ਤੇਰੀ ਮਜਬੂਰੀ ਸਮਝਦੀ ਏ.. ਕਿਉਕਿ ਮੈਂ ਖੁਦ ਵੀ ਏਸ ਸੰਤਾਪ ਵਿੱਚੋ ਲੰਘੀ ਏ "
ਸੱਸ ਦੀ ਗੱਲ ਸੁਣ ਜੀਤੀ ਨੂੰ ਸਮਝ ਨਾ ਆਇਆ ਕੀ ਉਹ ਕੀ ਬੋਲੇ ਤੇ ਉਹ ਚੁੱਪ ਹੀ ਰਹੀ ਤੇ ਅੱਗੇ ਫੇਰ ਉਸਦੀ ਸੱਸ ਬੋਲੀ " ਪੁੱਤ ਭਰ ਜਵਾਨੀ ਚ ਮੀਕੇ ਦਾ ਪਿਓ ਛੱਡਕੇ ਤੁਰ ਗਿਆ ਸੀ.. ਮਗਰੋ ਸਾਰਾ ਕੁੱਝ ਕੱਲੀ ਨੇ ਕੀਤਾ.. ਤੇ ਕੱਲੀ ਜਨਾਨੀ ਲਈ ਇਹ ਸਭ ਕਰਨਾ ਕਿੰਨਾ ਮੁਸ਼ਕਲ ਏ ਇਹ ਤੂੰ ਵੀ ਜਾਣਦੀ ਏ.. ਉਪਰੋ ਭਰ ਜੋਬਨ ਚ ਕੱਲਿਆ ਟੈਮ ਕੱਟਣਾ ਉਸਤੋਂ ਵੀ ਔਖਾ ਕੰਮ ਏ "
ਜੀਤੀ ਚੁੱਪਚਾਪ ਸੁਣਦੀ ਰਹੀ ਤੇ ਦੁੱਧ ਦੀ ਘੁੱਟ ਭਰਦੀ ਰਹੀ.. ਉਸਦੀ ਸੱਸ ਨੇ ਉਸਦੇ ਸਿਰ ਤੋਂ ਹੱਥ ਹਟਾਇਆ ਤੇ ਆਪਣੇ ਦੁੱਧ ਦਾ ਘੁੱਟ ਭਰਿਆ ਤੇ ਫੇਰ ਬੋਲੀ " ਜਦੋਂ ਸਿਰ ਦਾ ਸਾਈ ਕੱਲੀ ਛੱਡ ਜਾਵੇ ਤਾਂ ਸਹਾਰੇ ਲਈ ਕਿਸੇ ਨਾ ਕਿਸੇ ਮਰਦ ਦੀ ਲੋੜ ਤਾ ਪੈਂਦੀ ਏ ਪੁੱਤ.. ਤੂੰ ਆਪਣੀ ਜਗ੍ਹਾ ਗਲਤ ਨਹੀ ਏ ਪਰ ਸਹਾਰਾ ਉਹ ਲੱਭੀ ਜੋ ਏਸ ਰਾਜ ਨੂੰ ਘਰ ਦੀ ਚੌਖਟ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਨਾ ਲੈਕੇ ਜਾਵੇ "
ਜੀਤੀ ਉਸਦੀ ਗੱਲ ਸਮਝ ਰਹੀ ਸੀ ਪਰ ਉਹ ਅੱਗੋ ਕੀ ਬੋਲੇ ਉਸਨੂੰ ਕੁੱਝ ਸਮਝ ਨਹੀ ਆ ਰਹੀ ਸੀ.. ਉਸਨੂੰ ਚੁੱਪ ਦੇਖ ਅੱਗੇ ਉਸਦੀ ਸੱਸ ਫੇਰ ਬੋਲੀ " ਦੇਖ ਪੁੱਤ ਸ਼ਰੀਕ ਕਦੇ ਸਕੇ ਨੀ ਹੁੰਦੇ ਤੇ ਮੌਕਾ ਮਿਲਦੇ ਹੀ ਸੱਪ ਵਾਂਗ ਡੰਗ ਮਾਰਦੇ ਨੇ ਤੇ ਮੇਰਾ ਪੁੱਤ ਬਣਕੇ ਕਿਸੇ ਸ਼ਰੀਕ ਨੂੰ ਡੰਗ ਮਾਰਨ ਦਾ ਮੌਕਾ ਨਾ ਦੇ ਦਈ "
ਜੀਤੀ ਸਮਝ ਗਈ ਉਸਦੀ ਸੱਸ ਜੋਰੇ ਬਾਰੇ ਗੱਲ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ.. ਜਦੋ ਉਸਦੀ ਸੱਸ ਵੱਲੋਂ ਗੱਲ ਏਨੀ ਖੁੱਲਕੇ ਹੋਣ ਹੀ ਲੱਗੀ ਸੀ ਤਾਂ ਜੀਤੀ ਚ ਵੀ ਥੋੜਾ ਹੌਸਲਾ ਆ ਗਿਆ ਸੀ.. ਉਸਨੇ ਡਰਦੇ-2 ਕੁੱਝ ਬੋਲਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤਾ " ਮੰਮੀ ਉਹ ਇੱਕ ਦਿਨ ਜੋਰਾ ਵੀਰਜੀ ਨੇ ਮੈਂਨੂੰ ਕੱਲੀ ਦੇਖ ਫੜ ਲਿਆ ਸੀ.. ਮੈਂ ਵਿਰੋਧ ਕੀਤਾ ਤੇ ਉਹ ਚਲੇ ਗਿਆ ਪਰ... "
