ਅਪਡੇਟ -2
"ਆਹ!!! ਆਹ!!!! ਆਹ!!!!"
ਖੇਤਾਂ ਦੇ ਵਿਚ ਬਣੇ ਇੱਕ ਕਮਰੇ ਵਿੱਚੋ ਆਵਾਜਾਂ ਆ ਰਹੀਆਂ ਸੀ ।
"ਹਾਏ ਓਏ ਮਰਗਈ , ਬੱਸ ਹੁਣ ਹੋਰ ਅੰਦਰ ਨਾ ਪਾਓ।"
" ਭੈਣ ਦੀ ਲਨ ਤੇਰੀ ਦੀ , ਹਜੇ ਤਾਂ ਅੱਧਾ ਵੀ ਨਹੀਂ ਗਿਆ ।"
" ਨਹੀਂ ਬੱਸ ਮੇਰੇ ਕੋਲੋ ਹੋਰ ਨਹੀਂ ਲਿਆ ਜਾਣਾ ।"
" ਭੈਣ ਦੀ ਲੋੜੀਏ ਫੁਦੀ ਮਰਵਾ ਮਰਵਾ k ਗੁਫ਼ਾ ਬਣਵਾਈ ਹੋਈ ਆ ਤੇ ਹਜੇ ਵੀ ਤੇਰਾ ਕੋਲੋ ਮੇਰਾ ਅਧੇ ਤੋਹ ਵੱਧ ਲਨ ਨਹੀਂ ਲਿਆ ਜਾਂਦਾ।"
" ਲਨ ਵੀ ਤਾਂ ਦੇਖਲੋ ਘੋੜੇ ਵਰਗਾ ਆ , ਮੇਰੀ ਤਾਂ ਅੱਧਾ ਲੈਕੇ ਹੀ ਫੱਟੀ ਪਾਈ ਆ , ਏਡਾ ਵੱਡਾ ਲਨ ਅੱਜ ਤੱਕ ਨਹੀਂ ਦੇਖੀ ਮੈਂ , ਸ਼ੁਰੂ ਤੋਹ ਹੀ ਐਡਾ ਵੱਡਾ ਸੀ ਜਾਂ ਤੇਨੇ ਕੁਛ ਕੀਤਾ।"
" ਸਾਲਿਆ ਤੂੰ ਚੁੱਪ ਕਰਕੇ ਫੁਦੀ ਮਰਵਾ , ਨਹੀਂ ਤਾਂ ਪੂਰਾ ਲਨ ਪਾ ਦੂੰਗਾ।"
" ਆਯੇ, ਹਾਏ , ਓਏ , ਮਰਗਈ ਓਏ , ਹੋਈ ਹਾਏ , ਬੱਸ ਕਰੋ ,ਹੋਰ ਨਹੀਂ ਪਵਾਨਾ ਮੈਂ ।"
ਓਹ ਬੰਦਾ ਨੇ 1 ਘੰਟਾ ਉਸ ਜਨਾਨੀ ਦੀ ਚੰਗੀ ਰੇਲ ਬਣਾਈ।
" ਹਾਏ , ਬੱਸ ਕਰਜੋ ਹੁਣ ਮੇਰੀ ਫੁਦੀ ਦੁਖਣ ਲਗ ਗਈ ਐ।"
" ਲੈ ਤੇਰੀ ਤਾਂ ਐਨੇ ਚ ਬੱਸ ਹੋ ਗਈ ਹਜੇ ਤਾਂ ਮੈਂ ਘੰਟਾ ਹੋਰ ਚੋਦਨਾ ।"
" ਹਾਏ ਮੈਂ ਹੱਥ ਜੋੜਦੀ ਆ , ਹੋਰ ਨਹੀਂ ਹੋਣਾ ਮੇਰੇ ਕੋਲੋ , ਜਲਣ ਹੁੰਦੀ ਪਈ ਆ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਫੁਦੀ ਅੰਦਰ।"
" ਕੁਤੀ ਸਾਲੀ "
ਓਹ ਬੰਦਾ ਖਿੱਚ ਕੇ ਇਕ ਥਪੜ ਉਸ ਜਨਾਨੀ ਦੇ ਮੋਮਾਯਾ ਤੇ ਮਾਰਦਾ ਤੇ ਲਨ ਬਾਹਰ ਕੱਢ ਲੈਂਦਾ।
