- 160
- 171
- 44
ਵਿਧਵਾ ਮਾਂ ਤੇ ਜਵਾਨ ਮੁੰਡਾ
ਪੰਜ ਸਾਲ ਤੋਂ ਮੰਮੀ ਨੇ ਕਿਤੇ ਅੱਖ ਨਾ ਚੱਕ ਕੇ ਦੇਖੀ
ਤਾਏ ਹੁਰਾਂ ਬੜੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ, ਸਿਰੇ ਨਾ ਚੜਦੀ ਦੇਖੀ
ਹੋਰ ਤੀਵੀਆਂ ਨੇ ਵੀ ਕਾਣੀ ਕਰਨ ਲਈ ਬੜੇ ਦਾਅ ਖੇੜੇ
ਮੰਮੀ ਟੱਸ ਤੋਂ ਮੱਸ ਨਾ ਹੋਈ, ਮਿੱਟੀ ਹੋ ਗਏ ਦਾਅ ਖੇੜੇ
ਹਰ ਰੋਜ਼, ਹੁਣ ਪੁੱਤ ਦੀ ਹਿੱਕ ਤੇ ਬਣ ਕੇ ਤੀਵੀਂ ਹੈ ਪੈਂਦੀ
ਮੁੜਕੋ ਮੁੜਕੀ ਹੋ ਗਈ ਮੰਮੀ, ਵਾਰ ਪੁੱਤ ਦਾ ਰੋਜ ਸਹਿੰਦੀ
ਉਂਗਲਾਂ ਲੈਂਦੀ ਵਿਧਵਾ ਮਾਂ, ਜਦ ਵਾਰੀ ਥਾਣੀ ਤੱਕ ਲਈ
ਉਸੇ ਦਿਨ ਤੋਂ ਸਭ ਕੁਛ ਛੱਡ ਕੇ, ਮੰਮੀ ਤੇ ਅੱਖ ਰੱਖ ਲਈ
ਹਫਤੇ ਦੇ ਵਿੱਚ ਤਿੰਨ ਵਾਰੀ, ਇਹ ਵਾਕਾ ਦੇਖਦਾ ਹੁੰਦਾ ਸੀ
ਮੰਮੀ ਤੇ ਕਿਵੇਂ ਚੜਿਆ ਜਾਵੇ, ਇਹੀ ਸੋਚਦਾ ਹੁੰਦਾ ਸੀ
ਹਿੰਮਤ ਕਰਕੇ ਕਾਗਜ ਉੱਤੇ ਦਿਲ ਦਾ ਹਾਲ ਜਾ ਲਿਖਤਾ ਮੈਂ
ਕੀ ਕੀ ਹੁਣ ਤੱਕ ਦੇਖ ਲਿਆ, ਉਹ ਸਾਰੇ ਦਾ ਸਾਰਾ ਲਿਖਤਾ ਮੈਂ
ਮੇਰੇ ਤੋਂ ਹੁਣ ਜਰ ਨੀ ਹੁੰਦਾ, ਦੁੱਖ ਜੋ ਮੰਮੀ ਤੂੰ ਸਹਿੰਦੀ
ਮੁੜਕੋ ਮੁੜਕੀ ਹੋ ਗਈ ਮੰਮੀ, ਵਾਰ ਪੁੱਤ ਦਾ ਰੋਜ ਸਹਿੰਦੀ
ਗੁੱਸੇ ਦੇ ਨਾਲ ਭਰੀ ਹੋਈ ਨੇ ਕਾਗਜ ਵੀ ਉਹ ਪਾੜ ਦਿੱਤਾ
ਨਾਲੇ ਤਾਂ ਮਾਰੀ ਹਾਕੀ ਮੇਰੇ, ਥੱਪੜ ਨਾਲੇ ਮਾਰ ਦਿੱਤਾ
ਗਾਲਾਂ ਕੱਢ ਰਹੀ ਸੀ ਮੰਮੀ, ਮੈਂ ਜੱਫੀ ਵਿੱਚ ਭਰ ਲਈ