ਇਸਤੋ ਅੱਗੇ ਜੀਤੀ ਦੇ ਬੋਲ ਰੁੱਕ ਗਏ ਤੇ ਉਸਨੂੰ ਚੁੱਪ ਦੇਖ ਉਸਦੀ ਸੱਸ ਬੋਲੀ " ਪਰ ਕੀ ਪੁੱਤ ਮੈਨੂੰ ਖੁੱਲਕੇ ਦੱਸ ਮੈਂ ਤੇਰੀ ਮਜਬੂਰੀ ਸਮਝਦੀ ਏ ਤੇ ਹੁਣ ਤੱਕ ਤੂੰ ਮੇਰੀ ਧੀਆਂ ਵਾਂਗ ਸੇਵਾ ਕੀਤੀ ਏ ਤੇ ਇੱਕ ਧੀ ਆਪਣੀ ਮਾਂ ਨਾਲ ਹਰ ਗੱਲ ਸਾਂਝੀ ਕਰ ਸਕਦੀ ਏ "
ਇਹ ਸੱਚ ਵੀ ਸੀ ਜੀਤੀ ਨੇ ਉਸਦੀ ਸੱਸ ਦੇ ਕਹੇ ਤੇ ਕਦੇ ਮੱਥੇ ਵੱਟ ਨੀ ਪਾਇਆ ਸੀ.. ਘਰ ਦਾ ਸਾਰਾ ਕੰਮ ਉਹ ਖੁਸ਼ੀ-2 ਕਰਦੀ ਸੀ ਇਹੀ ਕਾਰਨ ਸੀ ਉਸਦੀ ਸੱਸ ਅੱਜ ਉਸਦੀ ਹਾਲਤ ਸਮਝ ਰਹੀ ਸੀ ਜੇਕਰ ਜੀਤੀ ਉਸਦੀ ਧੀ ਬਣਕੇ ਨਾ ਰਹਿੰਦੀ ਤਾਂ ਉਹ ਕਦੋ ਦੀ ਮੀਕੇ ਨੂੰ ਸਭ ਕੁੱਝ ਦੱਸ ਦਿੰਦੀ.. ਆਪਣੀ ਸੱਸ ਦੀ ਧੀ ਵਾਲੀ ਗੱਲ ਸੁਣਕੇ ਜੀਤੀ ਦਾ ਹੋਰ ਹੌਸਲਾ ਵਧ ਗਿਆ ਤੇ ਉਹ ਬੋਲੀ " ਜਿਸ ਦਿਨ ਤੁਸੀ ਮੈਂਨੂੰ ਉਹਲੇ ਵਾਲੀ ਗੱਲ ਸਮਝਾਈ ਸੀ ਤੇ ਮੈਂ ਜੋਰੇ ਤੋਂ ਓਸੇ ਦਿਨ ਕਿਨਾਰਾ ਕਰ ਲਿਆ ਸੀ ਮੰਮੀ ਪਰ ਮੇਰੀ ਹਾਲਤ ਤੁਸੀ ਸਮਝ ਸਕਦੇ ਹੋ.. ਜਵਾਨੀ ਦੇ ਜੋਸ਼ ਚ ਜੋਰੇ ਦੀ ਜਗ੍ਹਾ ਮੈਂ ਰਾਮੇ ਦੇ ਨੇੜੇ ਹੋ ਗਈ ਪਰ ਅੱਜ ਸ਼ਾਮ ਨੂੰ... "
ਕਹਿੰਦੇ-2 ਜੀਤੀ ਫੇਰ ਰੁੱਕ ਗਈ.. ਉਸਦੀ ਸੱਸ ਜੀਤੀ ਦੀ ਹਿਚਕਚਾਹਟ ਨੂੰ ਸਮਝ ਰਹੀ ਸੀ.. ਜੀਤੀ ਨੂੰ ਚੁੱਪ ਦੇਖ ਉਹ ਬੋਲੀ " ਪੁੱਤ ਖੁੱਲਕੇ ਬੋਲ ਜੋ ਤੂੰ ਦੱਸਣਾ ਚਾਹੁੰਦੀ ਏ "
ਜੀਤੀ ਆਪਣੇ ਹੱਥਾਂ ਨੂੰ ਗਿਲਾਸ ਦੇ ਉਪਰ ਮਸਲਦੀ ਹੋਈ ਬੋਲੀ " ਉਹ ਮੈਂ ਤੇ ਰਾਮਾ ਤੂੜੀ ਆਲੇ ਚ ਸੀ ਤੇ.... ਤੇ ਜੋਰੇ ਨੇ ਸਾਨੂੰ ਫੜ ਲਿਆ "
ਜੀਤੀ ਦੀ ਗੱਲ ਸੁਣ ਉਸਦੀ ਸੱਸ ਇਕਦਮ ਚੌਂਕ ਗਈ ਤੇ ਬੋਲੀ " ਹਾਏ ਨੀ ਇਹ ਕੀ ਕਰਤਾ ਜੋ ਕੁੱਝ ਘਰ ਦੀ ਚਾਰ ਦਿਵਾਰੀ ਵਿੱਚ ਰਹਿਣਾ ਸੀ ਉਹ ਵੀ ਤੂੰ ਤਾਂ ਸ਼ਰੀਕਾਂ ਦੇ ਵਿਹੜੇ ਤੱਕ ਪੁਚਾ ਤਾ "
