Incest ਜਵਾਨੀ

[rajni615]

ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ : ਇਹ ਗੱਲ ਓਦੋਂ ਦੀ ਹੈ ਜਦੋ ਅਸੀਂ ਗੁਰਸ਼ੇਰ ਦੇ ਰਿਸ਼ਤੇ ਲਈ ਤੁਹਾਡੇ ਘਰ ਆਏ ਸਾਂ। ਮੈਂ ਤੇਰੀ ਮੰਮੀ ਨੂੰ ਤਾਂ ਪਹਿਲੇ ਦਿਨ ਤੋਂ ਹੀ ਪਸੰਦ ਕਰਦਾ ਸਾਂ। ਮੈਨੂੰ ਅੱਜ ਵੀ ਯਾਦ ਹੈ ਜਦੋਂ ਅਸੀਂ ਤੈਨੂੰ ਵੇਖਣ ਲਈ ਗਏ ਤਾਂ ਤੇਰੀ ਮੰਮੀ ਪੂਰਾ ਸ਼ੰਗਾਰ ਕਰਕੇ ਬੈਠੀ ਹੋਇ ਸੀ। ਮੈਂ ਪਹਿਲੀ ਨਜ਼ਰ ਚ ਹੀ ਉਸਤੇ ਡੁਲ ਗਿਆ ਸਾਂ। ਮੈਂ ਉੱਥੇ ਬੈਠਾ ਇਹੀ ਸੋਚ ਰਿਹਾ ਸਾਂ ਕਿ ਜੇ ਕਰ ਗੁਰਸ਼ੇਰ ਦਾ ਰਿਸ਼ਤਾ ਇਥੇ ਹੋਜੇ ਤਾਂ ਸ਼ਾਇਦ ਅੱਗੇ ਚੱਲ ਕੇ ਮੈਂ ਤੇਰੀ ਮਾਂ ਨੂੰ ਚੋਦ ਸਕਾਂ। ਸਾਰਿਆਂ ਵਿਚ ਬੈਠੇ ਮੇਰਾ ਧਿਆਨ ਸਿਰਫ ਤੇਰੀ ਮੰਮੀ ਵੱਲ ਹੀ ਸੀ। ਸੱਚ ਪੁੱਛੇ ਤਾਂ ਓਥੇ ਮੈਂ ਤੈਨੂੰ ਵੀ ਏਨੀ ਚੰਗੀ ਤਰਾਂ ਨਹੀਂ ਸੀ ਦੇਖਿਆ। ਮੈਂ ਇਹੀ ਸੋਚ ਰਿਹਾ ਸਾਂ ਕੇ ਜੇ ਮਾਂ ਏਡੀ ਪਟਾਕਾ ਹੈ ਤੇ ਕੁੜੀ ਤੇ ਅੱਤ ਹੋਣੀ ਹੀ ਹੈ। ਮੇਰਾ ਇਸ ਤਰਾਂ ਵੇਖਣਾ ਤੇਰੀ ਮੰਮੀ ਨੇ ਨੋਟ ਕਰ ਲਿਆ ਸੀ ਉਸ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਬਾਅਦ ਵਿਚ ਦਸਿਆ ਸੀ। ਉਸਤੋਂ ਬਾਅਦ ਸਾਰੀ ਗੱਲ ਪੱਕੀ ਹੋ ਗਈ ਅਤੇ ਤੇਰਾ ਵਿਆਹ ਗੁਰਸ਼ੇਰ ਨਾਲ ਹੋ ਗਿਆ। ਮੈਨੂੰ ਸ਼ੁਰੂ ਤੋਂ ਹੀ ਏਦਾਂ ਲਗਦਾ ਸੀ ਕੇ ਤੇਰੀ ਮੰਮੀ ਕੁਛ ਕਮੀ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਦੀ ਹੈ ਜੋ ਤੇਰੇ ਪਾਪਾ ਹੁਣ ਪੂਰੀ ਨਹੀਂ ਕਰ ਰਹੇ। ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਤੈਨੂੰ ਪਤਾ ਤੇਰੇ ਪਾਪਾ ਤੁਹਾਡੇ ਸ਼ਹਿਰ ਦੇ ਚੇਅਰਮੈਨ ਹਨ ਇਸ ਲਈ ਉਹ ਨਾ ਤੇ ਤੇਰੇ ਮੰਮੀ ਨੂੰ ਟਾਇਮ ਦੇਂਦੇ ਸਨ ਅਤੇ ਨਾ ਹੀ ਲੱਨ ਜਿਹਦੀ ਕੇ ਉਸਨੂੰ ਬਹੁਤ ਜਰੂਰਤ ਸੀ । ਤੇਰੇ 6 ਕੁ ਮਹੀਨੇ ਵਿਆਹ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਮੈਂ ਥੋੜੀ ਜਾਹਿ ਹਿੰਮਤ ਕਰਕੇ ਇਕ ਦਿਨ ਤੇਰੀ ਮੰਮੀ ਨੂੰ ਫੋਨ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਹਾਲ ਚਾਲ ਪੁੱਛਿਆ। ਅਗੋਂ ਤੇਰੀ ਮੰਮੀ ਨੇ ਵੀ ਬਹੁਤ ਵਧੀਆ ਢੰਗ ਨਾਲ ਗੱਲ ਕੀਤੀ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਮੈਂ ਚੌਣਾ ਸਾਂ। ਬਸ ਫੇਰ ਸਾਡੀ ਹੁਣ 2-3 ਦੀਨਾ ਬਾਅਦ ਗੱਲ ਹੋਣ ਲੱਗ ਪਯੀ ਸੀ। ਗੱਲਾਂ ਵਿਚ ਅਸੀਂ ਬਹੁਤ ਅੱਗੇ ਵੱਧ ਗਏ ਸਾਂ। ਹੁਣ ਅਸੀਂ ਦੋਨੋਂ ਮਿਲਣ ਦਾ ਮੌਕਾ ਲੱਬ ਰਹੇ ਸਾਂ। ਫਿਰ ਇਕ ਦਿਨ ਐਸਾ ਆਇਆ ਕੇ ਸਾਡਾ ਸੁਪਨਾ ਸੱਚ ਹੋ ਗਿਆ ਤੇ ਓਹਦਾ ਕਾਰਨ ਬਣੀ ਤੂੰ।
ਪ੍ਰੀਤ : ਮੈਂ ਕਿ ਕੀਤਾ ?
ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ : ਤੈਨੂੰ ਯਾਦ ਹੋਣਾ ਜਦੋ ਪਿਛਲੇ ਸਾਲ ਤੋਂ ਬਿਮਾਰ ਹੋ ਗਈ ਸਾਂ ਤੇ ਤੇਰੀ ਮੰਮੀ ਇਥੇ ਰਹਿਣ ਲਈ ਆਈ ਸੀ।
ਪ੍ਰੀਤ : ਹੰਜੀ ਯਾਦ ਹੈ ਮੈਨੂੰ।
ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ : ਉਸ ਦਿਨ ਤੇਰੀ ਮੰਮੀ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਮੇਰੇ ਥੱਲੇ ਲੰਮੇ ਪਯੀ ਤੇ ਅੱਜ ਤੱਕ ਪੈਂਦੀ ਆ ਰਹੀ ਹੈ।
ਪ੍ਰੀਤ : ਉਹ ਤਾਂ ਠੀਕ ਹੈ ਪਰ ਚੋਦੀਆ ਕਿਵੇਂ ਇਹ ਤਾਂ ਦਸੋ ਨਾਲੇ ਤੁਹਾਡਾ ਸੱਪ ਚੁੱਬ ਰਿਹਾ ਪਲੀਜ਼ ਏਨੂੰ ਪਾਸੇ ਕਰੋ।
ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ : ਲੱਨ ਨੇ ਤਾਂ ਹੁਣ ਚੁਬਣਾ ਹੀ ਹੈ ਏਨੂੰ ਫੁੱਦੀ ਵਿੱਚ ਹੀ ਪਾਲੇ ਜੇ ਨਹੀਂ ਬੁੰਡ ਵਿਚ ਪਾਣਾ ਤੇ। ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਨੇ ਪ੍ਰੀਤ ਦੀ ਇਕ ਲੱਤ ਚੁੱਕ ਕੇ ਆਪਣਾ ਫੁਲਿਆ ਡੋਡਾ ਪਿੱਛੋਂ ਹੀ ਪ੍ਰੀਤ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਵਿਚ ਧੱਕ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ ਗੱਲ ਦਸਦਾ -2 ਹੋਲੀ ਹੋਲੀ ਕੱਸੇ ਮਾਰਨ ਲਗਿਆ।

ਪ੍ਰੀਤ ਦੇ ਮੰਮੀ - ਸੁੱਖੀ

ਪ੍ਰੀਤ ਦੇ ਬਿਮਾਰ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਘਰ ਦਾ ਰੋਟੀ ਪਾਣੀ ਉਸਦੀ ਮੰਮੀ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ ਅਤੇ ਪ੍ਰੀਤ ਨਾਲ ਥੋੜੀ ਬਹੁਤੀ ਮਦਦ ਕਰਵਾ ਰਹੀ ਸੀ। ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਬੜੀ ਹੀ ਬੇਸਬਰੀ ਨਾਲ ਰਾਤ ਹੋਣ ਦਾ ਇੰਤਜ਼ਾਰ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਉਹ ਅੱਖਾਂ -2 ਵਿਚ ਪ੍ਰੀਤ ਦੀ ਮੰਮੀ ਨੂੰ ਚੋਦ ਚੁਕਿਆ ਸੀ ਬਸ ਹੁਣ ਅਸਲ ਵਿਚ ਬਾਕੀ ਰਹਿ ਗਿਆ ਸੀ। ਪ੍ਰੀਤ ਦੀ ਮੰਮੀ ਵੀ ਜਦੋਂ ਦੀ ਆਈ ਸੀ ਓਦੋਂ ਦਾ ਹੀ ਕਦੀ ਆਪਣੀ ਬੁੰਡ ਬਾਹਰ ਕਢ ਅਤੇ ਕਦੀ ਆਪਣੇ ਮੋਟੇ ਮੂੰਮੇ ਵਖਾ ਦੇ ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਦੇ ਲੱਨ ਤੇ ਹਮਲੇ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ। ਉਸਨੂੰ ਵੀ ਪਤਾ ਸੀ ਕੇ ਅੱਜ ਇਹ ਪੁਤਰੀਆ ਸਾਨ ਮੈਨੂੰ ਕਿਸੇ ਵੀ ਹਾਲ ਵਿਚ ਨਹੀਂ ਛੱਡਣ ਵਾਲਾ। ਉਹ ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਨੂੰ ਬਾਰ -2 ਏਦਾਂ ਤੰਗ ਕਰਕੇ ਉਸਦੇ ਅੰਦਰ ਹਵਸ ਨੂੰ ਹੋਰ ਵਧ ਰਹੀ ਸੀ। ਸੁੱਖੀ ਵੀ ਇਕ ਹੰਢੀ ਵਰਤੀ ਖਿਡਾਰਨ ਸੀ ਉਹ ਚੰਗੀ ਤਰਾਂ ਜਾਣਦੀ ਸੀ ਕੇ ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਵਰਗੇ ਸਾਂਡ ਨੂੰ ਕਿ ਚਾਹੀਦਾ। ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਅਤੇ ਸੁੱਖੀ ਦੋਨੋਂ ਇਕ ਦੂਜੇ ਕੋਲੋਂ ਲਗੰਦੇ ਵੜਦੇ ਹੋਲੀ -2 ਗੱਲਾਂ ਵੀ ਕਰ ਰਹੇ ਸਨ।

ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ : ਕੀ ਹਾਲ ਨੇ ਜਨਾਬ ਦੇ ? ਮੇਰਾ ਤਾਂ ਲੱਨ ਵੀ ਪ੍ਰੇਸ਼ਾਨ ਹੋਇਆ ਪਿਆ ਹੋਰ ਕਿੰਨੀ ਕੁ ਉਡੀਕ ਕਰਵਾਉਣੀ ਹੈ।
ਸੁੱਖੀ : ਏਨੀ ਵੀ ਕੀ ਅੱਗ ਲੱਗ ਗਈ ਹੁਣ ਜਿੱਥੇ 7-8 ਮਹੀਨੇ ਕਢ ਲਏ ਹੁਣ ਸਬਰ ਨੀ ਹੁੰਦਾ ਥੋੜੀ ਦੇਰ। ਮੈਂ ਕੇਹੜਾ ਪੱਜ ਜਾਣਾ ਇਥੋਂ।
ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ : ਕੀ ਕਰਾਂ ਇਹ ਤੇ ਤੇਰੇ ਨਾਲ ਗੱਲਾਂ ਕਰਕੇ ਹੀ ਖੜਾ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਸੀ ਅੱਜ ਤੇ ਤੈਨੂੰ ਸਾਹਮਣੇ ਵੇਖ ਕੇ ਕੰਟਰੋਲ ਨਹੀਂ ਹੋ ਰਿਹਾ।
ਸੁੱਖੀ : ਕੋਈ ਗੱਲ ਨਹੀਂ ਇਕ ਵਾਰੀ ਪ੍ਰੀਤ ਹਰਾਂ ਨੂੰ ਸਵਾ ਲਵਾਂ ਫੇਰ ਮੈਂ ਆਉਣੀ ਆ ਉੱਤੇ ਤੁਹਾਡੇ ਰੂਮ ਵਿੱਚ।
ਸੁੱਖੀ ਘਰ ਦਾ ਸਾਰਾ ਕੱਮ ਨਬੇੜ ਕੇ ਆਪਣੀ ਕੁੜੀ ਕੋਲ ਬੈਠੀ ਥੋੜੀ ਦੇਰ। ਸਮਾਂ ਕਾਫੀ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ। ਗੱਲਾਂ ਬਾਤਾਂ ਕਰਕੇ ਰਾਤ 11 ਵਜੇ ਪ੍ਰੀਤ ਦੇ ਕਮਰੇ ਚ ਗੁਰਸ਼ੇਰ ਵੀ ਆ ਗਿਆ ਅਤੇ ਉਸਦੀ ਮੰਮੀ ਵੀ ਦੂਜੇ ਰੂਮ ਵਿਚ ਸੋਨ ਲਈ ਚਲੀ ਗਈ। ਉੱਤੇ ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਸੁੱਖੀ ਬਾਰੇ ਸੋਚ ਕੇ ਉਤਾਵਲਾ ਹੋ ਰਿਹਾ ਸੀ ਕੇ ਅੱਜ ਬੜੇ ਦਿਨਾਂ ਬਾਅਦ ਕਿਸੇ ਰੰਨ ਦੀ ਫ਼ੂਦੀ ਮਾਰਨ ਨੂੰ ਮਿਲਣੀ ਹੈ। ਟਾਇਮ 11: 30 ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਦਾ ਸਬਰ ਟੁੱਟਦਾ ਜਾ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਉਸਨੂੰ ਲਗਿਆ ਕੀਤੇ ਸੁੱਖੀ ਸੌਂ ਨਾ ਗਈ ਹੋਵੇ। ਇਸ ਚਿੰਤਨ ਵਿਚ ਹੀ ਉਸਨੇ ਸੁੱਖੀ ਨੂੰ ਫੋਨ ਮਿਲਾ ਲਿਆ।
ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ : ਹੈਲੋ ਜਾਨ ਕਿੱਥੇ ਰਹਿ ਗਏ ਓ ਮੇਰੇ ਕੋਲੋਂ ਹੁਣ ਹੁਣ ਉਡੀਕ ਨਹੀਂ ਹੋ ਰਹੀ।
ਸੁੱਖੀ : ਕੀ ਗੱਲ ਏਡਾ ਵੀ ਬੰਦਾ ਬੇਸਬਰਾ ਨਾ ਹੋਵੇ। ਬਸ ਹੁਣੇ ਨਹਾ ਕੇ ਆਈ ਸਾਂ ਤੁਹਾਡੀ ਪਸੰਦ ਦੀ ਲਾਲ ਕੱਛੀ ਵੀ ਨਾ ਪਾਵਾਂ ਹੁਣ।




ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ : ਹਾਏ ਪਹਿਲਾਂ ਦੱਸ ਦੇਂਦੇ ਆਪਾਂ ਕੱਠੇ ਨਹਾ ਲੈਣਾ ਸੀ। ਕੱਛੀ ਤਾਂ ਫੇਰ ਲਾਹਨੀ ਹੀ ਪੈਣੀ ਆ।
ਸੁਖੀ : ਬਸ 5-7 ਮਿੰਟ ਹੋਰ ਸਬਰ ਕਰਲੋ ਮੈਂ ਆ ਗਈ।
ਸੁੱਖੀ ਵੀ ਲੱਨ ਲੈਣ ਨੂੰ ਤਰਸੀ ਪਈ ਸੀ। ਅੱਜ ਤਕਰੀਬਨ 2-3 ਸਾਲ ਬਾਅਦ ਉਸਨੇ ਫੁੱਦੀ ਮਾਰਵਾਉਣੀ ਸੀ ਉਹ ਵੀ ਓਹਦੇ ਕੋਲੋਂ ਜਿਹੜਾ ਡਾਕਟਰ ਸ਼ਰਮੇ ਤੋਂ ਖੁਰਾਕ ਖਾਇ ਬੈਠਾ। ਸੁੱਖੀ ਸੋਚ ਰਹੀ ਸੀ ਕੇ ਅੱਜ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਕਿਸੇ ਦੂਜੇ ਬੰਦੇ ਥੱਲੇ ਪੈਣ ਲਗੀ ਹੈ ਇਹ ਗੱਲ ਉਸਦੇ ਮੰਨ ਚ ਰੋਮਾਂਚ ਵੀ ਪੈਦਾ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ ਅਤੇ ਉਸਦੀ ਸੈਕਸ ਦੀ ਪੁਖ ਨੂੰ ਵੀ ਹੋਰ ਵਧਾ ਰਹੀ ਸੀ। 10 ਮਿੰਟ ਬਾਅਦ ਸੁੱਖੀ ਆਪਣੇ ਵੱਲੋਂ ਪੂਰੀ ਤਿਆਰ ਹੋ ਕੇ ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਦੇ ਰੂਮ ਵਿਚ ਪਹੁੰਚੀ।