" ਹੁਣ ਦੱਸ ਮੈਂ ਇਸਦਾ ਕਿ ਕਰਾ, ਫੁਦੀ ਦੁੱਖ ਰਹੀ ਆ ਤਾਂ ਬੁੰਡ ਮਰਵਾਲੇ।"
" ਨਾ ਨਾ ਮੇਰੀ ਤਾਂ ਫੁਦੀ ਦਾ ਬੂਰਾ ਹਾਲ ਹੋ ਗਿਆ , ਜੇ ਪਿੱਛੇ ਪਵਾ ਲਿਆ ਤਾਂ ਮਰ ਜਾਉਂਗੀ ਮੈਂ।"
" ਓਏ ਕੁਛ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ ਥੋੜਾ ਜਿਹਾ ਹੀ ਪਾਊਂਗਾ , ਦੇਖੀ ਤੈਨੂੰ ਕਿੰਨਾ ਸਵਾਦ ਆਊਗਾ।"
" ਨਹੀਂ ਨਹੀਂ ਮੈਨੂੰ ਪਤਾ ਕਿੰਨਾ ਕ ਸਵਾਦ ਆਊਗਾ , ਮੇਰਾ ਤਾਂ ਹੁਣੀ ਬੂਰਾ ਹਾਲ ਹੋਇਆ ਪਿਆ।"
ਉਸ ਜਨਾਨੀ ਤੋਹ ਖੜ੍ਹਾ ਵੀ ਮੁਸ਼ਕਿਲ ਨਾਲ ਹੋਇਆ ਜਾ ਰਿਹਾ ਸੀ।
ਓਹ ਜਦੋਂ ਖੜੀ ਹੁੰਦੀ ਐ ਤਾਂ ਗਿਰ ਜਾਂਦੀ ਐ , ਉਸ ਦੀਆਂ ਲੱਤਾਂ ਬਹੁਤ ਦੁੱਖ ਰਹੀ ਹੁੰਦੀਆਂ ਨੇ।
ਓਹ ਕਿਸੇ ਤਰ੍ਹਾ ਖੜੀ ਹੁੰਦੀ ਆ ਤੇ ਆਪਣੇ ਕਪੜੇ ਪਾਉਣ ਲੱਗ ਜਾਂਦੀ ਆ।
ਓਹ ਬੰਦਾ ਬੜੇ ਗੁੱਸਾ ਵਿਚ ਉਸ ਨੂੰ ਦੇਖ ਰਿਹਾ ਹੁੰਦਾ।
ਓਹ ਜਨਾਨੀ ਕਪੜੇ ਪਾ ਲੈਂਦੀ ਆ।
" ਹਾਏ ਬਹੁਤ ਦੁੱਖ ਰਹੀ ਆ , ਲੱਤਾਂ ਵੀ ਦੁਖਣ ਲੱਗ ਗਈਆਂ ਨੇ।"
ਓਹ ਬੰਦਾ ਖੜਾ ਹੋਕੇ ਖਿੱਚ ਕੇ ਇਕ ਥਾਪੜ ਉਸ ਜਨਾਨੀ ਦੀ ਬੁੰਡ ਤੇ ਮਾਰਦਾ ਹੈ ਤੇ ਬੋਲਦਾ ", ਲਗਦਾ ਤੂੰ ਅੱਜ ਤੱਕ ਕਿਸੇ ਅਸਲੀ ਬੰਦੇ ਥੱਲੇ ਨਹੀਂ ਪਈ।"
"ਹਾਏ,(ਓਹ ਆਪਣੇ ਚਿੱਤੜ ਮਲਣ ਲਗ ਜਾਂਦੀ ਆ) ਬੰਦਿਆ ਥੱਲੇ ਤਾਂ ਬਹੁਤ ਪਈ ਆ , ਪਰ ਕਿਸੇ ਜਾਨਵਰ ਥੱਲੇ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਪਈ ਆ , ਚਲੋ ਹੁਣ ਪੈਸੇ ਦਵੋ ਮੇਰੇ"
ਓਹ ਬੰਦਾ ਆਪਣੀ ਜ਼ੇਬ ਚੋ ੫੦੦ ਦਾ ਪੱਤਾ ਕਢਦਾ ਤੇ ਜਨਾਨੀ ਦੇ ਮੋਮਆ ਦੀ ਲਕੀਰ ਵਿਚ ਫੱਸਾ ਦਿੰਦਾ ਤੇ ਕਹਿੰਦਾ " ਲੈ ਫੜ੍ਹ , ਕਲ ਆਜੀ ਇਸੇ ਟਾਈਮ।"
