- 42
- 46
- 19
ਜਵਾਨੀ ਮਸਤਾਨੀ ❤= ਭਾਗ 3
ਬਸ? ਖੁਸ਼ ੳ ਹੁਣ ਤੁਸੀਂ? ਕਿਰਨ ਨੇ ਮੇਰੇ ਵਲ ਦੇਖਕੇ ਸੀਰੀਅਸ ਹੋ ਕੇ ਕਿਹਾ।
"ਹਮਮ ਬਹੁਤ ਜਿਆਦਾ" ਮੈਂ ਸਮਾਈਲ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਉਸਨੂੰ ਜਵਾਬ ਦਿਤਾ।
ਕਿਰਨ- ਅੱਛਾ ਜਾਉ ਫਿਰ ਹੁਣ ਤੁਸੀ ਜਾਣਾ ਤਾਂ, ਜੇ ਨਹੀ ਤਾਂ ਬੈਠ ਜਾਉ। ਮੈਂ ਚਾਹ ਬਣਾਉਣ ਲੱਗੀ ਆਂ, ਤੁਹਾਡੇ ਲਈ ਵੀ ਬਣਾ ਦਿੰਦੀ ਆਂ। ਨਾਲ ਬਰੈੱਡ ਖਾ ਲਿਉ। ਨਾਲੇ ਮੰਮੀ ਵੀ ਆਉਣ ਵਾਲੀ ਆ ਹੁਣ।
ਮੈਂ ਸੋਚਿਆ ਇਸ ਨਾਲ ਧੱਕੇ ਨਾਲ ਇੰਨਾ ਕੁਛ ਕਰਕੇ ਹਟਿਆਂ, ਫਿਰ ਵੀ ਇਹ ਮੇਰਾ ਖਿਆਲ ਕਰ ਰਹੀ ਆ ਸਾਡਾ ਖੂਨ ਦਾ ਰਿਸ਼ਤਾ ਹੋਣ ਕਰਕੇ। ਇੰਹ ਸੋਚਕੇ ਮੈਨੂੰ ਥੋੜਾ ਪਛਤਾਵਾ ਹੋਣ ਲੱਗਾ। ਪਰ ਰਸੋਈ ਵੱਲ ਜਾਂਦਿਆਂ ਕਿਰਨ ਦੀ ਹਿੱਲਦੀ ਬੁੰਡ ਦੇਖਕੇ ਮੇਰਾ ਪਛਤਾਵਾ ਖਤਮ ਹੋ ਗਿਆ ਤੇ ਮੈਂ ਫਿਰ ੳਸਦੇ ਚਿਤੜ ਮਸਲਨ ਬਾਰੇ ਸੋਚਣ ਲੱਗਾ।
ਸਾਡੇ ਰਿਸ਼ਤੇ ਕਰਕੇ ਈ ਮੈਂ ਉਸ ਨਾਲ ਇੰਨਾ ਧੱਕਾ ਕਰਕੇ ਵੀ ਬਚਦਾ ਆ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਉਸਨੇ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਨਹੀਂ ਸੀ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਮੈਂ ਉਸਦੇ ਨਾਲ ਕੀ ਕੀ ਕਰਦਾ ਆ ਰਿਹਾਂ ਪਿਛਲੇ ਕੁਝ ਦਿਨਾਂ ਤੋਂ। ਇਸੇ ਗੱਲ ਦਾ ਮੈਂ ਖੂਬ ਫਾਇਦਾ ਚੱਕ ਰਿਹਾ ਸੀ।
ਕਿਰਨ ਰਸੋਈ ਚ ਜਾਕੇ ਚਾਹ ਬਣਾਉਣ ਲੱਗੀ। ਇੰਨੇ ਨੂੰ ਚਾਚੀ ਵੀ ਵਾਪਸ ਆ ਗਈ। ਮੈਂ ਸੋਚਿਆ ਚੰਗੇ ਵੇਲੇ ਛੱਡ ਦਿਤਾ ਕਿਰਨ ਨੂੰ। ਕਿਰਨ ਨੇ ਚਾਹ ਬਣਾਕੇ ਲਿਆਂਦੀ। ਅਸੀਂ ਤਿੰਨੇ ਚਾਹ ਪੀਣ ਲਗ ਪਏ। ਮੇਰਾ ਧਿਆਨ ਚਾਹ ਪੀਂਦੇ ਸਮੇਂ ਵੀ ਕਿਰਨ ਵਲ ਈ ਸੀ। ਚਾਚੀ ਇਸ ਗੱਲ ਤੋਂ ਬੇਖਬਰ ਸੀ ਕਿ ਮੈਂ ਥੋੜੀ ਦੇਰ ਪਹਿਲਾਂ ਉਸਦੀ ਕੁੜੀ ਨੂੰ ਕੰਧ ਨਾਲ ਲਾਇਆ ਹੋਇਆ ਸੀ ਤੇ ਉਸਦੇ ਮੰਮੇ ਚੂਸ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਖੈਰ ਮੈਂ ਚਾਹ ਪੀਤੀ ਤੇ ਥੋੜੀ ਦੇਰ ਗੱਲਾਂ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਾਦ ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਘਰ ਆ ਗਿਆ।
ਮੈਂ ਕਿਰਨ ਨਾਲ ਹਰ ਵਾਰ ਧੱਕੇ ਨਾਲ ਈ ਛੇੜਛਾੜ ਕਰਦਾ ਸੀ। ਉਹ ਅਜੇ ਵੀ ਮੈਨੂੰ ਖੁੱਲਕੇ ਆਪਣੇ ਸਰੀਰ ਨੂੰ ਹੱਥ ਨੀਂ ਸੀ ਲਾਉਣ ਦਿੰਦੀ ਤੇ ਵਿਚ ਵਿਚ ਮੈਨੂੰ ਰੋਕਦੀ ਰਹਿੰਦੀ ਸੀ। ਉਹ ਅਜੇ ਵੀ ਮੈਨੂੰ ਆਪਣਾ ਵੱਡਾ ਭਰਾ ਹੀ ਸਮਝਦੀ ਸੀ। ਤਾ ਈ ਉਸਦੇ ਸਰੀਰ ਨਾਲ ਇੰਨੀ ਛੇੜਛਾੜ ਕਰਨ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ ਵੀ ਉਹ ਮੈਨੂੰ ਭਾਜੀ ਕਹਿਕੇ ਈ ਬੁਲਾਉਂਦੀ ਸੀ। ਭਾਵੇਂ ਧੱਕੇ ਨਾਲ ਹੀ ਸਹੀ ਪਰ ਮੈਂ ਕਿਰਨ ਦਾ ਪੂਰਾ ਸਰੀਰ ਭੋਗਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ। ਉਸਨੂੰ ਪੂਰੀ ਨੰਗੀ ਕਰਕੇ ਵਜਾਉਣਾ ਚਾਹੰਦਾ ਸੀ।
ਅਗਲੇ ਦਿਨ ਰਾਤ ਨੂੰ ਮੈਂ ਕਿਰਨ ਨੂੰ ਮੈਸੇਜ ਕਰਨ ਦੀ ਸੋਚੀ। ਮੈਂ ਉਸਨੂੰ whatsapp ਤੇ ਮੈਸੇਜ ਕੀਤਾ।
ਮੈਂ- ਕਿੱਦਾਂ ਕਿਰਨ?
ਕਿਰਨ ਨੇ 10 ਕੁ ਮਿੰਟ ਬਾਦ ਮੈਸੇਜ seen ਕੀਤੇ ਤੇ reply
ਭੇਜਿਆ- ਹਾਂਜੀ ਵਧੀਆ ਭਾਜੀ। ਤੁਸੀਂ ਦੱਸੋ।
ਮੈਂ- ਹਮਮ ਵਧੀਆ। ਕੀ ਕਰਦੀ ਸੀ?
ਕਿਰਨ- ਕਛ ਨੀ। ਬਸ ਰੋਟੀ ਖਾਕੇ ਹਟੀ ਸੀ। ਹੁਣ ਤੇ free ਆਂ।
ਮੈਂ- ok ਠੀਕ
ਕਿਰਨ- ਤੁਸੀਂ ਕੀ ਕਰਦੇ ਸੀ?
ਮੈਂ- ਮੈਂ ਤੇ ਤੇਰੇ ਬਾਰੇ ਹੀ ਸੋਚ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਤਾ ਈ ਤੈਨੂੰ ਮੈਸੇਜ ਕੀਤਾ।
ਕਿਰਨ- ਕਿਉਂ? ਮੇਰੇ ਬਾਰੇ ਕਿਉਂ ਸੋਚਦੇ ਸੀ?
ਮੈਂ- ਮੈਂ ਕਿਹਾ ਤੂੰ ਅੱਜ ਆਈਂ ਨੀ ਨਾ ਘਰੇ, ਤਾਂ ਕਰਕੇ।
ਕਿਰਨ- ਹਾਜੀ ਅੱਜ ਟਾਈਮ ਜਿਹਾ ਨੀ ਸੀ ਲੱਗਾ।
ਮੈਂ- ok ok
ਕਿਰਨ- ਅੱਛਾ ਤੁਸੀ ਦੱਸਿਆ ਨੀ ਫਿਰ ਮੇਰੀ friend ਬਾਰੇ?
ਮੈਂ- ਕਿਹੜੀ friend?
ਕਿਰਨ- ਜਿਹੜੀ ਕੱਲ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਸੀ।
ਮੈਂ- ਹਾਂ ਕੀ ਦੱਸਾਂ ਉਸ ਬਾਰੇ?
ਕਿਰਨ- ਸੋਹਣੀ ਲੱਗੀ ਉਹ ਤੁਹਾਨੂੰ?
ਮੈਂ- ਠੀਕ ਸੀ। ਪਰ ਤੂੰ ਜਿਆਦਾ ਸੋਹਣੀ ਲਗ ਰਹੀ ਸੀ ਉਸ ਨਾਲੋ।
ਕਿਰਨ- thanks ਭਾਜੀ। ਪਰ ਮੇਰੀ ਗੱਲ ਛੱਡੋ, ਤੁਸੀਂ ਉਸਦਾ ਦੱਸੋ।
ਮੈਂ- ਕੀ ਦੱਸਾ ਉਸਦਾ?
ਕਿਰਨ- ਉਹ ਪਸੰਦ ਆ ਤੁਹਾਨੂੰ? ਜੇ ਪਸੰਦ ਆ ਤਾ ਦੱਸੋ। ਮੈਂ ਉਸਦੀ ਤੁਹਾਡੇ ਨਾਲ ਫਰੈਂਡਸ਼ਿਪ ਕਰਵਾ ਦਿੰਦੀ ਆਂ।
(ਕਿਰਨ ਇਹ ਸੋਚਦੀ ਸੀ ਕਿ ਇਸ ਨਾਲ ਕੋਈ ਕੁੜੀ ਨਹੀਂ ਸੈੱਟ ਹੈਗੀ ਤੇ ਜਵਾਨੀ ਵਿਚ ਇਸ ਕੋਲੋਂ ਕੰਟਰੋਲ ਨੀ ਹੁੰਦਾ ਤਾਂ ਕਰਕੇ ਇਹ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਪੁੱਠੇ ਕੰਮ ਕਰਦਾ ਰਹਿੰਦਾ। ਕਿ ਜਦੋਂ ਇਸ ਨਾਲ ਕੋਈ ਹੋਰ ਕੁੜੀ ਸੈੱਟ ਹੋ ਜਾਊ ਤਾਂ ਉਸ ਨਾਲ ਹੀ ਇਹ ਸਭ ਕਰੂਗਾ ਤੇ ਮੇਰੇ ਤੋਂ ਦੂਰ ਰਹੂਗਾ ਤੇ ਸਾਡਾ ਭੈਣ ਭਰਾ ਦਾ ਰਿਸ਼ਤਾ ਵੀ ਖਰਾਬ ਹੋਣੋ ਬਚਿਆ ਰਹੂਗਾ। ਪਰ ਹੁਣ ਮੇਰੇ ਮੂੰਹ ਨੂੰ ਖੂਨ ਲਗ ਚੁੱਕਿਆ ਸੀ ਤੇ ਹੁਣ ਤੇਂ ਮੈਂਨੂੰ ਕਿਰਨ ਦੀ ਫੱਦੀ ਲੈਕੇ ਹੀ ਸ਼ਾਤੀ ਮਿਲਣੀ ਸੀ। ਨਾਲੇ ਉਸ ਨਾਲ ਇੰਨਾ ਕੁਛ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਾਦ ਹੁਣ ਮੈਂ ਪਿੱਛੇ ਨਹੀਂ ਸੀ ਮੁੜ ਸਕਦਾ)
ਮੈ- ਮੈਂ ਤੈਨੁੰ ਕੱਲ ਵੀ ਦੱਸਿਆ ਸੀ ਕਿ ਮੈਨੂੰ ਤੇ ਤੂੰ ਹੀ ਪਸੰਦ ਆਂ ਬਸ। ਤੇਰੇ ਨਾਲ ਹੀ ਰਿਲੇਸ਼ਨਸ਼ਿਪ ਚ ਰਹਿਣਾ ਆ ਮੈਂ।
ਕਿਰਨ- ੳਹ ਹੋ ਭਾਜੀ! ਮੈਂ ਤੇ ਭੈਣ ਆ ਤੁਹਾਡੀ! ਕਿਦਾਂ ਦੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਕਰਦੇ ਪਏ ਆ ਤੁਸੀਂ।
ਮੈਂ- ਫਿਰ ਕੀ ਹੋਇਆ?
ਕਿਰਨ- ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਕੁੜੀ ਨਾਲ ਤੇ ਤੁਸੀਂ ਰਿਲੇਸ਼ਨਸ਼ਿਪ ਚ ਰਹਿਕੇ ਵਿਆਹ ਵੀ ਕਰਾ ਸਕਦੇ ੳ। ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਥੋੜੋਂ ਕਰਵਾਉਂਗੇ।
ਮੈਂ- ਮੈਂ ਵਿਆਹ ਕਰਵਾੳਣ ਨੂੰ ਵੀ ਤਿਆਰ ਆਂ ਤੇਰੇ ਨਾਲ। ਤੇਰੀ ਹਾਂ ਚਾਹੀਦੀ ਆ ਬਸ ਮੈਨੂੰ। (ਇਹ ਸਭ ਉਸ ਲਈ ਮੇਰੇ ਅੰਦਰ ਪੈਦਾ ਹੋਈ ਹਵਸ ਬੋਲ ਰਹੀ ਸੀ।
ਕਿਰਨ- ਤੁਹਾਡਾ ਦਿਮਾਗ ਖਰਾਬ ਹੋ ਗਿਆ ਆ ਭਾਜੀ। ਪਤਾ ਨੀ ਤਸੀ ਕੀ ਬੋਲੀ ਜਾਂਦੇ ਆਂ। ਪਹਿਲਾਂ ਤਾਂ ਤੁਸੀ ਠੀਕ ਰਹਿੰਦੇ ਸੀ, ਆਹ ਥੋੜੇ ਦਿਨਾਂ ਤੋਂ ਪਤਾ ਨੀ ਤੁਹਾਨੂੰ ਕੀ ਹੋ ਗਿਆ ਆ।
ਮੈਂ ਗੱਲ ਥੋੜੀ ਸੀਰੀਅਸ ਹੁੰਦੀ ਦੇਖਕੇ ਗੱਲ ਬਦਲਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ।
ਮੈਂ- ਅੱਛਾ ਚਲ ਛੱਡ। ਆਪਣੀ ਫਰੈਂਡ ਬਾਰੇ ਦਸ ਫਿਰ। ਹੈਂ ਤਾਂ ਸੋਹਣੀ ਸੀ ਉਹ ਵੀ। ਜੇ ਮੈਂ ਉਸ ਨਾਲ ਫਰੈਂਡਸ਼ਿਪ ਕਰਨਾ ਚਾਹਾਂ ਤਾਂ ਤੂੰ ਕਰਵਾ ਦਊਗੀਂ
ਕਿਰਨ- ਹਾਂਜੀ ਹਾਂਜੀ ਮੈਂ ਕਰਵਾ ਦਊਗੀ। ਭੈਣਾਂ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹੀ ਇਸ ਕੰਮ ਲਈ ਆ।
ਮੈਂ- ਅੱਛਾ ਠੀਕ ਆ। ਉਸਦਾ ਨਾਮ ਕੀ ਆ?
ਕਿਰਨ- ਉਸਦਾ ਨਾਮ ਰਿਤਿਕਾ ਆ। ਉਹ ਵੀ ਸਿੰਗਲ ਈ ਆ।
ਮੈਂ- ਅੱਛਾ ਉਹ ਕਰ ਲਊਗੀ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਫਰੈਂਡਸ਼ਿਪ? ਜੇ ਮੈਂ ਉਹਨੂੰ ਪਸੰਦ ਨਾ ਆਇਆ ਤੇ?
ਕਿਰਨ- ਹਮਮ ਕੋਈ ਨਾ। ਜੇ ਉਸਨੇ ਨਾ ਕੀਤੀ ਤਾਂ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਨਾਲ ਕਰਵਾ ਦਊਂ ਮੈਂ। ਹੋਰ ਬਹੁਤ ਫਰੈਂਡਸ ਆ ਮੇਰੀਆਂ।
ਮੈਂ- ਪੱਕਾ ਕਰਵਾ ਦਊਂਗੀ ਕਿਸੇ ਨਾਲ?
ਕਿਰਨ- ਹਾਂਜੀ ਪੱਕਾ। ਜਿੰਨੀਆਂ ਕਹੋਗੇ ੳਨੀਆਂ ਕੁੜੀਆਂ ਨਾਲ ਕਰਵਾ ਦਊਂਗੀ।
ਮੈੰ- ਅੱਛਾ?? ਚਲ ਠੀਕ ਆ। ਰਿਤਿਕਾ ਨਾਲ ਮਿਲਵਾਈਂ ਫਿਰ ਮੈਨੂੰ ਕਿਸੇ ਦਿਨ।
ਕਿਰਨ- ਹਾਂਜੀ ਜਰੂਰ
ਮੈਂ ਹੁਣ ਕਿਰਨ ਨਾਲ ਪੁੱਠੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਕਰਨ ਦੀ ਸੋਚੀ।
ਮੈਂ- ਅੱਛਾ ਸੱਚ ਕੱਲ ਤੂੰ ਮੈਨੂੰ ਆਪਣੇ ੳਥੇ ਹੱਥ ਕਿਉਂ ਨੀ ਸੀ ਲਾਉਣ ਦਿੱਤਾ?
ਕਿਰਨ- ੳਦਾਂ ਈ।
ਮੈਂ- ਤੇਨੂੰ ਪਤਾ ਨਾ ਮੈਂ ਕਿਥੇ ਹੱਥ ਲਾਉਣ ਦੀ ਗੱਲ ਪੁੱਛ ਰਿਹਾ?
ਕਿਰਨ- ਹਾਂਜੀ।
ਮੈਂ- ਅੱਛਾ ਜਦੋਂ ਮੈਂ ਤੇਰੀ ਕਮੀਜ ਥੱਲੇ ਹੱਥ ਪਾਇਆ ਸੀ, ਤੈਨੂੰ ਚੰਗਾ ਲੱਗਿਆ ਸੀ ਕਿ ਨਹੀਂ? (ਮੈਂ "ਮੰਮੇ" ਸ਼ਬਦ ਨੀ ਵਰਤਿਆ ਕਿਉਂਕਿ ਅਜੇ ਇੱਦਾਂ ਦੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਕਰਨ ਚ ਕਿਰਨ ਫਰੈਂਕ ਨਹੀਂ ਸੀ ਹੋਈ ਮੇਰੇ ਨਾਲ)
ਕਿਰਨ- ਮੈਨੂੰ ਨੀ ਪਤਾ ਭਾਜੀ। ਏਦਾ ਦੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਨਾ ਕਰੋ ਮੇਰੇ
ਨਾਲ।
ਮੈਂ- ਦਸ ਯਾਰ। ਐਂਵੀਂ ਸੰਗੀ ਜਾਂਦੀ ਆਂ ਤੂੰ।
ਕਿਰਨ ਨੇ ਮੈਸੇਜ seen ਕਰ ਲਿਆ ਪਰ ਕੋਈ reply ਨੀ ਕੀਤਾ। ਮੈਂ ਦੁਬਾਰਾ ਮੈਸੇਜ ਕੀਤਾ
ਮੈਂ- ਮੈਨੂੰ ਤਾਂ ਬਹੁਤ ਮਜਾ ਆਇਆ ਸੀ ਜਦੋਂ ਤੇਰੇ ਦੋਵੇਂ ਆਪਣੇ ਮੂੰਹ ਵਿਚ ਪਾਏ ਸੀ ਮੈਂ।
ਕਿਰਨ- ਮੈਂ ਸੋਣ ਲੱਗੀ ਆ ਹੁਣ। ਬਾਏ ਗੁਡਨਾਈਟ। (ਕਿਰਨ ਨੇ ਮੇਰੀ ਗੱਲ ਨੂੰ ਇਗਨੋਰ ਕਰਦਿਆਂ ਕਿਹਾ)
ਮੈਂ- ok ਗੁੱਡਨਾਈਟ।
ਮੈਂ ਸੋਚਿਆ ਇਸਨੂੰ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਇਦਾਂ ਦੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਕਰਨ ਤੇ ਵੀ ਲਾ ਲੈਣਾ ਮੈਂ। ਮੈਂ ਕਿਰਨ ਨਾਲ ਕੱਲ ਵਾਲਾ ਸੀਨ ਯਾਦ ਕਰਕੇ ਮੁੱਠ ਮਾਰੀ ਤੇ ਕਿਰਨ ਬਾਰੇ ਸੋਚਦਾ ਸੋਚਦਾ ਹੀ ਸੋਂ ਗਿਆ।
ਅਗਲੇ 3-4 ਦਿਨ ਮੈਂ ਕਿਰਨ ਨਾਲ ਕੁਛ ਨਾ ਕਰ ਸਕਿਆ। ਜਦੋਂ ਉਹ ਸਾਡੇ ਘਰ ਆਉਂਦੀ ਤਾਂ ਸਾਡੇ ਘਰ ਕੋਈ ਨਾ ਕੋਈ ਹੁੰਦਾ। ਜਦ ਮੈਂ ਉਹਨਾਂ ਘਰ ਜਾਂਦਾ ਤਾਂ ਚਾਚੀ ਜਾਂ ਚਾਚਾ ਘਰ ਹੁੰਦੇ। ਉਹ ਮੈਨੂੰ ਇਕੱਲੀ ਨਹੀਂ ਸੀ ਕਿਤੇ ਮਿਲ ਰਹੀ। ਮੈਂ ਹੁਣ ਸੋਚਿਆ ਕਿ ਘਰ ਚ ਤਾਂ ਕੋਈ ਨਾ ਕੋਈ ਰਹਿਣਾ ਈ ਆ, ਪਰ ਜੇ ਮੈਨੂੰ ਇਕ ਦੋ ਮਿੰਟ ਦਾ ਵੀ ਟਾਇਮ ਮਿਲਿਆ ਤਾਂ ਮੈਂ ਚੂਸ ਦਿਆ ਕਰਨੀ ਫੜ ਕੇ ਜਾਂ ਮੰਮੇ ਪੁੱਟ ਦਿਆ ਕਰਨੇ। ਉਸ ਦਿਨ ਕਿਰਨ ਨੇ ਆਪਣੀ ਫੁੱਦੀ ਨੂੰ ਹੱਥ ਨੀਂ ਸੀ ਲਾਉਣ ਦਿਤਾ। ਪਰ ਇਸ ਵਾਰ ਮੈਂ ਸੋਚ ਲਿਆ ਸੀ ਕਿ ਇਸਦੀ ਫੁੱਦੀ ਨੂੰ ਸਲਵਾਰ ਵਿਚ ਹੱਥ ਪਾਕੇ ਰਗੜਨਾ।
ਦੁਪਿਹਰ ਦਾ ਵੇਲਾ ਸੀ। ਮੈਂ ਸੋਚਿਆ ਚਾਚੀ ਕੇ ਹੋਕੇ ਆਉਨਾਂ ਆਂ। ਮੈਂ ਚਾਚੀ ਘਰ ਗਿਆ ਤਾਂ ਚਾਚੀ ਬਾਥਰੂਮ ਚ ਕੱਪੜੇ ਧੋ ਰਹੀ ਸੀ ਤੇ ਕਿਰਨ ਨਾਲ ਹੈਲਪ ਕਰਵਾ ਰਹੀ ਸੀ।
ਚਾਚੀ ਮੈਨੂੰ ਦੇਖਕੇ ਕਿਰਨ ਨੂੰ ਬੋਲੀ "ਆਹ ਲੈ ਕਰਨ ਆ ਗਿਆ। ਜਾਹ ਇਹਨੂੰ ਲੈ ਜਾ? ਮੇਰੇ ਕੋਲੋਂ ਨੀ ਪੌੜੀਆਂ ਚੜਿਆ ਜਾਂਦਾ ਵਾਰ ਵਾਰ।"
ਕੱਪੜੇ ਧੋ ਕੇ ਰੱਖੋ ਹੋਏ ਸੀ ਤੇ ਉਪਰ ਕੋਠੇ ਤੇ ਸੁੱਕਣੇ ਪੋਣ ਜਾਣੇ ਸੀ ਪਰ ਜਿਆਦਾ ਕੱਪੜੇ ਹੋਣ ਕਾਰਨ ਕਿਰਨ ਕੱਲੀ ਨਹੀ ਸੀ ਲਿਜਾ ਸਕਦੀ ਉਪਰ।
ਮੈਂ ਕਿਹਾ "ਹਾਂ ਮੈਂ ਚਲ ਜਾਨਾਂ ਨਾਲ"।
ਕਿਰਨ ਬਾਥਰੂਮ ਚੋਂ ਬਾਹਰ ਆਈ। ਉਸਨੇ ਚੁੰਨੀ ਨਹੀਂ ਸੀ ਲਈ ਉਪਰ, ਜਿਸ ਕਰਕੇ ਉਸਦੀ ਛਾਤੀ ਉਪਰੋ ਨੰਗੀ ਸੀ ਤੇ ਮੰਮਿਆਂ ਵਿਚਲੀ ਲਕੀਰ ਵੀ ਦਿਖ ਰਹੀ ਸੀ। ਕੱਪੜੇ ਧੋਂਦਿਆਂ ਪਾਣੀ ਲੱਗਣ ਕਰਕੇ ਕਿਰਨ ਦੇ ਕੱਪੜੇ ਵੀ ਗਿੱਲੇ ਹੋਏ ਪਏ ਸੀ ਤੇ ਸਰੀਰ ਨਾਲ ਚਿਪਕੇ ਪਏ ਸੀ। ਮੇਰਾ ਤਾਂ ਕਿਰਨ ਨੂੰ ਇਦਾਂ ਦੇਖਕੇ ਲਨ ਉਸੇ ਵੇਲੇ ਖੜਾ ਹੋ ਗਿਆ। ਮੈਂ ਧੋਤੇ ਹੋਏ ਕੱਪੜੇ ਚੁੱਕੇ ਤੇ ਪੱਟਾਂ ਅੱਗੇ ਕਰ ਲਏ ਤਾਂ ਕਿ ਚਾਚੀ ਕਿਤੇ ਮੇਰਾ ਪੈਂਟ ਵਿਚ ਹਿੜਿਆ ਲਨ ਨਾ ਦੇਖ ਲਵੇ। ਕਿਰਨ ਦਾ ਤਾਂ ਕੋਈ ਨੀ ਜੇ ਦੇਖ ਵੀ ਲੈਂਦੀ ਤਾਂ।
ਕਿਰਨ ਮੇਰੇ ਵੱਲ ਦੇਖਕੇ ਮੁਸਕੁਰਾਈ ਤੇ ਬਾਕੀ ਰਹਿੰਦੇ ਕੱਪੜੇ ਚੁੱਕ ਲਏ ਤੇ ਅਸੀਂ ਉਪਰ ਵਲ ਪੌੜੀਆਂ ਚੜਨ ਲੱਗੇ। ਉਪਰ ਜਾਕੇ ਅਸੀਂ ਕੱਪੜੇ ਸਾਈਡ ਤੇ ਰੱਖੇ ਤੇ ਕਿਰਨ ਇਕ ਇਕ ਕਰਕੇ ਕੱਪੜੇ ਤਾਰ ਤੇ ਸੁੱਕਣੇ ਪੋਣ ਲੱਗੀ। ਮੈਂ ਉਸਦੀ ਹੈਲਪ ਕਰਾਉਣ ਲੱਗ ਪਿਆ ਤੇ ਕੱਪੜੇ ਸੁੱਕਣੇ ਪੋਣ ਲੱਗਾ। ਨਾਲੋ ਨਾਲ ਉਸ ਨਾਲ ਗੱਲਾਂ ਕਰਨ ਲੱਗਾ।
"ਤੂੰ ਤੇ ਪੂਰੀ ਗਿੱਲੀ ਹੋਈ ਪਈ ਆਂ" ਮੈਂ ਉਸਦੇ ਸਰੀਰ ਨੂੰ ਉਪਰੋਂ ਥੱਲੇ ਤੱਕ ਨਿਹਾਰ ਕੇ ਕਿਹਾ।