ਅੱਗੇ ਕੁਛ ਨਾ ਬੋਲ ਸਕੀ, ਮੈਂ ਜੀਭ ਜੀਭ ਤੇ ਧਰ ਲਈ
ਬੜਾ ਛੁਡਾਇਆ ਮੰਮੀ ਨੇ, ਪਰ ਜੱਫੀ ਨਾ ਕੀਤੀ ਢਿੱਲੀ ਮੈਂ
ਹੱਥ ਮੇਰਾ ਸੀ ਮੁੰਮਿਆਂ ਤੇ, ਤੇ ਉਂਗਲ ਤੇੜ ਤੇ ਰੱਖੀ ਮੈਂ
ਐਸਾ ਚਸਕਾ ਪੈ ਗਿਆ ਹੁਣ ਤਾਂ, ਲੰਨ ਬਿਨਾਂ ਨਾ ਸਾਹ ਲੈਂਦੀ
ਮੁੜਕੋ ਮੁੜਕੀ ਹੋ ਗਈ ਮੰਮੀ, ਵਾਰ ਪੁੱਤ ਦਾ ਰੋਜ ਸਹਿੰਦੀ
ਵਿਧਵਾ ਤੀਵੀਂ ਨੂੰ ਕਾਮਸੁੱਖ ਦੇਣਾ ਸਭਤੋਂ ਵੱਡਾ ਪੁੰਨ ਹੁੰਦਾ
Alone ਮੰਮੀ ਨੂੰ ਖੁਸ ਰੱਖਣਾ, ਪੁੱਤ ਦਾ ਇਹੀ ਫਰਜ ਹੁੰਦਾ
ਜਾਗਰ ਨੇ ਤਾਂ ਜਲਦੀ ਸਮਝ ਲਈ, ਦੁਨੀਆਂ ਡਰਦੀ ਹੈ ਰਹਿੰਦੀ
ਮੁੜਕੋ ਮੁੜਕੀ ਹੋ ਗਈ ਮੰਮੀ, ਵਾਰ ਪੁੱਤ ਦਾ ਰੋਜ ਸਹਿੰਦੀ
ਪੰਜ ਸਾਲ ਤੋਂ ਮੰਮੀ ਨੇ ਕਿਤੇ ਅੱਖ ਨਾ ਚੱਕ ਕੇ ਦੇਖੀ
ਤਾਏ ਹੁਰਾਂ ਬੜੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ, ਸਿਰੇ ਨਾ ਚੜਦੀ ਦੇਖੀ
ਹੋਰ ਤੀਵੀਆਂ ਨੇ ਵੀ ਕਾਣੀ ਕਰਨ ਲਈ ਬੜੇ ਦਾਅ ਖੇੜੇ
ਮੰਮੀ ਟੱਸ ਤੋਂ ਮੱਸ ਨਾ ਹੋਈ, ਮਿੱਟੀ ਹੋ ਗਏ ਦਾਅ ਖੇੜੇ
ਹਰ ਰੋਜ਼, ਹੁਣ ਪੁੱਤ ਦੀ ਹਿੱਕ ਤੇ ਬਣ ਕੇ ਤੀਵੀਂ ਹੈ ਪੈਂਦੀ
ਮੁੜਕੋ ਮੁੜਕੀ ਹੋ ਗਈ ਮੰਮੀ, ਵਾਰ ਪੁੱਤ ਦਾ ਰੋਜ ਸਹਿੰਦੀ
ਉਂਗਲਾਂ ਲੈਂਦੀ ਵਿਧਵਾ ਮਾਂ, ਜਦ ਵਾਰੀ ਥਾਣੀ ਤੱਕ ਲਈ
ਉਸੇ ਦਿਨ ਤੋਂ ਸਭ ਕੁਛ ਛੱਡ ਕੇ, ਮੰਮੀ ਤੇ ਅੱਖ ਰੱਖ ਲਈ