ਜੀਤੀ ਸ਼ਰਮ ਤੇ ਡਰ ਨਾਲ ਭਰੀ ਹੋਈ ਲੱਗਭੱਗ ਰੋਂਦੀ ਹੋਈ ਬੋਲੀ " ਮੈਨੂੰ ਮਾਫ ਕਰਦੋ ਮੰਮੀ "
ਉਸਦੀ ਸੱਸ ਨੇ ਗਲਾਸ ਥੱਲੇ ਰੱਖ ਜੀਤੀ ਦੇ ਹੱਥ ਨੂੰ ਫੜਿਆ ਤੇ ਬੋਲੀ " ਫੇਰ ਹੁੱਣ ਜੋਰਾ ਕੀ ਕਹਿਕੇ ਗਿਆ ਰੌਲਾ ਤਾ ਨੀ ਪਾਂਉਦਾ "
ਜੀਤੀ ਥੋੜਾ ਸਹਿਜ ਹੁੰਦੀ ਹੋਈ ਬੋਲੀ " ਨਾ ਨਾ ਮੰਮੀ ਐਵੇ ਦਾ ਕੁੱਝ ਨੀ ਉਹਤਾਂ ਬੱਸ ਜੋ ਅਸੀ ਕਰਦੇ ਸੀ ਉਹੀ ਕਰਕੇ ਗਿਆ ਪਰ ਹੋਰ ਕੋਈ ਧਮਕੀ ਨੀ ਦਿੱਤੀ "
ਜੀਤੀ ਦੀ ਗੱਲ ਸੁਣ ਉਸਨੂੰ ਥੋੜੀ ਰਾਹਤ ਮਿਲੀ ਤੇ ਅੱਗੇ ਬੋਲੀ " ਦੇਖ ਪੁੱਤ ਮੈ ਇੱਕੋ ਗੱਲ ਕਹਿਣੀ ਤੈਂਨੂੰ ਸੋਚ ਸਮਝਕੇ ਅੱਗੇ ਪੈਰ ਪੱਟੀ ਤੇ ਜਿੰਨਾ ਛੇਤੀ ਹੋ ਸਕੇ ਘੱਟੋ ਘੱਟ ਜੋਰੇ ਤੋਂ ਛੁਟਕਾਰਾ ਪਾਉਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ ਕਰੀਂ"
ਏਨਾ ਆਖ ਉਹ ਆਪਣੀ ਰਜਾਈ ਨੂੰ ਸੈਟ ਕਰਨ ਲੱਗੀ ਤੇ ਬੋਲੀ " ਚੱਲ ਪੈ ਜਾ ਤੂੰ ਵੀ ਹੁਣ "
ਜੀਤੀ ਵੀ ਉੱਠਕੇ ਆਪਣੇ ਮੰਜੇ ਤੇ ਆ ਗਈ ਤੇ ਰਜਾਈ ਚ ਵੜ ਗਈ... ਪਰ ਉਸਦੀ ਅੱਖਾਂ ਚ ਹੁਣ ਨੀਂਦ ਕਿੱਥੇ ਸੀ... ਉਸਦੀ ਸੱਸ ਨੇ ਜੋ ਗੱਲਾਂ ਕਹੀਆਂ ਸੀ ਜੀਤੀ ਨੇ ਤਾਂ ਕਦੇ ਸੋਚੀਆਂ ਵੀ ਨਹੀ ਸੀ... ਸੱਸ ਦੀ ਗੱਲ ਸਹੀ ਸੀ ਸ਼ਰੀਕਾਂ ਨੂੰ ਜਦੋ ਮੌਕਾ ਮਿਲੂ ਤਾਂ ਉਹ ਸਾਡੀ ਇੱਜਤ ਰੋਲਣ ਚ ਪਿੱਛੇ ਨਹੀ ਰਹਿਣਗੇ ਤੇ ਜੋਰੇ ਵਰਗੇ ਬੰਦੇ ਤੇ ਵੈਸੇ ਵੀ ਉਹ ਜਿਆਦਾ ਭਰੋਸਾ ਨਹੀ ਕਰ ਸਕਦੀ ਸੀ.. ਪਰ ਹੁਣ ਉਹ ਕਸੂਤੀ ਫਸ ਗਈ ਸੀ ਕੱਲੇ ਜੋਰੇ ਤੋ ਤਾਂ ਕਿਸੇ ਨਾ ਕਿਸੇ ਤਰੀਕੇ ਉਹ ਪਿੱਛਾ ਛੁਡਾ ਲੈਂਦੀ ਪਰ ਹੁਣ ਜੋਰੇ ਨੂੰ ਰਾਮੇ ਤੇ ਉਹਦੇ ਰਿਸ਼ਤੇ ਦਾ ਵੀ ਪਤਾ ਲੱਗ ਗਿਆ ਸੀ ਏਸ ਕਰਕੇ ਜੋਰਾ ਹੋਰ ਜਿਆਦਾ ਖਤਰਨਾਕ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ ਹੁਣ ਚਾਹਕੇ ਵੀ ਉਹ ਜੋਰੇ ਨੂੰ ਨਾਂਹ ਨਹੀ ਕਰ ਸਕਦੀ ਸੀ.. ਏਸੇ ਕਸ਼ਮਕਸ਼ ਚ ਉਸਦੀ ਨੀਂਦ ਗਵਾਚ ਚੁੱਕੀ ਸੀ... ਉਹ ਮੰਜੇ ਤੇ ਕਦੇ ਸੱਜੇ ਤੇ ਕਦੇ ਖੱਬੇ ਪਾਸੇ ਹੋਕੇ ਸਾਉਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ ਪਰ ਉਸਦੇ ਦਿਮਾਗ ਚ ਸੱਸ ਵੱਲੋ ਕਹੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਹੀ ਘੁੰਮ ਰਹੀਆਂ ਸਨ । ਆਖਿਰ ਉਸਦੇ ਬੇਚੈਨ ਸਰੀਰ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਉੱਠਣ ਲਈ ਮਜਬੂਰ ਕਰ ਹੀ ਦਿੱਤਾ.. ਉਸਨੇ ਸਮਾਂ ਦੇਖਿਆ ਤਾਂ ਰਾਤ ਦੇ ਬਾਰਾਂ ਵੱਜੇ ਸੀ ਤੇ ਉਸਦੀ ਸੱਸ ਘੂਕ ਸੁੱਤੀ ਪਈ ਸੀ.. ਉਹ ਦੱਬੇ ਪੈਰੀ ਬਾਹਰ ਨਿੱਕਲ ਗਈ.. ਪੂਰਾ ਵਿਹੜਾ ਧੁੰਦ ਨਾਲ ਭਰਿਆ ਸੀ ਤੇ ਇੱਕ ਫੁੱਟ ਤੇ ਵੀ ਬੰਦਾ ਖੜਾ ਦਿਖਾਈ ਨਹੀ ਦੇ ਰਿਹਾ ਸੀ.. ਜਿਵੇਂ ਹੀ ਉਸਦੇ ਸੁਡੌਲ ਮੋਢਿਆਂ ਨੂੰ ਠੰਡੀ ਹਵਾ ਲੱਗੀ ਤਾਂ ਉਸਨੂੰ ਅਹਿਸਾਸ ਹੋਇਆ ਉਹ ਬਿਨਾਂ ਚੁੰਨੀ ਤੋਂ ਹੀ ਬਾਹਰ ਆ ਗਈ ਸੀ.. ਕੋਟੀ ਤਾਂ ਉਸਨੇ ਸਾਉਣ ਲੱਗੇ ਹੀ ਖੋਲ ਦਿੱਤੀ ਸੀ ਹੁਣ ਕੇਵਲ ਸੂਟ ਤੇ ਲੱਤਾਂ ਤੇ ਪਜਾਮੀ ਹੀ ਉਸਨੂੰ ਠੰਡ ਤੋ ਬਚਾ ਰਹੀ ਸੀ.. ਉਹ ਤੇਜ ਕਦਮਾਂ ਨਾਲ ਤੁਰਦੀ ਹੋਈ ਡੰਗਰਾਂ ਆਲੇ ਚ ਦਾਖਲ ਹੋ ਫਟਾਫਟ ਤੂੜੀ ਆਲੇ ਕਮਰੇ ਦੇ ਦਰਵਾਜੇ ਕੋਲ ਪਹੁੰਚ ਗਈ.. ਉਸਨੇ ਹਲਕਾ ਜਾ ਧੱਕਾ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਦਰਵਾਜਾ ਖੁੱਲ ਗਿਆ.. ਜੀਤੀ ਨੇ ਦੇਖਿਆ ਰਾਮਾ ਜਾਗਦਾ ਹੀ ਸੀ ਤੇ ਰਜਾਈ ਚ ਬੈਠਾ ਸੀ.. ਕਮਰੇ ਚ ਇੱਕ ਪਾਸੇ ਤੂੜੀ ਪਈ ਸੀ ਤੇ ਇੱਕ ਕੰਧ ਨਾਲ ਘਰਦਾ ਕੁੱਝ ਬਚਦਾ ਖੁਚਦਾ ਸਮਾਨ ਪਿਆ ਸੀ ਤੇ ਬਾਕੀ ਖਾਲੀ ਜਗ੍ਹਾ ਚ ਰਾਮੇ ਦਾ ਮੰਜਾ ਡਾਹਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ.. ਜੀਤੀ ਨੂੰ ਦੇਖ ਉਹ ਇੱਕਦਮ ਰਜਾਈ ਚੋ ਬਾਹਰ ਨਿੱਕਲ ਖੜਾ ਹੋ ਗਿਆ ਤੇ ਬੋਲਿਆ " ਆਜਾ ਭਾਬੀ ਬੈਠ "
