Sheela ka next part kab ayaga please jaldi laoબહુ સરસ લખો છો.. આમ જ લખતા રહેશો
Next update will be on ThursdaySheela ka next part kab ayaga please jaldi lao
pls story AAGAL dhapavo..................
મેં કહ્યું "મામી, તમે પોતાને આધેડ કેમ કહો છો? હજી તો તમારી જવાની ફૂટતી હોય એવું લાગે છે... મેં કાલે જ તો તમને કહ્યું હતું કે તમારી આગળ પિક્ચરની હિરોઈનનો પણ ફીક્કી લાગે... અહીં તમારૂં ધ્યાન રાખે એવું બીજું કોઈ છે? મારે જ તમારૂં ધ્યાન રાખવાનું છે... મને ખબર છે કે મામાની હયાતીમાં કે મામાના નિધન પછી તમે પોતાનું જીવન ગૂંગળામણ જેવી હાલતમાં વિતાવ્યું છે... જ્યારે તમારા મોજમસ્તી કરવાના દિવસો હતા ત્યારે ઘરમાં ગરીબી હતી અને થોડીક આર્થિક સ્થિતિ સારી થઈ એટલે મામાએ બિમારીના કારણે ખાટલો પકડી લીધો... તમે તમારા સુખની બલી ચઢાવીને પોતાનું મન મારીને તમારી ફરજો પૂરી કરવાનો પ્રયત્ન કર્યો... જો તમે ઈચ્છો તો હું તમને દુનિયાનું દરેક સુખ આપીશ... તમારો દરેક શોખ પૂરો કરીશ... તમે વિધવા છો એનો મતલબ એવો નથી કે તમારૂં મન મારીને જીવવું... તમને બીજી સ્ત્રીઓ માફક જીવવાનો પૂરો હક છે."
ચંદા મને ભાવુક નજરે જોતી હતી, કદાચ એની આંખો ભીની થઈ ગઈ હતી.
મેં ચંદાને કહ્યું "ચાલો, હું તમને એક જગ્યાએ સરસ મજાની કેન્ડી ખવડાવું."
ચંદા બોલી "હવે અત્યારે અડધી રાતે?"
મેં કહ્યું "હજુ તો સાડા દસ જ થાય છે."
હું અને ચંદા પંદર મિનિટમાં જ તૈયાર થઈને નજીકના આઈસ્ક્રીમ પાર્લર પર પહોંચી ગયાં જ્યાં મોટાભાગના છોકરાઓ પોતાની ગર્લફ્રેન્ડ સાથે આઈસ્ક્રીમ ખાવા ઉભા હતા. હું બે કેન્ડી લાવ્યો, એક મેં લીધી અને બીજી ચંદાને આપી. હું અને ચંદા એકબીજા સાથે વાત કરતાં કરતાં કેન્ડી ચૂસી રહ્યાં હતાં. ચંદા પોતાના હોઠ વડે કેન્ડી ચૂસી રહી હતી અને નીચે મારા બે પગ વચ્ચે રહેલી કેન્ડી પણ હલચલ કરવા લાગી. હું અને ચંદા કેન્ડી ખાઈને ઘરે પરત આવી ગયાં અને મને એ વિચારે ઉંઘ આવી ગઈ કે એક દિવસ ચંદા મારી નીચે રહેલી કેન્ડી પણ પોતાના મોં વડે ચૂસશે.
રવિવારનો દિવસ હતો અને રવિવારે મોડા ઉઠવું મારી કાયમી આદત હતી. મારી આંખો તો ક્યારનીય ઉઘડી ગઈ હતી પણ હું પથારીમાં જ પડ્યો રહ્યો હતો. મારી મામી ભલે ગામડાના વાતાવરણમાં જીવી હતી પણ હું સમજી ગયો હતો કે શહેરી સભ્યતાના ભપકામાં અંજાતાં એને વાર નહીં લાગે, વિધવા થયા પછી પણ એક પરણિત સ્ત્રીની માફક બનીઠનીને રહેવાનાં કે શણગાર સજવાનાં સપનાં એના મનમાં ક્યાંક ના ક્યાંક ધરબાયેલાં હતાં, હું એને થિયેટર કે ગાર્ડન જેવી રોમેન્ટિક જગ્યાએ ફરવા લઈ જઈને એનામાં રહેલી શરમ અને સંકોચની ભાવના દૂર કરવા માંગતો હતો. હું એને હરહંમેશ માટે રાજી
રાખવાનો પ્રયત્ન કરતો હતો, મને મારા પર પાક્કો ભરોસો હતો કે આજે હું ચંદાને સુખ આપી રહ્યો છું એ મને કોઈ બીજી રીતે પરત મળવાનું જ હતું. મારા મનમાં શું ચાલી રહ્યું છે એનો ચંદાને સપનેય ખ્યાલ નહોતો.