ਹਫਤੇ ਦੇ ਵਿੱਚ ਤਿੰਨ ਵਾਰੀ, ਇਹ ਵਾਕਾ ਦੇਖਦਾ ਹੁੰਦਾ ਸੀ
ਮੰਮੀ ਤੇ ਕਿਵੇਂ ਚੜਿਆ ਜਾਵੇ, ਇਹੀ ਸੋਚਦਾ ਹੁੰਦਾ ਸੀ
ਹਿੰਮਤ ਕਰਕੇ ਕਾਗਜ ਉੱਤੇ ਦਿਲ ਦਾ ਹਾਲ ਜਾ ਲਿਖਤਾ ਮੈਂ
ਕੀ ਕੀ ਹੁਣ ਤੱਕ ਦੇਖ ਲਿਆ, ਉਹ ਸਾਰੇ ਦਾ ਸਾਰਾ ਲਿਖਤਾ ਮੈਂ
ਮੇਰੇ ਤੋਂ ਹੁਣ ਜਰ ਨੀ ਹੁੰਦਾ, ਦੁੱਖ ਜੋ ਮੰਮੀ ਤੂੰ ਸਹਿੰਦੀ
ਮੁੜਕੋ ਮੁੜਕੀ ਹੋ ਗਈ ਮੰਮੀ, ਵਾਰ ਪੁੱਤ ਦਾ ਰੋਜ ਸਹਿੰਦੀ
ਗੁੱਸੇ ਦੇ ਨਾਲ ਭਰੀ ਹੋਈ ਨੇ ਕਾਗਜ ਵੀ ਉਹ ਪਾੜ ਦਿੱਤਾ
ਨਾਲੇ ਤਾਂ ਮਾਰੀ ਹਾਕੀ ਮੇਰੇ, ਥੱਪੜ ਨਾਲੇ ਮਾਰ ਦਿੱਤਾ
ਗਾਲਾਂ ਕੱਢ ਰਹੀ ਸੀ ਮੰਮੀ, ਮੈਂ ਜੱਫੀ ਵਿੱਚ ਭਰ ਲਈ
ਅੱਗੇ ਕੁਛ ਨਾ ਬੋਲ ਸਕੀ, ਮੈਂ ਜੀਭ ਜੀਭ ਤੇ ਧਰ ਲਈ
ਬੜਾ ਛੁਡਾਇਆ ਮੰਮੀ ਨੇ, ਪਰ ਜੱਫੀ ਨਾ ਕੀਤੀ ਢਿੱਲੀ ਮੈਂ
ਹੱਥ ਮੇਰਾ ਸੀ ਮੁੰਮਿਆਂ ਤੇ, ਤੇ ਉਂਗਲ ਤੇੜ ਤੇ ਰੱਖੀ ਮੈਂ
ਐਸਾ ਚਸਕਾ ਪੈ ਗਿਆ ਹੁਣ ਤਾਂ, ਲੰਨ ਬਿਨਾਂ ਨਾ ਸਾਹ ਲੈਂਦੀ
ਮੁੜਕੋ ਮੁੜਕੀ ਹੋ ਗਈ ਮੰਮੀ, ਵਾਰ ਪੁੱਤ ਦਾ ਰੋਜ ਸਹਿੰਦੀ
ਵਿਧਵਾ ਤੀਵੀਂ ਨੂੰ ਕਾਮਸੁੱਖ ਦੇਣਾ ਸਭਤੋਂ ਵੱਡਾ ਪੁੰਨ ਹੁੰਦਾ
Alone ਮੰਮੀ ਨੂੰ ਖੁਸ ਰੱਖਣਾ, ਪੁੱਤ ਦਾ ਇਹੀ ਫਰਜ ਹੁੰਦਾ
ਜਾਗਰ ਨੇ ਤਾਂ ਜਲਦੀ ਸਮਝ ਲਈ, ਦੁਨੀਆਂ ਡਰਦੀ ਹੈ ਰਹਿੰਦੀ
ਮੁੜਕੋ ਮੁੜਕੀ ਹੋ ਗਈ ਮੰਮੀ, ਵਾਰ ਪੁੱਤ ਦਾ ਰੋਜ ਸਹਿੰਦੀ