ਕਰਮੇ ਵਿਚ ਆਉਂਦੇ ਹੀ ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਦੇ ਮੂੰਹ ਤੇ ਜਿਵੇਂ ਰੌਣਕ ਆ ਗਯੀ। ਸਬ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾ ਉਸਨੇ ਰੂਮ ਦੀ ਕੁੰਡੀ ਬੰਦ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਸੁੱਖੀ ਨੂੰ ਜੱਫੀ ਪਾ ਲਈ। ਦੋਨੋ ਇਕ ਦੂਜੇ ਨੂੰ ਏਦਾਂ ਮਿਲ ਰਹੇ ਸਨ ਜਿਵੇਂ ਪਿਛਲੇ ਜਨਮ ਦੇ ਵਿਛੜੇ ਹੋਣ। ਸੁੱਖੀ ਬੋਲਣਾ ਚਾਹ ਰਹੇ ਸੀ ਪਰ ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਚੂ ਕਰਵਾ ਦਿੱਤਾ ਤੇ ਕਿਹਾ ਉਹ ਇਹ ਪਲ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਨਾ ਚਾਉਂਦਾ ਪਲੀਜ਼ ਬੋਲ ਨਾ। 2-4 ਮਿੰਟ ਤਕ ਦੋਨੋ ਇਕ ਦੂਜੇ ਨੂੰ ਚਿੰਬੜੇ ਰਹੇ ਅਤੇ ਬਾਅਦ ਵਿਚ ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਨੇ ਸੁੱਖੀ ਨੂੰ ਚੁੰਮਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਸੁੱਖੀ ਨੂੰ ਫੜ ਕੇ ਉਸਨੇ ਬੈਡ ਦੇ ਉੱਤੇ ਬੈਠਾ ਲਿਆ ਅਤੇ ਬੁੱਲ੍ਹਾ ਨੂੰ ਚੁੰਮਦਾ -2 ਸੂਟ ਦੇ ਉਤੋਂ ਹੀ ਓਹਦੇ ਵੱਡੇ ਮੂੰਮੇ ਪੁੱਟਣ ਲਗਿਆ। ਸੁੱਖੀ ਵੀ ਪੂਰੇ ਤਨੋਂ ਮਨੋਂ ਹੋ ਕੇ ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਦਾ ਸਾਥ ਦੇ ਰਹੀ ਸੀ। ਫੇਰ ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਸੁੱਖੀ ਦੇ ਉੱਤੇ ਲੰਮੇ ਪੈ ਓਹਦੇ ਮੂੰਮੇ ਸੂਟ ਦੇ ਉਤੋਂ ਹੀ ਮੂੰਹ ਵਿਚ ਪਾਨ ਲਗਿਆ। ਥੋੜੀ ਦੇਰ ਉਹ ਏਦਾਂ ਹੀ ਕਰਦਾ ਰਿਹਾ।
ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ : ਸੁੱਖੀ........ ਆਪਣੀ ਕਮੀਜ਼ ਤਾਂ ਲਾਹ ਮੈਂ ਤੇਰੇ ਮੋਟੇ ਮੂੰਮੇ ਚੁਸਨੇ ਨੇ।
ਸੁੱਖੀ : ਜਿਵੇਂ ਤੁਸੀਂ ਕਹੋ।
ਸੁੱਖੀ ਨੇ ਬੈਡ ਤੇ ਹੀ ਬੈਠੀ ਨੇ ਆਪਣੀ ਕਮੀਜ਼ ਲਾਹ ਦਿਤੀ। ਉਸਨੇ ਥੱਲੇ ਚਿੱਟੇ ਰੰਗ ਦੀ ਬ੍ਰਾ ਪਾਈ ਹੋਇ ਸੀ ਜਿਹਦੇ ਵਿਚ ਓਹਦੇ ਗੋਰੇ ਮੂੰਮੇ ਕੈਦ ਸਨ। ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਸੁੱਖੀ ਦਾ ਗੋਰਾ ਚਿੱਟਾ ਜਿਸਮ ਵੇਖ ਕੇ ਹਲਕਾ ਜੇਹਾ ਹੋ ਗਿਆ ਅਤੇ ਉਸਨੂੰ ਬੈਡ ਤੇ ਲੰਮੇ ਪਾ ਕੇ ਓਹਦੇ ਮੂੰਮੇ ਚੂਸਣ ਲਗਿਆ। ਕਾਫੀ ਚਿਰ ਬਾਅਦ ਕਿਸੇ ਰੰਨ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਮਾਰ ਰਿਹਾ ਸੀ ਏਨਾ ਕੁ ਹਲਕਾ ਹੋਣਾ ਬਣਦਾ ਵੀ ਸੀ। ਲਗਭਗ 10 ਮਿੰਟ ਤਕ ਉਹ ਪਾਗਲਾਂ ਤਰਾਂ ਸੁੱਖੀ ਦੇ ਜਿਸਮ ਨੂੰ ਚੱਟਦਾ ਰਿਹਾ। ਸੁੱਖੀ ਆਪਣੇ ਮੂੰਹ ਵਿੱਚੋ ਤਰਾਂ -2 ਦੀਆਂ ਅਵਾਜ਼ਾਂ ਕੱਢ ਰਹੀ ਸੀ। ਉਸ ਸਮੇਂ ਉਹ ਆਪਣੇ ਹੋਸ਼ ਵਿਚ ਵੀ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਮਜ਼ੇ ਵਿਚ ਖੁੱਬੀ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਦਾ ਸਿਰ ਫੜ ਆਪਣੇ ਮਮੇਆਂ ਉੱਤੇ ਕੁੱਟ ਰਹੀ ਸੀ।
ਥੋੜੀ ਦੇਰ ਬਾਅਦ ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਨੇ ਸੁੱਖੀ ਦੇ ਨੰਗੇ ਮੋਢਿਆਂ ਤੇ ਚੱਕਿਆਂ ਵਡਣੀਆਂ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿਤੀਆਂ। ਏਦਾਂ ਕਰਦਾ -2 ਉਸਨੇ ਸੁੱਖੀ ਨੂੰ ਪੁੱਠੀ ਕਰ ਰਿਹਾ ਅਤੇ ਉਸਦੀ ਨੰਗੀ ਪਿੱਠ ਨੂੰ ਚੱਟਣ ਲਗਿਆ।
ਸੁੱਖੀ ਦਾ ਵੀ ਹੁਣ ਫੁੱਦੀ ਮਰਵਾਉਣ ਤੇ ਦਿਲ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਉਹ ਆਪਣੇ ਆਪੇ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਹੋ ਰਹੀ ਸੀ। ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਨੇ ਸੁੱਖੀ ਨੂੰ ਪੁੱਠੀ ਕਰ ਓਹਦੀ ਥੱਲੇ ਨੂੰ ਕੀਤੀ ਹੋਏ ਬ੍ਰਾ ਦੀ ਹੁੱਕ ਖੋਲ ਦਿਤੀ। ਹੁਣ ਓਹਦੇ ਸਾਮਣੇ ਬਿਲਕੁਲ ਨੰਗੀ ਗੋਰੀ ਚਿੱਟੀ ਪਿੱਠ ਸੀ। ਕਦੀ ਤੇ ਉਹ ਸਾਰੀ ਪਿੱਠ ਉੱਤੇ ਹੱਥ ਫੇਰਦਾ ਅਤੇ ਕਦੀ ਜਗਾਹ -2 ਆਪਣੇ ਬੁਲਾ ਨਾ ਚੱਟਦਾ ਚੁੰਮਦਾ। ਸੁੱਖੀ ਟਾਹਲੇ ਲੰਮੀ ਪਯੀ ਅਨੰਦ ਵਿੱਚ ਪਿਜ ਗਈ ਸੀ। ਉਸਦੀ ਫੁੱਦੀ ਨੇ ਵੀ ਕਦੋਂ ਦਾ ਪਾਣੀ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ ਸੀ। ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਦੇ ਚੁੰਮਣ ਨਾਲ ਉਸਦੇ ਪੂਰੇ ਜਿਸਮ ਵਿਚ ਕਰੰਟ ਦੀ ਲਹਿਰ ਦੌੜ ਰਹੀ ਸੀ। ਸੁੱਖੀ ਨੂੰ ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਦਾ ਲੱਨ ਕੱਛੇ ਦੇ ਉਤੋਂ ਹੀ ਚੁੱਬ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਇਸ ਕਰਕੇ ਉਸਨੇ ਆਪਣਾ ਇਕ ਹੱਥ ਪਿੱਛੇ ਕਰ ਲੱਨ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਚਿੱਤੜਾਂ ਦੀ ਸੀਦ ਵਿਚ ਸੈੱਟ ਕਰ ਲਿਆ. ਲੱਨ ਨੂੰ ਕੱਛੇ ਦੇ ਉਤੋਂ ਫੜਨ ਨਾਲ ਹੂ ਸੁੱਖੀ ਨੂੰ ਅੰਦਾਜ਼ਾ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ ਕੇ ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਦਾ ਲੱਨ ਉਸਦੇ ਘਰਵਾਲੇ ਤੋਂ ਤੇ ਕੀਤੇ ਵੱਡਾ ਹੈ। ਏਡੇ ਲੱਨ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਫੁੱਦੀ ਵਿਚ ਲੈਣ ਬਾਰੇ ਸੋਚ ਸੁੱਖੀ ਡਰ ਵੀ ਰਹੀ ਸੀ।
ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਨੇ ਸੁੱਖੀ ਦੇ ਸਲਵਾਰ ਦੇ ਨਾੜੇ ਨੂੰ ਹੱਥ ਪਾਉਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ ਤੇ ਸੁੱਖੀ ਨੇ ਆਪਣੀ ਮੋਟੀ ਬੌਂਡ ਚੁੱਕ ਕੇ ਇਕ ਹੱਥ ਨਾਲ ਆਪਣੀ ਸਲਵਾਰ ਖੋਲ ਦਿਤੀ। ਹੁਣ ਸੁੱਖੀ ਕੱਲੀ ਲਾਲ ਕੱਛੀ ਵਿਚ ਰਹਿ ਗਈ ਸੀ ਜਿਹੜੀ ਕਿ ਓਦੇ ਗੋਰੇ ਚਿੱਤੜਾਂ ਤੇ ਬਹੁਤ ਸੋਹਣੀ ਲੱਗ ਰਹੀ ਸੀ। ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਨੇ ਸੁੱਖੀ ਨੂੰ ਫੜ ਕੇ ਸਿਧੀ ਕੀਤਾ ਤੇ ਓਹਦੀ ਕੱਛੀ ਦੀਆਂ ਤਣੀਆਂ ਫੜ ਕੇ ਕੱਛੀ ਥੱਲੇ ਨੂੰ ਖਿੱਚਣ ਲਗਿਆ। ਸੁੱਖੀ ਵੀ ਆਪਣੇ ਭਾਰੇ ਚਿਤੜ ਚੁੱਕ ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਦੀ ਮਦਦ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ। ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਨੇ ਜਦੋਂ ਸੁਖੀ ਦੀ ਸਫ਼ਾ ਚਟ ਫੁੱਦੀ ਵੇਖੀ ਤਾਂ ਉਸਤੋਂ ਰਿਹਾ ਨਹੀਂ ਗਿਆ। ਉਹ ਆਪਣਾ ਮੂੰਹ ਫੁੱਦੀ ਤੇ ਲਾ ਲੈ ਸੁੱਖੀ ਦੇ ਛੋਲੇ ਨੂੰ ਚੂਸਣ ਲਗਿਆ।
ਸੁਖੀ : ਆਹ...... ਇਹ ਕੀ ਕਰ ਰਹੇ ਹੋ ਤੁਸੀਂ। ਇਹ ਜ਼ਿੰਗਦੀ ਚ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਸੀ ਜਦੋਂ ਕੋਈ ਸੁੱਖੀ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਚੂਸ ਰਿਹਾ ਸੀ ਕਿਉਂਕਿ ਅੱਜ ਤਕ ਉਸਦੇ ਘਰਵਾਲੇ ਨੇ ਕਦੀ ਵੀ ਉਸਦੀ ਫੁੱਦੀ ਨਹੀਂ ਚੱਟੀ ਸੀ।
5-7 ਮਿੰਟ ਫੁੱਦੀ ਚੱਟਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਨੇ ਆਪਣਾ ਕੱਛਾ ਥੱਲੇ ਨੂੰ ਕੀਤਾ ਤੇ ਆਪਣਾ 7 ਇੰਚ ਦਾ ਮੋਟਾ ਲੱਨ ਕਢ ਸੁੱਖੀ ਦੇ ਮੂੰਹ ਅੱਗੇ ਕਰ ਦਿੱਤਾ।
ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ : ਆਪਣੇ ਸੋਹਣੇ ਬੁੱਲਾਂ ਨਾਲ ਮੇਰੇ ਲੱਨ ਨੂੰ ਚੂਸ ਕੇ ਤਰ ਕਰਦੇ ਜਾਨ।
ਸੁਖੀ : ਹਾਏ ਛੀ ਮੇਰੇ ਕੋਲੋਂ ਨਹੀਂ ਹੋਣਾ ਇਹ ਕੱਮ ਪਲੀਜ਼ ਮੈਨੂੰ ਬਹੁਤ ਕਰੀਚ ਆਊਂਦੀ ਹੈ। ਹੋਰ ਜੋ ਮਰਜੀ ਕਰਲੋ ਪਰ ਮੇਰੇ ਕੋਲੋਂ ਮੂੰਹ ਵਿਚ ਨਹੀਂ ਪਾਇਆ ਜਾਣਾ। ਨਾਲੇ ਏਡਾ ਵੱਡਾ ਲੱਨ ਮੇਰੇ ਮੂੰਹ ਵਿਚ ਕਿਥੋਂ ਪੈ ਜਾਣਾ।
ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਨੇ ਬਹੁਤ ਮਿਨਤਾਂ ਕਰੀਆਂ ਪਰ ਸੁੱਖੀ ਨੇ ਲੱਨ ਮੂੰਹ ਵਿਚ ਨਹੀਂ ਪਾਇਆ। ਸੁੱਖੀ ਲੱਨ ਦੇ ਟੋਪੇ ਨੂੰ ਫੜ ਕੇ ਵੇਖ ਰਹੀ ਸੀ। ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਦਾ ਲੱਨ ਉਸਨੂੰ ਕਿਸੇ ਜਵਾਨ ਮੁੰਡੇ ਵਰਗਾ ਲੱਗ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਹੁਣ ਓਹਦਾ ਦਿਲ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ ਕੇ ਬਾਦ ਛੇਤੀ -2 ਇਹ ਮੇਰੀ ਫੁੱਦੀ ਵਿਚ ਪੈ ਜਾਵੇ।
ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ : ਚਲ ਫੇਰ ਥੁੱਕ ਲਾ ਕੇ ਗਿੱਲਾ ਤਾ ਕਰਦੇ। ਸੁੱਖੀ ਨੇ ਥੁੱਕ ਦਾ ਖੰਗਾਰ ਪਰ ਟੋਪੇ ਤੇ ਸੁਟਿਆ ਤੇ ਆਪਣੇ ਗੋਰੇ ਹੱਥਾਂ ਨਾਲ ਸਾਰੇ ਟੋਪੇ ਉੱਤੇਲਾ ਦਿੱਤਾ।
ਸੁਖੀ: ਗੱਲ ਸੁਣੋ ! ਤੁਹਾਡਾ ਲੱਨ ਬਹੁਤ ਵੱਡਾ ਮੈਂ ਏਡਾ ਲੱਨ ਅੱਜ ਤਕ ਵੇਖਿਆ ਵੀ ਨਹੀਂ ਪਲੀਜ਼ ਥੋੜਾ ਅਰਾਮ ਨਾਲ ਕਰੀਓ ਨਾਲੇ ਮੈਂ ਅੱਜ 3-4 ਸਾਲ ਬਾਦ ਲੈ ਰਹੀ ਹਾਂ। ਹੋਲੀ ਕਰੀਓ ਪਲੀਜ਼।
ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ : ਤੁਸੀਂ ਚਿੰਤਾ ਨਾ ਕਰੋ ਜਾਨ ਮੈਂ ਅਰਾਮ ਨਾਲ ਹੀ ਕਰਾਂਗਾ। ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਆਪਣੇ ਲੱਨ ਦੀ ਤਾਰੀਫ ਸੁਨ ਕੇ ਹੋਰ ਵੀ ਖੁਸ਼ ਹੋ ਰਿਹਾ ਸੀ।
ਸੁੱਖੀ ਦੇ ਮੂੰਹੋ ਤਾਰੀਫ ਸੁਨ ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਦਾ ਲੱਨ ਹੋਰ ਵੀ ਸਖ਼ਤ ਹੋ ਗਿਆ। ਉਹ ਸੁੱਖੀ ਦੇ ਲਾਏ ਥੁੱਕ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਲੱਨ ਉੱਤੇ ਮਲ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਉਸਦੇ ਲੱਨ ਦੀਆ ਸਾਰੀਆਂ ਨਾੜਾਂ ਫੁਲ ਗਈਆਂ ਸਨ। ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਦੇ ਦਿਮਾਗ ਨੂੰ ਹਵਸ ਚੜ ਗਯੀ ਸੀ। ਉਸਨੂੰ ਆਪਣਾ ਹੀ ਲੱਨ ਪਹਿਚਾਣ ਵਿਚ ਨਹੀਂ ਸੀ ਆ ਰਿਹਾ। ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਨੇ ਆਪਣਾ 7 ਇੰਚ ਲੰਬਾ ਲੱਨ ਹੱਥ ਵਿਚ ਫੜ ਕੇ ਸੁੱਖੀ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਤੇ ਰਗੜਨਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤਾ। ਏਨੀ ਦੇਰ ਬਾਅਦ ਲੱਨ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਫੁੱਦੀ ਤੇ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰ ਸੁੱਖੀ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਨੇ ਓਸੇ ਵੇਲੇ ਪਾਣੀ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ। ਲੱਨ ਫੁੱਦੀ ਦੀ ਮੋਰੀ ਤੇ ਰੱਖ ਜਦੋ ਹੋਲੀ ਜਹੀ ਅੰਦਰ ਨੂੰ ਧਕਿਆ ਤਾਂ ਸੁੱਖੀ ਦੀ ਚੀਸ ਨਿਕਲ ਗਯੀ। ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਲੱਨ ਹੋਲੀ -2 ਅੰਦਰ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ ਅਤੇ ਫੁੱਦੀ ਵੀ ਹੋਲੀ -2 ਆਪਣੇ ਆਪ ਹੀ ਖੁਲ ਰਹੀ ਸੀ। ਤਕਰੀਬਨ 5 ਇੰਚ ਲੱਨ ਅੰਦਰ ਜਾਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਰੁਕ ਗਿਆ ਅਤੇ ਸੁੱਖੀ ਨੇ ਹੈਰਾਨੀ ਨਾਲ ਵੇਖ ਕੇ ਪੁੱਛਿਆ : ਰੁਕ ਕਿਉਂ ਗਏ ? ਏਨੇ ਨੂੰ ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਨੇ ਇਕ ਜ਼ੋਰ ਦੀ ਕੱਸਾ ਮਾਰਿਆ ਤੇ ਲੱਨ ਸਾਰਾ ਫੁੱਦੀ ਵਿਚ ਜਾ ਵੱਜਾ। ਸੁੱਖੀ ਦੀ ਚੀਕ ਨਿਕਲ ਜਾਣੀ ਸੀ ਜੇ ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਨੇ ਆਪਣਾ ਹੱਥ ਓਹਦੇ ਮੂੰਹ ਤੇ ਨਾ ਰੱਖਿਆ ਹੰਦਾ। ਹੋਲੀ -2 ਗੱਡੀ ਹੁਣ ਲੀਹ ਤੇ ਪੈ ਗਈ ਸੀ। ਸੁੱਖੀ ਮੂੰਹ ਖੋਲ ਕੇ ਸੇਕ੍ਸੀ ਅਵਾਜ਼ਾਂ ਕੱਢ ਰਹੀ ਸੀ। ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਦਾ ਮੋਟਾ ਲੱਨ ਅੰਦਰ ਬਾਹਰ ਹੋ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਸੁੱਖੀ ਦਿਲ ਅਤੇ ਲੱਤਾਂ ਦੋਨੋਂ ਖੋਲ ਕੇ ਲੱਨ ਦਾ ਸਵਾਗਤ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ। ਵਾਸਨਾ ਦੇ ਸਮੁੰਦਰ ਵਿਚ ਦੋਨੋਂ ਹੁਣ ਗੋਤੇ ਖਾ ਰਹੇ ਸਨ। ਸੁੱਖੀ ਆਨੰਦ ਵਿਚ ਕਦੀ ਆਪਣੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਬੰਦ ਕਰਦੀ ਤੇ ਕਦੀ ਖੋਲ ਲੈਂਦੀ। ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਨੂੰ ਸੁੱਖੀ ਦੀ ਗੱਦੇਦਾਰ ਫੁੱਦੀ ਤੇ ਕੱਸੇ ਮਾਰਕੇ ਬਹੁਤ ਸਵਾਦ ਆ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਸੁੱਖੀ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਵੀ ਹੁਣ ਥੋੜੀ ਢਿੱਲੀ ਹੋ ਗਈ ਸੀ ਜਿਹਦੇ ਨਾਲ ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਦਾ ਲੱਨ ਹੁਣ ਆਸਾਨੀ ਨਾਲ ਅੰਦਰ ਬਾਹਰ ਹੋ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਲਗਾਤਾਰ ਏਕੋ ਲੇਹ ਵਿਚ ਕਸੇ ਮਾਰ ਰਿਹਾ ਸੀ ਅਤੇ ਡਾਕਟਰ ਸ਼ਰਮੇ ਦਾ ਮੰਨ ਵਿਚ ਧੰਨਵਾਦ ਵੀ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਕਾਫੀ ਦੇਰ ਤੱਕ ਏਦਾਂ ਚਲਦਾ ਰਿਹਾ। ਫੇਰ ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਨੇ ਸੁੱਖੀ ਨੂੰ ਘੋੜੀ ਬਣਨ ਲਈ ਕਿਹਾ। ਜਦੋ ਸੁੱਖੀ ਘੋੜੀ ਬਣੀ ਤਾ ਉਸਦੀ ਗੋਲ ਬੌਂਡ ਫੁੱਲ ਕੇ ਸਾਹਮਣੇ ਆ ਗਈ ਜਿਸਨੂੰ ਵੇਖ ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਦਾ ਮੰਨ ਲਲਚਾ ਗਿਆ। ਉਸਨੇ ਥੁੱਕ ਦੀ ਖੰਗਾਰ ਪਰ ਕੇ ਸੁੱਖੀ ਦੀ ਬੌਂਡ ਦੀ ਮੋਰੀ ਤੇ ਸੁੱਟੀ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਮੋਟੇ ਟੋਪੇ ਨਾਲ ਬੌਂਡ ਦੀ ਮੋਰੀ ਤੇ ਦਾਬ ਪਾਉਣ ਲਗਿਆ।
ਸੁੱਖੀ : ਇਹ ਕਿ ਕਰ ਰਹੇ ਊ। ਗ਼ਲਤ ਜਗਾਹ ਕਿਉਂ ਪਾ ਰਹੇ ਓ ਤੁਸੀਂ ?
ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ : ਕਿ ਗੱਲ ਬੌਂਡ ਨਹੀਂ ਮਰਵਾਇ ਕਦੀ ?
ਸੁੱਖੀ : ਉਹ ਗੱਲ ਨਹੀਂ ਪਰ ਅੱਜ ਤੁਸੀਂ ਅੱਗੇ ਕਰਲੋ ਪਿੱਛੇ ਫੇਰ ਕਦੀ। ਮੇਰੀ ਫੁੱਦੀ ਚ ਲੱਗੀ ਅੱਗ ਨੂੰ ਠੰਡਾ ਕਰਦੋ ਪਲੀਜ਼।
ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ : ਹੁਣ ਤੇ ਥੁੱਕ ਲਾ ਲਿਆ ਜਾਨ ਇਕ ਵਾਰੀ ਬਸ ਟੋਪਾ ਪਾ ਲੈਣ ਦੀ ਫੇਰ ਫੁੱਦੀ ਵਿਚ ਪਾ ਲਵਾਂਗਾ।
ਸੁੱਖੀ : ਤੁਹਾਡੇ ਟੋਪੇ ਨੇ ਤਾਂ ਜਾਂ ਕਢ ਦੇਣੀ ਉਹ ਕੇਹੜਾ ਛੋਟਾ।
ਸੁੱਖੀ ਨੇ ਇਕ ਤਰਾਂ ਨਾਲ ਆਪਣੀ ਰਜਾਮੰਦੀ ਦੇ ਦਿਤੀ। ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਨੇ ਵੀ ਡੋਡੇ ਨੂੰ ਥੁੱਕ ਨਾਲ ਲਬੇੜ ਕੇ ਬੌਂਡ ਦੀ ਮੋਰੀ ਉੱਤੇ ਰੱਖਿਆ ਤੇ ਹੋਲੀ ਹੋਲੀ ਢਾਬ ਪਾਉਣ ਲਗਿਆ। ਇਕ ਦੋ ਵਾਰ ਡੋਡਾ ਤਿਲਕ ਕੇ ਉੱਤੇ ਥੱਲੇ ਨੂੰ ਚਲਾ ਗਿਆ। ਪਰ ਅਖੀਰ ਉਹ ਸਫਲ ਹੋਇਆ ਤੇ ਬੌਂਡ ਵਿਚ ਵੜ ਗਿਆ।
ਹਾਏ ਮੈਂ ਮਰ ਗਈ ........ਅੰਦਰ ਵੜਦੇ ਹੀ ਸੁੱਖੀ ਛਾਲ ਮਾਰ ਬੈਡ ਤੇ ਅੱਗੇ ਹੋ ਗਯੀ ਤੇ ਆਪਣੀ ਬੌਂਡ ਦੀ ਮੋਰੀ ਤੇ ਹੱਥ ਰੱਖ ਸੀ ਸੀ ਕਰਨ ਲਗੀ।
ਸੁੱਖੀ : ਤੁਹਾਨੂੰ ਕਿਹਾ ਸੀ ਨਾ ਕੇ ਨਾ ਕਰੋ ਅੱਜ ਪਿੱਛੇ। ....ਵੇਖੋ ਕਿ ਹੋ ਗਿਆ। ....ਹਾਏ ਫੇਰ ਕਿਸੇ ਦਿਨ ਕਰ ਲਵਾਂ ਗਏ ਮੈਂ ਕੇਹੜਾ ਪਜੀ ਚਲੀ ਆਂ।
ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ : ਚੱਲ ਕੋਈ ਨੀ ਮੈਨੂੰ ਮਾਫ਼ ਕਰਦੇ ਜਾਨ ਆਪਾਂ ਫੁੱਦੀ ਵਿਚ ਕਰ ਲੈਣੇ ਆਂ। ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਨੂੰ ਵੀ ਲਗਿਆ ਕੇ ਕੁੱਛ ਜਾਦਾ ਹੀ ਧੱਕਾ ਕਰ ਲਿਆ। ਉਹ ਸੁੱਖੀ ਨੂੰ ਪੁਚਕਾਰ ਕੇ ਪਿਆਰ ਕਰਨ ਲਗਿਆ।
2-4 ਮਿੰਟ ਬਾਅਦ ਸੁੱਖੀ ਨੌਰਮਲ ਹੋਇ ਤੇ ਦੋਬਾਰਾ ਘੋੜੀ ਬਣ ਗਈ। ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਨੂੰ ਤੇਜ਼ -2 ਕਸੇ ਮਾਰ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਫੁੱਦੀ ਵਿਛਗ ਲੱਨ ਪਵਾ ਸੁੱਖੀ ਨੂੰ ਵੀ ਹੁਣ ਬੌਂਡ ਵਿਚ ਹੋਇ ਪੀੜ ਪੁਲ ਗਈ ਸੀ। ਸੁੱਖੀ ਕਾਮਵਾਸਨਾ ਵਿਚ ਪੀਜੀ ਮੂੰਹ ਵਿੱਚੋ ਅਵਾਜ਼ਾਂ ਕੱਢ ਰਹੀ ਸੀ ਜਿਸ ਨਾਲ ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਨੂੰ ਵੀ ਜੋਸ਼ ਆ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਉਹ ਆਪਣੀ ਪੂਰੀ ਸਪੀਡ ਵਿਚ ਕਸੇ ਮਾਰ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਦੇ ਟੱਟੇ ਸੁੱਖੀ ਦੀ ਬੌਂਡ ਨਾਲ ਵੱਜ ਰਹੇ ਸਨ।
ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ : ਸੁੱਖੀ !ਮੇਰਾ ਹੋਣ ਵਾਲਾ ਦਸ ਕਿਥੇ ਛਡਾਂ ਮਾਲ ਆਪਣਾ ?
ਸੁੱਖੀ : ਮੇਰੀ ਫੁੱਦੀ ਵਿਚ ਹੀ ਕਰਦੋ ਮੈਂ ਤਾਂ ਉਪ੍ਰੇਸ਼ਨ ਕਰਵਾਇਆ ਹੋਇਆ। ਬੜਾ ਚਿਰ ਹੋ ਗਿਆ ਸੁਕੀ ਫੁੱਦੀ ਵਿਚ ਮਾਲ ਗਏ ਨੂੰ। ਮੈਂ ਵੀ ਆਉਣ ਵਾਲੀ ਹਾਂ ਬਸ।
ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਨੇ ਆਪਣੇ ਆਖਰੀ ਕੱਸੇ ਖਿੱਚ -2 ਕੇ ਮਾਰੇ ਤੇ ਸਾਰਾ ਮਾਲ ਸੁੱਖੀ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਵਿਚ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ। ਸੁਖਿ ਸੀ ਫੁੱਦੀ ਵੀ ਨਾਲ ਹੀ ਪਾਣੀ ਛੱਡ ਗਈ। ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਸੁਖਿ ਦੇ ਉੱਤੇ ਹੀ ਡਿਗ ਪਿਆ ਅਤੇ ਦੋਨੋਂ ਸਾਹੋ ਸਾਹੀ ਹੋ ਇਕ ਦੂਜੇ ਨੂੰ ਚੁੰਮਣ ਲੱਗੇ। ਸੁੱਖੀ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਵਿੱਚੋ ਮਾਲ ਬਾਹਰ ਨੂੰ ਵਗ ਰਿਹਾ ਸੀ ਜੋ ਕੇ ਉਸਨੂੰ ਬਹੁਤ ਸੁਕੂਨ ਦੇ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਜੱਫੀ ਪਾ ਕੇ ਦੋਨੋ ਕਿੰਨੀ ਦੇਰ ਲੰਮੇ ਪਏ ਰਹੇ।
ਆਪਣੀ ਮਾਂ ਦੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਸੁਣ ਪ੍ਰੀਤ ਕਈ ਵਾਰ ਗਿੱਲੀ ਹੋਈ ਤੇ ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਨੇ ਕੱਸੇ ਜਾਰੀ ਰੱਖੇ।
ਪ੍ਰੀਤ : ਪਾਪਾ ਤੁਸੀਂ ਪੋਜ਼ ਬਦਲ ਲਵੋ।ਏਦਾਂ ਤੁਹਾਡਾ ਹੋਣਾ ਨੀ ਛੇਤੀ। ਪਤਾ ਨੀ ਡਾਕਟਰ ਸ਼ਰਮੇ ਨੇ ਕਿਹੜੀ ਬੂਟੀ ਦੇ ਦਿਤੀ ਜਿਹੜਾ ਲੱਨ ਲੋਹੇ ਦਾ ਹੀ ਬਣਿਆ ਪਿਆ। ਮੈਂ ਵੀ ਘੋੜੀ ਬਣਦੀ ਹਾਂ। ਆਪਣੀ ਮਾਂ ਵਾਂਗ ਹੁਣ ਪ੍ਰੀਤ ਦਾ ਜੀ ਵੀ ਘੋੜੀ ਬਣਕੇ ਚੂਦਨ ਨੂੰ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ।
ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ : ਬਿਲਕੁਲ ਬੇਟਾ ਤੇਰੀ ਮਾਂ ਨੂੰ ਵੀ ਏਦਾਂ ਹੀ ਪਸੰਦ ਹੈ ਤੂੰ ਕਿਉਂ ਪਿੱਛੇ ਰਹਿਣੀ ਆ।

ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਨੇ 10 ਮਿੰਟ ਪ੍ਰੀਤ ਨੂੰ ਓਸੇ ਪੋਜ਼ ਵਿਚ ਚੋਦਿਆ ਅਤੇ ਆਪਣਾ ਸਾਰਾ ਮਾਲ ਪ੍ਰੀਤ ਦੇ ਮੋਟੇ ਚਿੱਤੜਾਂ ਦੇ ਉੱਤੇ ਕੱਢ ਦਿੱਤਾ। ਪ੍ਰੀਤ ਆਪਣੇ ਸੋਹਰੇ ਤੋਂ ਫੁੱਦੀ ਮਰਵਾ ਕੇ ਓਹਦੇ ਨਾਲ ਹੀ ਲੰਮੇ ਪਯੀ ਰਹੀ। ਤਕਰੀਬਨ 20 ਮਿਨ ਬਾਅਦ ਓਹਦੇ ਫੋਨ ਤੇ ਕਿਸੇ ਦਾ ਮੈਸਜ ਆਇਆ। ਇਹ ਮਾਲੀ ਸੀ ਜਿਹੜਾ ਪ੍ਰੀਤ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਲੱਨ ਦੀ ਫੋਟੋ ਪੇਜ ਰਿਹਾ ਸੀ ਅਤੇ ਪ੍ਰੀਤ ਕੋਲੋਂ ਉਸਦੀ ਫੁੱਦੀ ਦੀ ਫੋਟੋ ਮੰਗ ਰਿਹਾ ਸੀ।
ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ : ਕੀਹਦਾ ਮੈਸਜ ਹੈ ?
ਪ੍ਰੀਤ : ਮਾਲੀ ਦਾ ਆਇਆ। ਮੇਰੀ ਫੁੱਦੀ ਦੀ ਫੋਟੋ ਮੰਗ ਰਿਹਾ। ਮਨਾਂ ਕਰਦਾ ?
ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ : ਨਹੀਂ ਪੇਜ ਦੇ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਬਾਰੇ ਹਜੇ ਕੋਈ ਗੱਲ ਨਾ ਕਰੀ ਜਿਵੇਂ ਚਲਦਾ ਓਵੇਂ ਹੀ ਰਹਿਣ ਦੇ।

ਅਗਲੀ ਕੜੀ ਚ ਦੱਸਦੇ ਆਂ ਕੀ ਕਰਨਾ ਮਾਲੀ ਦਾ।
ਧੰਨਵਾਦ।

Nice

 

[Desi jatt]

Vadiya update ji

 

[Sexy Munda]

Update g

 

[Desi jatt]

Update ji

 

[Desi jatt]

Bai yaar update de de story badi ghaint aa

 

[Sexy Munda]

Update g?