"ਹਮਮ ਕੱਪੜੇ ਧੋਂਦਿਆਂ ਈ ਲਗ ਗਿਆ ਸੀ ਪਾਣੀ" ਕਿਰਨ ਕਹਿੰਦੀ।
"ਆਪਣੇ ਕੱਪੜੇ ਵੀ ਲਾਹਕੇ ਦੇਦੇ ਮੈਨੂੰ। ਮੈਂ ਸੁੱਕਨੇ ਪਾ ਦਿੰਦਾ ਆਂ
ਇੱਥੇ ਈ" ਮੈਂ ਕਿਰਨ ਵਲ ਦੇਖਕੇ ਮੁਸਕੁਰਾਉਂਦਿਆਂ ਕਿਹਾ।
ਕਿਰਨ ਮੇਰੀ ਗੱਲ ਸੁਣਕੇ ਸ਼ਰਮ ਨਾਲ ਮੂੰਹੋਂ ਕੁਝ ਨਾ ਬੋਲੀ।
ਮੈਂ- ਬੋਲਦੀ ਨੀ। ਇਧਰ ਆ, ਨਹੀਂ ਤੇ ਮੈਂ ਆਪ ਹੀ ਲਾਹ ਲੈਨਾਂ।
ਕਿਰਨ- ਤੁਸੀ ਟੈਨਸ਼ਨ ਨਾ ਲਉ ਮੇਰੇ ਕੱਪੜਿਆਂ ਦੀ। ਆਪੇ ਸੁਕਾ ਲਊਂ ਮੈਂ।
ਕਿਰਨ ਥੱਲੇ ਨੂੰ ਝੁਕਦੀ ਤਾਂ ਉਸਦੇ ਮੰਮੇ ਸੂਟ ਵਿਚੋਂ ਦਿਖਦੇ ਸੀ ਮੈਨੂੰ, ਜਿਨਾ ਨੂੰ ਅਜੇ ਥੋੜੇ ਦਿਨ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਮੈੰ ਚੂਸ ਕੇ ਹਟਿਆ ਸੀ। ਤੇ ਜਦੋਂ ਕਿਰਨ ਕੱਪੜੇ ਚੱਕ ਕੇ ਪਿੱਛੇ ਨੂੰ ਮੁੜਦੀ ਤਾਂ ਮੇਰੀ ਨਜਰ ਕਿਰਨ ਦੀ ਬੁੰਡ ਤੇ ਬਾਰ ਬਾਰ ਜਾ ਰਹੀ ਸੀ। ਜੀ ਕਰਦਾ ਸੀ ਪਿਛਿਉਂ ਜਾਕੇ ਇਸਦੀ ਬੁੰਡ ਦਬੋਚ ਕੇ ਮਸਲਾਂ।
ਕੱਪੜੇ ਖਤਮ ਹੋਣ ਤੋਂ ਬਾਦ ਮੈਂ ਉਪਰ ਵਾਲੇ ਇਕ ਕਮਰੇ ਚ ਜਾਣ ਬੁਝ ਕੇ ਚਲਾ ਗਿਆ। ਮੈਨੂੰ ਪਤਾ ਸੀ ਕਿ ਜੇ ਮੈਂ ਕਿਰਨ ਨੂੰ ਸਿੱਧਾ ਕਮਰੇ ਚ ਆਉਣ ਲਈ ਕਿਹਾ ਤਾਂ ਇਸਨੇ ਨਖਰੇ ਕਰਨੇ ਆ। ਇਸ ਲਈ ਮੈਂ ਕਿਰਨ ਨੂੰ ਬਹਾਨੇ ਨਾਲ ਕਹਿਣ ਲੱਗਾ "ਆਹ ਕਮਰਾ ਤੁਸੀਂ ਕਦੀ ਸਾਫ ਨੀ ਕੀਤਾ ਲਗਦਾ"।
ਕਿਰਨ ਵੀ ਸਾਰੇ ਕੱਪੜੇ ਸੁੱਕਣੇ ਪਾਕੇ ਕਮਰੇ ਵਿਚ ਆ ਗਈ।
ਕਿਰਨ- "ਕਰਦੇ ਆਂ ਸਾਫ। ਰੋਜ ਲਾਈਦਾ ਇਥੇ ਝਾੜੂ ਪੋਚਾ।
ਮੈਂ- ਅੱਛਾ।
ਇੰਨਾ ਕਹਿ ਕੇ ਮੈਂ ਉਸਦੀ ਬਾਂਹ ਫੜ ਲਈ। ਉਸਨੇ ਮੇਰੇ ਵਲ ਦੇਖਿਆ।
ਮੈਂ- "ਹੋਰ ਕੋਈ ਨਵੀਂ ਤਾਜੀ" ਤੇ ਇਹ ਕਹਿ ਕੇ ਉਸਨੂੰ ਕਮਰ ਤੋਂ ਫੜ ਕੇ ਆਪਣੇ ਲਾਗੇ ਖਿੱਚ ਲਿਆ।
ਕਿਰਨ- ਹਾਂਜੀ ਸਚ ਮੈਂ ਰਿਤਿਕਾ ਨਾਲ ਤੁਹਾਡੇ ***** *****
ਮੈਂ ਬਸ ਇੰਨਾ ਹੀ ਸੁਣ ਸਕਿਆ ਕਿਉਂਕਿ ਮੇਰਾ ਪੂਰਾ ਧਿਆਨ ਕਿਰਨ ਦੇ ਹਿੱਲਦੇ ਲਾਲ ਬੁੱਲਾਂ ਤੇ ਸੀ। ਉਸਦੀ ਅੱਧੀ ਗੱਲ ਮੈਨੂੰ ਸਮਝ ਹੀ ਨਹੀਂ ਲੱਗੀ।
ਮੈਂ- ਕੀ??
ਕਿਰਨ- ਮੈਂ ਕਿਹਾ ਮੈਂ ਰਿਤਿਕਾ
ਅਜੇ ਉਸਨੇ ਇੰਨਾ ਕਿਹਾ ਹੀ ਸੀ ਕਿ ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਬੁੱਲ ੳਸਦੇ ਬੁੱਲਾਂ ਵਿਚ ਪਾ ਦਿੱਤੇ। ਉਸਦੀ ਅੱਧੀ ਗੱਲ ਉਸਦੇ ਬੁੱਲਾਂ ਵਿਚ ਹੀ ਰਹਿ ਗਈ। ਮੈਂ ਉਸਦੇ ਬੁੱਲ ਆਪਣੇ ਬੁੱਲਾਂ ਵਿਚ ਦਬੋਚ ਕੇ ਚੂਸਨ ਲੱਗਾ। ਉਸਨੇ ਮੇਰੇ ਕੋਲੋਂ ਥੋੜੇ ਜਿਹੇ ਬੁੱਲ ਛੁਡਾਏ ਤੇ ਬੋਲਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ "ਭਾਜੀ ਰਿਤਿਕਾ ਉਮਮਮਮਮ" ਮੈਂ ਫਿਰ ਉਸਦੇ ਪੂਰੇ ਬੁੱਲ ਦਬੋਚ ਲਏ।
ਕਿਰਨ ਆਪਣੇ ਬੁੱਲ ਮੇਰੇ ਬੁੱਲਾਂ ਵਿਚ ਦਬੋਚੇ ਹੋਣ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ ਵਿਚ ਵਿਚ ਕੁਛ ਕਹਿਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ ਜਿਸ ਨਾਲ ਉਸਦੀਆਂ ਅਵਾਜਾਂ ਮੇਰੇ ਮੂੰਹ ਵਿਚ ਹੀ ਰਹਿ ਰਹੀਆਂ ਸੀ।
"ਭਾਜੀ ਉਮਮਮਮਮਮਮਮ" "ਰਿਤਿ ਅਮਮਮਮਮਮਮਮ" ਵਰਗੀਆਂ ਅਵਾਜਾਂ ਨਿਕਲ ਰਹੀਆਂ ਸੀ ਉਸਦੇ ਮੂੰਹੋਂ। ਮੈਂ ਆਪਣਾ ਹੱਥ ਉਸਦੀ ਛਾਤੀ ਤੇ ਰੱਖਿਆ ਤੇ ਉਸਦੀ ਮੰਮਿਆਂ ਵਿਚਲੀ ਲਕੀਰ ਤੇ ਉਂਗਲ ਫੇਰੀ ਤੇ ਉਸਦਾ ਮੰਮਾ ਹੱਥ ਚ ਦਬੋਚ ਕੇ ਦੱਬਣ ਲੱਗਾ।
ਕਿਰਨ ਆਪਣੇ ਬੁੱਲ ਮੇਰੇ ਤੋਂ ਛੁਡਾਉਣ ਲੱਗੀ। ਉਸਨੇ ਆਪਣਾ ਉਪਰਲਾ ਬੁੱਲ ਛੁਡਾਇਆ ਤਾਂ ਮੈਂ ਹੇਠਲਾਂ ਬੁੱਲ ਦਬੋਚ ਲਿਆ ਤੇ ਚੂਸ ਕੇ ਥੋੜੀ ਦੇਰ ਬਾਦ ਛੱਡਿਆ। ਬੁੱਲ ਛੁੱਟਦਿਆਂ ਕਿਰਨ ਬੋਲੀ "ਭਾਜੀ ਪਾਗਲ ਹੋ ਗਏ ਆ ਤੁਸੀਂ? ਮੰਮੀ ਘਰ ਆ ਤੇ ਤੁਹਾਨੂੰ ਇਹ ਸਭ ਕਰਨ ਦੀ ਪਈ ਆ"।
ਮੈ- "ਉਹ ਨੀ ਆਉਂਦੀ ਉਪਰ। ਮਸੀਂ ਤੇ ਪੌੜੀਆਂ ਚੜਦੀ ਆ ਉਹ"।
ਇਹ ਕਹਿ ਕੇ ਮੈਂ ਉਸਨੂੰ ਬੈੱਡ ਦੇ ਕੋਲ ਲੈ ਗਿਆ ਤੇ ਫੜਕੇ ਬੈੱਡ ਤੇ ਲੰਮੀ ਪਾ ਲਈ। ਆਪ ਉਸਦੇ ਉਪਰ ਚੜਕੇ ਉਸਦੇ ਮੰਮੇ ਨੂੰ ਸੂਟ ਉਪਰੋਂ ਹੀ ਮੂੰਹ ਵਿਚ ਪਾ ਲਿਆ ਤੇ ੳਸਨੂੰ ਚੱਟਣ ਲੱਗਾ। ਮੈਂ ਆਪਣਾ ਹੱਥ ਉਸਦੀ ਫੁੱਦੀ ਵਲ ਲਿਜਾਇਆ ਤਾਂ ਉਹ ਮੇਰਾ ਹੱਥ ਪਰੇ ਕਰਨ ਲੱਗੀ।
ਮੈਂ ਕਿਹਾ "ਅੱਜ ਲਾ ਲੈਣਦੇ ਹੱਥ ਮੈਨੂੰ ਉਥੇ"।
ਇੰਨਾ ਕਹਿਕੇ ਮੈਂ ਜੋਰ ਨਾਲ ਉਸਦੇ ਪੱਟ ਖੋਲੇ ਤੇ ਆਪਣਾ ਹੱਥ
ਲਿਜਾਕੇ ਸਲਵਾਰ ਉਪਰੋ ਉਸਦੀ ਫੁੱਦੀ ਤੇ ਰੱਖ ਦਿੱਤਾ। ਕਿਰਨ
ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਬੰਦ ਹੋ ਗਈਆਂ ਤੇ ਉਹ ਆਪਣੇ ਪੱਟ ਘੁੱਟਣ ਲੱਗ ਪਈ। ਮੇਰਾ ਹੱਥ ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਪੱਟਾ ਵਿਚ ਘੁੱਟ ਲਿਆ ਸੀ। ਮੈਂ ਥੋੜਾ ਜੋਰ ਲਾਕੇ ਆਪਣੇ ਹੱਥ ਉਸਦੀ ਫੁੱਦੀ ਤੇ ਰਗੜਨ ਲੱਗਾ। ਕਿਰਨ ਆਪਣਾ ਸਰੀਰ ਉਤਾਹ ਨੂੰ ਚੁੱਕ ਕੇ ਕੱਠੀ ਜਿਹੀ ਹੋਣ ਲਗ ਪਈ। ਮੈਂ ਉਸਦੀ ਫੁੱਦੀ ਤੇ ਹੱਥ ਫੇਰਦਾ ਰਿਹਾ ਤਾਂ ਉਹ ਆਪਣੇ ਸਰੀਰ ਨੂੰ ਉਪਰ ਕਰਕੇ ਹਿੱਲਦੀ ਰਹੀ ਤੇ ਆਪਣੇ ਪੱਟਾਂ ਨੂੰ ਆਪਸ ਵਿਚ ਘੁੱਟ ਕੇ ਲੱਤਾ ਵੀ ਹਿਲਾੳਂਦੀ ਰਹੀ। ਮੈਂ ਹੁਣ ਉਸਦੀ ਫੁੱਦੀ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਹੱਥ ਵਿਚ ਘੁੱਟ ਲਿਆ ਤੇ ਫੁੱਦੀ ਨੂੰ ਦਬਾਉਣ ਲੱਗਾ। ਕਿਰਨ ਆਪਣਾ ਪੂਰਾ ਸਰੀਰ ਹਿਲਾ ਰਹੀ ਸੀ ਇਧਰ ਉਧਰ ਤੇ ਕੱਠੀ ਜਿਹੀ ਹੋਈ ਜਾ ਰਹੀ ਸੀ ਬੈੱਡ ਤੇ।
ਮੈਂ ਆਪਣਾ ਹੱਥ ਫੁੱਦੀ ਤੋਂ ਪਰੇ ਕੀਤਾ ਤੇ ਸਲਵਾਰ ਅੰਦਰ ਵਾੜਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ ਤਾਂ ਕਿਰਨ ਹੋਸ਼ ਚ ਆਈ ਤੇ ਉਸਨੇ ਮੇਰਾ ਹੱਥ ਫੜ ਲਿਆ ਉੱਠਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਨ ਲੱਗੀ। ਮੈਂ ਹੋਰ ਜੋਰ ਲਾਕੇ ਸਲਵਾਰ ਅੰਦਰ ਹੱਥ ਪਾਉਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਨ ਲੱਗਾ।
ਕਿਰਨ ਕਹਿੰਦੀ "ਮੰਨ ਜਿਆ ਕਰੋ ਭਾਜੀ, ਹਰ ਵਾਰ ਆਪਣੀ ਮਰਜੀ ਹੀ ਕਰਦੇ ਆਂ ਤੁਸੀਂ। ਮੰਮੀ ਨੇ ਕਹਿਣਾ ਇੰਨੀ ਦੇਰ ਪਤਾ ਨੀ ਕੀ ਕਰਦੇ ਪਏ ਆ"।
ਮੈਂ ਤਦ ਆਪਣਾ ਹੱਥ ਹਟਾਇਆ ਤੇ ਉਠਕੇ ਖੜਾ ਹੋ ਗਿਆ। ਕਿਰਨ ਵੀ ਉਠ ਗਈ ਤੇ ਬੈੱਡ ਤੇ ਬੈਠੀ ਰਹੀ। ਮੈਂ ਬਾਹਰ ਆਇਆ ਤੇ ਕੋਠੇ ਤੋਂ ਥੱਲੇ ਨੂੰ ਝਾਕਿਆ ਤਾਂ ਚਾਚੀ ਮੈਨੂੰ ਦੇਖਕੇ ਕਹਿੰਦੀ "ਪਾਤੇ ਪੁੱਤ ਕੱਪੜੇ ਸਾਰੇ"?