ਜੀਤੀ ਨੂੰ ਵੀ ਠੰਡ ਲੱਗ ਰਹੀ ਸੀ ਉਹ ਅੱਗੇ ਵਧੀ ਤੇ ਮੰਜੇ ਤੇ ਬੈਠਦੀ ਹੋਈ ਬੋਲੀ " ਬਹਿ ਜਾ ਰਾਮੇ ਮੈ ਕੋਈ ਗੱਲ ਕਰਨੀ ਤੇਰੇ ਨਾਲ "
ਰਾਮਾ ਵੀ ਮੁੜ ਰਜਾਈ ਚ ਵੜਕੇ ਬੈਠ ਗਿਆ ਤੇ ਜੀਤੀ ਮੰਜੇ ਤੋਂ ਥੱਲੇ ਲੱਤਾਂ ਲਮਕਾਈ ਬੈਠੀ ਸੀ.. ਉਹ ਰਾਮੇ ਵੱਲ ਦੇਖਦੀ ਹੋਈ ਬੋਲੀ " ਰਾਮੇ ਮੰਮੀ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਬਾਰੇ ਪਤਾ ਲੱਗ ਗਿਆ "
ਉਸਦੀ ਗੱਲ ਸੁਣ ਰਾਮਾ ਡਰਦਾ ਹੋਇਆ ਬੋਲਿਆ " ਚਾਚੀ ਨੂੰ ਕਿਵੇ ਪਤਾ ਲੱਗ ਗਿਆ ਭਾਬੀ "
ਜੀਤੀ ਅੱਗੇ ਬੋਲੀ " ਉਹਨੂੰ ਸ਼ੱਕ ਸੀ ਤੇ ਫੇਰ ਮੈਂ ਆਪ ਹੀ ਦੱਸ ਤਾ ਉਹਨੂੰ ਸਭ ਕੁੱਝ "
ਰਾਮਾ ਹੈਰਾਨ ਹੁੰਦਾ ਹੋਇਆ ਬੋਲਿਆ " ਸਭ ਕੁੱਝ ਮਤਲਬ... ਮਤਲਬ ਜੋਰੇ ਆਲਾ ਵੀ ਸਭ ਕੁੱਝ "
ਜੀਤੀ ਉਸਤੋਂ ਅੱਖਾਂ ਚੁਰਾਉਦੀ ਹੋਈ ਬੋਲੀ " ਆਹੋ ਸਭ ਕੁੱਝ "
ਰਾਮਾ ਅੱਗੇ ਡਰਦਾ ਹੋਇਆ ਬੋਲਿਆ " ਚਾਚੀ ਪਤਾ ਨੀ ਕੀ ਕਰੂ ਹੁਣ ਮੇਰੇ ਨਾਲ "
ਜੀਤੀ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਡਰਦਾ ਦੇਖ ਗੁੱਸੇ ਨਾਲ ਕਿਹਾ " ਕੁੱਝ ਨੀ ਕਹਿੰਦੀ ਤੈਂਨੂੰ ਉਹ ਉਹਨੂੰ ਮੈਂ ਆਪ ਸਾਂਭਲੂ ਤੂੰ ਐਵੇ ਕਿਉਂ ਡਰੀ ਜਾਨਾਂ ਕੱਲਾਂ ਮੇਰੀ ਲੈਣ ਵੇਲੇ ਹੀ ਮਰਦ ਏ ਤੂੰ ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਅੱਜ ਦੇਖ ਲਿਆਂ ਮੈਂ ਜੋਰੇ ਅੱਗੇ ਗਿੱਦੜ ਬਣਕੇ ਖੜਾ ਸੀ "
ਰਾਮਾ ਅੱਗੇ ਕੁੱਝ ਨਾ ਬੋਲਿਆ ਤੇ ਉਸਨੂੰ ਚੁੱਪ ਦੇਖ ਜੀਤੀ ਬੋਲੀ " ਕੁੱਝ ਬੋਲ ਵੀ ਕੀ ਤੈਨੂੰ ਸੱਪ ਸੁੰਘ ਗਿਆ ਹੁਣ "
ਰਾਮਾ ਅੱਗੇ ਬੋਲੀਆ " ਭਾਬੀ ਗਲਤੀ ਹੋਗੀ ਮੇਰੇ ਤੋਂ ਉਹ ਸਾਲਾ ਜੋਰਾ ਹੁਣ ਸਾਰੀ ਉਮਰ ਤੰਗ ਕਰੂ ਤੈਂਨੂੰ "
ਜੀਤੀ ਨੇ ਇਕਦਮ ਉਹਦੇ ਵੱਲ ਦੇਖਿਆ ਤੇ ਬੋਲੀ " ਕੀ ਹੋਇਆ ਕੀ ਕਹਿੰਦਾ ਉਹ "