" ਦੇਖੁੰਗੀ "
ਇਹ ਕਹਿ ਕ ਓਹ ਜਨਾਨੀ ਖੜੀ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਆ ਤੇ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਤੁਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਦੀ ਆ ,ਉਸ ਕੋਲੋ ਤੁਰਿਆ ਵੀ ਬਹੁਤ ਔਖਾ ਜਾ ਰਿਹਾ ਸੀ । " ਏਨਾ ਬੂਰਾ ਹਾਲ ਅੱਜ ਤੱਕ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ ਕਿਸੇ ਨੇ ਮੇਰਾ"
" ਯਾਦ ਰਹੂ ਤੈਨੂੰ ਕੀ ਕਿੱਦਾ ਇਕ ਜੱਟ ਨੇ ਤੇਰੀ ਫੁਦੀ ਮਾਰੀ ਸੀ।"
ਓਹ ਬੰਦਾ ਹਜੇ ਵੀ ਨੰਗਾ ਮੰਜੇ ਤੇ ਪਿਆ ਸੀ ਤੇ ਆਪਣੇ ਲਨ ਨੂੰ ਹਿਲਾ ਰਿਹਾ ਸੀ , ੧ ਘੰਟਾ ਚੋਦਨ ਤੋਹ ਬਾਅਦ ਵੀ ਉਸਦਾ ਲਨ ਡੰਡੇ ਵਾਂਗ ਖੜਾ ਸੀ।
ਓਹ ਆਪਣਾ ਮੋਬਾਈਲ ਕਢਦਾ ਹੈ ਤੇ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਫੋਨ ਮਿਲਾਂਦਾ ਐ
" ਓ ਮੇਰੀ ਰੱਜੋ "
" ਹੋਰ ਫੇਰ ਆਇਆ ਸਵਾਦ ਕ ਨਹੀਂ"
" ਕਿੱਥੇ ਮੇਰਾ ਤਾਂ ਇੱਕ ਵਾਰ ਵੀ ਪਾਣੀ ਨਹੀਂ ਨਿਕਲਿਆ ਤੇ ਸਾਲੀ ਨੇ ੫ ਵਾਰ ਆਪਣਾ ਪਾਣੀ ਕਢਵਾ ਲਿਆ , ਤੈਨੂੰ ਕਿਹਾ ਸੀ ਕੋਈ ਜਵਾਨ ਕੁੜੀ ਭੇਜ ਦਈ "
" ਸ਼ੁਕਰ ਕਰ ਇਹ ਮਣ ਗਈ , ਜਵਾਨ ਕੁੜੀ ਤਾਂ ਤੇਰਾ ਦੇਖ ਕੇ ਹੀ ਭੱਜ ਜਾਂਦੀ"
" ਹਾਏ ਰੱਜੋ!!! ਤੂੰ ਹੀ ਸਾਰੇ ਪਿੰਡ ਵਿਚ ਇਕ ਇਹੋ ਜਿਹੀ ਜਨਾਨੀ ਐ ਜੋ ਮੇਰਾ ਪਾਣੀ ਕਢਵਾ ਸਕਦੀ ਐ , ਪਰ ਯਾਰ ਇੱਕ ਵਾਰ ਕਿਸੇ ਕਵਾਰੀ ਕੁੜੀ ਦੀ ਸਿਲ ਬੰਦ ਫੁਦੀ ਤੇ ਬੁੰਡ ਮਾਰਨੀ ਐ।"