"ਹਾਂ ਚਾਚੀ" ਮੈਂ ਕਿਹਾ ਤੇ ਚਾਚੀ ਨੂੰ ਅੰਦਰ ਕਮਰੇ ਵਲ ਜਾਂਦੇ
ਦੇਖਿਆ। ਮੈਂ ਦੁਬਾਰਾ ਉਪਰਲੇ ਕਮਰੇ ਅੰਦਰ ਗਿਆ ਤਾਂ ਕਿਰਨ ਅਜੇ ਵੀ ਬੈੱਡ ਤੇ ਬੈਠੀ ਸੀ ਤੇ ਕੁਝ ਸੋਚ ਰਹੀ ਸੀ।
ਮੈਂ ਉਸਦੇ ਕੋਲ ਗਿਆ ਤਾਂ ਕਿਰਨ ਮੇਰੇ ਵਲ ਦੇਖਣ ਲਗੀ ਤੇ ਕਹਿੰਦੀ "ਹਾਜੀ ਹੁਣ ਕੀ ਆ"?
ਮੈਂ ਕਿਹਾ "ਉਠਕੇ ਇਕ ਵਾਰੀ ਜੱਫੀ ਪਾ। ਫਿਰ ਮੈਂ ਘਰ ਚੱਲਿਆਂ"
"ਮੈਂ ਨੀ ਪਾਉਣੀ। ਜਾਉ ਤੁਸੀਂ" ਕਿਰਨ ਬੋਲੀ।
ਮੈਂ- "ਆਜਾ ਹੁਣ। ਐਵੀ ਨਖਰੇ ਕਰੀ ਜਾਨੀ ਆਂ"। ਕਹਿ ਕੇ ਮੈਂ ਉਸਨੂੰ ਖੜੀ ਕਰਕੇ ਆਪਣੀਆਂ ਬਾਹਾਂ ਵਿਚ ਲੈ ਲਿਆ ਤੇ ਉਸਨੂੰ ਘੁੱਟਕੇ ਜੱਫੀ ਪਾ ਲਈ। ਉਸਦੀਆਂ ਬਾਹਵਾਂ ਚੁੱਕ ਕੇ ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਮੋਢਿਆਂ ਤੇ ਰੱਖ ਦਿੱਤੀਆਂ। ਜੱਫੀ ਪਾਉਣ ਨਾਲ ਉਸਦੇ ਨਰਮ ਮੰਮੇ ਮੇਰੀ ਛਾਤੀ ਨਾਲ ਲਗ ਪਏ ਸੀ। ਤੇ ਮੇਰਾ ਹਿੜਿਆ ਲਨ ਉਸਦੇ ਪੱਟਾਂ ਤੇ ਲਗ ਗਿਆ ਸੀ। ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਹੱਥ ਉਸਦੀ ਬੁੰਡ ਤੇ ਰੱਖ ਦਿਤੇ ਤੇ ਉਸਦੀ ਬੁੰਡ ਦੇ ਚੀਰ ਵਿਚ ਉਂਗਲਾਂ ਫੇਰ ਫੇਰ ਕੇ ਉਸਦੀ ਬੁੰਡ ਮਸਲਨ ਲੱਗਾ।
"ਫਿਰ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਗਏ ਤੁਸੀਂ" ਕਿਰਨ ਕਹਿੰਦੀ।
ਮੈਂ ਕਿਹਾ "ਚੁੱਪ ਰਹਿ ਹੁਣ ਦੋ ਮਿੰਟ"।
ਮੈਂ ਕਿਰਨ ਦੀ ਸੱਜੀ ਸਾਈਡ ਵਲ ਖਲੋ ਗਿਆ ਤੇ ਆਪਣਾ ਖੜਾ ਲਨ ਕਿਰਨ ਦੇ ਸੱਜੇ ਪੱਟ ਨਾਲ ਲਾ ਦਿਤਾ। ਆਪਣਾ ਖੱਬਾ ਹੱਥ ਉਸਦੀ ਬੁੰਡ ਤੇ ਰੱਖੀ ਰੱਖਿਆ ਤੇ ਉਸਦੇ ਦੋਵਾਂ ਚਿਤੜਾਂ ਨੂੰ ਵਾਰੋ ਵਾਰੀ ਦਬਦਾ ਰਿਹਾ। ਆਪਣਾ ਸੱਜਾ ਹੱਥ ਮੈਂ ਉਸਦੀ ਫੁੱਦੀ ਤੇ ਰੱਖ ਦਿਤਾ। ਮੈਂ ਥੋੜਾ ਹੈਰਾਨ ਹੋਇਆ ਕਿ ਇਸ ਵਾਰ ਕਿਰਨ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਰੋਕਿਆ ਈ ਨੀ ਤੇ ਫੱਦੀ ਤੇ ਹੱਥ ਲਾਉਣ ਦੇ ਦਿਤਾ ਸੀ। ੳਦਾਂ ਤਾਂ ਫੁੱਦੀ ਤੇ ਹੱਥ ਰੱਖਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਟੱਪਣ ਲਗ ਜਾਂਦੀ ਸੀ। ਸ਼ਾਇਦ ਉਸਨੂੰ ਥੋੜੀ ਦੇਰ ਪਹਿਲਾਂ ਹੱਥ ਫਿਰਾ ਕੇ ਮਜਾ ਆਇਆ ਸੀ ਜਦੋਂ ਮੈਂ ਬੈੱਡ ਤੇ ਲੰਮੀ ਪਾਈ ਹੋਈ ਸੀ। ਫੁੱਦੀ ਤੇ ਹੱਥ ਰੱਖਦਿਆਂ ਹੀ ਫਿਰ ਉਸਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਬੰਦ ਹੋਣ ਲੱਗੀਆਂ। ਨਾਲੋ ਨਾਲ ਮੈਂ ਆਪਣਾ ਲਨ ਉਸਦੇ ਪੱਟ ਤੇ ਰਗੜਨ ਲੱਗਾ। ਤੇ ਨਾਲ ਈ ਉਸਦੇ ਗੋਰੇ ਗੱਲ ਤੇ ਜੀਭ ਲਾਕੇ ਉਸਦੀਆਂ ਚੁੰਮੀਆਂ ਲੈਣ ਲੱਗਾ।
ਕਮਰੇ ਚ ਖਲੋਤਾ ਮੈਂ ਕਿਰਨ ਦੀ ਬੁੰਡ ਨੂੰ ਖੱਬੇ ਹੱਥ ਨਾਲ ਦਬੋਚਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ, ਉਸਦੇ ਪੱਟ ਤੇ ਆਪਣਾ ਲਨ ਘਿਸਾ ਰਿਹਾ ਸੀ ਤੇ ਨਾਲ ੳਸਦੀ ਗੱਲ ਤੇ ਚੁੰਮੀਆਂ ਲੈ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਆਪਣੇ ਸੱਜੇ ਹੱਥ ਨਾਲ ਉਸਦੀ ਫੁੱਦੀ ਮੁੱਠੀ ਚ ਘੁੱਟ ਕੇ ਮਸਲ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਕਿਰਨ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਮਸਲਨ ਨਾਲ ਉਹ ਫਿਰ ਆਪਣੇ ਪੱਟ ਘੁੱਟਣ ਲੱਗੀ ਤੇ ਆਪਣੀਆਂ ਅੱਡੀਆਂ ਚੁੱਕਕੇ ਉਤਾਂਹ ਨੂੰ ਹੋਣ ਲੱਗੀ। ਸ਼ਾਇਦ ਉਸਦੀ ਫੁੱਦੀ ਤੇ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਕਿਸੇ ਦਾ ਹੱਥ ਫਿਰਿਆ ਸੀ। ਮੈਂ ਉਸਦੀ ਫੁੱਦੀ ਤੇ ਲਗਾਤਾਰ ਆਪਣਾ ਹੱਥ ਫੇਰਦਾ ਰਿਹਾ। ਕਿਰਨ ਅੱਖਾਂ ਬੰਦ ਕਰਕੇ ਆਪਣਾ ਮੂੰਹ ਖੋਲੇ ਖੜੀ ਸੀ। ਉਸਨੇ ਮੇਰੀ ਸੱਜੀ ਬਾਂਹ ਨੂੰ ਫੜ ਘੁੱਟ ਕੇ ਫੜ ਲਿਆ ਤੇ ਆਪਣੀ ਜਗਾ ਤੇ ਹੀ ਕੱਠੀ ਹੋਣ ਲਗ ਪਈ। ਮੈਂ ੳਸਦੀ ਫੁੱਦੀ ਮਸਲਦਿਆਂ ਮੈਂ ਆਪਣਾ ਲਨ ਉਸਦੇ ਨਰਮ ਨਰਮ ਪੱਟ ਤੇ ਰਗੜੀ ਗਿਆ , ਜਿਸ ਨਾਲ ਮੇਰਾ ਛੁੱਟਨ ਵਾਲਾ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ। ਮੇਰਾ ਥੋੜੀ ਦੇਰ ਹੋਰ ਲਨ ਰਗੜਨ ਨਾਲ ਕੱਛੇ ਵਿਚ ਹੀ ਛੁੱਟਨ ਲਗ ਪਿਆ। ਛੁੱਟਨ ਤੋਂ ਬਾਦ ਵੀ ਮੈਂ ਆਪਣਾ ਹੱਥ ਕਿਰਨ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਤੇ ਹੀ ਰੱਖੀ ਰੱਖਿਆ। ਕਿਰਨ ਨੇ ਅੱਖਾਂ ਖੋਲੀਆਂ ਤੇ ਮੇਰੇ ਵਲ ਦੇਖਿਆ। ਮੈਂ ਵੀ ਉਸਦੀ ਅੱਖਾਂ ਵਿਚ ਦੇਖਿਆ ਤੇ ਉਸਦੀ ਫੁੱਦੀ ਤੋਂ ਹੱਥ ਹਟਾਇਆ ਨਹੀਂ।
ਮੈਂ ਦੇਖਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਕੀ ਕਰਦੀ ਆ। ਉਸਨੇ ਮੂੰਹ ਥੱਲੇ ਕਰਕੇ ਆਪਣੀ ਫੁੱਦੀ ਨੂੰ ਦਬੋਚੇ ਮੇਰੇ ਹੱਥ ਵੱਲ ਦੇਖਿਆ ਪਰ ਕਿਹਾ ਕੁਝ ਨਹੀਂ, ਨਾ ਹੀ ਮੇਰਾ ਹੱਥ ਹਟਾਉਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ। ਬਸ ਚੁਪਚਾਪ ਇਦਾਂ ਈ ਖੜੀ ਰਹੀ। ਮੈਂ ਮੌਕੇ ਦਾ ਫਾਇਦਾ ਚੁੱਕ ਕੇ ਉਸਦੀ ਸਲਵਾਰ ਅੰਦਰ ਹੱਥ ਪਾਉਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ ਪਰ ਇਸ ਵਾਰ ਉਸਨੇ ਮੇਰਾ ਹੱਥ ਫੜ ਲਿਆ ਤੇ ਬਸ ਇੰਨਾ ਕਿਹਾ "ਅੰਦਰ ਨੀ"।
ਮੈਂ ਸੋਚਿਆ ਫੁੱਦੀ ਤੇ ਕੱਪੜਿਆਂ ਉਪਰੋਂ ਹੱਥ ਫਿਰਾ ਤਾਂ ਲਿਆ
ਇਸਨੇ, ਫਿਰ ਨੰਗੀ ਫੁੱਦੀ ਤੇ ਹੱਥ ਫਿਰਾਉਣ ਲਈ ਕਿਉਂ ਝਿਜਕ ਰਹੀ ਆ ਹੁਣ। ਪਰ ਮੈਂ ਜਿਆਦਾ ਜੋਰ ਨੀ ਲਾਇਆ ਕਿਉਂਕਿ ਮੇਰਾ ਪਹਿਲਾ ਈ ਛੁੱਟਿਆ ਪਿਆ ਸੀ।
ਕਿਰਨ- ਚਲੋ ਚਲੀਏ ਹੁਣ ਥੱਲੇ।
ਮੈਂ ਕਿਹਾ "ਚੱਲ" ਤੇ ਅਸੀਂ ਪੌੜੀਆਂ ਉਤਰਨ ਲਗ ਪਏ। ਥੱਲੇ ਪਹੁੰਚ ਕੇ ਮੈਂ ਕਿਹਾ "ਚਲ ਚੰਗਾ ਚਲਦਾ ਮੈਂ"।
ਕਿਰਨ- ਬੈਠਜੋ। ਚਾਹ ਪੀ ਕੇ ਚਲ ਜਾਇਉ।
ਮੈਂ- ਨਹੀਂ ਮੈਂ ਚਲਦਾ ਹੁਣ। ਫਿਰ ਆਊਂਗਾ। (ਹੁਣ ਮੈਂ ਮੁੱਠ ਮਾਰੇ ਬਗੈਰ ਨਹੀਂ ਰਹਿ ਸਕਦਾ ਸੀ, ਇਸ ਲਈ ਉਥੇ ਰੁਕਿਆ ਨੀਂ)