 

[gaddarbnda]

update krdo

 

[Jattjagadi]

Nice story bro

 

[Sexy Munda]

Update

 

[LuchaSardaar]

ਪ੍ਰੀਤ ਨੇ ਆਪਣੇ ਫੋਨ ਤੇ ਟਾਇਮ ਵੇਖਿਆ ਤੇ ਅਜੇ ਸਿਰਫ਼ 12 ਹੀ ਵੱਜੇ ਸਨ। ਉਹ ਆਪਣਾ ਮੂੰਹ ਇਕ ਪਾਸੇ ਕਰ ਮਾਲੀ ਨਾਲ ਚੈਟ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ। ਉਹ ਮੰਨ ਵਿਚ ਸੋਚ ਰਹੀ ਸੀ ਕੇ ਆਪਣੇ ਰੂਮ ਵਿਚ ਚਲੀ ਜਾਵਾਂ ਤੇ ਓਥੇ ਜਾ ਕੇ ਮਾਲੀ ਨਾਲ ਗੱਲ ਕਰਾਂ। ਪਾਵੇਂ ਓਹਦੇ ਸੋਹਰੇ ਨੇ ਪ੍ਰੀਤ ਦੀ ਰੱਜ ਕੇ ਫੁੱਦੀ ਮਾਰੀ ਸੀ ਪਰ ਓਹਦਾ ਦਿਲ ਹਜੇ ਵੀ ਮਾਲੀ ਨਾਲ ਗੱਲ ਕਰਨ ਨੂੰ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਆਪਣੇ ਸੋਹਰੇ ਤੋਂ 2 ਘੰਟੇ ਫੁੱਦੀ ਮਰਵਾ ਕੇ ਵੀ ਉਸਨੂੰ ਲੱਗ ਰਿਹਾ ਸੀ ਕੇ ਕੁਛ ਟਾਂ ਅਧੂਰਾ ਰਿਹ ਗਿਆ ਜਿਹੜਾ ਪੂਰਾ ਨਹੀਂ ਸੀ ਹੋ ਰਿਹਾ। ਉਹ ਸੀ ਜਵਾਨੀ ਦੀ ਅੱਗ ਕਿਉਂਕਿ ( ਯੇ ਇਸ਼ਕ ਬੜੀ ਕੁੱਤੀ ਚੀਜ਼ ਹੈ ਸਾਹਬ ) ਪ੍ਰੀਤ ਗਈ ਤਾਂ ਮਾਲੀ ਕੋਲ ਆਪਣੇ ਸ਼ਰੀਰ ਦੀ ਜ਼ਰੂਰਤ ਪੂਰੀ ਕਰਨ ਸੀ ਪਰ ਮਾਲੀ ਦੇ ਦਿਤੇ ਲੱਨ ਅਤੇ ਪਿਆਰ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਮੋਹ ਲਿਆ ਸੀ। ਹੁਣ ਉਹ ਫੇਰ ਤੋਂ ਇਕ ਕੁਵਾਰੀ ਕੁੜੀ ਵਾਂਗ ਇਸ਼ਕ ਕਰਨਾ ਚਾਉਂਦੀ ਸੀ। ਜਿੰਨੂ ਕੇ ਲੁੱਕ ਲੁੱਕ ਕੇ ਮਿਲਣਾ ,ਫੋਨ ਤੇ ਸਾਰੀ ਸਾਰੀ ਰਾਤ ਗੱਲਾਂ ਕਰਨੀਆਂ ਅਤੇ ਇਕ ਦੂਜੇ ਨਾਲ ਰੁਸਨਾ ਮਨਾਉਣਾ ਪਸੰਦ ਸੀ। ਕਹਿਣ ਤੋਂ ਭਾਵ ਇਹ ਹੈ ਕੇ ਹੁਣ ਪ੍ਰੀਤ ਮਾਲੀ ਵਿਚ ਆਪਣਾ ਸਰਦਾਰ ਲੱਬ ਰਹੀ ਸੀ। ਜਿਹੜਾ ਕੇ ਕੁੱਛ ਹੱਦ ਤੱਕ ਉਸਨੂੰ ਮਿਲ ਵੀ ਗਿਆ ਸੀ। ਲੱਨ ਤਾਂ ਪ੍ਰੀਤ ਨੂੰ ਉਸਦੇ ਹਸਬੈਂਡ ਨੇ ਵੀ ਦੇ ਦੇਣਾ ਸੀ ਚਲੋ ਹੁਣ ਤਾਂ ਸੋਹਰੇ ਨੇ ਵੀ ਦੇ ਦੇਣਾ ਸੀ ਪਰ ਜਿਹੜਾ ਕੀੜਾ ਇਸ਼ਕ ਦਾ ਹੈ ਨਾ ਜਨਾਬ ਉਹ ਨਹੀਂ ਸੀ ਪੂਰਾ ਹੋਣਾ। ਉਹ ਸਿਰਫ ਹੁਣ ਮਾਲੀ ਹੀ ਪੂਰਾ ਕਰ ਸਕਦਾ ਸੀ। ਇਸ ਲਈ ਮਾਲੀ ਹੁਣਾ ਦੀਆਂ ਹੁਣ ਪੰਜੇ ਉਂਗਲਾਂ ਘਿਓ ਵਿਚ ਸਨ।

ਪ੍ਰੀਤ : ਪਾਪਾ ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਰੂਮ ਚ ਚੱਲੀ ਆਂ। ਮੈਨੂੰ ਨੀਂਦਰ ਆ ਰਹੀ ਹੈ।
ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ : ਏਡੀ ਛੇਤੀ ਵੀ ਕੀ ਹੋਇ ਪ੍ਰੀਤ ਸੋਂ ਜਾਵੀਂ ਇਕ ਵਾਰੀ ਸੱਪ ਨੂੰ ਪਿੱਛਲੀ ਮੋਰੀ ਤਾਂ ਦਿਖਾ ਦੇ। ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਆਪਣੇ ਅੱਧੇ ਸੁੱਤੇ ਲੱਨ ਨੂੰ ਹੱਥ ਵਿਚ ਫੜ ਕਰ ਪ੍ਰੀਤ ਦੀ ਬੌਂਡ ਵੱਲ ਇਸ਼ਾਰਾ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ।
ਪ੍ਰੀਤ : ਕੀ ਖਵਾ ਦਿੱਤਾ ਤੁਹਾਨੂੰ ਸ਼ਰਮੇ ਨੇ ਪਾਪਾ। 2 ਘੰਟੇ ਫੁੱਦੀ ਮਾਰ ਕੇ ਵੀ ਠੰਡੇ ਨਹੀਂ ਹੋਏ। ਅੱਜ ਨਹੀਂ ਮੈਂ ਵਾਹਦਾ ਕਰਦੀ ਆਂ ਅਗਲੀ ਵਾਰੀ ਜਰੂਰ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਾਂਗੇ। ਨਾਲੇ ਉਸਤੋਂ ਪਹਿਲਾ ਮੈਂ ਮੇਨੂ ਇਹ ਦਸਿਓ ਕੇ ਮੰਮੀ ਨਾਲ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰੀ ਕਿਥੇ ਕੀਤਾ ਸੀ ਪਿਛਲੀ ਮੋਰੀ ਵਿਚ।
ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ: ਉਹ ਹੁਣ ਨਾ ਚੇਤੇ ਕਰਵਾ ਨਹੀਂ ਤੇ ਤੈਨੂੰ ਰੁਕਣਾ ਪੈ ਜਾਣਾ। ਫੇਰ ਦਸਦਾ ਕਿਸੇ ਦਿਨ। ਉਹ ਵੀ ਇਕ ਮਜ਼ੇਦਾਰ ਕਿੱਸਾ ਹੈ।
ਪ੍ਰੀਤ : ਠੀਕ ਹੈ ਪਾਪਾ ਫੇਰ ਦਸ ਦਿਓ। ਹੁਣ ਮੈਂ ਚਲਦੀ ਆਂ। ਸੋਂ ਜਾਓ ਤੁਸੀਂ ਵੀ।
ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ : ਓਕੇ ਬੇਟਾ ਗੁਡ ਨਾਇਟ। ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਪ੍ਰੀਤ ਨੂੰ ਨੰਗੀ ਜਾਂਦੀ ਵੇਖ ਆਪਣੇ ਲੱਨ ਤੇ ਹੱਥ ਫੇਰਦਾ ਉਤਲੇ ਮੰਨੋ ਕਹਿ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਉਹ ਪ੍ਰੀਤ ਦੀ ਮੋਟੀ ਬੌਂਡ ਵੱਲ ਵੇਖ ਖੁਸ਼ ਹੋ ਰਿਹਾ ਸੀ ਕੇ ਹੁਣ ਉਹ ਛੇਤੀ ਹੀ ਇਸ ਘੋੜੀ ਦੀ ਪਿੱਛੋਂ ਵੀ ਸਵਾਰੀ ਕਰੇਗਾ।

ਪ੍ਰੀਤ ਨੰਗੀ ਹੀ ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਦੇ ਰੂਮ ਵਿਚੋਂ ਬਾਹਰ ਨੂੰ ਆ ਗਈ। ਉਸਨੂੰ ਪਤਾ ਸੀ ਘਰ ਕੋਈ ਨੀ ਹੇਗਾ ਤੇ ਉਸਨੇ ਹੁਣ ਜਾ ਕੇ ਨਹਾਉਣਾ ਵੀ ਸੀ ਇਸ ਕਰਕੇ ਉਸਨੇ ਕੱਪੜੇ ਪੌਣੇ ਜਰੂਰੀ ਨਹੀਂ ਸਮਝੇ। ਆਉਂਦੇ ਸਾਰ ਉਹ ਆਪਣੇ ਰੂਮ ਦੇ ਬਾਥਰੂਮ ਵਿਚ ਚਲੀ ਗਈ ਤੇ ਸ਼ਾਵਰ ਥੱਲੇ ਖਲੋ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਠੰਡਾ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ।

ਫੁੱਦੀ ਮਰਵਾਉਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਨਹਾਉਣ ਵਿਚ ਵੀ ਉਸਨੂੰ ਆਨੰਦ ਆ ਰਿਹਾ ਸੀ। 10 ਮਿੰਟ ਸ਼ਾਵਰ ਥੱਲੇ ਖੜੀ ਰਹਿਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਤੋਲਿਆ ਲਬੇਟ ਲਿਆ ਤੇ ਬੈਡ ਤੇ ਆ ਗਈ।
ਕਿੰਨੀ ਦੇਰ ਲੱਤਾਂ ਖੋਲ ਕੇ ਠੰਡੀ ਹਵਾ ਆਪਣੀ ਫੁੱਦੀ ਨੂੰ ਲਵਾਂਉਦੀ ਰਹੀ। ਇਕ ਵਾਰੀ ਫੇਰ ਉਸਦੀ ਸੁਰਤ ਮਾਲੀ ਦੇ ਮੈਸਿਜ ਨੇ ਤੋੜ ਦਿੱਤੀ।

Whatsaap ਚੈਟ :

ਮਾਲੀ : ਕਿੱਥੇ ਰਹਿ ਗਏ ਜਨਾਬ ?
ਪ੍ਰੀਤ : ਇਥੇ ਹੀ ਆਂ ਮੈਂ ਕਿੱਥੇ ਜਾਣਾ ਤੇਰੇ ਬਿਨਾ ਸੋਹਣਿਆ। ਪ੍ਰੀਤ ਹੁਣ ਮਾਲੀ ਨਾਲ ਆਪਣੇ ਯਾਰ ਵਾਲੀ ਫੀਲਿੰਗ ਲੈ ਰਹੀ ਸੀ।
ਮਾਲੀ : ਪਾਬੀ ਫੋਟੋ ਤਾਂ ਪੇਜੀ ਨਹੀਂ ਕਿੰਨੀ ਦੇਰ ਹੋ ਗਈ ਮੈਂ ਇਥੇ ਖੜਾ ਕਰੀ ਬੈਠਾ।
ਪ੍ਰੀਤ : ਤੂੰ ਤਾਂ ਗੁਰਸ਼ੇਰ ਕੋਲ ਸੀ। ਉਹ ਕਿੱਥੇ ਨੇ ? ਮਰਵਾ ਨਾ ਦਵੀਂ ਕਿਤੇ।
ਮਾਲੀ : ਪਾਬੀ ਉਹ ਤਾਂ ਪਹਿਲਾਂ ਇਥੇ ਬੈਠ ਕੇ ਦਾਰੂ ਪੀਂਦੇ ਰਹੇ ਫੇਰ 10 ਵਜੇ ਦੇ ਆਪਣੇ ਦੋਸਤਾਂ ਨਾਲ ਪਤਾ ਨੀ ਕਿੱਥੇ ਨਿਕਲ ਗਏ ਮੈਨੂੰ ਕਹਿੰਦੇ ਸੀ ਤੂੰ ਸੋਂ ਜਾਵੀਂ ਅਸੀਂ ਆਪੇ ਆਜਾ ਗੇ। ਨਾਲ 3-4 ਕੁੜੀਆਂ ਵੀ ਸਨ।
ਪ੍ਰੀਤ : ਮੈਨੂੰ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਸ਼ੱਕ ਸੀ ਹੁਣ ਤੇ ਯਕੀਨ ਵੀ ਹੋ ਗਿਆ ਕੇ ਕਿਹੜਾ ਕੱਮ ਹੁੰਦਾ ਚੰਡੀਗੜ੍ਹ ਜਿਹੜਾ ਹਰ ਦੂਜੇ ਜਾਣਾ ਪੈਂਦਾ।
ਮਾਲੀ : ਮੈਂ ਵੀ ਇਥੇ ਆ ਸੱਬ ਵੇਖ ਕੇ ਇਹੀ ਸੋਚਿਆ ਸੀ ਕੇ ਤੂੰ ਗੁਰਸ਼ੇਰ ਨਾਲ ਏਦਾਂ ਕਰਕੇ ਕੋਈ ਗ਼ਲਤੀ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ। ਮਾਲੀ ਪ੍ਰੀਤ ਨੂੰ ਇਹ ਵੀ ਇਹਸਾਸ ਕਰਵਾ ਰਿਹਾ ਸੀ ਕੇ ਉਹ ਉਸਦਾ ਹੁਣ ਪੂਰਾ ਖਿਆਲ ਰੱਖਿਆ ਕਰੇਗਾ।
ਪ੍ਰੀਤ : ਚਲ ਛੱਡ ਤੂੰ ਦਸ ਕਿ ਕਰਦਾਂ ਹੁਣ ਮੇਰੀ ਯਾਦ ਆਈ ਯਾ ਓਦਾਂ ਹੀ ਨਾਟਕ ਕਰਦਾ।
ਮਾਲੀ : ਆ ਵੇਖ ਪਾਬੀ ਤੇਰੀ ਯਾਦ ਵਿਚ ਹੀ ਸਲਾਮਾਂ ਹੋ ਰਹੀਆਂ ਨੇ। ਮਾਲੀ ਨੇ ਆਪਣੇ ਲੱਨ ਦੀ ਫੋਟੋ ਪੇਜ ਕੇ ਕਿਹਾ।
ਪ੍ਰੀਤ : ਹਾਏ ਵੇ ਏਨੀ ਦੂਰ ਕਿਉਂ ਬੈਠਾ ਜੀ ਕਰਦਾ ਖਾ ਜਾਵਾਂ ਏਨੂੰ।
ਮਾਲੀ : ਪਾਬੀ ਤੂੰ ਵੀ ਦਿਖਾ ਦੇ ਹੁਣ ਕਿਉਂ ਤਰਸਾ ਰਹੀ ਆਂ।
ਪ੍ਰੀਤ : ਹਾਏ ਤੈਨੂੰ ਤਰਸਾ ਕੇ ਮੈਂ ਕਿੱਥੇ ਜਾਣਾ। ਪ੍ਰੀਤ ਨੇ ਆਪਣੇ ਫੋਨ ਤੇ ਟਾਈਮਰ ਲਾ ਕੇ ਜਾਣਬੁਝ ਕੇ ਆਪਣੀ ਬੌਂਡ ਦੀ ਮੋਰੀ ਦੀ ਫੋਟੋ ਖਿੱਚ ਕੇ ਪੇਜੀ।


ਕਿਉਂਕਿ ਉਸਨੂੰ ਇਹ ਤੇ ਪੂਰਾ ਯਕੀਨ ਸੀ ਕੇ ਪ੍ਰੀਤਮ ਸਿੰਘ ਉਸਦੀ ਬੌਂਡ ਜਰੂਰੁ ਮਾਰੇਗਾ ਇਸ ਲਈ ਉਸਨੇ ਮਾਲੀ ਕੋਲੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਆਪਣੀ ਬੌਂਡ ਮਰਵਾਉਣ ਦਾ ਸੋਚ ਲਿਆ ਸੀ।

ਮਾਲੀ : ਹਾਏ ਪਾਬੀ ਆ ਮੋਰੀ ਤਾਂ ਬਹੁਤ ਛੋਟੀ ਜੀ ਲਗਦੀ ਆ। ਜੀਬ ਮਾਰਨ ਤੇ ਜੀ ਕਰ ਰਿਹਾ। ਪ੍ਰੀਤ ਦਾ ਤੀਰ ਸਹੀ ਨਿਸ਼ਾਨੇ ਤੇ ਜਾ ਲੱਗਿਆ।
ਪ੍ਰੀਤ : ਮੋਰੀਆਂ ਤੇ ਸਾਰੀਆਂ ਛੋਟੀਆਂ ਹੀ ਹੁੰਦੀਆਂ ਨੇ ਇਹ ਤੇ ਲੱਨ ਹੀ ਨੇ ਜਿਹੜੇ ਇਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਖੋਲ ਕੇ ਵੱਡਾ ਕਰ ਦੇਂਦੇ ਨੇ। ਪ੍ਰੀਤ ਚਾਹ ਰਹੀ ਸੀ ਮਾਲੀ ਉਸਨੂੰ ਕਹੇ ਕੇ ਹੁਣ ਤੇਰੀ ਬੌਂਡ ਮਾਰਨੀ ਹੈ।
ਮਾਲੀ : ਪਾਬੀ ਇਹ ਮੋਰੀ ਤਾਂ ਮੈਨੂੰ ਸੀਲ ਲਗਦੀ ਹੈ। ਕੋਈ ਭਾਗਾਂ ਵਾਲਾ ਹੀ ਪੁੱਟੇਗਾ ਸੀਲ ਇਹਦੀ।
ਪ੍ਰੀਤ : ਸੀਲ ਤਾਂ ਪੁੱਟੀ ਹੋਈ ਹੈ ਇਸਦੀ ਪਰ ਬੜਾ ਚਿਰ ਹੋ ਗਿਆ ਹੁਣ ਤਾਂ ਫੇਰ ਸੀਲ ਬੰਦ ਵਰਗੀ ਹੀ ਸਮਝ। ਪ੍ਰੀਤ ਬੈਡ ਤੇ ਲੰਮੀ ਪਈ ਆਪਣੀ ਬੌਂਡ ਦੀ ਮੋਰੀ ਨੂੰ ਹੋਲੀ -2 ਛੇੜ ਰਹੀ ਸੀ।
ਮਾਲੀ : ਕੌਣ ਸੀ ਉਹ ਕਰਮਾਂ ਵਾਲਾ ਜਿਹਨੇ ਇਹਦੀ ਸੀਲ ਤੋੜੀ ਸੀ ਪਾਬੀ ਮੈਨੂੰ ਵੀ ਦਸ। ਮਾਲੀ ਵੀ ਗੱਲਾਂ ਦਾ ਸੁਵਾਦ ਲੈ ਹੋਲੀ -2 ਮੁੱਠ ਮਾਰ ਰਿਹਾ ਸੀ।
ਪ੍ਰੀਤ : ਜੇ ਤੂੰ ਸੁਣਨਾ ਤਾਂ ਫੇਰ ਮੈਂ ਤੈਨੂੰ ਦਸਦੀ ਆਂ ਫੋਨ ਕਰਕੇ ਇਥੇ ਏਨਾ ਲਿਖਿਆ ਨਹੀਂ ਜਾਣਾ।
ਪ੍ਰੀਤ ਨੇ ਚੈਟ ਬੰਦ ਕਰ ਮਾਲੀ ਨੂੰ ਫੋਨ ਲੈ ਲਿਆ। ਪਹਿਲਾਂ ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਅਤੇ ਸਰਦਾਰ ਬਾਰੇ ਸਾਰੀ ਗੱਲ ਮਾਲੀ ਨੂੰ ਦਸੀ ਜਿਸਨੂੰ ਸੁਣ ਕੇ ਮਾਲੀ ਵੀ ਹੈਰਾਨ ਹੋ ਗਿਆ। (ਪ੍ਰੀਤ ਦੇ ਦਿਲ ਦੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਭਾਗ 1 ) ਵਿਚ ਸਾਰਾ ਲਿਖਿਆ ਹੈ। ਮਾਲੀ ਦੀ ਉਤਸੁਕਤਾ ਵੱਧ ਰਹੀ ਸੀ।

ਅਗਲੀ ਗੱਲ ਸੁਣੋ ਪ੍ਰੀਤ ਦੇ ਮੂੰਹੋ :

ਅਸੀਂ ਹੁਣ ਹਰ ਹਫਤੇ ਮਿਲਦੇ ਹੁੰਦੇ ਸਾਂ। ਮੇਰਾ ਕਿਸੇ ਵੀ ਚੀਜ਼ ਵਿਚ ਮੰਨ ਨਹੀਂ ਸੀ ਲੱਗਦਾ। ਸਰਦਾਰ ਨਾਲ ਸੈਕਸ ਕਰਕੇ ਮੇਰੇ ਅੰਦਰ ਦੀ ਅੱਗ ਏਨੀ ਜਾਦਾ ਬਾਹਰ ਆ ਰਹੀ ਸੀ ਕੇ ਮੇਰੀਆਂ ਸਹੇਲੀਆਂ ਵੀ ਹੁਣ ਮੈਨੂੰ ਕਹਿਣ ਲੱਗ ਪਇਆਂ ਸਨ ਕੇ ਪ੍ਰੀਤ ਕਿ ਹੋ ਗਿਆ ਤੈਨੂੰ ਦਿਨੋਂ ਦਿਨ ਤੇਰਾ ਸ਼ਰੀਰ ਨਵਾਂ ਰੰਗ ਕਢ ਰਿਹਾ। ਬਣਦਾ ਵੀ ਸੀ ਕਿਉਂਕਿ ਜਵਾਨੀ ਆਪਣੇ ਜ਼ੋਰ ਤੇ ਸੀ। ਸਿਆਣੇ ਕਹਿੰਦੇ ਨੇ ਜਦੋ ਚੜ੍ਹਦੀ ਜਵਾਨੀ ਵਿੱਚ ਰੰਨ ਨੂੰ ਲੱਨ ਮਿਲਜੇ ਤਾਂ ਉਹ ਹੱਡਾਂ ਪੈਰਾਂ ਤੋਂ ਆਪੇ ਖੁੱਲ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਓਹੀ ਗੱਲ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਹੋਈ। ਸਰਦਾਰ ਵੀ ਮੈਨੂੰ ਰੀਝ ਨਾਲ ਚੋਦ ਚੋਦ ਕੇ ਘੋੜੀ ਬਣਾ ਦਿੱਤਾ। ਮੇਰੇ ਦਿਮਾਗ ਅੰਦਰ ਹੁਣ 24 ਘੰਟੇ ਸੈਕਸ ਹੀ ਚਲਦਾ ਰਹਿੰਦਾ ਸੀ। ਹਰ ਰੋਜ਼ ਅਸੀਂ ਰਾਤ ਨੂੰ 2-3 ਘੰਟੇ ਫੋਨ ਤੇ ਵੀਡੀਓ ਕਾਲ ਕਰਦੇ ਅਤੇ ਦੋਨੋਂ ਇਕ ਦੂਜੇ ਨੂੰ ਨੰਗੇ ਵੇਖਦੇ। ਮੈਂ ਹੁਣ ਜਦੋਂ ਬਾਜ਼ਾਰ ਜਾਂਦੀ ਆਪਣੀ ਮੰਮੀ ਨਾਲ ਤੇ ਹਰ ਵੇਲੇ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਕੱਛੇਆਂ ਵਿਚ ਝੂਲਦੇ ਲੱਨ ਹੀ ਵੇਖੀ ਜਾਂਦੀ। ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਮੇਰੀ ਸੋਚ ਕਿਵੇਂ ਦੀ ਹੋ ਗਈ ਸੀ। ਮੇਰਾ ਹੁਣ ਕਿਸੇ ਵੀ ਚੀਜ਼ ਵਿੱਚ ਮੰਨ ਨਹੀਂ ਸੀ ਲਗਦਾ। ਕਈ ਵਾਰ ਤਾਂ ਮੈਨੂੰ ਆਪਣੇ ਘਰਦੇ ਵੀ ਚੰਗੇ ਨਹੀਂ ਲਗਦੇ ਸਨ। ਸਰਦਾਰ ਨੇ ਜਦੋਂ ਕਿਸੇ ਕੰਮ ਕਰਕੇ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਗੱਲ ਨਾ ਕਰਨੀ ਤਾਂ ਮੇਰਾ ਸੁਬਾਹ ਚਿੜਚਿੜਾ ਹੋ ਜਾਣਾ ਮੈਂ ਘਰ ਵੀ ਕਿਸੇ ਨਾਲ ਗੱਲ ਨਹੀਂ ਕਰਨੀ। ਗੱਲ ਬੌਂਡ ਦੀ ਕਿਥੋਂ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋਈ ਉਹ ਤੇ ਵਿੱਚ ਹੀ ਰਹਿ ਗਿਆ। ਰਾਤ ਅਸੀਂ ਸਵੇਰ ਦੀ ਪਲਾਨਿੰਗ ਕਰ ਰਹੇ ਸਾਂ ਕੇ ਕਿੱਥੇ ਮਿਲਣਾ ਕਿਉਂਕਿ ਸਰਦਾਰ ਦਾ ਜਨਮਦਿਨ ਸੀ।
ਸਰਦਾਰ : ਕੀ ਕਰਦੀ ਮੇਰੀ ਪ੍ਰੀਤੋ।
ਪ੍ਰੀਤ : ਤੁਹਾਨੂੰ ਯਾਦ ਹੀ ਕਰ ਰਹੀ ਸਾਂ। ਕਿਥੇ ਬਿਜ਼ੀ ਸੋ ਸਵੇਰ ਦੇ ਮੇਰੀ ਯਾਦ ਨੀ ਆਈ।
ਸਰਦਾਰ : ਕਿਵੇਂ ਦੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਕਰਦੀ ਐ ਤੈਨੂੰ ਯਾਦ ਕਰਨ ਨਾਲ ਦਿਨ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰੀਦਾ। ( ਪ੍ਰੀਤ ਅਤੇ ਸਰਦਾਰ ਦੋਨੋਂ ਪੱਕੇ ਆਸ਼ਿਕਾਂ ਵਾਲੀ ਫੀਲਿੰਗ ਦਾ ਕੋਈ ਵੀ ਮੌਕਾ ਨਹੀਂ ਸਨ ਛੱਡਦੇ। )
ਪ੍ਰੀਤ : ਕੀ ਗਿਫ਼ਟ ਲੈਣਾ ਜਨਮਦਿਨ ਤੇ ਮੇਰੇ ਸੋਹਣੇ ਨੇ।

ਸਰਦਾਰ : ਹਜੇ ਕੋਈ ਕਸਰ ਛੱਡਣੀ ਆਂ ਤੂੰ ਗਿਫ਼ਟ ਦੇਣ ਵਿਚ। ਜੋ ਮੈਂ ਲੈਣਾ ਉਹ ਤੈਨੂੰ ਵੀ ਪਤਾ ਚੰਗਾ ਪਲਾ। ( ਸਰਦਾਰ ਨੇ ਪ੍ਰੀਤ ਨੂੰ ਬੌਂਡ ਵਾਲਿਆਂ ਕਈ ਸੇਕ੍ਸੀ ਵੀਡੀਓ ਪੇਜਿਆਂ ਸਨ ਅਤੇ ਪਤਾ ਪ੍ਰੀਤ ਨੂੰ ਵੀ ਸੀ ਕੇ ਸਰਦਾਰ ਕੀ ਕਹਿ ਰਿਹਾ। )
ਪ੍ਰੀਤ : ਫੇਰ ਵੀ ਦਸੋ ਤਾਂ ਸਹੀ। ਪ੍ਰੀਤ ਵੀ ਸਰਦਾਰ ਦੇ ਮੂੰਹੋ ਸੁਨਣਾ ਚਾਉਂਦੀ ਸੀ ਇਸ ਲਈ ਉਹ ਬਾਰ ਬਾਰ ਪੁੱਛ ਰਹੀ ਸੀ।
ਸਰਦਾਰ : ਇਸ ਵਾਰ ਜਦੋਂ ਆਪਾਂ ਮਿਲਣਾ ਮੈਂ ਤੇਰੀ ਬੌਂਡ ਵਿੱਚ ਪਾਣਾ ਲੱਨ ਆਪਣਾ। ਤੇਰੀ ਸੋਹਣੀ ਗੋਲ ਬੌਂਡ ਚਾਹੀਦੀ ਮੈਨੂੰ ਮੇਰੇ ਗਿਫ਼ਟ ਵਿੱਚ।
ਪ੍ਰੀਤ : ਹਾਏ ਮੈਂ ਮਰਜਾਂ ਤੇਰੇ ਲਈ ਤੇ ਜਾਨ ਵੀ ਹਾਜ਼ਰ ਹੈ ਤੂੰ ਮੰਗ ਕੇ ਤਾਂ ਵੇਖ ਬੌਂਡ ਕੀ ਚੀਜ਼ ਹੋਈ ਫੇਰ। ( ਪ੍ਰੀਤ ਦੇ ਮੰਨ ਵਿਚ ਹੁਣ ਡਰ ਵੀ ਸੀ ਕੇ ਪੀੜ ਵੀ ਬਹੁਤ ਹੋਣੀ ਹੈ ਪਰ ਪਿਆਰ ਵਿੱਚ ਮਸਤ ਹੋਈ ਨੇ ਸਰਦਾਰ ਨੂੰ ਹਾਂ ਕਰ ਦਿੱਤੀ।
ਸਰਦਾਰ : ਉਹ ਤਾਂ ਠੀਕ ਹੈ ਪਰ ਕਲ ਟਾਇਮ ਕੱਢ ਕੇ ਆਵੀਂ। ਮੇਰਾ ਮਤਲਬ ਘਰ ਕਹਿ ਦਵੀਂ ਕੇ ਕਾੱਲੇਜ ਤੋਂ ਬਾਦ ਫ੍ਰੈਂਡ ਘਰੇ ਜਾਣਾ।