બપોરે જમી લીધા બાદ હું શોપિંગ મોલમાં કપડાંની ખરીદી કરવા પહોંચી ગયો. મેં મારા માટે બે જોડી કપડાંની લીધાં. ચંદા માટે અડધો ડઝન બ્રા, પેન્ટી અને નાઈટ ડ્રેસ લીધાં. હું ઘરે આવ્યો ત્યારે ચંદા સોફા પર બેઠી બેઠી ટીવી જોતી હતી. મેં મારા હાથમાં રહેલું બેગ ચંદાના હાથમાં આપ્યું.
ચંદા બેગ એના હાથમાં પકડતાં બોલી "હમણાં જ તમે મારા માટે નવી સાડીઓ લીધી છે, આજે વળી પાછું શું લાવ્યા?"
બેગ ખોલતાંની સાથે જ ચંદા શરમથી પાણી પાણી થઈ ગઈ. ખૂબ રંગબેરંગી અને ભોસના ભાગને માંડ ઢાંકે એવી પારદર્શી પેન્ટી જોઈને ચંદા નીચે જોઈને બેગ લઈને ચૂપચાપ એના રૂમમાં જતી રહી. હું જાણી જોઈને ખૂબ સેક્સી બ્રા, પેન્ટી અને નાઈટ ગાઉન લઈ આવ્યો હતો, મેં અંદાજે ચંદાના સાઈઝની આ બધી વસ્તુ ખરીદી હતી. થોડીવાર પછી ચંદા એના રૂમમાંથી બહાર આવી ત્યારે એના ગાલ શરમથી લાલ હતા.
એ બોલી "શું લાવ્યા છો આ બધું? મેં આવાં કપડાં કોઈ દિવસ નથી પહેર્યાં."
મેં કહ્યું "મને એમ કે તમે આ બધું ક્યાં લેવા જશો એટલે લેતો આવ્યો... તમને એ કપડાં ગમ્યાં?"
ચંદા બોલી "આ શહેરની સ્ત્રીઓ તો ભારે અઘરી... કપડાં પહેરે તોય અડધાં અંગ ઉઘાડાં રહે છે... મને તો આ જોઈને જ શરમ આવે છે."
મેં કહ્યું "મામી... આ બધાં કપડાં ખૂબ જ સારી કંપનીનાં છે, પહેરવામાં એકદમ હળવાં ફૂલ જેવાં લાગે... શરીરનાં ખાસ નાજુક અંગોને માટે આરામદાયક હોય છે... અહીં શહેરમાં તો તો ઘરડી ડોશીઓ પણ હોંશે હોંશે આવાં કપડાં પહેરે છે અને તમારી તો ઉંમર છે આવાં કપડાં પહેરવાની... હવે હું તો તમને બધી જ રીતે શહેરની આધુનિક સ્રીની રીતભાત શીખવાડીને જ રઈશ."
ચંદા બોલી "હા... ભાણાભાઈ... તમે કહો છો એ સાચું જ હશે... અહીં શહેરમાં તો મોટી ઉંમરની સ્ત્રીઓ પણ જીન્સ પેન્ટ અને શર્ટ પહેરે છે... સ્ત્રીઓ ટૂંકાં કપડાં પહેરવામાં અને બ્યુટી પાર્લરમાં જવા
જાણે તલપાપડ હોય છે... ના કોઈ શરમ, ના કોઈ એકબીજાને આંગળી કરે કે ના એકબીજાની વાતમાં ટાંગ અડાવે."
મેં કહ્યું "મામી, શહેરના ભણેલાગણેલા લોકો આધુનિક વિચારો ધરાવતા હોય છે... મોજમસ્તી કરવાની ઉંમરમાં મજા કરી લેવી... એકવાર જવાની ગઈ પછી એ પાછી નથી આવવાની... મેં તમને નાના-નાનીની સેવા કરતાં, ખેતર અને ઢોરઢાંખરનું કામ કરતાં જોયાં છે, તમને ગામડે સફેદ સાડીમાં જોઈને મારૂં તો કાળજું કપાઈ જતું,
મને એ વખતે મનોમન થતું કે તમે સજીધજીને તૈયાર રહો એટલે અત્યારે હું તમારૂં આટલું બધું ધ્યાન રાખું છું. તમને ગામડે જે સુખ નહોતું મળ્યું એ અહીં ભરપૂર મળે એમ છે. અહીં ના તો ગામડાનું વાતાવરણ છે કે ના તો તમને જોઈને રોકટોક કરે એવું કોઈ એટલે તમે બેફિકર થઈને તમારા બધા શોખ પૂરા કરો. કદાચ કોઈકવાર નાના કે નાની અહીં અચાનક આવી જાય ત્યારે એકાદ દિવસ પૂરતી સફેદ સાડી પહેરી રાખવાની. તમને અહીં કોઈ વાતની કમી નથી. હું મહીને દોઢ લાખ કમાઉં છું અને તમને તો ખબર છે કે મારૂં ઘર પૈસાદાર છે. તમારે એટલું મસ્ત તૈયાર થઈને રહેવાનું કે જ્યારે આપણે બહાર નીકળીએ ત્યારે સોસાયટીની ભાભીઓને તમારા દેખાવ પર ઈર્ષા થાય."