ਇਹ ਕਹਿਕੇ ਮੈਂ ਘਰ ਵਲ ਨੂੰ ਤੁਰ ਪਿਆ।
To be contin
ਬਸ? ਖੁਸ਼ ੳ ਹੁਣ ਤੁਸੀਂ? ਕਿਰਨ ਨੇ ਮੇਰੇ ਵਲ ਦੇਖਕੇ ਸੀਰੀਅਸ ਹੋ ਕੇ ਕਿਹਾ।
"ਹਮਮ ਬਹੁਤ ਜਿਆਦਾ" ਮੈਂ ਸਮਾਈਲ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਉਸਨੂੰ ਜਵਾਬ ਦਿਤਾ।
ਕਿਰਨ- ਅੱਛਾ ਜਾਉ ਫਿਰ ਹੁਣ ਤੁਸੀ ਜਾਣਾ ਤਾਂ, ਜੇ ਨਹੀ ਤਾਂ ਬੈਠ ਜਾਉ। ਮੈਂ ਚਾਹ ਬਣਾਉਣ ਲੱਗੀ ਆਂ, ਤੁਹਾਡੇ ਲਈ ਵੀ ਬਣਾ ਦਿੰਦੀ ਆਂ। ਨਾਲ ਬਰੈੱਡ ਖਾ ਲਿਉ। ਨਾਲੇ ਮੰਮੀ ਵੀ ਆਉਣ ਵਾਲੀ ਆ ਹੁਣ।
ਮੈਂ ਸੋਚਿਆ ਇਸ ਨਾਲ ਧੱਕੇ ਨਾਲ ਇੰਨਾ ਕੁਛ ਕਰਕੇ ਹਟਿਆਂ, ਫਿਰ ਵੀ ਇਹ ਮੇਰਾ ਖਿਆਲ ਕਰ ਰਹੀ ਆ ਸਾਡਾ ਖੂਨ ਦਾ ਰਿਸ਼ਤਾ ਹੋਣ ਕਰਕੇ। ਇੰਹ ਸੋਚਕੇ ਮੈਨੂੰ ਥੋੜਾ ਪਛਤਾਵਾ ਹੋਣ ਲੱਗਾ। ਪਰ ਰਸੋਈ ਵੱਲ ਜਾਂਦਿਆਂ ਕਿਰਨ ਦੀ ਹਿੱਲਦੀ ਬੁੰਡ ਦੇਖਕੇ ਮੇਰਾ ਪਛਤਾਵਾ ਖਤਮ ਹੋ ਗਿਆ ਤੇ ਮੈਂ ਫਿਰ ੳਸਦੇ ਚਿਤੜ ਮਸਲਨ ਬਾਰੇ ਸੋਚਣ ਲੱਗਾ।
ਸਾਡੇ ਰਿਸ਼ਤੇ ਕਰਕੇ ਈ ਮੈਂ ਉਸ ਨਾਲ ਇੰਨਾ ਧੱਕਾ ਕਰਕੇ ਵੀ ਬਚਦਾ ਆ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਉਸਨੇ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਨਹੀਂ ਸੀ ਦੱਸਿਆ ਕਿ ਮੈਂ ਉਸਦੇ ਨਾਲ ਕੀ ਕੀ ਕਰਦਾ ਆ ਰਿਹਾਂ ਪਿਛਲੇ ਕੁਝ ਦਿਨਾਂ ਤੋਂ। ਇਸੇ ਗੱਲ ਦਾ ਮੈਂ ਖੂਬ ਫਾਇਦਾ ਚੱਕ ਰਿਹਾ ਸੀ।
ਕਿਰਨ ਰਸੋਈ ਚ ਜਾਕੇ ਚਾਹ ਬਣਾਉਣ ਲੱਗੀ। ਇੰਨੇ ਨੂੰ ਚਾਚੀ ਵੀ ਵਾਪਸ ਆ ਗਈ। ਮੈਂ ਸੋਚਿਆ ਚੰਗੇ ਵੇਲੇ ਛੱਡ ਦਿਤਾ ਕਿਰਨ ਨੂੰ। ਕਿਰਨ ਨੇ ਚਾਹ ਬਣਾਕੇ ਲਿਆਂਦੀ। ਅਸੀਂ ਤਿੰਨੇ ਚਾਹ ਪੀਣ ਲਗ ਪਏ। ਮੇਰਾ ਧਿਆਨ ਚਾਹ ਪੀਂਦੇ ਸਮੇਂ ਵੀ ਕਿਰਨ ਵਲ ਈ ਸੀ। ਚਾਚੀ ਇਸ ਗੱਲ ਤੋਂ ਬੇਖਬਰ ਸੀ ਕਿ ਮੈਂ ਥੋੜੀ ਦੇਰ ਪਹਿਲਾਂ ਉਸਦੀ ਕੁੜੀ ਨੂੰ ਕੰਧ ਨਾਲ ਲਾਇਆ ਹੋਇਆ ਸੀ ਤੇ ਉਸਦੇ ਮੰਮੇ ਚੂਸ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਖੈਰ ਮੈਂ ਚਾਹ ਪੀਤੀ ਤੇ ਥੋੜੀ ਦੇਰ ਗੱਲਾਂ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਾਦ ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਘਰ ਆ ਗਿਆ।
ਮੈਂ ਕਿਰਨ ਨਾਲ ਹਰ ਵਾਰ ਧੱਕੇ ਨਾਲ ਈ ਛੇੜਛਾੜ ਕਰਦਾ ਸੀ। ਉਹ ਅਜੇ ਵੀ ਮੈਨੂੰ ਖੁੱਲਕੇ ਆਪਣੇ ਸਰੀਰ ਨੂੰ ਹੱਥ ਨੀਂ ਸੀ ਲਾਉਣ ਦਿੰਦੀ ਤੇ ਵਿਚ ਵਿਚ ਮੈਨੂੰ ਰੋਕਦੀ ਰਹਿੰਦੀ ਸੀ। ਉਹ ਅਜੇ ਵੀ ਮੈਨੂੰ ਆਪਣਾ ਵੱਡਾ ਭਰਾ ਹੀ ਸਮਝਦੀ ਸੀ। ਤਾ ਈ ਉਸਦੇ ਸਰੀਰ ਨਾਲ ਇੰਨੀ ਛੇੜਛਾੜ ਕਰਨ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ ਵੀ ਉਹ ਮੈਨੂੰ ਭਾਜੀ ਕਹਿਕੇ ਈ ਬੁਲਾਉਂਦੀ ਸੀ। ਭਾਵੇਂ ਧੱਕੇ ਨਾਲ ਹੀ ਸਹੀ ਪਰ ਮੈਂ ਕਿਰਨ ਦਾ ਪੂਰਾ ਸਰੀਰ ਭੋਗਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ। ਉਸਨੂੰ ਪੂਰੀ ਨੰਗੀ ਕਰਕੇ ਵਜਾਉਣਾ ਚਾਹੰਦਾ ਸੀ।
ਅਗਲੇ ਦਿਨ ਰਾਤ ਨੂੰ ਮੈਂ ਕਿਰਨ ਨੂੰ ਮੈਸੇਜ ਕਰਨ ਦੀ ਸੋਚੀ। ਮੈਂ ਉਸਨੂੰ whatsapp ਤੇ ਮੈਸੇਜ ਕੀਤਾ।
ਮੈਂ- ਕਿੱਦਾਂ ਕਿਰਨ?
ਕਿਰਨ ਨੇ 10 ਕੁ ਮਿੰਟ ਬਾਦ ਮੈਸੇਜ seen ਕੀਤੇ ਤੇ reply
ਭੇਜਿਆ- ਹਾਂਜੀ ਵਧੀਆ ਭਾਜੀ। ਤੁਸੀਂ ਦੱਸੋ।
ਮੈਂ- ਹਮਮ ਵਧੀਆ। ਕੀ ਕਰਦੀ ਸੀ?
ਕਿਰਨ- ਕਛ ਨੀ। ਬਸ ਰੋਟੀ ਖਾਕੇ ਹਟੀ ਸੀ। ਹੁਣ ਤੇ free ਆਂ।
ਮੈਂ- ok ਠੀਕ
ਕਿਰਨ- ਤੁਸੀਂ ਕੀ ਕਰਦੇ ਸੀ?
ਮੈਂ- ਮੈਂ ਤੇ ਤੇਰੇ ਬਾਰੇ ਹੀ ਸੋਚ ਰਿਹਾ ਸੀ, ਤਾ ਈ ਤੈਨੂੰ ਮੈਸੇਜ ਕੀਤਾ।
ਕਿਰਨ- ਕਿਉਂ? ਮੇਰੇ ਬਾਰੇ ਕਿਉਂ ਸੋਚਦੇ ਸੀ?
ਮੈਂ- ਮੈਂ ਕਿਹਾ ਤੂੰ ਅੱਜ ਆਈਂ ਨੀ ਨਾ ਘਰੇ, ਤਾਂ ਕਰਕੇ।
ਕਿਰਨ- ਹਾਜੀ ਅੱਜ ਟਾਈਮ ਜਿਹਾ ਨੀ ਸੀ ਲੱਗਾ।
ਮੈਂ- ok ok
ਕਿਰਨ- ਅੱਛਾ ਤੁਸੀ ਦੱਸਿਆ ਨੀ ਫਿਰ ਮੇਰੀ friend ਬਾਰੇ?
ਮੈਂ- ਕਿਹੜੀ friend?
ਕਿਰਨ- ਜਿਹੜੀ ਕੱਲ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਸੀ।
ਮੈਂ- ਹਾਂ ਕੀ ਦੱਸਾਂ ਉਸ ਬਾਰੇ?
ਕਿਰਨ- ਸੋਹਣੀ ਲੱਗੀ ਉਹ ਤੁਹਾਨੂੰ?
ਮੈਂ- ਠੀਕ ਸੀ। ਪਰ ਤੂੰ ਜਿਆਦਾ ਸੋਹਣੀ ਲਗ ਰਹੀ ਸੀ ਉਸ ਨਾਲੋ।
ਕਿਰਨ- thanks ਭਾਜੀ। ਪਰ ਮੇਰੀ ਗੱਲ ਛੱਡੋ, ਤੁਸੀਂ ਉਸਦਾ ਦੱਸੋ।
ਮੈਂ- ਕੀ ਦੱਸਾ ਉਸਦਾ?
ਕਿਰਨ- ਉਹ ਪਸੰਦ ਆ ਤੁਹਾਨੂੰ? ਜੇ ਪਸੰਦ ਆ ਤਾ ਦੱਸੋ। ਮੈਂ ਉਸਦੀ ਤੁਹਾਡੇ ਨਾਲ ਫਰੈਂਡਸ਼ਿਪ ਕਰਵਾ ਦਿੰਦੀ ਆਂ।
(ਕਿਰਨ ਇਹ ਸੋਚਦੀ ਸੀ ਕਿ ਇਸ ਨਾਲ ਕੋਈ ਕੁੜੀ ਨਹੀਂ ਸੈੱਟ ਹੈਗੀ ਤੇ ਜਵਾਨੀ ਵਿਚ ਇਸ ਕੋਲੋਂ ਕੰਟਰੋਲ ਨੀ ਹੁੰਦਾ ਤਾਂ ਕਰਕੇ ਇਹ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਪੁੱਠੇ ਕੰਮ ਕਰਦਾ ਰਹਿੰਦਾ। ਕਿ ਜਦੋਂ ਇਸ ਨਾਲ ਕੋਈ ਹੋਰ ਕੁੜੀ ਸੈੱਟ ਹੋ ਜਾਊ ਤਾਂ ਉਸ ਨਾਲ ਹੀ ਇਹ ਸਭ ਕਰੂਗਾ ਤੇ ਮੇਰੇ ਤੋਂ ਦੂਰ ਰਹੂਗਾ ਤੇ ਸਾਡਾ ਭੈਣ ਭਰਾ ਦਾ ਰਿਸ਼ਤਾ ਵੀ ਖਰਾਬ ਹੋਣੋ ਬਚਿਆ ਰਹੂਗਾ। ਪਰ ਹੁਣ ਮੇਰੇ ਮੂੰਹ ਨੂੰ ਖੂਨ ਲਗ ਚੁੱਕਿਆ ਸੀ ਤੇ ਹੁਣ ਤੇਂ ਮੈਂਨੂੰ ਕਿਰਨ ਦੀ ਫੱਦੀ ਲੈਕੇ ਹੀ ਸ਼ਾਤੀ ਮਿਲਣੀ ਸੀ। ਨਾਲੇ ਉਸ ਨਾਲ ਇੰਨਾ ਕੁਛ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਾਦ ਹੁਣ ਮੈਂ ਪਿੱਛੇ ਨਹੀਂ ਸੀ ਮੁੜ ਸਕਦਾ)
ਮੈ- ਮੈਂ ਤੈਨੁੰ ਕੱਲ ਵੀ ਦੱਸਿਆ ਸੀ ਕਿ ਮੈਨੂੰ ਤੇ ਤੂੰ ਹੀ ਪਸੰਦ ਆਂ ਬਸ। ਤੇਰੇ ਨਾਲ ਹੀ ਰਿਲੇਸ਼ਨਸ਼ਿਪ ਚ ਰਹਿਣਾ ਆ ਮੈਂ।
ਕਿਰਨ- ੳਹ ਹੋ ਭਾਜੀ! ਮੈਂ ਤੇ ਭੈਣ ਆ ਤੁਹਾਡੀ! ਕਿਦਾਂ ਦੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਕਰਦੇ ਪਏ ਆ ਤੁਸੀਂ।
ਮੈਂ- ਫਿਰ ਕੀ ਹੋਇਆ?