ਅਗਲੇ ਦਿਨ ਅਸੀਂ ਆਪਣੇ ਪੁਰਾਣੇ ਟਿਕਾਣੇ 3 star ਹੋਟਲ ਵਿਚ ਮਿਲਣ ਦਾ ਪ੍ਰੋਗਰਾਮ ਤਹਿ ਕੀਤਾ। ਸਵੇਰੇ 8 ਵਜੇ ਪ੍ਰੀਤ ਅੱਜ ਨਵਾਂ ਸੂਟ ਪਾ ਕੇ ਕਾੱਲੇਜ ਪਹੁੰਚੀ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਕਿਸੇ ਦਾ ਵਿਆਹ ਹੁੰਦਾ। ਚਾ ਤਾਂ ਓੰਜ ਅੱਜ ਵਿਆਹ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਹੀ ਸੀ ਉਹਦੇ ਯਾਰ ਦਾ ਜਨਮਦਿਨ ਸੀ ਨਾਲੇ ਕੁਵਾਰੀ ਬੌਂਡ ਮਰਵਾਉਣ ਦਾ ਚਾ ਸੀ। ਸੋਚ ਸੋਚ ਕੇ ਪ੍ਰੀਤ ਨੂੰ ਕੰਬਣੀ ਛਿੜ ਰਹੀ ਸੀ। ਓਧਰ ਸਰਦਾਰ ਸਾਬ ਹੋਰੀ ਵੀ ਚਿੱਟਾ ਕੁੜਤਾ ਪਜਾਮਾ ਪਾ ਕੇ ਪਹੁੰਚ ਗਏ। ਪ੍ਰੀਤ ਨੇ ਗੱਡੀ ਵਿਚ ਬੈਠ ਕੇ ਕੁੱਟ ਕੇ ਜੱਫੀ ਪਾਈ ਅਤੇ ਜਨਮਦਿਨ ਦੀ ਵਧਾਈ ਦੇ ਕੇ ਸਰਦਾਰ ਨੂੰ ਚੁੰਮ ਲਿਆ। ਪ੍ਰੀਤ ਅੱਜ ਬਹੁਤ ਖੁਸ਼ ਸੀ ਕਿਉਂਕਿ ਸਰਦਾਰ ਨਾਲ ਜੁੜੀ ਹਰ ਚੀਜ ਵਿਚ ਉਸਨੂੰ ਖੁਸ਼ੀ ਮਿਲਦੀ ਸੀ। ਕਾੱਲੇਜ ਤੋਂ ਹੋਟਲ ਦਾ ਰਾਹ ਟੈਕਰੀਨਬ 30 ਮਿੰਟਾ ਦਾ ਸੀ। ਪ੍ਰੀਤ ਨੇ ਆਪਣਾ ਬੈਗ ਗੱਡੀ ਦੀ ਪਿਛਲੀ ਸੀਟ ਤੇ ਰੱਖ ਦਿੱਤਾ।
ਰਾਹ ਵਿਚ ਜਾਂਦੇ -2 ਪ੍ਰੀਤ ਸਰਦਾਰ ਨਾਲ ਗੱਲਾਂ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ।
ਪ੍ਰੀਤ : Happy Birthday ਸੋਹਣੇ। ਮੈਂ ਅੱਜ ਬਹੁਤ ਖੁਸ਼ ਆਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਪਤਾ।
ਸਰਦਾਰ : ਬਸ -2 ਕਿ ਹੋ ਗਿਆ ਜਨਮਦਿਨ ਹੀ ਆ। ਤੂੰ ਪਾਗਲ ਨਾ ਹੋਜੀ ਕੀਤੇ। ਹਾਹਾ
ਪ੍ਰੀਤ : ਪਾਗਲ ਤਾਂ ਮੈਂ ਪਹਿਲਾਂ ਦੀ ਹੀ ਹੋਈ ਆਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਅੱਜ ਪਤਾ ਲਗਿਆ। ਅੱਛਾ ਆਪਾਂ cake ਤਾਂ ਲਿਆ ਨੀ।
ਸਰਦਾਰ : ਉਹ ਮੈਂ ਪੁੱਛਿਆ ਸੀ ਮੈਨੇਜਰ ਨੂੰ ਕਹਿੰਦਾ ਸੀ ਹੇਗਾ ਉਨ੍ਹਾਂ ਕੋਲ ਆਪਣੇ ਰੂਮ ਦੀ Fridge ਵਿੱਚ ਰੱਖ ਦਿੱਤਾ ਹੋਣਾ ਹੁਣ ਤਕ ਤਾਂ। ਸਰਦਾਰ ਅਕਸਰ ਪ੍ਰੀਤ ਨਾਲ ਇਸੇ ਹੋਟਲ ਜਾਂਦਾ ਸੀ ਤਾਂ ਕਰਕੇ ਮੈਨੇਜਰ ਨਾ ਓਹਦੀ ਚੰਗੀ ਬਣੀ ਹੋਈ ਸੀ। ਹੁਣ ਉਹ ਜਾਨ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾ ਹੀ ਫੋਨ ਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਲਈ ਰੂਮ ਬੋਕ ਕਰ ਦੇਂਦੇ ਸਨ।
ਪ੍ਰੀਤ : ਵਾਹ ਨੇਤਾ ਜੀ ਤੁਹਾਡੀ ਤਾਂ ਚਲਦੀ ਹੈ ਪੂਰੀ। ਨਹੀਂ ਰੀਸਾਂ। ਹਾਹਾ
ਦੋਨੋਂ ਹਾਸੇ ਖੇਡੇ ਕਰਦੇ ਹੋਟਲ ਪਹੁੰਚ ਗਏ। ਰੂਮ ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਪਹਿਲਾਂ ਤੋਂ ਹੀ ਬੁਕ ਸੀ ਤੇ ਪ੍ਰੀਤ ਸਿੱਧਾ ਆਪਣੇ ਰੂਮ ਵਿੱਚ ਚਲੀ ਗਈ । ਸਰਦਾਰ ਨੇ ਕਹਿ ਕੇ ਰੂਮ ਦੀ ਸਜਾਵਟ ਕਰਵਾਈ ਹੋਈ ਸੀ ਜਿਹਨੂੰ ਵੇਖ ਕੇ ਪ੍ਰੀਤ ਬਹੁਤ ਖੁਸ਼ ਹੋਈ। ਸਰਦਾਰ ਬਾਹਰ ਮੈਨੇਜਰ ਕੋਲ ਹਾਲਚਾਲ ਪੁੱਛਣ ਲਯੀ ਰੁਕ ਗਿਆ। ਜਿਵੇਂ ਹੀ ਸਰਦਾਰ ਅੰਦਰ ਗਿਆ ਪ੍ਰੀਤ ਨੇ ਕੁੱਟ ਕੇ ਜੱਫੀ ਪਾ ਲਈ ਤੇ ਕਿੰਨੀ ਦੇਰ ਦੋਨੋ ਏਦਾਂ ਹੀ ਖੜੇ ਰਹੇ। ਸਮਾਂ ਅਜੇ ਸਿਰਫ਼ 8:30 ਦਾ ਹੀ ਹੋਇਆ ਸੀ। 5-7 ਮਿੰਟ ਬਾਅਦ ਦੋਨੋ ਵੱਖਰੇ ਹੋਏ ਤੇ ਰੂਮ ਵਿਚ ਪਇਆ ਕੁਰਸੀਆਂ ਤੇ ਬੈਠ ਗਏ। ਦੋਨੋਂ ਇਕ ਦੂਜੇ ਨਾਲ ਫੋਟੋਆਂ ਖਿੱਚ ਰਹੇ ਸਨ। ਅਚਾਨਕ ਪ੍ਰੀਤ ਨੇ ਕਿਹਾ cake ਕੱਟ ਲਈਏ ਪਹਿਲਾਂ ਫੇਰ ਅਰਾਮ ਨਾਲ ਬੈਠਾਗੇ। ਸਰਦਾਰ ਨੇ fridge ਵਿੱਚੋਂ cake ਕੱਡ ਕੇ ਟੇਬਲ ਤੇ ਰੱਖਿਆ ਤੇ ਦੋਨਾਂ ਨੇ ਮੋਮਬਤੀਆਂ ਲਾ ਕੇ ਕਟਿਆ। ਸਾਰਾ ਕਮ ਨਬੇੜ ਦੋਨੋਂ ਵੇਹਲੇ ਹੋ ਕੇ ਬੈਡ ਤੇ ਬੈਠ ਗਏ।
ਪ੍ਰੀਤ : ਬੱਸ ਕੱਲਾ cake ਹੀ ਖਵਾਣਾ ਸੀ ਆਪਣੇ ਜਨਮ ਦਿਨ ਤੇ ਕੋਈ ਪੈਗ ਪੁਗ ਦਾ ਇੰਤਜ਼ਾਮ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ ਸਰਦਾਰ ਸਾਬ ?
ਸਰਦਾਰ : ਹੇਗਾ ਤੇ ਨਹੀਂ ਜੇ ਕਹਿੰਦੇ ਓ ਤੇ ਕਰ ਲੇਨੇ ਆ ਮਾਲਕੋ ਜਿਵੇਂ ਤੁਸੀਂ ਆਖੋ। ( ਦਰਅਸਲ ਪ੍ਰੀਤ ਅਤੇ ਸਰਦਾਰ ਨੇ ਪਹਿਲਾਂ ਦਾ ਸੋਚਿਆ ਸੀ ਕੇ ਜਨਮਦਿਨ ਤੇ ਦੋਨੋਂ ਬੀਅਰ ਪੀਵਾਂਗੇ ਇਸਲਈ ਹੀ ਸਰਦਾਰ ਨੇ ਪ੍ਰੀਤ ਨੂੰ ਕਿਹਾ ਸੀ ਕੇ ਟਾਇਮ ਜਾਦਾ ਲੱਗ ਸਕਦਾ। )
ਪ੍ਰੀਤ : ਮੰਗਵਾਓ ਫੇਰ ਕਰੀਏ ਪ੍ਰੋਗਰਾਮ ਸ਼ੁਰੂ।
ਸਰਦਾਰ ਬਾਹਰ ਬਾਰ ਤੇ ਬੀਅਰ ਕਹਿਣ ਲਈ ਆਪ ਚਲਿਆ ਗਿਆ ਅਤੇ ਬਾਹਰੋਂ ਰੂਮ ਲੋਕ ਕਰ ਗਿਆ ਕਿਉਂਕਿ ਪ੍ਰੀਤ ਅੰਦਰ ਕੱਲੀ ਸੀ। ਪ੍ਰੀਤ ਨੇ ਸਰਦਾਰ ਜੇ ਜਾਂਦਿਆਂ ਹੀ ਸਾਰੇ ਕੱਪੜੇ ਲਾਹ ਕੇ ਅਲਫ਼ ਨੰਗੀ ਹੋ ਬੈਡ ਤੇ ਲੇਟ ਗਈ। ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਉੱਤੇ ਚਾਦਰ ਲੈ ਲਈ। ਉਹ ਸਰਦਾਰ ਨੂੰ surprise ਦੇਣਾ ਚਾਉਂਦੀ ਸੀ।
ਸਰਦਾਰ : ਕਿ ਗੱਲ ਨੀਂਦ ਆ ਗਈ ? ਹੁਣੇ ਤਾਂ ਕਹਿਣੀ ਸਾਂ ਮੈਂ ਬੀਅਰ ਪੀਣੀ। ਚੱਲ ਉੱਠ ਵੇਟਰ ਲੈ ਕੇ ਆ ਰਿਹਾ।
ਪ੍ਰੀਤ :ਹਾਏ ਛੇਤੀ ਡੋਰ ਲੋਕ ਕਰੋ ਮੈਂ ਥੱਲੇ ਕੁਜ ਨੀ ਪਾਇਆ। ਸਰਦਾਰ ਨੇ ਫਟਾਫਟ ਲੋਕ ਕੀਤਾ ਤੇ ਪ੍ਰੀਤ ਬੈਡ ਤੋਂ ਉੱਠ ਕੇ ਪੱਜ ਕੇ ਨੰਗੀ ਹੀ ਬਾਥਰੂਮ ਚ ਵੜ ਗਈ।
ਵੇਟਰ ਬੀਅਰ ਰੱਖ ਕੇ ਚਲਾ ਗਿਆ ਤੇ ਸਰਦਾਰ ਹੱਸ ਰਿਹਾ ਸੀ ਪ੍ਰੀਤ ਦੀ ਹਾਲਤ ਉਤੇ।
ਸਰਦਾਰ : ਹਾਹਾਹਾ ਆਜਾ ਹੁਣ ਬਾਹਰ ਚਲਾ ਗਿਆ ਉਹ ਮੈਂ ਲੋਕ ਕਰਤਾ ਰੂਮ।
ਪ੍ਰੀਤ : ਤੁਹਾਨੂੰ ਮੇਰੇ ਉੱਤੇ ਹਾਸਾ ਆ ਰਿਹਾ ਮੈਂ ਪਤਾ ਕਿੰਨੀ ਉਤਸੁਕ ਸੀ ਤੁਹਾਨੂੰ surpirse ਦੇਣ ਲਈ। ਸਾਲੇ ਕੁੱਤੇ ਨੇ ਸਾਰਾ ਮੂਡ ਖਰਾਬ ਕਰਤਾ। ਲਾਹ ਲਵੋ ਕੱਪੜੇ ਕ ਹੁਣ ਜਾਣਾ ਕੀਤੇ ਨੇਤਾ ਜੀ ਨੇ।
ਸਰਦਾਰ : ਜੋ ਹੁਕਮ ਸਰਕਾਰ ਦਾ।
ਸਰਦਾਰ ਨੇ ਆਪਣੇ ਸਾਰੇ ਕੱਪੜੇ ਲਾਹ ਕੇ ਇਕ ਪਾਸੇ ਰੱਖ ਦਿੱਤੇ ਤੇ ਬੀਅਰ ਲੈ ਕੇ ਬੈਡ ਤੇ ਚਲਾ ਗਿਆ। ਦੋਨੋਂ ਬੈਡ ਦੀ ਟੋਹ ਲੈ ਕੇ ਨੰਗੇ ਹੀ ਬੀਅਰ ਪੀ ਰਹੇ ਸਨ। ਪਹਿਲਾਂ -2 ਤੇ ਪ੍ਰੀਤ ਨੇ ਉਲਟੀ ਕਰਨੀ ਚਾਹੀ ਪਰ ਬਾਅਦ ਵਿਚ ਉਸਨੂੰ ਵੀ ਸਵਾਦ ਆਉਣ ਲਗਿਆ। ਦੋਨੋਂ ਇਕ ਦੂਜੇ ਨੂੰ ਏਦਾਂ ਚੁੰਮ ਰਹੇ ਸਨ ਜਿਵੇਂ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਮਿਲੇ ਹੋਣ ਤੇ ਦੋਬਾਰਾ ਮਿਲਣਾ ਨਾ ਹੋਵੇ। ਪ੍ਰੀਤ ਸਰਦਾਰ ਦੇ ਬੁੱਲ੍ਹ ਖਾ ਜਾਣ ਹੋਈ ਸੀ। ਅਜੇ ਬਸ ਪ੍ਰੀਤ ਨੇ ਅੱਧੀ ਬੀਅਰ ਹੀ ਪੀਤੀ ਹੋਣੀ ਤੇ ਸਰਦਾਰ ਦੇ ਜਿਸਮ ਤੇ ਚਕੀਆਂ ਵਡ ਰਹੀ ਸੀ। ਸੈਕਸ ਦੇ ਤਾਂ ਦੋਨੋ ਪੁਖੇ ਪਹਿਲਾਂ ਤੋਂ ਹੀ ਸਨ। ਅੱਜ ਪ੍ਰੀਤ ਸਰੂਰ ਵਿਚ ਹੋਰ ਵੀ ਮਸਤ ਹੋ ਗਈ ਸੀ। ਥੋੜੀ ਦੇਰ ਬਾਅਦ ਟੇਬਲ ਤੇ ਪਿਆ cake ਸਰਦਾਰ ਨੇ ਪ੍ਰੀਤ ਦੀ ਗੁਲਾਬੀ ਰੰਗ ਦੀ ਨਿੱਪਲ ਉੱਤੇ ਲਾ ਕੇ ਪ੍ਰੀਤ ਦਾ ਮੁੰਮਾ ਮੂੰਹ ਚ ਪਾ ਲਿਆ। ਪ੍ਰੀਤ ਕਿਸੇ ਬਿਨਾ ਪਾਣੀ ਦੇ ਮੱਛਲੀ ਵਾਂਗ ਤੜਪ ਰਹੀ ਸੀ। ਉਹ ਵਾਸਨਾ ਵਿਚ ਪੂਰੀ ਤਰਾਂ ਡੁੱਬ ਗਈ ਸੀ। ਉਹ ਆਪਣਾ ਮੋਟਾ ਮਮਾ ਹੱਥ ਵਿਚ ਫੜ ਕੇ ਸਰਦਾਰ ਦੇ ਮੂੰਹ ਵਿੱਚ ਪਾ ਰਹੀ ਸੀ। ਲਗਭਗ 10 ਮਿਨ ਦੀ ਚੁਸਾ ਚੁਸਾਈ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਸਰਦਾਰ ਨੂੰ ਪਤਾ ਸੀ ਹਣ ਕਿ ਕਰਨਾ। ਸਰਦਾਰ ਥੱਲੇ ਨੂੰ ਹੋਕੇ ਪ੍ਰੀਤ ਦੇ ਟੇਡ ਤੇ ਕਿਸ ਕਰਦਾ ਹੋਇਆ ਫੁੱਦੀ ਤੱਕ ਪਹੁੰਚ ਗਿਆ। ਫੁੱਦੀ ਤੇ ਅੱਜ ਸਰਦਾਰ ਨੇ ਲੰਬੀ ਜੀਬ ਫੇਰ ਜਿਹਦੇ ਨਾਲ ਪ੍ਰੀਤ ਤੋਂ ਜਾਦਾ ਦੇਰ ਰੋਕਿਆ ਨਹੀਂ ਗਿਆ ਤੇ ਉਸਨੇ ਆਪਣਾ ਪਾਣੀ ਛੱਡ ਦਿੱਤਾ। ਸਰਦਾਰ ਨੇ ਅੱਜ ਪੁੱਕੀ ਖਾਦੀ ਹੋਈ ਸੀ ਉਹ ਵੀ ਕੰਜਰ ਸਾਰਾ ਪਾਣੀ ਸਰੂਰ ਵਿਚ ਚੱਟ ਗਿਆ। ਪ੍ਰੀਤ ਦਾ ਕੱਮ ਹੁਣ ਵਸੋਂ ਬਾਹਰ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ ਉਸਨੇ ਸਰਦਾਰ ਨੂੰ ਫੜ ਆਪਣੇ ਉੱਤੇ ਖਿੱਚ ਲਿਆ ਤੇ ਬੁਲ੍ਹਾਂ ਵਿਚ ਬੁਲ ਪਾ ਕੇ ਚੂਸਣ ਲੱਗੀ।
ਪ੍ਰੀਤ ਦੀ ਦਿਲ ਹੁਣ ਲੱਨ ਚੂਸਣ ਤੇ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ ਪਰ ਅੱਜ ਸਰਦਾਰ ਉਸਨੂੰ ਕਹਿ ਨਹੀਂ ਸੀ ਰਿਹਾ। ਹਾਰ ਕੇ 2-3 ਮਿੰਟ ਆਪਣੇ ਆਪ ਹੀ ਉਹ ਲੱਨ ਨੂੰ ਹੱਥ ਵਿਚ ਫੜ ਕੇ ਕੁੱਟਣ ਲੱਗੀ ਜਿਹਦੇ ਨਾਲ ਸਰਦਾਰ ਸੀ ਚੀਕ ਨਿਕਲ ਗਯੀ।
ਸਰਦਾਰ : ਹਹਾਏ ! ਕਿ ਕਰਦੀ ਆਂ ਯਰ ਮਾਰਨਾ ਮੈਨੂੰ।
ਪ੍ਰੀਤ : ਅੱਛਾ ਜੀ ਆਪ ਤਾ ਚੱਟ ਲਈ ਮੇਰਾ ਨੀ ਜੀ ਕਰਦਾ ਪਿਆਰ ਨੂੰ। ਪ੍ਰੀਤ ਤੇ ਸਰਦਾਰ ਆਪਸ ਵਿਚ ਏਨੇ ਜਾਦਾ ਖੁਲੇ ਹੋਏ ਸਨ ਕੇ ਕੁੱਛ ਵੀ ਕਹਿਣ ਵਿਚ ਕਦੀ ਦੋਨਾਂ ਨੇ ਝਿਜਕ ਮਹਿਸੂਸ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ।
ਸਰਦਾਰ : ਹਾਏ ਨੀ ਪ੍ਰੀਤੋ ਤੇਰਾ ਹੀ ਤੇ ਹੇਗਾ ਲੱਨ ਜੇ ਤੂੰ ਨਾ ਪਿਆਰ ਕਰੇਂਗੀ ਤਾਂ ਹੋਰ ਕੌਣ ਕਰੇਗਾ।
ਏਨਾ ਕਹਿ ਪ੍ਰੀਤ ਸਰਦਾਰ ਦਾ ਲੱਨ ਮੂੰਹ ਚ ਪਾ ਕੇ ਚੂਸਣ ਲੱਗੀ ਤੇ ਸਰਦਾਰ ਅੱਖਾਂ ਬੰਦ ਕਰ ਸਵਰਗ ਦੇ ਨਜ਼ਾਰੇ ਲੈ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਪ੍ਰੀਤ 5-7 ਮਿੰਟ ਤਕ ਲੱਨ ਚੁਸਦੀ ਰਹੀ। ਕਦੀ ਉਹ ਟੋਪਾ ਮੂੰਹ ਚ ਪਾ ਲੈਂਦੀ ਤੇ ਕਦੀ ਆਪਣੀ ਜੀਬ ਟੱਟੇਆਂ ਤੇ ਫੇਰ ਕੇ ਸਰਦਾਰ ਨੂੰ ਮਜ਼ੇ ਦਵਾਉਂਦੀ। ਪ੍ਰੀਤ ਇਕ ਗੱਲ ਹੋਰ ਨੋਟਿਸ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ ਕੇ ਅੱਜ ਸਰਦਾਰ ਦਾ ਲੱਨ ਪਹਿਲਾਂ ਨਾਲੋਂ ਜਾਦਾ ਡਾਡਾ ਹੋਇਆ ਸੀ। ਉਸਦੀਆਂ ਨਸਾਂ ਸਾਫ ਦਿੱਖ ਰਹੀਆਂ ਸਨ।
ਸਰਦਾਰ : ਚੰਗੀ ਤਰਾਂ ਗਿੱਲਾ ਕਰਦੇ ਫੇਰ ਅਜੇ ਗਿਫ਼ਟ ਵੀ ਲੈਣਾ ਇਹਦੇ ਨਾਲ ਮੈਂ।
ਪ੍ਰੀਤ : ਯਰ ਮੈਂ ਓਦੋਂ ਕਹਿ ਤੇ ਬੈਠੀ ਸਾਂ ਪਰ ਮੈਨੂੰ ਸੋਚ ਕੇ ਡਰ ਲਗ ਰਿਹਾ ਜਿਵੇਂ ਅੱਜ ਇਹ ਫੁਲਿਆ ਪਿਆ। ਪੀੜ ਤੇ ਨਾ ਕਰੇਗਾ। ਪ੍ਰੀਤ ਨੇ ਭੋਲਾ ਜੇਹਾ ਮੂੰਹ ਬਣਾ ਕੇ ਕਿਹਾ।
ਸਰਦਾਰ : ਮੈਂ ਸਾਰਾ ਇੰਤਜ਼ਾਮ ਕੀਤਾ ਹੋਇਆ ਤੂੰ ਡਰ ਨਾ ਤੈਨੂੰ ਕਿ ਲਗਦਾ ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਬੱਚੇ ਨੂੰ ਪੀੜ ਦੇ ਖੁਸ਼ ਆਂ। ਮੈਂ ਲੁਬਰੀਕੈਂਟ ਲੈ ਕੇ ਆਇਆ ਇਹਦੇ ਨਾਲ ਪੀੜ ਕੱਟ ਹੋਵੇਗੀ।
ਪ੍ਰੀਤ : ਮੇਰਾ ਬੀਅਰ ਹੋਰ ਪੀਣ ਤੇ ਜੀ ਕਰ ਰਿਹਾ।
ਸਰਦਾਰ : ਪ੍ਰੀਤ ਤੂੰ ਘਰ ਵੀ ਜਾਣਾ ਵੇਖ ਲੈ ਜੇ ਤੈਨੂੰ ਸਹੀ ਫੀਲ ਹੋ ਰਿਹਾ ਤੇ ਪੀ ਲੈ ਨਹੀਂ ਤੇ ਰਹਿਣ ਦੇ। ਸਰਦਾਰ ਨਹੀਂ ਸੀ ਚਾਉਂਦਾ ਕੇ ਪ੍ਰੀਤ ਨਸ਼ੇ ਵਿਚ ਕੋਈ ਪੁੱਠੀ ਸਿੱਧੀ ਹਰਕਤ ਕਰੇ।
ਪ੍ਰੀਤ : ਨਹੀਂ ਮੈਂ ਠੀਕ ਹੋ ਜਾਣਾ ਅਜੇ ਵਾਧੂ ਟਾਇਮ ਪਿਆ। ਦਵੋ ਮੈਨੂੰ ਪਾ ਕੇ ਗਲਾਸ ਵਿੱਚ।
ਸਰਦਾਰ ਨੇ ਪ੍ਰੀਤ ਨੂੰ ਬੀਅਰ ਦਿੱਤੀ ਅਤੇ ਆਪ ਮੂਤ ਕਰਨ ਬਾਥਰੂਮ ਚ ਚਲਾ ਗਿਆ। ਪਿੱਛੋਂ ਆ ਕੇ ਦੇਖਿਆ ਤੇ ਉਹ ਸਾਰਾ ਗਲਾਸ ਪੀ ਕੇ ਬੈਠੀ ਸੀ।
ਸਰਦਾਰ : ਮੈਂ ਅਜੇ ਬਾਥਰੂਮ ਹੀ ਕੀਤਾ ਤੂੰ ਪੀ ਲਿਆ ਗਲਾਸ। ਕਿ ਹੋ ਗਿਆ ਤੈਨੂੰ।
ਪ੍ਰੀਤ : ਅੱਜ ਤੁਹਾਡਾ ਜਨਮਦਿਨ ਹੈ ਸੋਹਣੇ ਮੈਂ ਬਹੁਤ ਖੁਸ਼ ਆਂ। ਆਜੋ ਮੇਰੇ ਉੱਤੇ ਆਜੋ ਪਲੀਜ਼। ਪ੍ਰੀਤ ਬੈਡ ਤੇ ਨੰਗੀ ਪਈ ਸਰਦਾਰ ਨੂੰ ਬੁਲਾ ਰਹੀ ਸੀ।





ਸਰਦਾਰ ਤੋਂ ਪ੍ਰੀਤ ਦੀ ਤਲੀ ਵਰਗੀ ਸਾਫ ਫੁੱਦੀ ਵੇਖ ਰਿਹਾ ਨਾ ਗਿਆ ਅਤੇ ਉਹ ਛਾਲ ਮਾਰ ਪ੍ਰੀਤ ਉੱਤੇ ਚੜ ਗਿਆ। ਦੋਨੋਂ ਜੱਫੀ ਪਾ ਕੇ ਇਕ ਦੂਜੇ ਨੂੰ ਚੂਸਣ ਲੱਗੇ।
ਸਰਦਾਰ : ਚੱਲ ਫੇਰ ਹੋ ਜਾ ਕੌਡੀ ਹੁਣ ਗਿਫ਼ਟ ਨੀ ਦੇਣਾ ਮੇਰਾ ? ਸਰਦਾਰ ਨੇ ਪ੍ਰੀਤ ਦੇ ਬੁੱਲ੍ਹ ਚੂਸਦੇ ਹੋਏ ਪੁੱਛਿਆ।
ਪ੍ਰੀਤ : ਹਾਏ ਯਾਰ ਡਰ ਲੱਗ ਰਿਹਾ ਪਲੀਜ਼ ਪਹਿਲਾਂ ਥੋੜੀ ਦੇਰ ਅੱਗੇ ਕਰ ਲਵੋ।
ਸਰਦਾਰ : ਜਿਵੇਂ ਤੁਸੀਂ ਹੁਕਮ ਕਰੋ ਸਰਕਾਰ। ਸਰਦਾਰ ਵੀ ਧੱਕਾ ਨਹੀਂ ਕਰਨਾ ਚਾਉਂਦਾ ਸੀ ਇਸ ਲਈ ਉਸਨੇ ਪ੍ਰੀਤ ਦੀ ਗੱਲ ਮੰਨ ਕੇ ਆਪਣਾ ਲੱਨ ਫੁੱਦੀ ਵਿੱਚ ਪਾ ਦਿਤਾ। ਪ੍ਰੀਤ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਗੱਚ ਗਿੱਲੀ ਹੋਈ ਪਈ ਸੀ ਇਸ ਕਰਕੇ ਸਰਦਾਰ ਦਾ ਟੋਪਾ ਬੜੀ ਆਸਾਨੀ ਨਾਲ ਅੰਦਰ ਚਲਾ ਗਿਆ। ਪ੍ਰੀਤ ਵੀ ਲੰਮੇ ਪਈ ਆਪਣੀਆਂ ਲੱਤਾਂ ਨੂੰ ਥੋੜਾ ਖੋਲਿਆ ਤੇ ਸਰਦਾਰ ਦੇ ਲੱਨ ਦਾ ਆਪਣੀ ਗੁਲਾਬੀ ਫੁੱਦੀ ਵਿਚ ਸੁਆਗਤ ਕੀਤਾ। ਸਰਦਾਰ ਉੱਤੇ ਪਿਆ ਕਦੀ ਪ੍ਰੀਤ ਦੇ ਬੁੱਲ੍ਹ ਚੂਸਦਾ ਅਤੇ ਕਦੀ ਉਸਦੇ ਮੋਟੇ ਮੂੰਮੇ ਮੂੰਹ ਚ ਪਾ ਲੈਂਦਾ। ਏਦਾਂ ਕਰਨ ਨਾਲ ਪ੍ਰੀਤ ਨੂੰ ਦੋਗਾਣਾ ਸਵਾਦ ਆ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਉਸਨੇ ਆਪਣੀਆਂ ਲੱਤਾਂ ਨੂੰ ਹੁਣ ਸਰਦਾਰ ਦੇ ਲੱਕ ਨੂੰ ਪਾ ਲਯਿਆਂ ਸਨ। ਪੁੱਕੀ ਦੇ ਸਰੂਰ ਵਿਚ ਸਰਦਾਰ ਹੁਣ ਕੱਸੇ ਵੀ ਤੇਜ਼ ਮਾਰ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਪ੍ਰੀਤ ਥਲੋਂ ਬੌਂਡ ਚੁੱਕ ਕੇ ਸਰਦਾਰ ਦਾ ਪੂਰਾ ਸਾਥ ਦੇ ਰਹੀ ਸੀ। 5-7 ਮਿੰਟ ਏਦਾਂ ਹੀ ਫੁੱਦੀ ਮਾਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਸਰਦਾਰ ਪਾਸੇ ਹੋ ਕੇ ਬੈਡ ਤੇ ਪੈ ਗਿਆ। ਪ੍ਰੀਤ ਨੇ ਥੋੜੀ ਦੇਰ ਆਪਣੀ ਫੁੱਦੀ ਨੂੰ ਮਲਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਸਰਦਾਰ ਦੇ ਉੱਤੇ ਚੜ ਗਈ ਤੇ ਆਪਣੇ ਹੱਥ ਨਾਲ ਲੱਨ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਫੁੱਦੀ ਤੇ ਸੈੱਟ ਕਰਨ ਲੱਗੀ। ਉੱਤੇ ਬਹਿ ਕੇ ਫੁੱਦੀ ਮਾਰਵਾਣਾ ਪ੍ਰੀਤ ਨੂੰ ਸ਼ੁਰੂ ਤੋਂ ਹੀ ਪਸੰਦ ਸੀ। ਇਸ ਤਰਾਂ ਉਸਨੂੰ ਲੱਗਦਾ ਸੀ ਕੇ ਸਰਦਾਰ ਉੱਤੇ ਉਸਦਾ ਪੂਰਾ ਕੰਟਰੋਲ ਹੈ। ਉਹ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਉੱਤੇ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰ ਬਹੁਤ ਖੁਸ਼ ਹੁੰਦੀ ਸੀ। ਥੋੜੀ ਦੇਰ ਏਦਾਂ ਹੀ ਉੱਤੇ ਟੱਪਣ ਤੋਂ ਬਾਦ ਸਰਦਾਰ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਥੱਲੇ ਲਾਹ ਕੇ ਚੁੰਮਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ।
ਸਰਦਾਰ : ਬੱਚੇ ਮੇਰਾ ਗਿਫਟ ਦੇਣਾ ਯਾਂ ਏਦਾਂ ਹੀ ਸਾਰ ਦੇਣਾ ? ਸਰਦਾਰ ਨੂੰ ਪ੍ਰੀਤ ਦੀ ਬੌਂਡ ਲੈਣ ਨੂੰ ਕਰ ਰਿਆ ਸੀ।
ਪ੍ਰੀਤ : ਜਿਵੇਂ ਮੇਰਾ ਯਾਰ ਕਹੇ।ਮੈਨੂੰ ਇਕ ਗਿਲਾਸ ਬੀਅਰ ਦਾ ਹੋਰ ਦਵੋ। ਮੇਰਾ ਜੀ ਕਰ ਰਿਹਾ ਪੀਣ ਨੂੰ। ਪ੍ਰੀਤ ਦੀ ਇਕ ਸਹੇਲੀ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਦਸਿਆ ਸੀ ਕੇ ਬੌਂਡ ਮਰਵਾਨ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਜੇ ਥੋੜੀ ਬਹੁਤ ਦਾਰੂ ਯਾਂ ਬੀਅਰ ਪੀ ਲਇਏ ਤਾਂ ਪੀੜ ਕੱਟ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਇਸ ਕਰਕੇ ਉਹ ਚਾਹ ਰਹੀ ਸੀ ਕੇ ਲੱਨ ਬੌਂਡ ਵਿਚ ਲੈਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਥੋੜਾ ਨਸ਼ਾ ਕਰ ਲਵੇ। ਪਹਿਲਾਂ ਇਹ ਦਸੋ ਕੇ ਲਿਊਬ ਕਿੱਥੇ ਰੱਖਿਆ ?
ਸਰਦਾਰ : ਉਹ ਤਾਂ ਬਾਥਰੂਮ ਵਿਚ ਪਿਆ।
ਪ੍ਰੀਤ : ਚਲੋ ਫੇਰ ਬਾਥਰੂਮ ਵਿਚ ਚਲਦੇ ਆਂ ਉੱਥੇ ਜਾ ਕੇ ਹੀ ਲੇਲੋ ਆਪਣਾ ਗਿਫ਼ਟ। ਪ੍ਰੀਤ ਉੱਠ ਕੇ ਬਾਥਰੂਮ ਵਿਚ ਚਲੀ ਗਈ ਤੇ ਸਰਦਾਰ ਆਪਣਾ ਲੱਨ ਹੱਥ ਵਿਚ ਫੜ ਕੇ ਉਸਦੇ ਪਿੱਛੇ -2 ਜਾ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਪ੍ਰੀਤ ਜਾਣਬੁਝ ਕੇ ਬਾਥਰੂਮ ਵਿਚ ਲੱਗੇ ਸ਼ਿਸ਼ੇ ਅੱਗੇ ਕੋਡੀ ਹੋ ਗਈ ਤੇ ਦੋਨਾਂ ਹੱਥਾਂ ਨਾਲ ਆਪਣੇ ਚਿਤੜ ਖੋਲ ਕੇ ਸਰਦਾਰ ਨੂੰ ਬਲਾਉਣ ਲੱਗੀ।
ਸਰਦਾਰ ਨੇ ਬਾਥਰੂਮ ਵਿਚ ਜਾ ਕੇ ਜਦੋਂ ਆਪਣੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਨਾਲ ਇਹ ਨਜ਼ਾਰਾ ਵੇਖਿਆ ਤਾਂ ਉਸਦਾ ਲੱਨ ਉਕਸੁਕਤਾ ਨਾਲ ਹੋਰ ਫੁਲ ਗਿਆ। ਉਸਨੇ ਪ੍ਰੀਤ ਦੀ ਬਾਹਰ ਨੂੰ ਨਿਕਲੀ ਹੋਇ ਬੌਂਡ ਦੀ ਛੋਟੀ ਜਹੀ ਮੋਰੀ ਉੱਤੇ ਆਪਣੀ ਉਂਗਲੀ ਨਾਲ ਲੁਬਰੀਕੈਂਟ ਲਾਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤਾ। ਪ੍ਰੀਤ ਨੂੰ ਉਹ ਬਹੁਤ ਠੰਡਾ ਲਗਿਆ ਜਿਸ ਕਰਕੇ ਓ ਸਵਾਦ ਦੀ ਮਾਰੀ ਆਪਣੇ ਬੁੱਲ੍ਹ ਕੁੱਟ ਰਹੀ ਸੀ। ਸਰਦਾਰ ਨੇ ਚੰਗੀ ਤਰਾਂ ਬਾਹਰ ਲਾਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਆਪਣੀ ਇਕ ਉਂਗਲੀ ਪ੍ਰੀਤ ਦੀ ਬੌਂਡ ਵਿਚ ਪਾ ਦਿਤੀ ਜਿਸਨਾਲ ਪ੍ਰੀਤ ਦੀ ਹਲਕੀ ਸੀਈਈਈ ਨਿੱਕਲ ਗਈ। ਪ੍ਰੀਤ ਦਾ ਦਿਲ ਹੁਣ ਜ਼ੋਰ ਨਾਲ ਧੜਕ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਸਰਦਾਰ ਨੇ ਵੀ ਚੰਗੀ ਤਰਾਂ ਆਪਣੇ ਲੱਨ ਨੂੰ ਲੁਬਰੀਕੈਂਟ ਨਾਲ ਗਿੱਲਾ ਕਰ ਲਿਆ।
ਪ੍ਰੀਤ : ਹਾਏ ਹੋਲੀ ਕਰਿਯੋ ਪਲੀਜ਼ ਮੈਨੂੰ ਡਰ ਲੱਗ ਰਿਹਾ।
ਸਰਦਾਰ : ਕੁੱਛ ਨੀ ਹੁੰਦਾ ਮੈਂ ਅਰਾਮ ਨਾਲ ਹੀ ਪਾਵਾਂਗਾ।
ਪ੍ਰੀਤ ਨੇ ਆਪਣੇ ਦੋਨਾਂ ਹੱਥਾਂ ਨਾਲ ਚਿਤੜ ਚੋੜੇ ਕਰ ਦਿਤੇ ਅਤੇ ਸਰਦਾਰ ਨੇ ਆਪਣਾ ਟੋਪਾ ਬੌਂਡ ਦੀ ਮੋਰੀ ਉੱਤੇ ਰੱਖ ਕੱਸਾ ਮਾਰਿਆ। ਜਿਵੇਂ ਹੀ ਟੋਪਾ ਅੰਦਰ ਗਿਆ ਪ੍ਰੀਤ ਦੇ ਮੂੰਹੋ ਚੀਕ ਨਿਕਲ ਗਈ ਤੇ ਉਸਦੀਆਂ ਲੱਤਾਂ ਕੰਬਣ ਲਗਿਆਂ। ਉਹ ਚਾਹ ਕੇ ਵੀ ਉਚੀ ਚੀਕ ਨਹੀਂ ਸੀ ਮਾਰ ਰਹੀ। ਉਸਨੂੰ ਅੰਤਾਂ ਦੀ ਪੀੜ ਹੋ ਰਹੀ ਸੀ। ਇਹ ਵੇਖ ਸਰਦਾਰ ਵੀ ਰੁੱਕ ਗਿਆ ਪਰ ਉਸਨੇ ਲੱਨ ਬਾਹਰ ਨਹੀਂ ਕੱਢਿਆ। ਉਹ ਪ੍ਰੀਤ ਤੇ ਚਿੱਤੜਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਹੱਥਾਂ ਨਾਲ ਹੋਲੀ-2 ਮਲ੍ਹ ਰਿਹਾ ਸੀ ਜਿਸ ਨਾਲ ਪ੍ਰੀਤ ਨੂੰ ਅਰਾਮ ਮਿਲ ਰਿਹਾ ਸੀ।
ਪ੍ਰੀਤ : ਹਾਏ ਪਲੀਸ ਬਾਹਰ ਕਢ ਲਵੋ ਬਹੁਤ ਪੀੜ ਹੋ ਰਹੀ ਹੈ। ਮੈਂ ਮਰ ਜਾਣਾ ਪਲੀਜ਼।
ਸਰਦਾਰ : ਕੁਛ ਨੀ ਹੁੰਦਾ ਬੱਚੇ ਹੁਣ ਤਾਂ ਹੋ ਗਈ ਜਿਹੜੀ ਪੀੜ ਹੋਣੀ ਸੀ। ਹੁਣੇ ਸਬ ਠੀਕ ਹੋ ਜਾਣੀ। ਸਰਦਾਰ ਨੂੰ ਵੀ ਪਤਾ ਸੀ ਕੇ ਜੇ ਲੱਨ ਹੁਣ ਬਾਹਰ ਕਢ ਲਿਆ ਤੇ ਫੇਰ ਪ੍ਰੀਤ ਨੇ ਪਾਨ ਨਹੀਂ ਦੇਣਾ ਇਸ ਕਰਕੇ ਉਸਨੇ ਸਬਰ ਨਾਲ ਕੰਮ ਲਿਆ ਅਤੇ ਪ੍ਰੀਤ ਦੇ ਸ਼ਰੀਰ ਨੂੰ ਹੋਲੀ ਹੋਲੀ ਮਲ੍ਹਦਾ ਰਿਹਾ। ਕੁੱਜ ਕੁ ਮਿੰਟਾ ਬਾਅਦ ਪ੍ਰੀਤ ਦਾ ਦਰਦ ਠੀਕ ਹੋਇਆ ਤੇ ਬੀਅਰ ਨੇ ਵੀ ਆਪਣਾ ਸਰੂਰ ਕੀਤਾ। ਸਰਦਾਰ ਨੇ ਇਹ ਵੇਖ ਹੁਣ ਹੋਲੀ -2 ਕੱਸੇ ਮਾਰਨੇ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿਤੇ।
ਪ੍ਰੀਤ : ਹੋਲੀ ਕਰੋ ਯਾਰ ਪਲੀਜ਼ ਕਿਉਂ ਮੇਰੀ ਜਾਨ ਕੱਢਣੀ ਐ ਤੁਸੀਂ ਅੱਜ।
ਸਰਦਾਰ : ਮੈਂ ਤੇ ਆਪਣਾ ਗਿਫਟ ਲੈ ਰਿਹਾ ਯਰ। ਜੇ ਜਾਦਾ ਪੀੜ ਹੁੰਦੀ ਤੇ ਬਾਹਰ ਕਢ ਲਵਾਂ ?
ਪ੍ਰੀਤ : ਨਹੀਂ ਸ਼ੁਰੂ -2 ਵਿੱਚ ਤਾਂ ਬਹੁਤ ਪੀੜ ਹੋਈ ਪਰ ਹੁਣ ਠੀਕ ਹੈ ਬੱਸ ਹੋਲੀ ਹੋਲੀ ਕਰੋ। ਪ੍ਰੀਤ ਨੂੰ ਵੀ ਉਣ ਸਵਾਦ ਆ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਉਹ ਵੀ ਹੁਣ ਬੌਂਡ ਮਰਵਾਨ ਦੇ ਪੂਰੇ ਮਜ਼ੇ ਲੈ ਰਹੀ ਸੀ।
ਸਰਦਾਰ ਨੇ ਵੀ ਇਕ ਚੋਟੀ ਦੀ ਰੰਨ ਬਾਥਰੂਮ ਦੇ ਸਿੰਕ ਉੱਤੇ ਕੋਡੀ ਕੀਤੀ ਹੋਇ ਸੀ ਅਤੇ ਕਿਸਮਤ ਨਾਲ ਉਸਦੀ ਬੌਂਡ ਮਾਰ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਪ੍ਰੀਤ ਦੇ ਪੋਲੇ -2 ਚਿਤੜ ਹੁਣ ਸਰਦਾਰ ਨੂੰ ਕਿਸੇ ਗੱਦੇ ਵਰਗੇ ਲੱਗ ਰਹੇ ਸਨ। ਪ੍ਰੀਤ ਨੂੰ ਮਿੱਠਾ -2 ਦਰਦ ਵੀ ਹੋ ਰਿਹਾ ਸੀ ਪਰ ਉਹ ਵੀ ਅੱਜ ਖੁਸ਼ ਏਨੀ ਸੀ ਕੇ ਪੁਛੋ ਨਾ। ਸਰਦਾਰ ਦੀ ਖੁਸ਼ੀ ਲਯੀ ਉਹ ਜਾਨ ਵੀ ਦੇ ਸਕਦੀ ਸੀ। ਬੀਅਰ ਦੇ ਸਰੂਰ ਵਿੱਚ ਹੁਣ ਉਸਨੂੰ ਬੌਂਡ ਮਰਵਾਣ ਵੇਲੇ ਵੀ ਫੁੱਦੀ ਦਾ ਮਜ਼ਾ ਆ ਰਿਹਾ ਸੀ। 10 ਮਿੰਟ ਬਾਅਦ ਪ੍ਰੀਤ ਦੀ ਬੌਂਡ ਦੀ ਗਰਮੀ ਅੱਗੇ ਸਰਦਾਰ ਦੀ ਖਾਦੀ ਪੁੱਕੀ ਵੀ ਜਵਾਬ ਦੇ ਗਈ। ਸਰਦਾਰ ਦਾ ਹੁਣ ਕਿਸੇ ਵੀ ਟਾਇਮ ਹੋ ਸਕਦਾ ਸੀ। ਉਸਨੇ ਅਖੀਰ ਵਾਲੇ 4-5 ਕੱਸੇ ਖਿੱਚ ਕੇ ਮਾਰ ਦਿੱਤੇ ਜਿਸਨਾਲ ਪ੍ਰੀਤ ਚੀਕ ਪਈ ਅਤੇ ਸਰਦਾਰ ਨੇ ਆਪਣਾ ਲੱਨ ਬਾਹਰ ਕੱਢ ਸਾਰਾ ਮਾਲ ਪ੍ਰੀਤ ਦੇ ਮੋਟੇ ਚਿੱਤੜਾਂ ਉੱਤੇ ਕੱਢ ਦਿੱਤਾ। ਪਪ੍ਰੀਤ ਅੱਖਾਂ ਬੰਦ ਕਰ ਸਰਦਾਰ ਦੇ ਗਰਮ ਮਾਲ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਚਿੱਤੜਾਂ ਤੇ ਮਸੂਸ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ। ਸਾਰਾ ਮਾਲ ਥੱਲੇ ਨੂੰ ਪ੍ਰੀਤ ਦੀਆਂ ਲੱਤਾਂ ਵੱਲ ਜਾ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਇਹ ਵੇਖ ਸਰਦਾਰ ਨੇ ਉਸਨੂੰ ਬਾਥਰੂਮ ਦੀ ਸ਼ੈਲਫ ਉੱਤੇ ਬੈਠਾ ਲਿਆ ਅਤੇ ਦੋਨੋਂ ਜੱਫੀ ਪਾ ਕੇ ਇਕ ਦੂਜੇ ਨੂੰ ਚੂਸਣ ਲੱਗੇ।
ਪ੍ਰੀਤ : ਖੁਸ਼ ਓ ਹੁਣ ਤੁਸੀਂ। ਕਿਵੇਂ ਦਾ ਲਗਿਆ ਗਿਫ਼ਟ ਫੇਰ ?
ਸਰਦਾਰ : ਜੀ ਕਰਦਾ ਮੇਰਾ ਹਰ ਰੋਜ਼ ਜਨਮਦਿਨ ਹੋਵੇ ਤੇ ਮੈਂ ਰੋਜ਼ ਏਦਾਂ ਦਾ ਗਿਫ਼ਟ ਲਵਾਂ। ਸਰਦਾਰ ਨੇ ਪ੍ਰੀਤ ਨੂੰ ਚੁੰਮਿਆ ਕਰਦੇ ਨੇ ਕਿਹਾ।
ਪ੍ਰੀਤ : ਪਰਾਂ ਹੋਜੋ ਕੀਤੇ ਦਵਾਂ ਰੋਜ਼ ਤੁਹਾਨੂੰ ਇਹੀ ਗਿਫ਼ਟ ਮੇਰੇ ਪਤਾ ਕਿੰਨਾ ਬੁਰਾ ਹਾਲ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ। ਪ੍ਰੀਤ ਨੇ ਸਰਦਾਰ ਨੂੰ ਧੱਕਾ ਮਾਰਿਆ ਤੇ ਉੱਠ ਕੇ ਸ਼ਾਵਰ ਥੱਲੇ ਚਲੀ ਗਯੀ।
ਸਰਦਾਰ : ਹੁਣ ਤੂੰ ਕੱਲੀ ਨੇ ਨਹਾਉਣਾ ? ਮੇਰੇ ਬਾਰੇ ਵੀ ਸੋਚ ਲਿਆ ਕਰ।
ਪ੍ਰੀਤ : ਆਜੋ ਮੈਂ ਕੇਹੜਾ ਤੁਹਾਨੂੰ ਮਨਾਂ ਕੀਤਾ। ਦੋਨੋਂ ਗਰਮ ਸ਼ਾਵਰ ਥੱਲੇ ਇਕੱਠੇ ਨਹਾ ਕੇ ਇਕ ਦੂਜੇ ਤੇ ਸ਼ਰੀਰ ਨੂੰ ਮਲ੍ਹ ਰਹੇ ਸਨ।

ਨਹਾਉਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਦੋਨੋ ਰੂਮ ਵਿਚ ਚਲੇ ਗਏ ਤੇ ਇਕ ਦੂਜੇ ਨੂੰ ਜੱਫੀ ਪਾ ਲੈ ਲੰਮੇ ਪੈ ਗਏ। ਉਹ ਸਾਰਾ ਦਿਨ ਪ੍ਰੀਤ ਨੇ ਸਰਦਾਰ ਨਾਲ ਗੁਜ਼ਾਰਿਆ ਅਤੇ ਦੋਨਾਂ ਨੇ ਇਕ ਵਾਰੀ ਹੋਰ ਸੈਕਸ ਕੀਤਾ। ਆਪਣੇ ਯਾਰ ਦਾ ਜਨਮਦਿਨ ਆਪਣੀ ਕੁਵਾਰੀ ਬੌਂਡ ਨਾਲ ਮਨਾ ਕੇ ਪ੍ਰੀਤ ਕਰ ਚਲੀ ਗਈ।

ਮਾਲੀ : ਪਾਬੀ ਤੂੰ ਇਹ ਸਬ ਦੱਸ ਕੇ ਹੁਣ ਮੇਰਾ ਜੀ ਕਰਨ ਲਾ ਦਿਤਾ ਤੇਰੀ ਬੌਂਡ ਮਾਰਨ ਨੂੰ। ਮੈਨੂੰ ਇਹ ਖੁਸ਼ੀ ਨਸੀਬ ਹੋਵੇਗੀ ਵੀ ਯਾਂ ਨਹੀਂ।
ਪ੍ਰੀਤ : ਮਾਲੀ ਤੇਰਾ ਵੀ ਓਹੀ ਸਾਬ ਹੈ " ਸਾਰੀ ਰਾਤ ਰਾਮਾਯਣ ਦੱਸੀ ਤੇ ਸਵੇਰੇ ਉੱਠ ਕੇ ਕਹਿੰਦਾ ਸੀਤਾ ਦਾ ਪਿਓ ਕੌਣ ਸੀ " ਹੋਰ ਮੈਂ ਤੈਨੂੰ ਘੰਟਾ ਹੋ ਗਿਆ ਐਵੇਂ ਹੀ ਦਸੀ ਜਾਣੀ ਆਂ।
ਮਾਲੀ : ਕੀ ਕਰਾਂ ਪਾਬੀ ਮੈਂ ਆਪਣੀ ਔਕਾਤ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਕਦੀ ਸੋਚਿਆ ਹੀ ਨਹੀਂ। ਮੈਨੂੰ ਤਾਂ ਕਦੀ -2 ਇਹ ਵੀ ਸੁਪਨਾ ਲਗਦਾ ਕੀ ਮੈਂ ਤੇਰੇ ਨਾਲ ਇਹ ਸਬ ਕੁਛ ਕੀਤਾ।
ਪ੍ਰੀਤ : ਗੱਲ ਔਕਾਤ ਦੀ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀ ਮਾਲੀ ਮੈਂ ਤੈਨੂੰ ਪਸੰਦ ਕਰਦੀ ਆਂ ਇਸ ਲਈ ਮੇਰੇ ਸ਼ਰੀਰ ਉੱਤੇ ਤੇਰਾ ਪੂਰਾ ਹੱਕ ਹੈ। ਹੁਣ ਜਦੋਂ ਵੀ ਆਪਣਾ ਮੌਕਾ ਲਗਿਆ ਜੋ ਤੇਰਾ ਜੀ ਆਏ ਕਰ ਲਵੀਂ।
ਮਾਲੀ : ਪਾਬੀ ਇਕ ਗੱਲ ਦੱਸਾਂ ਸਰਦਾਰ ਬਹੁਤ ਕਰਮਾਂ ਵਾਲਾ ਸੀ ਜਿਨੂੰ ਤੇਰੇ ਵਰਗੀ ਸਹੇਲੀ ਮਿਲੀ। ਜੇ ਓਹਦੀ ਥਾਂ ਮੈਂ ਹੁੰਦਾ ਤਾਂ ਜੋ ਮਰਜੀ ਕਰਦਾ ਤੈਨੂੰ ਪਾਵੇਂ ਘਰੋਂ ਪਜਾ ਕੇ ਹੀ ਕਿਉਂ ਨਾ ਵਿਆਹ ਕਰਵਾਉਂਦਾ ਪਰ ਕਰਵਾਣਾ ਜਰੂਰ ਸੀ।
ਪ੍ਰੀਤ : ਸੋਹਣਿਆ ਇਹੀ ਤੇ ਫਰਕ ਹੈ। ਇਸੇ ਕਰਕੇ ਤੂੰ ਨਹੀਂ ਸੀ ਓਹਦੀ ਥਾਂ ਤੇ। ਗੱਲ ਸਿਰਫ਼ ਵਿਆਹ ਦੀ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀ ਕੁੱਜ ਰਿਸ਼ਤੇ ਬਣੇ ਹੀ ਅਧੂਰੇ ਰਹਿਣ ਲਈ ਹੁੰਦੇ ਨੇ। ਛੱਡ ਤੂੰ ਨਹੀਂ ਸਮਝਣਾ।




ਹਾਂਜੀ ਕਹਾਣੀ ਪੜ ਕੇ ਕਿਵੇਂ ਦਾ ਲਗਿਆ ਇਹ ਕੋਈ ਖਾਸ ਮੈਟਰ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ ਅਤੇ ਨਾ ਹੀ like ਯਾਂ comment ਮੈਨੂੰ ਨੀ ਪਤਾ ਇਥੇ ਕਿੰਨੇ ਮੁੰਡੇ ਯਾਂ ਕਿੰਨੀਆਂ ਕੁੜੀਆਂ ਕਹਾਣੀ ਨੂੰ ਪੜ੍ਹਦੇ ਹਨ। ਜੇ ਕਿਸੇ ਦਾ ਵੀ ਜੀ ਕਰੇ ਤਾਂ ਉਹ ਆਪਣਾ experience ਜ਼ਰੂਰ share ਕਰਿਓ। ਜੇ ਮੁੰਡਾ ਹੋਇਆ ਤਾਂ ਓਹਨੇ ਆਪਣੀ ਸਹੇਲੀ ਦੀ ਬੌਂਡ ਜਰੂਰ ਮਾਰੀ ਹੋਣੀ ਅਤੇ ਜੇ ਕੁੜੀ ਹੋਇ ਤੇ ਉਸਨੇ ਵੀ ਕਦੀ ਨਾ ਕਦੀ ਆਪਣੇ ਯਾਰ ਨੂੰ ਖੁਸ਼ ਕੀਤਾ ਹੀ ਹੋਣਾ। ਧੰਨਵਾਦ।
ਕਹਾਣੀ ਜਾਰੀ ਹੈ।