" ਤੇਰਾ ਘੋੜੇ ਵਰਗਾ ਲਨ ਲੈਣਾ ਕੋਈ ਜਵਾਕਾ ਦਾ ਕੰਮ ਨਹੀਂ ਹੈਗਾ , ਪਹਿਲੀ ਗੱਲ ਤਾਂ ਤੇਰੀ ਉਮਰ ਦੇ ਬੰਦੇ ਨੂੰ ਕੋਈ ਜਵਾਨ ਕੁੜੀ ਫੁਦੀ ਨਹੀਂ ਦੇਵੇਗੀ , ਜੇ ਤਿਆਰ ਵੀ ਹੋ ਗਈ ਤਾਂ ਤੇਰਾ ਲਨ ਦੇਖ ਕੇ ਭੱਜ ਜਾਊਗੀ।"
" ਭੈਣਚੋਧ ਤੂੰ ਦੱਸ ਕਦੋਂ ਆਏਗੀ , ਮੈਂ ਤਾਂ ਹੁਣ ਤੇਰੀ ਬੁੰਡ ਮਾਰਨੀ ਐ।"
" ਮੈਨੂੰ ਹਜੇ ਲਗ ਜਾਣਗੇ ਕੁਛ ਦਿਨ , ਤੇ ਮੈਂ ਨਹੀਂ ਮਰਵਾਣੀ ਬੁੰਡ ਤੇਰੇ ਕੋਲੋ , ਪਿਛਲੀ ਵਾਰ ਥੋੜਾ ਜਿਹਾ ਪਾਇਆ ਸੀ ਜਾਨ ਨਿਕਲ ਗਈ ਸੀ।"
" ਲੈਅ ਯਾਰ , ਮੈਂਨੇ ਅੱਜ ਤੱਕ ਬਹੁਤ ਫੁਦੀਆਂ ਮਾਰੀਆਂ ਨੇ ਪਰ ਕਦੇ ਬੁੰਡ ਮਾਰਨ ਦਾ ਸਵਾਦ ਨਹੀਂ ਲਿਆ ।"
" ਤੈਨੂੰ ਪਹਿਲਾ ਦੱਸ ਦਿਨੀਂ ਆ ਜੇ ਮੇਰੀ ਬੁੰਡ ਨੂੰ ਹੱਥ ਵੀ ਲਾਇਆ ਤਾਂ ਦੇਖ ਲਵੀਂ ਫੁਦੀ ਮਿਲਣੀ ਵੀ ਬੰਦ ਹੋਜੂ।"
" ਚਾਲ ਠੀਕ ਆ ਹੁਣ ਗੁੱਸਾ ਨਾ ਕਰ ਮੇਰੀ ਰੱਜੋ , ਜਲਦੀ ਜਲਦੀ ਆਜਾ ਮੇਰਾ ਲਨ ਤੇਰੀ ਉਡੀਕ ਕਰ ਰਿਹਾ।"
" ਕੋਈ ਨਾ ਮੈਂ ਆਕੇ ਕਢਵਾ ਦਵਾਂਗੀ ਪਾਣੀ ਤੇਰਾ , ਚਲ ਰੱਖਦੀ ਆ।"
ਓਹ ਬੰਦਾ ਹਜੇ ਵੀ ਮੰਜੇ ਤੇ ਨੰਗਾ ਪਿਆ ਸੀ ਤੇ ਉਸਨੂੰ ਨਹੀਂ ਪਤਾ ਸੀ ਕਿ ਉਸਨੂੰ ਬਾਹਰੋ ਕੋਈ ਦੇਖ ਰਿਹਾ ਸੀ।
ਇਹ ਜੋਂ ਬੰਦਾ ਨੰਗਾ ਪਿਆ ਸੀ ਮੰਜੇ ਤੇ ਓਹ ਹੈ ਆਪਣਾ ਜਗਜੀਤ ਸਿੰਘ ਸੰਧੂ ਉਰਫ ਜੱਗੀ
ਤੇ ਫੋਨ ਤੇ ਸੀ ਉਸਦੀ ਮਾਸ਼ੂਕ ਰੱਜੋ
ਜਿਸ ਜਨਾਨੀ ਨੂੰ ਜੱਗੀ ਚੋਦ ਰਿਹਾ ਸੀ ਉਸਨੂੰ ਰੱਜੋ ਨੇ ਭੇਜਿਆ ਸੀ ਕਿਉਂਕਿ ਰੱਜੋ ਦੂਜੇ ਪਿੰਡ ਗਈ ਹੋਈ ਸੀ।
ਦੱਸੋ ਕਿੱਦਾ ਲਗਾਯਾ ਅਪਡੇਟ ???????