ਕਿਰਨ- ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਕੁੜੀ ਨਾਲ ਤੇ ਤੁਸੀਂ ਰਿਲੇਸ਼ਨਸ਼ਿਪ ਚ ਰਹਿਕੇ ਵਿਆਹ ਵੀ ਕਰਾ ਸਕਦੇ ੳ। ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਥੋੜੋਂ ਕਰਵਾਉਂਗੇ।
ਮੈਂ- ਮੈਂ ਵਿਆਹ ਕਰਵਾੳਣ ਨੂੰ ਵੀ ਤਿਆਰ ਆਂ ਤੇਰੇ ਨਾਲ। ਤੇਰੀ ਹਾਂ ਚਾਹੀਦੀ ਆ ਬਸ ਮੈਨੂੰ। (ਇਹ ਸਭ ਉਸ ਲਈ ਮੇਰੇ ਅੰਦਰ ਪੈਦਾ ਹੋਈ ਹਵਸ ਬੋਲ ਰਹੀ ਸੀ।
ਕਿਰਨ- ਤੁਹਾਡਾ ਦਿਮਾਗ ਖਰਾਬ ਹੋ ਗਿਆ ਆ ਭਾਜੀ। ਪਤਾ ਨੀ ਤਸੀ ਕੀ ਬੋਲੀ ਜਾਂਦੇ ਆਂ। ਪਹਿਲਾਂ ਤਾਂ ਤੁਸੀ ਠੀਕ ਰਹਿੰਦੇ ਸੀ, ਆਹ ਥੋੜੇ ਦਿਨਾਂ ਤੋਂ ਪਤਾ ਨੀ ਤੁਹਾਨੂੰ ਕੀ ਹੋ ਗਿਆ ਆ।
ਮੈਂ ਗੱਲ ਥੋੜੀ ਸੀਰੀਅਸ ਹੁੰਦੀ ਦੇਖਕੇ ਗੱਲ ਬਦਲਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ।
ਮੈਂ- ਅੱਛਾ ਚਲ ਛੱਡ। ਆਪਣੀ ਫਰੈਂਡ ਬਾਰੇ ਦਸ ਫਿਰ। ਹੈਂ ਤਾਂ ਸੋਹਣੀ ਸੀ ਉਹ ਵੀ। ਜੇ ਮੈਂ ਉਸ ਨਾਲ ਫਰੈਂਡਸ਼ਿਪ ਕਰਨਾ ਚਾਹਾਂ ਤਾਂ ਤੂੰ ਕਰਵਾ ਦਊਗੀਂ
ਕਿਰਨ- ਹਾਂਜੀ ਹਾਂਜੀ ਮੈਂ ਕਰਵਾ ਦਊਗੀ। ਭੈਣਾਂ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹੀ ਇਸ ਕੰਮ ਲਈ ਆ।
ਮੈਂ- ਅੱਛਾ ਠੀਕ ਆ। ਉਸਦਾ ਨਾਮ ਕੀ ਆ?
ਕਿਰਨ- ਉਸਦਾ ਨਾਮ ਰਿਤਿਕਾ ਆ। ਉਹ ਵੀ ਸਿੰਗਲ ਈ ਆ।
ਮੈਂ- ਅੱਛਾ ਉਹ ਕਰ ਲਊਗੀ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਫਰੈਂਡਸ਼ਿਪ? ਜੇ ਮੈਂ ਉਹਨੂੰ ਪਸੰਦ ਨਾ ਆਇਆ ਤੇ?
ਕਿਰਨ- ਹਮਮ ਕੋਈ ਨਾ। ਜੇ ਉਸਨੇ ਨਾ ਕੀਤੀ ਤਾਂ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਨਾਲ ਕਰਵਾ ਦਊਂ ਮੈਂ। ਹੋਰ ਬਹੁਤ ਫਰੈਂਡਸ ਆ ਮੇਰੀਆਂ।
ਮੈਂ- ਪੱਕਾ ਕਰਵਾ ਦਊਂਗੀ ਕਿਸੇ ਨਾਲ?
ਕਿਰਨ- ਹਾਂਜੀ ਪੱਕਾ। ਜਿੰਨੀਆਂ ਕਹੋਗੇ ੳਨੀਆਂ ਕੁੜੀਆਂ ਨਾਲ ਕਰਵਾ ਦਊਂਗੀ।
ਮੈੰ- ਅੱਛਾ?? ਚਲ ਠੀਕ ਆ। ਰਿਤਿਕਾ ਨਾਲ ਮਿਲਵਾਈਂ ਫਿਰ ਮੈਨੂੰ ਕਿਸੇ ਦਿਨ।
ਕਿਰਨ- ਹਾਂਜੀ ਜਰੂਰ
ਮੈਂ ਹੁਣ ਕਿਰਨ ਨਾਲ ਪੁੱਠੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਕਰਨ ਦੀ ਸੋਚੀ।
ਮੈਂ- ਅੱਛਾ ਸੱਚ ਕੱਲ ਤੂੰ ਮੈਨੂੰ ਆਪਣੇ ੳਥੇ ਹੱਥ ਕਿਉਂ ਨੀ ਸੀ ਲਾਉਣ ਦਿੱਤਾ?
ਕਿਰਨ- ੳਦਾਂ ਈ।
ਮੈਂ- ਤੇਨੂੰ ਪਤਾ ਨਾ ਮੈਂ ਕਿਥੇ ਹੱਥ ਲਾਉਣ ਦੀ ਗੱਲ ਪੁੱਛ ਰਿਹਾ?
ਕਿਰਨ- ਹਾਂਜੀ।
ਮੈਂ- ਅੱਛਾ ਜਦੋਂ ਮੈਂ ਤੇਰੀ ਕਮੀਜ ਥੱਲੇ ਹੱਥ ਪਾਇਆ ਸੀ, ਤੈਨੂੰ ਚੰਗਾ ਲੱਗਿਆ ਸੀ ਕਿ ਨਹੀਂ? (ਮੈਂ "ਮੰਮੇ" ਸ਼ਬਦ ਨੀ ਵਰਤਿਆ ਕਿਉਂਕਿ ਅਜੇ ਇੱਦਾਂ ਦੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਕਰਨ ਚ ਕਿਰਨ ਫਰੈਂਕ ਨਹੀਂ ਸੀ ਹੋਈ ਮੇਰੇ ਨਾਲ)
ਕਿਰਨ- ਮੈਨੂੰ ਨੀ ਪਤਾ ਭਾਜੀ। ਏਦਾ ਦੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਨਾ ਕਰੋ ਮੇਰੇ
ਨਾਲ।
ਮੈਂ- ਦਸ ਯਾਰ। ਐਂਵੀਂ ਸੰਗੀ ਜਾਂਦੀ ਆਂ ਤੂੰ।
ਕਿਰਨ ਨੇ ਮੈਸੇਜ seen ਕਰ ਲਿਆ ਪਰ ਕੋਈ reply ਨੀ ਕੀਤਾ। ਮੈਂ ਦੁਬਾਰਾ ਮੈਸੇਜ ਕੀਤਾ
ਮੈਂ- ਮੈਨੂੰ ਤਾਂ ਬਹੁਤ ਮਜਾ ਆਇਆ ਸੀ ਜਦੋਂ ਤੇਰੇ ਦੋਵੇਂ ਆਪਣੇ ਮੂੰਹ ਵਿਚ ਪਾਏ ਸੀ ਮੈਂ।
ਕਿਰਨ- ਮੈਂ ਸੋਣ ਲੱਗੀ ਆ ਹੁਣ। ਬਾਏ ਗੁਡਨਾਈਟ। (ਕਿਰਨ ਨੇ ਮੇਰੀ ਗੱਲ ਨੂੰ ਇਗਨੋਰ ਕਰਦਿਆਂ ਕਿਹਾ)
ਮੈਂ- ok ਗੁੱਡਨਾਈਟ।
ਮੈਂ ਸੋਚਿਆ ਇਸਨੂੰ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਇਦਾਂ ਦੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਕਰਨ ਤੇ ਵੀ ਲਾ ਲੈਣਾ ਮੈਂ। ਮੈਂ ਕਿਰਨ ਨਾਲ ਕੱਲ ਵਾਲਾ ਸੀਨ ਯਾਦ ਕਰਕੇ ਮੁੱਠ ਮਾਰੀ ਤੇ ਕਿਰਨ ਬਾਰੇ ਸੋਚਦਾ ਸੋਚਦਾ ਹੀ ਸੋਂ ਗਿਆ।
ਅਗਲੇ 3-4 ਦਿਨ ਮੈਂ ਕਿਰਨ ਨਾਲ ਕੁਛ ਨਾ ਕਰ ਸਕਿਆ। ਜਦੋਂ ਉਹ ਸਾਡੇ ਘਰ ਆਉਂਦੀ ਤਾਂ ਸਾਡੇ ਘਰ ਕੋਈ ਨਾ ਕੋਈ ਹੁੰਦਾ। ਜਦ ਮੈਂ ਉਹਨਾਂ ਘਰ ਜਾਂਦਾ ਤਾਂ ਚਾਚੀ ਜਾਂ ਚਾਚਾ ਘਰ ਹੁੰਦੇ। ਉਹ ਮੈਨੂੰ ਇਕੱਲੀ ਨਹੀਂ ਸੀ ਕਿਤੇ ਮਿਲ ਰਹੀ। ਮੈਂ ਹੁਣ ਸੋਚਿਆ ਕਿ ਘਰ ਚ ਤਾਂ ਕੋਈ ਨਾ ਕੋਈ ਰਹਿਣਾ ਈ ਆ, ਪਰ ਜੇ ਮੈਨੂੰ ਇਕ ਦੋ ਮਿੰਟ ਦਾ ਵੀ ਟਾਇਮ ਮਿਲਿਆ ਤਾਂ ਮੈਂ ਚੂਸ ਦਿਆ ਕਰਨੀ ਫੜ ਕੇ ਜਾਂ ਮੰਮੇ ਪੁੱਟ ਦਿਆ ਕਰਨੇ। ਉਸ ਦਿਨ ਕਿਰਨ ਨੇ ਆਪਣੀ ਫੁੱਦੀ ਨੂੰ ਹੱਥ ਨੀਂ ਸੀ ਲਾਉਣ ਦਿਤਾ। ਪਰ ਇਸ ਵਾਰ ਮੈਂ ਸੋਚ ਲਿਆ ਸੀ ਕਿ ਇਸਦੀ ਫੁੱਦੀ ਨੂੰ ਸਲਵਾਰ ਵਿਚ ਹੱਥ ਪਾਕੇ ਰਗੜਨਾ।
ਦੁਪਿਹਰ ਦਾ ਵੇਲਾ ਸੀ। ਮੈਂ ਸੋਚਿਆ ਚਾਚੀ ਕੇ ਹੋਕੇ ਆਉਨਾਂ ਆਂ। ਮੈਂ ਚਾਚੀ ਘਰ ਗਿਆ ਤਾਂ ਚਾਚੀ ਬਾਥਰੂਮ ਚ ਕੱਪੜੇ ਧੋ ਰਹੀ ਸੀ ਤੇ ਕਿਰਨ ਨਾਲ ਹੈਲਪ ਕਰਵਾ ਰਹੀ ਸੀ।
ਚਾਚੀ ਮੈਨੂੰ ਦੇਖਕੇ ਕਿਰਨ ਨੂੰ ਬੋਲੀ "ਆਹ ਲੈ ਕਰਨ ਆ ਗਿਆ। ਜਾਹ ਇਹਨੂੰ ਲੈ ਜਾ? ਮੇਰੇ ਕੋਲੋਂ ਨੀ ਪੌੜੀਆਂ ਚੜਿਆ ਜਾਂਦਾ ਵਾਰ ਵਾਰ।"
ਕੱਪੜੇ ਧੋ ਕੇ ਰੱਖੋ ਹੋਏ ਸੀ ਤੇ ਉਪਰ ਕੋਠੇ ਤੇ ਸੁੱਕਣੇ ਪੋਣ ਜਾਣੇ ਸੀ ਪਰ ਜਿਆਦਾ ਕੱਪੜੇ ਹੋਣ ਕਾਰਨ ਕਿਰਨ ਕੱਲੀ ਨਹੀ ਸੀ ਲਿਜਾ ਸਕਦੀ ਉਪਰ।
ਮੈਂ ਕਿਹਾ "ਹਾਂ ਮੈਂ ਚਲ ਜਾਨਾਂ ਨਾਲ"।
ਕਿਰਨ ਬਾਥਰੂਮ ਚੋਂ ਬਾਹਰ ਆਈ। ਉਸਨੇ ਚੁੰਨੀ ਨਹੀਂ ਸੀ ਲਈ ਉਪਰ, ਜਿਸ ਕਰਕੇ ਉਸਦੀ ਛਾਤੀ ਉਪਰੋ ਨੰਗੀ ਸੀ ਤੇ ਮੰਮਿਆਂ ਵਿਚਲੀ ਲਕੀਰ ਵੀ ਦਿਖ ਰਹੀ ਸੀ। ਕੱਪੜੇ ਧੋਂਦਿਆਂ ਪਾਣੀ ਲੱਗਣ ਕਰਕੇ ਕਿਰਨ ਦੇ ਕੱਪੜੇ ਵੀ ਗਿੱਲੇ ਹੋਏ ਪਏ ਸੀ ਤੇ ਸਰੀਰ ਨਾਲ ਚਿਪਕੇ ਪਏ ਸੀ। ਮੇਰਾ ਤਾਂ ਕਿਰਨ ਨੂੰ ਇਦਾਂ ਦੇਖਕੇ ਲਨ ਉਸੇ ਵੇਲੇ ਖੜਾ ਹੋ ਗਿਆ। ਮੈਂ ਧੋਤੇ ਹੋਏ ਕੱਪੜੇ ਚੁੱਕੇ ਤੇ ਪੱਟਾਂ ਅੱਗੇ ਕਰ ਲਏ ਤਾਂ ਕਿ ਚਾਚੀ ਕਿਤੇ ਮੇਰਾ ਪੈਂਟ ਵਿਚ ਹਿੜਿਆ ਲਨ ਨਾ ਦੇਖ ਲਵੇ। ਕਿਰਨ ਦਾ ਤਾਂ ਕੋਈ ਨੀ ਜੇ ਦੇਖ ਵੀ ਲੈਂਦੀ ਤਾਂ।
ਕਿਰਨ ਮੇਰੇ ਵੱਲ ਦੇਖਕੇ ਮੁਸਕੁਰਾਈ ਤੇ ਬਾਕੀ ਰਹਿੰਦੇ ਕੱਪੜੇ ਚੁੱਕ ਲਏ ਤੇ ਅਸੀਂ ਉਪਰ ਵਲ ਪੌੜੀਆਂ ਚੜਨ ਲੱਗੇ। ਉਪਰ ਜਾਕੇ ਅਸੀਂ ਕੱਪੜੇ ਸਾਈਡ ਤੇ ਰੱਖੇ ਤੇ ਕਿਰਨ ਇਕ ਇਕ ਕਰਕੇ ਕੱਪੜੇ ਤਾਰ ਤੇ ਸੁੱਕਣੇ ਪੋਣ ਲੱਗੀ। ਮੈਂ ਉਸਦੀ ਹੈਲਪ ਕਰਾਉਣ ਲੱਗ ਪਿਆ ਤੇ ਕੱਪੜੇ ਸੁੱਕਣੇ ਪੋਣ ਲੱਗਾ। ਨਾਲੋ ਨਾਲ ਉਸ ਨਾਲ ਗੱਲਾਂ ਕਰਨ ਲੱਗਾ।
"ਤੂੰ ਤੇ ਪੂਰੀ ਗਿੱਲੀ ਹੋਈ ਪਈ ਆਂ" ਮੈਂ ਉਸਦੇ ਸਰੀਰ ਨੂੰ ਉਪਰੋਂ ਥੱਲੇ ਤੱਕ ਨਿਹਾਰ ਕੇ ਕਿਹਾ।