ਰਾਮਾ ਅੱਗੇ ਲੱਗਭੱਗ ਰੋਂਦੇ ਹੋਏ ਬੋਲਿਆ " ਕੱਲ ਨੂੰ ਤੈਨੂੰ ਮੋਟਰ ਤੇ ਆਉਣ ਲਈ ਕਿਹਾ ਏ ਰਾਤ ਨੂੰ ਨਹੀਂ ਤਾ ਕਹਿੰਦਾ ਆਪਣੇ ਦੋਨਾਂ ਬਾਰੇ ਸਾਰੇ ਪਿੰਡ ਚ ਡੰਡ ਪਾ ਦਊ "
ਰਾਮੇ ਦੀ ਗੱਲ ਸੁਣ ਜੀਤੀ ਘਬਰਾ ਗਈ ਥੋੜੀ ਦੇਰ ਪਹਿਲਾਂ ਉਸਦੀ ਸੱਸ ਵੱਲੋਂ ਸਮਝਾਈ ਸ਼ਰੀਕਾਂ ਵਾਲੀ ਗੱਲ ਉਸਨੂੰ ਸਹੀ ਜਾਪਣ ਲੱਗੀ.. ਉਹ ਅੱਗੇ ਬੋਲੀ " ਵੇ ਤੂੰ ਕੁੱਝ ਕਿਹਾ ਨੀ ਉਹਨੂੰ ਅਗੇ ਤੋਂ "
ਰਾਮਾ ਅੱਗੇ ਬੋਲਿਆ " ਮੈਂ ਕੀ ਕਹਿੰਦਾ ਭਾਬੀ ਮੇਰੀ ਉਹਨੇ ਕਿੱਥੇ ਸੁਣਨੀ "
ਜੀਤੀ ਮੱਥੇ ਤੇ ਹੱਥ ਮਾਰਦੀ ਹੋਈ ਬੋਲੀ " ਵੇ ਕਿੱਥੇ ਫਸਾ ਤਾ ਮੈਨੂੰ ਤੂੰ ਬੱਸ ਮੇਰੀ ਫੁੱਦੀ ਹੀ ਚਾਹੀਦੀ ਤੈਨੂੰ ਸ਼ਾਮ ਨੂੰ ਵੀ ਉਹਦੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਚੁਪਚਾਪ ਮੰਨ ਰਿਹਾ ਸੀ ਤੂੰ "
ਰਾਮਾ ਅੱਗੇ ਬੋਲਿਆ " ਚੁੱਪਚਾਪ ਨੀ ਸੀ ਭਾਬੀ ਮੇਰਾ ਦਿਲ ਤਾਂ ਕਰਦਾ ਸੀ ਭਾਬੀ ਤੰਗਲੀ ਨਾਲ ਉਹਦਾ ਗਲ ਪਾੜ ਦਵਾ "
ਜੀਤੀ ਉਸਦੀ ਗੱਲ ਨੂੰ ਟੋਕਦੀ ਹੋਈ ਬੋਲੀ " ਵੇ ਪਾੜ ਦੇ ਫੇਰ ਜੇ ਮੈਂਨੂੰ ਏਨਾਂ ਹੀ ਪਿਆਰ ਕਰਦਾ ਮੇਰਾ ਖਹਿੜਾ ਛੁੱਟਾ ਉਹਦੇ ਤੋਂ "
ਜੀਤੀ ਦੀ ਗੱਲ ਸੁਣ ਰਾਮਾ ਸੁੰਨ ਜਿਹਾ ਹੋ ਗਿਆ ਤੇ ਉਸਨੂੰ ਚੁੱਪ ਦੇਖ ਜੀਤੀ ਫੇਰ ਬੋਲੀ " ਕੀ ਗੱਲ ਡਰ ਗਿਆ ਬੱਸ ਤੂੰ ਗੱਲਾਂ ਕਰਨ ਜੋਗਾ ਹੀ ਏ ਰਾਮੇ ਤੇਰੇ ਵੱਸ ਦਾ ਕੰਮ ਨੀ ਇਹ "
ਰਾਮਾ ਫੇਰ ਚੁੱਪ ਰਿਹਾ ਜੀਤੀ ਅੱਗੇ ਬੋਲੀ " ਉੱਦੋਂ ਤਾਂ ਬੜਾ ਕਹਿੰਦਾ ਸੀ ਮੈ ਤੇਰਾ ਖਸਮ ਬਣਕੇ ਰਹਿਣਾ ਤੈਨੂੰ ਆਪਣੀ ਰੰਨ ਬਣਾਕੇ ਰੱਖਣਾ ਵੇ ਜੇ ਸੱਚੀ ਤੇਰੀ ਰੰਨ ਬਾਰੇ ਜੋਰਾ ਐਵੇ ਬੋਲਦਾ ਫੇਰ ਵੀ ਏਂਦਾ ਘਸੁੰਨ ਬਣਕੇ ਬੈਠਦਾ... ਨਹੀਂ ਨਾ ਬੈਠਦਾ ਬੱਸ ਇਹੀ ਫਰਕ ਏ ਆਪਣੀ ਤੇ ਬਗਾਨੀ ਚ.. ਚੱਲ ਛੱਡ ਰਹਿਣ ਦੇ ਤੇਰੇ ਵੱਸ ਦਾ ਕੰਮ ਨੀ ਤੂੰ ਬੱਸ ਹੁਣ ਮੇਰੇ ਤੇ ਜੋਰੇ ਵਿਚਾਲੇ ਡਾਕੀਏ ਦਾ ਕੰਮ ਹੀ ਕਰੀ ਕਹਿਦੀ ਉਹਨੂੰ ਜੀਤੀ ਆਜੂਗੀ ਮੋਟਰ ਤੇ "
ਜੀਤੀ ਉੱਠਕੇ ਬਾਹਰ ਵੱਲ ਤੁਰਨ ਲੱਗੀ ਤਾਂ ਤੁਰੀ ਜਾਂਦੀ ਦੇ ਹਿੱਲਦੇ ਲੱਕ ਵੱਲ ਦੇਖ ਰਾਮਾ ਇੱਕਦਮ ਰਜਾਈ ਚੋਂ ਉੱਠਿਆ ਤੇ ਤੁਰੀ ਜਾਂਦੀ ਨੂੰ ਪਿੱਛੋ ਜੱਫੀ ਪਾ ਗੋਦੀ ਚੱਕ ਲਿਆ ਤੇ ਮੰਜੇ ਤੇ ਸਿੱਟ ਆਪ ਉੱਪਰ ਪੈ ਉੱਤੇ ਰਜਾਈ ਲੈਂਦਾ ਹੋਇਆ ਗੁੱਸੇ ਚ ਬੋਲਿਆ " ਮੈਂ ਡਾਕੀਆਂ ਨੀ ਬਣਨਾ ਮੈਂ ਤੇਰਾ ਖਸਮ ਬਣਨਾ ਏ ਜੀਤੀ "
ਜੀਤੀ ਨੇ ਥੱਲੋਂ ਨਿਕਲਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਕਿਹਾ " ਗੱਲਾਂ ਆਲਾ ਖਸਮ ਨੀ ਚਾਹੀਦਾ ਮੈਨੂੰ ਜੇ ਸੱਚੀ ਮਰਦ ਏ ਤਾਂ ਕੁੱਝ ਕਰਕੇ ਦਿਖਾ "
ਜੀਤੀ ਦੇ ਹੱਥਾਂ ਦੇ ਦੋਵੇ ਹੱਥਾਂ ਚ ਆਪਣੇ ਹੱਥ ਪਾ ਮੰਜੇ ਤੇ ਦੱਬਦਾ ਹੋਇਆ ਰਾਮਾ ਬੋਲਿਆ " ਦੱਸ ਕੀ ਕਰਨਾ ਏ ਮੇਰੀਏ ਰੰਨੇ "
ਜੀਤੀ ਨੇ ਰਾਮੇ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਚ ਦੇਖਿਆ ਤਾਂ ਉਸਦੀਆਂ ਲਾਲ ਅੱਖਾਂ ਚ ਉਹੀ ਗੁੱਸਾ ਸੀ ਜੋ ਉਹ ਦੇਖਣਾ ਚਾਹੁੰਦੀ ਸੀ... ਉਸਨੇ ਹਿੱਲਜੁਲ ਬੰਦ ਕਰ ਦਿੱਤੀ ਤੇ ਰਾਮੇ ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਚ ਦੇਖਦੀ ਹੋਈ ਬੋਲੀ " ਬੰਦਾ ਮਾਰਨਾ ਏ ਦੱਸ ਮਾਰ ਸਕਦਾ ਏ "
ਰਾਮਾ ਉਸਦੀ ਗੱਲ ਸੁਣ ਇੱਕ ਵਾਰ ਤਾਂ ਠੰਡਾ ਪੈ ਗਿਆ ਤੇ ਉਸਦੀ ਢਿੱਲੀ ਹੁੰਦੀ ਪਕੜ ਦੇਖ ਜੀਤੀ ਬੋਲੀ " ਬੱਸ ਨਿੱਕਲਗੀ ਹਵਾ "
ਰਾਮੇ ਨੇ ਦੁਆਰਾ ਆਪਣੀ ਪਕੜ ਕਸਦੇ ਹੋਏ ਕਿਹਾ " ਮਾਰ ਦਉਂਗਾ ਦੱਸ ਕਿਹਨੂੰ ਮਾਰਨਾ ਏ "
ਜੀਤੀ ਬੁੱਲਾਂ ਤੇ ਮੁਸਕੁਰਾਹਟ ਲਿਆਉਂਦੀ ਹੋਈ ਬੋਲੀ " ਤੈਨੂੰ ਚੰਗੀ ਤਰਾਂ ਪਤਾ ਏ ਆਪਣੇ ਦੋਹਾਂ ਦੇ ਵਿਚਾਲੇ ਰੋੜਾ ਕੌਣ ਏ ਬੱਸ ਉਹ ਰੋੜਾ ਹਟਾ ਤੇ ਮੈਂਨੂੰ ਹਮੇਸ਼ਾਂ ਵਾਸਤੇ ਆਪਣੀ ਰੰਨ ਬਣਾ ਲੈ "
ਹਮੇਸ਼ਾਂ ਵਾਸਤੇ ਰੰਨ ਬਣਾਉਣ ਆਲੀ ਗੱਲ ਸੁਣਕੇ ਰਾਮਾ ਬੋਲਿਆ " ਜੋਰੇ ਨੂੰ ਤਾਂ ਮੈਂ ਰਸਤੇ ਚੋ ਹਟਾ ਦਊ ਪਰ ਮੀਕੇ ਦਾ ਕੀ ਉਹ ਤੈਨੂੰ ਹਮੇਸ਼ਾਂ ਵਾਸਤੇ ਮੇਰੀ ਰੰਨ ਬਣਨ ਦਿਊ ਇਹ ਦੱਸ "
ਹੁਣ ਫਸਣ ਦੀ ਵਾਰੀ ਜੀਤੀ ਦੀ ਸੀ ਪਰ ਜੀਤੀ ਬਚਨ ਦੀ ਪੱਕੀ ਜਨਾਨੀ ਸੀ ਉਹ ਅੱਗੇ ਬੋਲੀ " ਵੇ ਫਿਲਹਾਲ ਆਪਣੇ ਰਾਹ ਦਾ ਰੋੜਾ ਜੋਰਾ ਏ ਰਹੀ ਗੱਲ ਤੇਰੇ ਬਾਈ ਦੀ ਉਹਨੇ ਕਿਹੜਾ ਏਥੇ ਆਉਣਾ ਜਦ ਵੀ ਆਊ ਮਹੀਨੇ ਖੰਡ ਲਈ ਆਊ ਬਾਕੀ ਦੇ 11 ਮਹੀਨੇ ਤਾ ਜੱਟੀ ਤੇਰੀ ਏ ਮੁਲਾਝੇਦਾਰਾ "
ਜੀਤੀ ਦੀ ਗੱਲ ਸੁਣ ਰਾਮੇ ਨੇ ਉਸਦੇ ਸੁਰਖ ਗੁਲਾਬੀ ਬੁੱਲਾਂ ਚ ਬੁੱਲ ਪਾਏ ਤੇ ਚੂਸਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਬੋਲਿਆ " ਬੱਸ ਫੇਰ ਖੁਸ਼ਖਬਰੀ ਸੁਣਨ ਨੂੰ ਤਿਆਰ ਰਹਿ "
ਜੀਤੀ ਨੇ ਉੱਤੇ ਨੂੰ ਹੋ ਦੁਬਾਰਾ ਰਾਮੇ ਦੇ ਬੁੱਲਾਂ ਚ ਬੁੱਲ ਪਾ ਲਏ ਤੇ ਕੁੱਝ ਦੇਰ ਚੂਸਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਬੋਲੀ " ਮੇਰੀ ਲੋੜ ਹੋਈ ਤਾਂ ਵੀ ਦੱਸੀ ਰਾਹ ਦਾ ਰੋੜਾ ਮਿਲਕੇ ਦੂਰ ਕਰਨਾ "
ਰਾਮਾ ਉਸਦੀ ਹਿੰਮਤ ਦੇਖ ਹੈਰਾਨ ਹੁੰਦਾ ਹੋਇਆ ਬੋਲਿਆ " ਇਹ ਗੱਲ ਤਾਂ ਮੰਨਣੀ ਪੈਣੀ ਜੱਟੀ ਚ ਜਿਗਰਾ ਬਹੁਤ ਏ "
ਜੀਤੀ ਅੱਗੋ ਮਸਖਰੀ ਕਰਦੀ ਹੋਈ ਬੋਲੀ " ਬੱਸ ਫੇਰ ਜੇ ਜਿਗਰੇ ਆਲੀ ਜੱਟੀ ਰੰਨ ਬਣਾਉਣੀ ਤਾਂ ਕੱਢਦੇ ਜੋਰੇ ਆਲਾ ਕੰਡਾ "
ਰਾਮੇ ਨੇ ਉਸਦੇ ਹੱਥਾਂ ਚੋ ਆਪਣੇ ਹੱਥ ਕੱਢ ਜੀਤੀ ਦੇ ਦੋਵੇਂ ਮੰਮੇ ਕਮੀਜ ਉਪਰੋਂ ਫੜਕੇ ਘੁੱਟਦੇ ਹੋਏ ਕਿਹਾ " ਜੋਰੇ ਦਾ ਕੰਡਾ ਬਾਅਦ ਚ ਕੱਢੂ ਪਹਿਲਾਂ ਤੇਰਾ ਕੰਡਾ ਤਾਂ ਕੱਢ ਦਵਾਂ "
ਐਨਾ ਆਖ ਰਾਮਾ ਜੀਤੀ ਦੇ ਬੁੱਲਾਂ ਤੇ ਟੁੱਟ ਪਿਆ ਤੇ ਜੀਤੀ ਨੇ ਵੀ ਦੋਵੇਂ ਬਾਹਾਂ ਉਸਦੀ ਗਰਦਨ ਦੁਆਲੇ ਲਪੇਟੀਆਂ ਤੇ ਬੁੱਲ ਚੂਸਣ ਚ ਰਾਮੇ ਦਾ ਸਾਥ ਦੇਣ ਲੱਗੀ ।
ਚਲਦਾ...