"ਹਮਮ ਕੱਪੜੇ ਧੋਂਦਿਆਂ ਈ ਲਗ ਗਿਆ ਸੀ ਪਾਣੀ" ਕਿਰਨ ਕਹਿੰਦੀ।
"ਆਪਣੇ ਕੱਪੜੇ ਵੀ ਲਾਹਕੇ ਦੇਦੇ ਮੈਨੂੰ। ਮੈਂ ਸੁੱਕਨੇ ਪਾ ਦਿੰਦਾ ਆਂ
ਇੱਥੇ ਈ" ਮੈਂ ਕਿਰਨ ਵਲ ਦੇਖਕੇ ਮੁਸਕੁਰਾਉਂਦਿਆਂ ਕਿਹਾ।
ਕਿਰਨ ਮੇਰੀ ਗੱਲ ਸੁਣਕੇ ਸ਼ਰਮ ਨਾਲ ਮੂੰਹੋਂ ਕੁਝ ਨਾ ਬੋਲੀ।
ਮੈਂ- ਬੋਲਦੀ ਨੀ। ਇਧਰ ਆ, ਨਹੀਂ ਤੇ ਮੈਂ ਆਪ ਹੀ ਲਾਹ ਲੈਨਾਂ।
ਕਿਰਨ- ਤੁਸੀ ਟੈਨਸ਼ਨ ਨਾ ਲਉ ਮੇਰੇ ਕੱਪੜਿਆਂ ਦੀ। ਆਪੇ ਸੁਕਾ ਲਊਂ ਮੈਂ।
ਕਿਰਨ ਥੱਲੇ ਨੂੰ ਝੁਕਦੀ ਤਾਂ ਉਸਦੇ ਮੰਮੇ ਸੂਟ ਵਿਚੋਂ ਦਿਖਦੇ ਸੀ ਮੈਨੂੰ, ਜਿਨਾ ਨੂੰ ਅਜੇ ਥੋੜੇ ਦਿਨ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਮੈੰ ਚੂਸ ਕੇ ਹਟਿਆ ਸੀ। ਤੇ ਜਦੋਂ ਕਿਰਨ ਕੱਪੜੇ ਚੱਕ ਕੇ ਪਿੱਛੇ ਨੂੰ ਮੁੜਦੀ ਤਾਂ ਮੇਰੀ ਨਜਰ ਕਿਰਨ ਦੀ ਬੁੰਡ ਤੇ ਬਾਰ ਬਾਰ ਜਾ ਰਹੀ ਸੀ। ਜੀ ਕਰਦਾ ਸੀ ਪਿਛਿਉਂ ਜਾਕੇ ਇਸਦੀ ਬੁੰਡ ਦਬੋਚ ਕੇ ਮਸਲਾਂ।
ਕੱਪੜੇ ਖਤਮ ਹੋਣ ਤੋਂ ਬਾਦ ਮੈਂ ਉਪਰ ਵਾਲੇ ਇਕ ਕਮਰੇ ਚ ਜਾਣ ਬੁਝ ਕੇ ਚਲਾ ਗਿਆ। ਮੈਨੂੰ ਪਤਾ ਸੀ ਕਿ ਜੇ ਮੈਂ ਕਿਰਨ ਨੂੰ ਸਿੱਧਾ ਕਮਰੇ ਚ ਆਉਣ ਲਈ ਕਿਹਾ ਤਾਂ ਇਸਨੇ ਨਖਰੇ ਕਰਨੇ ਆ। ਇਸ ਲਈ ਮੈਂ ਕਿਰਨ ਨੂੰ ਬਹਾਨੇ ਨਾਲ ਕਹਿਣ ਲੱਗਾ "ਆਹ ਕਮਰਾ ਤੁਸੀਂ ਕਦੀ ਸਾਫ ਨੀ ਕੀਤਾ ਲਗਦਾ"।
ਕਿਰਨ ਵੀ ਸਾਰੇ ਕੱਪੜੇ ਸੁੱਕਣੇ ਪਾਕੇ ਕਮਰੇ ਵਿਚ ਆ ਗਈ।
ਕਿਰਨ- "ਕਰਦੇ ਆਂ ਸਾਫ। ਰੋਜ ਲਾਈਦਾ ਇਥੇ ਝਾੜੂ ਪੋਚਾ।
ਮੈਂ- ਅੱਛਾ।
ਇੰਨਾ ਕਹਿ ਕੇ ਮੈਂ ਉਸਦੀ ਬਾਂਹ ਫੜ ਲਈ। ਉਸਨੇ ਮੇਰੇ ਵਲ ਦੇਖਿਆ।
ਮੈਂ- "ਹੋਰ ਕੋਈ ਨਵੀਂ ਤਾਜੀ" ਤੇ ਇਹ ਕਹਿ ਕੇ ਉਸਨੂੰ ਕਮਰ ਤੋਂ ਫੜ ਕੇ ਆਪਣੇ ਲਾਗੇ ਖਿੱਚ ਲਿਆ।
ਕਿਰਨ- ਹਾਂਜੀ ਸਚ ਮੈਂ ਰਿਤਿਕਾ ਨਾਲ ਤੁਹਾਡੇ ***** *****
ਮੈਂ ਬਸ ਇੰਨਾ ਹੀ ਸੁਣ ਸਕਿਆ ਕਿਉਂਕਿ ਮੇਰਾ ਪੂਰਾ ਧਿਆਨ ਕਿਰਨ ਦੇ ਹਿੱਲਦੇ ਲਾਲ ਬੁੱਲਾਂ ਤੇ ਸੀ। ਉਸਦੀ ਅੱਧੀ ਗੱਲ ਮੈਨੂੰ ਸਮਝ ਹੀ ਨਹੀਂ ਲੱਗੀ।
ਮੈਂ- ਕੀ??
ਕਿਰਨ- ਮੈਂ ਕਿਹਾ ਮੈਂ ਰਿਤਿਕਾ
ਅਜੇ ਉਸਨੇ ਇੰਨਾ ਕਿਹਾ ਹੀ ਸੀ ਕਿ ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਬੁੱਲ ੳਸਦੇ ਬੁੱਲਾਂ ਵਿਚ ਪਾ ਦਿੱਤੇ। ਉਸਦੀ ਅੱਧੀ ਗੱਲ ਉਸਦੇ ਬੁੱਲਾਂ ਵਿਚ ਹੀ ਰਹਿ ਗਈ। ਮੈਂ ਉਸਦੇ ਬੁੱਲ ਆਪਣੇ ਬੁੱਲਾਂ ਵਿਚ ਦਬੋਚ ਕੇ ਚੂਸਨ ਲੱਗਾ। ਉਸਨੇ ਮੇਰੇ ਕੋਲੋਂ ਥੋੜੇ ਜਿਹੇ ਬੁੱਲ ਛੁਡਾਏ ਤੇ ਬੋਲਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ "ਭਾਜੀ ਰਿਤਿਕਾ ਉਮਮਮਮਮ" ਮੈਂ ਫਿਰ ਉਸਦੇ ਪੂਰੇ ਬੁੱਲ ਦਬੋਚ ਲਏ।
ਕਿਰਨ ਆਪਣੇ ਬੁੱਲ ਮੇਰੇ ਬੁੱਲਾਂ ਵਿਚ ਦਬੋਚੇ ਹੋਣ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ ਵਿਚ ਵਿਚ ਕੁਛ ਕਹਿਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ ਜਿਸ ਨਾਲ ਉਸਦੀਆਂ ਅਵਾਜਾਂ ਮੇਰੇ ਮੂੰਹ ਵਿਚ ਹੀ ਰਹਿ ਰਹੀਆਂ ਸੀ।
"ਭਾਜੀ ਉਮਮਮਮਮਮਮਮ" "ਰਿਤਿ ਅਮਮਮਮਮਮਮਮ" ਵਰਗੀਆਂ ਅਵਾਜਾਂ ਨਿਕਲ ਰਹੀਆਂ ਸੀ ਉਸਦੇ ਮੂੰਹੋਂ। ਮੈਂ ਆਪਣਾ ਹੱਥ ਉਸਦੀ ਛਾਤੀ ਤੇ ਰੱਖਿਆ ਤੇ ਉਸਦੀ ਮੰਮਿਆਂ ਵਿਚਲੀ ਲਕੀਰ ਤੇ ਉਂਗਲ ਫੇਰੀ ਤੇ ਉਸਦਾ ਮੰਮਾ ਹੱਥ ਚ ਦਬੋਚ ਕੇ ਦੱਬਣ ਲੱਗਾ।
ਕਿਰਨ ਆਪਣੇ ਬੁੱਲ ਮੇਰੇ ਤੋਂ ਛੁਡਾਉਣ ਲੱਗੀ। ਉਸਨੇ ਆਪਣਾ ਉਪਰਲਾ ਬੁੱਲ ਛੁਡਾਇਆ ਤਾਂ ਮੈਂ ਹੇਠਲਾਂ ਬੁੱਲ ਦਬੋਚ ਲਿਆ ਤੇ ਚੂਸ ਕੇ ਥੋੜੀ ਦੇਰ ਬਾਦ ਛੱਡਿਆ। ਬੁੱਲ ਛੁੱਟਦਿਆਂ ਕਿਰਨ ਬੋਲੀ "ਭਾਜੀ ਪਾਗਲ ਹੋ ਗਏ ਆ ਤੁਸੀਂ? ਮੰਮੀ ਘਰ ਆ ਤੇ ਤੁਹਾਨੂੰ ਇਹ ਸਭ ਕਰਨ ਦੀ ਪਈ ਆ"।
ਮੈ- "ਉਹ ਨੀ ਆਉਂਦੀ ਉਪਰ। ਮਸੀਂ ਤੇ ਪੌੜੀਆਂ ਚੜਦੀ ਆ ਉਹ"।
ਇਹ ਕਹਿ ਕੇ ਮੈਂ ਉਸਨੂੰ ਬੈੱਡ ਦੇ ਕੋਲ ਲੈ ਗਿਆ ਤੇ ਫੜਕੇ ਬੈੱਡ ਤੇ ਲੰਮੀ ਪਾ ਲਈ। ਆਪ ਉਸਦੇ ਉਪਰ ਚੜਕੇ ਉਸਦੇ ਮੰਮੇ ਨੂੰ ਸੂਟ ਉਪਰੋਂ ਹੀ ਮੂੰਹ ਵਿਚ ਪਾ ਲਿਆ ਤੇ ੳਸਨੂੰ ਚੱਟਣ ਲੱਗਾ। ਮੈਂ ਆਪਣਾ ਹੱਥ ਉਸਦੀ ਫੁੱਦੀ ਵਲ ਲਿਜਾਇਆ ਤਾਂ ਉਹ ਮੇਰਾ ਹੱਥ ਪਰੇ ਕਰਨ ਲੱਗੀ।
ਮੈਂ ਕਿਹਾ "ਅੱਜ ਲਾ ਲੈਣਦੇ ਹੱਥ ਮੈਨੂੰ ਉਥੇ"।
ਇੰਨਾ ਕਹਿਕੇ ਮੈਂ ਜੋਰ ਨਾਲ ਉਸਦੇ ਪੱਟ ਖੋਲੇ ਤੇ ਆਪਣਾ ਹੱਥ
ਲਿਜਾਕੇ ਸਲਵਾਰ ਉਪਰੋ ਉਸਦੀ ਫੁੱਦੀ ਤੇ ਰੱਖ ਦਿੱਤਾ। ਕਿਰਨ
ਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਬੰਦ ਹੋ ਗਈਆਂ ਤੇ ਉਹ ਆਪਣੇ ਪੱਟ ਘੁੱਟਣ ਲੱਗ ਪਈ। ਮੇਰਾ ਹੱਥ ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਪੱਟਾ ਵਿਚ ਘੁੱਟ ਲਿਆ ਸੀ। ਮੈਂ ਥੋੜਾ ਜੋਰ ਲਾਕੇ ਆਪਣੇ ਹੱਥ ਉਸਦੀ ਫੁੱਦੀ ਤੇ ਰਗੜਨ ਲੱਗਾ। ਕਿਰਨ ਆਪਣਾ ਸਰੀਰ ਉਤਾਹ ਨੂੰ ਚੁੱਕ ਕੇ ਕੱਠੀ ਜਿਹੀ ਹੋਣ ਲਗ ਪਈ। ਮੈਂ ਉਸਦੀ ਫੁੱਦੀ ਤੇ ਹੱਥ ਫੇਰਦਾ ਰਿਹਾ ਤਾਂ ਉਹ ਆਪਣੇ ਸਰੀਰ ਨੂੰ ਉਪਰ ਕਰਕੇ ਹਿੱਲਦੀ ਰਹੀ ਤੇ ਆਪਣੇ ਪੱਟਾਂ ਨੂੰ ਆਪਸ ਵਿਚ ਘੁੱਟ ਕੇ ਲੱਤਾ ਵੀ ਹਿਲਾੳਂਦੀ ਰਹੀ। ਮੈਂ ਹੁਣ ਉਸਦੀ ਫੁੱਦੀ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਹੱਥ ਵਿਚ ਘੁੱਟ ਲਿਆ ਤੇ ਫੁੱਦੀ ਨੂੰ ਦਬਾਉਣ ਲੱਗਾ। ਕਿਰਨ ਆਪਣਾ ਪੂਰਾ ਸਰੀਰ ਹਿਲਾ ਰਹੀ ਸੀ ਇਧਰ ਉਧਰ ਤੇ ਕੱਠੀ ਜਿਹੀ ਹੋਈ ਜਾ ਰਹੀ ਸੀ ਬੈੱਡ ਤੇ।
ਮੈਂ ਆਪਣਾ ਹੱਥ ਫੁੱਦੀ ਤੋਂ ਪਰੇ ਕੀਤਾ ਤੇ ਸਲਵਾਰ ਅੰਦਰ ਵਾੜਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ ਤਾਂ ਕਿਰਨ ਹੋਸ਼ ਚ ਆਈ ਤੇ ਉਸਨੇ ਮੇਰਾ ਹੱਥ ਫੜ ਲਿਆ ਉੱਠਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਨ ਲੱਗੀ। ਮੈਂ ਹੋਰ ਜੋਰ ਲਾਕੇ ਸਲਵਾਰ ਅੰਦਰ ਹੱਥ ਪਾਉਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਨ ਲੱਗਾ।
ਕਿਰਨ ਕਹਿੰਦੀ "ਮੰਨ ਜਿਆ ਕਰੋ ਭਾਜੀ, ਹਰ ਵਾਰ ਆਪਣੀ ਮਰਜੀ ਹੀ ਕਰਦੇ ਆਂ ਤੁਸੀਂ। ਮੰਮੀ ਨੇ ਕਹਿਣਾ ਇੰਨੀ ਦੇਰ ਪਤਾ ਨੀ ਕੀ ਕਰਦੇ ਪਏ ਆ"।
ਮੈਂ ਤਦ ਆਪਣਾ ਹੱਥ ਹਟਾਇਆ ਤੇ ਉਠਕੇ ਖੜਾ ਹੋ ਗਿਆ। ਕਿਰਨ ਵੀ ਉਠ ਗਈ ਤੇ ਬੈੱਡ ਤੇ ਬੈਠੀ ਰਹੀ। ਮੈਂ ਬਾਹਰ ਆਇਆ ਤੇ ਕੋਠੇ ਤੋਂ ਥੱਲੇ ਨੂੰ ਝਾਕਿਆ ਤਾਂ ਚਾਚੀ ਮੈਨੂੰ ਦੇਖਕੇ ਕਹਿੰਦੀ "ਪਾਤੇ ਪੁੱਤ ਕੱਪੜੇ ਸਾਰੇ"?
"ਹਾਂ ਚਾਚੀ" ਮੈਂ ਕਿਹਾ ਤੇ ਚਾਚੀ ਨੂੰ ਅੰਦਰ ਕਮਰੇ ਵਲ ਜਾਂਦੇ
ਦੇਖਿਆ। ਮੈਂ ਦੁਬਾਰਾ ਉਪਰਲੇ ਕਮਰੇ ਅੰਦਰ ਗਿਆ ਤਾਂ ਕਿਰਨ ਅਜੇ ਵੀ ਬੈੱਡ ਤੇ ਬੈਠੀ ਸੀ ਤੇ ਕੁਝ ਸੋਚ ਰਹੀ ਸੀ।
ਮੈਂ ਉਸਦੇ ਕੋਲ ਗਿਆ ਤਾਂ ਕਿਰਨ ਮੇਰੇ ਵਲ ਦੇਖਣ ਲਗੀ ਤੇ ਕਹਿੰਦੀ "ਹਾਜੀ ਹੁਣ ਕੀ ਆ"?
ਮੈਂ ਕਿਹਾ "ਉਠਕੇ ਇਕ ਵਾਰੀ ਜੱਫੀ ਪਾ। ਫਿਰ ਮੈਂ ਘਰ ਚੱਲਿਆਂ"
"ਮੈਂ ਨੀ ਪਾਉਣੀ। ਜਾਉ ਤੁਸੀਂ" ਕਿਰਨ ਬੋਲੀ।
ਮੈਂ- "ਆਜਾ ਹੁਣ। ਐਵੀ ਨਖਰੇ ਕਰੀ ਜਾਨੀ ਆਂ"। ਕਹਿ ਕੇ ਮੈਂ ਉਸਨੂੰ ਖੜੀ ਕਰਕੇ ਆਪਣੀਆਂ ਬਾਹਾਂ ਵਿਚ ਲੈ ਲਿਆ ਤੇ ਉਸਨੂੰ ਘੁੱਟਕੇ ਜੱਫੀ ਪਾ ਲਈ। ਉਸਦੀਆਂ ਬਾਹਵਾਂ ਚੁੱਕ ਕੇ ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਮੋਢਿਆਂ ਤੇ ਰੱਖ ਦਿੱਤੀਆਂ। ਜੱਫੀ ਪਾਉਣ ਨਾਲ ਉਸਦੇ ਨਰਮ ਮੰਮੇ ਮੇਰੀ ਛਾਤੀ ਨਾਲ ਲਗ ਪਏ ਸੀ। ਤੇ ਮੇਰਾ ਹਿੜਿਆ ਲਨ ਉਸਦੇ ਪੱਟਾਂ ਤੇ ਲਗ ਗਿਆ ਸੀ। ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਹੱਥ ਉਸਦੀ ਬੁੰਡ ਤੇ ਰੱਖ ਦਿਤੇ ਤੇ ਉਸਦੀ ਬੁੰਡ ਦੇ ਚੀਰ ਵਿਚ ਉਂਗਲਾਂ ਫੇਰ ਫੇਰ ਕੇ ਉਸਦੀ ਬੁੰਡ ਮਸਲਨ ਲੱਗਾ।
"ਫਿਰ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਗਏ ਤੁਸੀਂ" ਕਿਰਨ ਕਹਿੰਦੀ।
ਮੈਂ ਕਿਹਾ "ਚੁੱਪ ਰਹਿ ਹੁਣ ਦੋ ਮਿੰਟ"।
ਮੈਂ ਕਿਰਨ ਦੀ ਸੱਜੀ ਸਾਈਡ ਵਲ ਖਲੋ ਗਿਆ ਤੇ ਆਪਣਾ ਖੜਾ ਲਨ ਕਿਰਨ ਦੇ ਸੱਜੇ ਪੱਟ ਨਾਲ ਲਾ ਦਿਤਾ। ਆਪਣਾ ਖੱਬਾ ਹੱਥ ਉਸਦੀ ਬੁੰਡ ਤੇ ਰੱਖੀ ਰੱਖਿਆ ਤੇ ਉਸਦੇ ਦੋਵਾਂ ਚਿਤੜਾਂ ਨੂੰ ਵਾਰੋ ਵਾਰੀ ਦਬਦਾ ਰਿਹਾ। ਆਪਣਾ ਸੱਜਾ ਹੱਥ ਮੈਂ ਉਸਦੀ ਫੁੱਦੀ ਤੇ ਰੱਖ ਦਿਤਾ। ਮੈਂ ਥੋੜਾ ਹੈਰਾਨ ਹੋਇਆ ਕਿ ਇਸ ਵਾਰ ਕਿਰਨ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਰੋਕਿਆ ਈ ਨੀ ਤੇ ਫੱਦੀ ਤੇ ਹੱਥ ਲਾਉਣ ਦੇ ਦਿਤਾ ਸੀ। ੳਦਾਂ ਤਾਂ ਫੁੱਦੀ ਤੇ ਹੱਥ ਰੱਖਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਟੱਪਣ ਲਗ ਜਾਂਦੀ ਸੀ। ਸ਼ਾਇਦ ਉਸਨੂੰ ਥੋੜੀ ਦੇਰ ਪਹਿਲਾਂ ਹੱਥ ਫਿਰਾ ਕੇ ਮਜਾ ਆਇਆ ਸੀ ਜਦੋਂ ਮੈਂ ਬੈੱਡ ਤੇ ਲੰਮੀ ਪਾਈ ਹੋਈ ਸੀ। ਫੁੱਦੀ ਤੇ ਹੱਥ ਰੱਖਦਿਆਂ ਹੀ ਫਿਰ ਉਸਦੀਆਂ ਅੱਖਾਂ ਬੰਦ ਹੋਣ ਲੱਗੀਆਂ। ਨਾਲੋ ਨਾਲ ਮੈਂ ਆਪਣਾ ਲਨ ਉਸਦੇ ਪੱਟ ਤੇ ਰਗੜਨ ਲੱਗਾ। ਤੇ ਨਾਲ ਈ ਉਸਦੇ ਗੋਰੇ ਗੱਲ ਤੇ ਜੀਭ ਲਾਕੇ ਉਸਦੀਆਂ ਚੁੰਮੀਆਂ ਲੈਣ ਲੱਗਾ।
ਕਮਰੇ ਚ ਖਲੋਤਾ ਮੈਂ ਕਿਰਨ ਦੀ ਬੁੰਡ ਨੂੰ ਖੱਬੇ ਹੱਥ ਨਾਲ ਦਬੋਚਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ, ਉਸਦੇ ਪੱਟ ਤੇ ਆਪਣਾ ਲਨ ਘਿਸਾ ਰਿਹਾ ਸੀ ਤੇ ਨਾਲ ੳਸਦੀ ਗੱਲ ਤੇ ਚੁੰਮੀਆਂ ਲੈ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਆਪਣੇ ਸੱਜੇ ਹੱਥ ਨਾਲ ਉਸਦੀ ਫੁੱਦੀ ਮੁੱਠੀ ਚ ਘੁੱਟ ਕੇ ਮਸਲ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਕਿਰਨ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਮਸਲਨ ਨਾਲ ਉਹ ਫਿਰ ਆਪਣੇ ਪੱਟ ਘੁੱਟਣ ਲੱਗੀ ਤੇ ਆਪਣੀਆਂ ਅੱਡੀਆਂ ਚੁੱਕਕੇ ਉਤਾਂਹ ਨੂੰ ਹੋਣ ਲੱਗੀ। ਸ਼ਾਇਦ ਉਸਦੀ ਫੁੱਦੀ ਤੇ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਕਿਸੇ ਦਾ ਹੱਥ ਫਿਰਿਆ ਸੀ। ਮੈਂ ਉਸਦੀ ਫੁੱਦੀ ਤੇ ਲਗਾਤਾਰ ਆਪਣਾ ਹੱਥ ਫੇਰਦਾ ਰਿਹਾ। ਕਿਰਨ ਅੱਖਾਂ ਬੰਦ ਕਰਕੇ ਆਪਣਾ ਮੂੰਹ ਖੋਲੇ ਖੜੀ ਸੀ। ਉਸਨੇ ਮੇਰੀ ਸੱਜੀ ਬਾਂਹ ਨੂੰ ਫੜ ਘੁੱਟ ਕੇ ਫੜ ਲਿਆ ਤੇ ਆਪਣੀ ਜਗਾ ਤੇ ਹੀ ਕੱਠੀ ਹੋਣ ਲਗ ਪਈ। ਮੈਂ ੳਸਦੀ ਫੁੱਦੀ ਮਸਲਦਿਆਂ ਮੈਂ ਆਪਣਾ ਲਨ ਉਸਦੇ ਨਰਮ ਨਰਮ ਪੱਟ ਤੇ ਰਗੜੀ ਗਿਆ , ਜਿਸ ਨਾਲ ਮੇਰਾ ਛੁੱਟਨ ਵਾਲਾ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ। ਮੇਰਾ ਥੋੜੀ ਦੇਰ ਹੋਰ ਲਨ ਰਗੜਨ ਨਾਲ ਕੱਛੇ ਵਿਚ ਹੀ ਛੁੱਟਨ ਲਗ ਪਿਆ। ਛੁੱਟਨ ਤੋਂ ਬਾਦ ਵੀ ਮੈਂ ਆਪਣਾ ਹੱਥ ਕਿਰਨ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਤੇ ਹੀ ਰੱਖੀ ਰੱਖਿਆ। ਕਿਰਨ ਨੇ ਅੱਖਾਂ ਖੋਲੀਆਂ ਤੇ ਮੇਰੇ ਵਲ ਦੇਖਿਆ। ਮੈਂ ਵੀ ਉਸਦੀ ਅੱਖਾਂ ਵਿਚ ਦੇਖਿਆ ਤੇ ਉਸਦੀ ਫੁੱਦੀ ਤੋਂ ਹੱਥ ਹਟਾਇਆ ਨਹੀਂ।
ਮੈਂ ਦੇਖਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਕੀ ਕਰਦੀ ਆ। ਉਸਨੇ ਮੂੰਹ ਥੱਲੇ ਕਰਕੇ ਆਪਣੀ ਫੁੱਦੀ ਨੂੰ ਦਬੋਚੇ ਮੇਰੇ ਹੱਥ ਵੱਲ ਦੇਖਿਆ ਪਰ ਕਿਹਾ ਕੁਝ ਨਹੀਂ, ਨਾ ਹੀ ਮੇਰਾ ਹੱਥ ਹਟਾਉਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ। ਬਸ ਚੁਪਚਾਪ ਇਦਾਂ ਈ ਖੜੀ ਰਹੀ। ਮੈਂ ਮੌਕੇ ਦਾ ਫਾਇਦਾ ਚੁੱਕ ਕੇ ਉਸਦੀ ਸਲਵਾਰ ਅੰਦਰ ਹੱਥ ਪਾਉਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ ਪਰ ਇਸ ਵਾਰ ਉਸਨੇ ਮੇਰਾ ਹੱਥ ਫੜ ਲਿਆ ਤੇ ਬਸ ਇੰਨਾ ਕਿਹਾ "ਅੰਦਰ ਨੀ"।
ਮੈਂ ਸੋਚਿਆ ਫੁੱਦੀ ਤੇ ਕੱਪੜਿਆਂ ਉਪਰੋਂ ਹੱਥ ਫਿਰਾ ਤਾਂ ਲਿਆ
ਇਸਨੇ, ਫਿਰ ਨੰਗੀ ਫੁੱਦੀ ਤੇ ਹੱਥ ਫਿਰਾਉਣ ਲਈ ਕਿਉਂ ਝਿਜਕ ਰਹੀ ਆ ਹੁਣ। ਪਰ ਮੈਂ ਜਿਆਦਾ ਜੋਰ ਨੀ ਲਾਇਆ ਕਿਉਂਕਿ ਮੇਰਾ ਪਹਿਲਾ ਈ ਛੁੱਟਿਆ ਪਿਆ ਸੀ।
ਕਿਰਨ- ਚਲੋ ਚਲੀਏ ਹੁਣ ਥੱਲੇ।
ਮੈਂ ਕਿਹਾ "ਚੱਲ" ਤੇ ਅਸੀਂ ਪੌੜੀਆਂ ਉਤਰਨ ਲਗ ਪਏ। ਥੱਲੇ ਪਹੁੰਚ ਕੇ ਮੈਂ ਕਿਹਾ "ਚਲ ਚੰਗਾ ਚਲਦਾ ਮੈਂ"।
ਕਿਰਨ- ਬੈਠਜੋ। ਚਾਹ ਪੀ ਕੇ ਚਲ ਜਾਇਉ।
ਮੈਂ- ਨਹੀਂ ਮੈਂ ਚਲਦਾ ਹੁਣ। ਫਿਰ ਆਊਂਗਾ। (ਹੁਣ ਮੈਂ ਮੁੱਠ ਮਾਰੇ ਬਗੈਰ ਨਹੀਂ ਰਹਿ ਸਕਦਾ ਸੀ, ਇਸ ਲਈ ਉਥੇ ਰੁਕਿਆ ਨੀਂ)
ਇਹ ਕਹਿਕੇ ਮੈਂ ਘਰ ਵਲ ਨੂੰ ਤੁਰ ਪਿਆ।
To be contin
Last edited: