- 22
- 91
- 14
ਭੈਣ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਵੀਰਪਾਲ ਸੈਕਸੀ ਰੰਨ
ਭਾਗ ਦੂਜਾ -
ਮੇਰੇ ਫ਼ੋਨ ਦੀ ਘੰਟੀ ਵੱਜੀ ਮੈਂ ਫ਼ੋਨ ਚੱਕਿਆ ਇਹ ਕੋਈ ਅਨਜਾਣ ਨੰਬਰ ਸੀ ।
ਪਹਿਲਾਂ ਤਾਂ ਮੈ ਬੜੀ ਗ਼ੌਰ ਨਾਲ ਨੰਬਰ ਦੇਖਿਆ ਤੇ ਕਾਲ ਚੱਕ ਕੇ ਪੁੱਛਿਆ
ਮੈਂ - ਹੈਲੋ ਕੌਣ!!
ਅੱਗੋਂ ਬੜੀ ਸੋਹਣੀ ਆਵਾਜ਼ ਚ ਜਵਾਬ ਆਇਆ ਦੱਸਾਂ?
ਮੈਂ ਹਜੇ ਸੋਚ ਰਿਹਾ ਸੀ ਕੌਣ ਹੈ ਇਹ ਆਵਾਜ਼ ਜਾਣੀ ਪਹਿਚਾਣੀ ਲੱਗ ਰਹੀ ਹੈ।
ਮੈਂ - ਦੱਸੋ ਕੌਣ ਹੋ ਜੀ
ਅੱਗੋਂ ਜਵਾਬ ਆਇਆ - ਜੇਕਰ ਨਾ ਦੱਸਾਂ ਫਿਰ
ਫਿਰ ਮੇਰੀ ਸਮਝ ਵਿੱਚ ਆਇਆ ਕਿਤੇ ਇਹ ਵੀਰਪਾਲ ਤਾਂ ਨਹੀਂ?
ਮੈਂ ਗੁੱਸੇ ਚ ਬੋਲਿਆ - ਯਾਰ ਦੱਸ ਵੀ ਕੌਣ ਆ ਟਾਇਮ ਖਰਾਬ ਕਰੀ ਜਾਨੀ ਆ।
ਅੱਗੋਂ ਜਵਾਬ ਆਇਆ - ਤੇਰੇ ਪਿੰਡੋ ਹੀ ਆ ।।
ਹੁਣ ਮੈਨੂੰ ਸਮਝ ਆ ਚੁੱਕੀ ਸੀ ਇਹ ਵੀਰਪਾਲ ਹੀ ਸੀ ਅਤੇ ਇਸਨੇ ਇਹ ਨਵਾਂ ਨੰਬਰ ਲਿਆ ਸੀ।
ਵੀਰਪਾਲ ਨੇ ਅੱਗੇ ਵੀ 2-3 ਬਾਰ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾ ਹੀ ਮਜਾਕ ਕੀਤਾ ਸੀ।
ਮੈਨੂੰ ਪਤਾ ਤਾਂ ਲੱਗ ਗਿਆ ਸੀ ਇਹ ਵੀਰਪਾਲ ਹੀ ਆ ਮੈ ਜਾਣ ਕੇ ਗੁੱਸੇ ਚ ਬੋਲਿਆ
ਮੈਂ - ਪਿੰਡ ਤਾਂ ਬਹੁਤ ਕੁੜੀਆਂ ਤੂੰ ਦੱਸ ਓਹਨਾ ਚੋਂ ਕਿਹੜੀ ਆ
ਵੀਰਪਾਲ (ਹੱਸ ਕੇ) - ਬੜੀਆਂ ਸਹੇਲੀਆਂ ਬਣਾਈ ਫਿਰਦਾ ਤੂੰ
ਮੈਂ ਜਾਣ ਬੁੱਝ ਕੇ ਗੁੱਸੇ ਚ ਬੋਲਿਆ - ਹਾਂ ਬ੍ਥੇਰੀਆਂ ਤੂੰ ਲੰਨ ਫੜਨਾ ਮੇਰਾ ਸਾਲੀ ਗਸਤੀ
ਏਨਾ ਕਹਿ ਕੇ ਮੈ ਇੱਕ ਦਮ ਗੁੱਸੇ ਚ ਜਾਣ ਕੇ ਫੋਨ ਕੱਟ ਦਿੱਤਾ ।
ਮੈਨੂੰ ਪਤਾ ਤਾਂ ਲੱਗ ਗਿਆ ਸੀ ਇਹ ਵੀਰਪਾਲ ਹੀ ਸੀ ਜੋ ਮੈਨੂੰ ਤੰਗ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ ਪਰ ਮੈਂ ਵੀ ਜਾਣ ਕੇ ਗੱਲ ਕੱਢੀ ਸੀ । ਮੈਂ ਦੇਖਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ ਵੀਰਪਾਲ ਮੇਰਾ ਗੁੱਸਾ ਕਰਦੀ ਆ ਕਿ ਨਹੀਂ। ਨਾਲੇ ਏਨੇ ਕੀ ਬਹਾਨੇ ਨਾਲ ਵੀਰਪਾਲ ਨਾਲ ਮੇਰੀ ਲੰਨ ਫੁੱਦੀ ਵਾਲੇ ਸ਼ਬਦਾਂ ਚ ਵੀ ਖੁੱਲ੍ਹ ਮਿਲਜੂ।
ਮੈਂ ਜਦੋਂ ਗੁੱਸੇ ਚ ਫੋਨ ਕੱਟਿਆ ਨਾਲ ਹੀ ਦੋਬਾਰਾ ਫੋਨ ਆਇਆ ।
ਮੈਂ - hello
ਵੀਰਪਾਲ- ਓਏ ਬਾਂਦਰਾ ਜੇਹਾ ਗੱਲ ਸੁਣ ਫੋਨ ਨਾ ਕੱਟੀ ਮੈਂ ਆ ਵੀਰਪਾਲ
ਮੈਂ - ਸੋਰੀ ਭੈਣੇ ਮੈਨੂ ਪਤਾ ਨੀ ਲੱਗਾ। ਮੈਂ ਸੋਚਿਆ ਕੋਈ ਮੇਰਾ ਦੋਸਤ ਹੀ ਜਾਣ ਕੇ ਤੰਗ ਕਰ ਰਿਹਾ ਮੈਨੂੰ ਇਸ ਲਈ ਮੈ ਗਾਲ ਕੱਢ ਦਿੱਤੀ।
ਵੀਰਪਾਲ - ਫਿਰ ਕੀ ਆ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਏਦਾਂ ਕਦੇ ਕਦੇ । ਨਾਲੇ ਘਰ ਆਜਾ ਯਰ ਮੈ ਕਦੋਂ ਦੀ ਤੇਰੀ ਵੈਟ ਕਰ ਰਹੀ ਹਾਂ ਮੈਨੂੰ ਭੁੱਖ ਵੀ ਬਹੁਤ ਲੱਗੀ ਆ
ਮੈਂ - ਕਿਉਂ ਤਾਈ ਜੀ ਹੈਨੀ ਘਰ?
ਵੀਰਪਾਲ - ਨਹੀਂ ਯਰ ਓਹ ਤਾਂ ਗਏ ਨਾਲ ਦੇ ਪਿੰਡ ਚਲੇ ਗਏ ਤੂੰ ਕੁਝ ਲੈਕੇ ਆ ਖਾਣ ਨੂੰ
ਓਨਾ ਟਾਇਮ ਮੈ ਪਿੰਡ ਵੀ ਘੁੰਮ ਲਵਾਂ ਇੱਕਲੀ। ਕਿਉਂਕਿ ਘਰੇ ਤਾਂ ਮੈ ਬੋਰ ਹੋ ਰਹੀ ਆ।
ਮੈਂ ਮਨੋ ਮਨੀ ਸੋਚਿਆ ਵੀ ਬੋਰ ਤਾਂ ਕੁੱਤੀਏ ਤੇਰੇ ਕਰਨਾ ਹੁਣ ਮੈਂ
ਮੈਂ ਚੱਲ ਠੀਕ ਆ ਆਉਣਾ ਘਰ ਮੈਂ ਓਕੇ।
ਮੈਂ ਜੱਗੂ ਨੂੰ ਬਾਈਕ ਤੇ ਬਿਠਾਇਆ ਤੇ ਲੋਕਾਂ ਦੀਆਂ ਧੀਆਂ ਭੈਣਾਂ ਦੀਆਂ ਬੁੰਡਾਂ ਮੁੰਮੇ ਦੇਖਦੇ ਹੋਏ ਪਿੰਡ ਪਹੁੰਚ ਗਏ।
ਜੱਗੂ - ਦੇਖ ਸਾਲਿਆ ਇਹ ਤਾਰੀ ਦੇ ਘਰਵਾਲ਼ੀ ਆ ਸਾਲੀ ਦੇ ਮੁੰਮੇ ਦੇਖ ਕਿੰਨੇ ਵੱਡੇ
ਮੈਂ - ਹਾਂ ਜੀ ਕਰਦਾ ਸਾਲੀ ਨੂੰ ਏਥੇ ਹੀ ਫੜਕੇ ਚੋਦ ਦਵਾਂ
ਮੈਂ ਜੱਗੂ ਨੂੰ ਕਿਹਾ - ਓਏ ਫੋਨ ਕੱਢ ਇਹਦੇ ਸਾਲੀ ਦੇ ਮੁੰਮੇ ਦੀ ਤਰੇੜ ਦਿਸ ਰਹੀ ਆ ਇਹਦੀ ਵੀਡਿਓ ਬਣਾ ਆਪਣੇ ਗਰੁੱਪ ਚ ਜੰਨਤਾ ਨੂੰ ਦਿਖਾਵਾਂਗੇ।
ਜੱਗੂ ਨੇ ਤਾਰੀ ਦੀ ਘਰਵਾਲ਼ੀ ਰਾਣੋ ਦੇ ਮੁਮਿਆਂ ਦੀ ਵੀਡਿਓ ਬਣਾਈ ਤੇ ਨਾਲ ਹੀ ਗਰੁੱਪ ਚ ਪਾ ਦਿੱਤੀ
ਜੰਨਤਾ ਸਾਲੀ ਓਦੋਂ ਹੀ ਵੀਡਿਓ ਦੇਖ ਕੇ ਕਮੈਂਟ ਕਰਨ ਲੱਗ ਗਏ ਕਿੰਨੇ ਘੈਂਟ ਮੁੰਮੇ ਆ ਇਹਦੇ
ਮੇਰਾ ਲੰਨ ਪੂਰਾ ਖੜਾ ਹੋਇਆ ਪਿਆ ਸੀ ਹੁਣ
ਹੁਣ ਤਾਂ ਜੀ ਕਰਦਾ ਸੀ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਫੜਕੇ ਹੁਣੇ ਹੀ ਚੋਦ ਦਵਾਂ
ਥੋੜਾ ਅੱਗੇ ਗਏ ਤੇ ਜੱਗੂ ਨੇ ਕਿਹਾ ਓਹ ਦੇਖ ਰੰਨ ਤੁਰੀ ਜਾਂਦੀ ਸਾਲੀ ਦੇ ਚਿੱਤੜ ਦੇਖ ਕਿਵੇਂ ਬੁੱਧਵਾਰ ਵੀਰਵਾਰ ਕਰਦੇ ਆ
ਮੈਂ ਰੰਨ ਦੇ ਚਿੱਤੜ ਦੇਖਦੇ ਜੱਗੂ ਨੂੰ ਪੁੱਛਣ ਲੱਗਾ - ਯਰ ਹਾਂ ਸਾਲੀ ਬੁੰਡ ਨੂੰ ਪੂਰੀ ਮਟਕਾਉਂਦੀ ਆ।
ਇਹੋ ਜਿਹੀ ਰੰਨ ਦੀ ਬੁੰਡ ਮਾਰਨ ਲਈ ਮੈ ਕੁਝ ਬੀ ਕਰ ਸਕਦਾ।
ਜੱਗੂ - ਹਾਂ ਯਰ ਜੇਕਰ ਇਹ ਸਾਲੀ ਸੈੱਟ ਹੋਜੇ ਦੋਵੇਂ ਭਰਾ ਰਲ ਕੇ ਚੋਦੀਏ ਇਹਨੂੰ ਤਾਂ।
ਮੈਂ - ਹਾਂ ਓਏ ਤੂੰ ਇਹਦੇ ਬੁੰਡ ਚ ਲੰਨ ਪਾਵੀਂ ਮੈ ਸਾਲੀ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਚ ਲੰਨ ਪਾਉਂਗਾ
ਜੱਗੂ - ਹਾਏ ਓਏ ਦਵਾ ਦੇ ਬੁੰਡ ਸਾਲੀ ਦੀ। ਅੱਜ ਤਾਂ ਇਹਦੀ ਬੁੰਡ ਨੂੰ ਸੋਚ ਕੇ ਹੀ ਮੁੱਠ ਮਰੁੰਗਾ ਮੈਂ
ਮੈਂ - ਹਾਂ ਦੇਖ ਸਾਲੀ ਦੇ ਚਿੱਤੜ ਕਿੰਨੇ ਨਰਮ ਆ
ਜੱਗੂ - ਇਹ ਨਰਮ ਚਿੱਤੜਾਂ ਵਾਲੀਆਂ ਆਪਣੇ ਪਿੰਡਾਂ ਵਾਲੇ ਜੱਟਾਂ ਦਾ ਕਾਲ਼ਾ ਲੰਨ ਭਾਲਦੀਆਂ ਹੁੰਦੀਆਂ
ਮੈਂ - ਆਹ ਗੱਲ ਛੱਡ ਭੈਣਚੋਦਾ ਓਹ ਦੇਖ ਰੰਨ ਨੇ ਲੰਘ ਜਾਣਾ ਆਪਾਂ ਨੂੰ ਪਤਾ ਵੀ ਨੀ ਕੌਣ ਹੈ ਇਹ ਸਾਲੀ ਦੀ ਵੀਡਿਓ ਤਾਂ ਬਣਾ।
ਜੱਗੂ- ਹਾਂ ਬਣਾਉਨਾ ਇਹਦੀ ਬੁੰਡ ਦੇਖ ਕੇ ਤਾਂ ਜੰਨਤਾ ਨੇ ਮੁੱਠ ਬਹੁਤ ਮਾਰਨੀ ਆ ਅੱਜ।
ਜੱਗੂ ਨੇ ਵੀਡਿਓ ਬਣਾ ਕੇ ਗਰੁੱਪ ਚ ਪਾ ਦਿੱਤੀ
ਗਰੁੱਪ ਚ ਜਿੰਨੇ ਵੀ ਮੁੱਠਲ ਬੈਠੇ ਸਨ ਸਾਰਿਆਂ ਦੇ ਮੈਸਜ ਆਉਣ ਲੱਗ ਪਏ।
ਕੋਈ 2500 ਕੋਈ 5000 ਕੋਈ 10000 ਕਹਿ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਤੇ ਮੈ ਤੇ ਜੱਗੂ ਹੱਸ ਰਹੇ ਸੀ
ਜੱਗੂ - ਯਰ ਇਹ ਤਾਂ ਦੇਖ ਸਾਲਾ ਪੁਰਜਾ ਕੌਣ ਆ ਕਿੰਨਾ ਦੇ ਘਰ ਆਇਆ ਹੋਇਆ ਆਪਾਂ ਤਾਂ ਇਹਦੀ ਸ਼ਕਲ ਵੀ ਨੀ ਦੇਖੀ ।
ਮੈਂ - ਬੁੰਡ ਮਾਰ ਸ਼ਕਲ ਦੀ ਮੈ ਤਾਂ ਸਾਲੀ ਦੇ ਹਿੱਲਦੇ ਚਿੱਤੜ ਦੇਖ ਕੇ ਮਦਹੋਸ਼ ਹੋ ਗਿਆ ਚੱਲ ਦੇਖਦੇ ਆ ਕਿੰਨਾ ਦੇ ਘਰ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਇਹ।
ਮੈ ਅਤੇ ਜੱਗੂ ਓਹਦੀ ਬੁੰਡ ਨੂੰ ਦੇਖ ਕੇ ਲੰਨ ਮਸਲ ਰਹੇ ਸੀ ਅਤੇ ਮਨ ਹੀ ਮਨ ਇਹ ਸੋਚ ਰਹੇ ਸੀ ਕੇ ਇੱਕ ਵਾਰ ਇਹਦਾ ਚਿੱਤੜਾਂ ਨੂੰ ਚੱਟਣ ਦਾ ਮੌਕਾ ਮਿਲੇ । ਏਨੇ ਭਰੇ ਹੋਏ ਗੋਲ ਗੋਲ ਚਿੱਤੜਾਂ ਨੂੰ ਦੇਖ ਕੇ ਹਰੇਕ ਦਾ ਮਨ ਡੋਲ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਜੱਗੂ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਕਿਹਾ ਕਿ ਆਪਾਂ ਇਹਦਾ ਰੋਜ਼ ਟਾਈਮ ਚੱਕਿਆ ਕਰਨਾਂ ਅਤੇ ਅੱਜ ਘਰ ਜਾ ਕੇ ਇਸਦੀ ਬੁੰਡ ਯਾਦ ਕਰਕੇ ਮੁੱਠ ਜਰੂਰ ਮਾਰੂੰਗਾ।
ਮੈਂ ਤੇ ਜੱਗੂ ਓਹਦਾ ਪਿੱਛਾ ਕਰਨ ਲੱਗ ਪਏ ਨਾਲ ਹੀ ਓਹਦੀ ਹੁਲਾਰੇ ਬੁੰਡ ਦੇਖ ਕੇ ਹੌਕੇ ਭਰ ਰਹੇ ਸੀ ਵੀ ਜੀਨ ਵਿੱਚ ਇਹ ਰੰਨ ਦੇ ਉਭਰੇ ਹੋਏ ਚਿੱਤੜ ਕਿੰਨੇ ਬਾਹਰ ਨੂੰ ਆਏ ਹੋਏ ਸਨ।
ਜਦੋਂ ਓਹ ਮੋੜ ਤੋਂ ਸਿੱਧਾ ਘਰ ਵੱਲ ਨੂੰ ਹੋਈ
ਜੱਗੂ ਕਹਿੰਦਾ ਇਹ ਤਾਂ ਤੁਹਾਡੇ ਘਰ ਵੱਲ ਨੂੰ ਜਾ ਰਹੀ ਆ
ਮੈਂ ਮਨੋ ਮਨੀ ਖੁਸ਼ ਹੋ ਗਿਆ ਵੀ ਨਜਾਰੇ ਆ ਗਏ ਏਨਾ ਘੈਂਟ ਮਾਲ ਮੇਰੇ ਘਰ ਵੱਲ ਰਹਿ ਰਿਹਾ ਹੋਵੇਗਾ।
ਪਰ ਜਦੋਂ ਓਹ ਤਾਇਆ ਜੀ ਜਾਣੀ ਕੇ ਸਾਡੇ ਘਰ ਵੱਲ ਨੂੰ ਹੋਈ ਅਤੇ ਸੈਲਫੀ ਲੈਣ ਲਈ ਫੋਨ ਕੱਢ ਕੇ ਪਿੱਛੇ ਨੂੰ ਮੁੜੀ।
ਮੈਂ ਹੈਰਾਨ ਰਹਿ ਗਿਆ ਕਿਉਂਕਿ ਇਹ ਏਨੀ ਘੈਂਟ ਰੰਨ ਕੋਈ ਹੋਰ ਨਹੀਂ ਸੀ ਇਹ ਤਾਂ ਵੀਰਪਾਲ ਸੀ ਮੇਰੇ ਤਾਏ ਦੀ ਕੁੜੀ।
ਮੈਂ ਇੱਕ ਦਮ ਜੱਗੂ ਨੂੰ ਘੂਰ ਕੇ ਕਿਹਾ ਯਰ ਇਹ ਤਾਂ ਮੇਰੀ ਭੈਣ ਆ ਬਕਵਾਸ ਨਾ ਕਰੀ ਯਰ। ਜੱਗੂ ਥੋੜਾ ਸ਼ਰਮਿੰਦਾ ਹੋਇਆ ਤੇ ਉਹਨੇ ਵਾਅਦਾ ਕੀਤਾ ਦੁਬਾਰਾ ਮੇਰੀ ਭੈਣ ਵੀਰਪਾਲ ਬਾਰੇ ਏਦਾਂ ਕੁਝ ਨੀ ਬੋਲੇਗਾ।
(ਚਲਦਾ)
ਇਹ ਤਾਂ ਹਜੇ ਸ਼ੁਰੁਆਤ ਸੀ ਨਜ਼ਾਰੇ ਤਾਂ ਹੁਣ ਆਉਣਗੇ
ਭਾਗ ਦੂਜਾ -
ਮੇਰੇ ਫ਼ੋਨ ਦੀ ਘੰਟੀ ਵੱਜੀ ਮੈਂ ਫ਼ੋਨ ਚੱਕਿਆ ਇਹ ਕੋਈ ਅਨਜਾਣ ਨੰਬਰ ਸੀ ।
ਪਹਿਲਾਂ ਤਾਂ ਮੈ ਬੜੀ ਗ਼ੌਰ ਨਾਲ ਨੰਬਰ ਦੇਖਿਆ ਤੇ ਕਾਲ ਚੱਕ ਕੇ ਪੁੱਛਿਆ
ਮੈਂ - ਹੈਲੋ ਕੌਣ!!
ਅੱਗੋਂ ਬੜੀ ਸੋਹਣੀ ਆਵਾਜ਼ ਚ ਜਵਾਬ ਆਇਆ ਦੱਸਾਂ?
ਮੈਂ ਹਜੇ ਸੋਚ ਰਿਹਾ ਸੀ ਕੌਣ ਹੈ ਇਹ ਆਵਾਜ਼ ਜਾਣੀ ਪਹਿਚਾਣੀ ਲੱਗ ਰਹੀ ਹੈ।
ਮੈਂ - ਦੱਸੋ ਕੌਣ ਹੋ ਜੀ
ਅੱਗੋਂ ਜਵਾਬ ਆਇਆ - ਜੇਕਰ ਨਾ ਦੱਸਾਂ ਫਿਰ
ਫਿਰ ਮੇਰੀ ਸਮਝ ਵਿੱਚ ਆਇਆ ਕਿਤੇ ਇਹ ਵੀਰਪਾਲ ਤਾਂ ਨਹੀਂ?
ਮੈਂ ਗੁੱਸੇ ਚ ਬੋਲਿਆ - ਯਾਰ ਦੱਸ ਵੀ ਕੌਣ ਆ ਟਾਇਮ ਖਰਾਬ ਕਰੀ ਜਾਨੀ ਆ।
ਅੱਗੋਂ ਜਵਾਬ ਆਇਆ - ਤੇਰੇ ਪਿੰਡੋ ਹੀ ਆ ।।
ਹੁਣ ਮੈਨੂੰ ਸਮਝ ਆ ਚੁੱਕੀ ਸੀ ਇਹ ਵੀਰਪਾਲ ਹੀ ਸੀ ਅਤੇ ਇਸਨੇ ਇਹ ਨਵਾਂ ਨੰਬਰ ਲਿਆ ਸੀ।
ਵੀਰਪਾਲ ਨੇ ਅੱਗੇ ਵੀ 2-3 ਬਾਰ ਮੇਰੇ ਨਾਲ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾ ਹੀ ਮਜਾਕ ਕੀਤਾ ਸੀ।
ਮੈਨੂੰ ਪਤਾ ਤਾਂ ਲੱਗ ਗਿਆ ਸੀ ਇਹ ਵੀਰਪਾਲ ਹੀ ਆ ਮੈ ਜਾਣ ਕੇ ਗੁੱਸੇ ਚ ਬੋਲਿਆ
ਮੈਂ - ਪਿੰਡ ਤਾਂ ਬਹੁਤ ਕੁੜੀਆਂ ਤੂੰ ਦੱਸ ਓਹਨਾ ਚੋਂ ਕਿਹੜੀ ਆ
ਵੀਰਪਾਲ (ਹੱਸ ਕੇ) - ਬੜੀਆਂ ਸਹੇਲੀਆਂ ਬਣਾਈ ਫਿਰਦਾ ਤੂੰ
ਮੈਂ ਜਾਣ ਬੁੱਝ ਕੇ ਗੁੱਸੇ ਚ ਬੋਲਿਆ - ਹਾਂ ਬ੍ਥੇਰੀਆਂ ਤੂੰ ਲੰਨ ਫੜਨਾ ਮੇਰਾ ਸਾਲੀ ਗਸਤੀ
ਏਨਾ ਕਹਿ ਕੇ ਮੈ ਇੱਕ ਦਮ ਗੁੱਸੇ ਚ ਜਾਣ ਕੇ ਫੋਨ ਕੱਟ ਦਿੱਤਾ ।
ਮੈਨੂੰ ਪਤਾ ਤਾਂ ਲੱਗ ਗਿਆ ਸੀ ਇਹ ਵੀਰਪਾਲ ਹੀ ਸੀ ਜੋ ਮੈਨੂੰ ਤੰਗ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ ਪਰ ਮੈਂ ਵੀ ਜਾਣ ਕੇ ਗੱਲ ਕੱਢੀ ਸੀ । ਮੈਂ ਦੇਖਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ ਵੀਰਪਾਲ ਮੇਰਾ ਗੁੱਸਾ ਕਰਦੀ ਆ ਕਿ ਨਹੀਂ। ਨਾਲੇ ਏਨੇ ਕੀ ਬਹਾਨੇ ਨਾਲ ਵੀਰਪਾਲ ਨਾਲ ਮੇਰੀ ਲੰਨ ਫੁੱਦੀ ਵਾਲੇ ਸ਼ਬਦਾਂ ਚ ਵੀ ਖੁੱਲ੍ਹ ਮਿਲਜੂ।
ਮੈਂ ਜਦੋਂ ਗੁੱਸੇ ਚ ਫੋਨ ਕੱਟਿਆ ਨਾਲ ਹੀ ਦੋਬਾਰਾ ਫੋਨ ਆਇਆ ।
ਮੈਂ - hello
ਵੀਰਪਾਲ- ਓਏ ਬਾਂਦਰਾ ਜੇਹਾ ਗੱਲ ਸੁਣ ਫੋਨ ਨਾ ਕੱਟੀ ਮੈਂ ਆ ਵੀਰਪਾਲ
ਮੈਂ - ਸੋਰੀ ਭੈਣੇ ਮੈਨੂ ਪਤਾ ਨੀ ਲੱਗਾ। ਮੈਂ ਸੋਚਿਆ ਕੋਈ ਮੇਰਾ ਦੋਸਤ ਹੀ ਜਾਣ ਕੇ ਤੰਗ ਕਰ ਰਿਹਾ ਮੈਨੂੰ ਇਸ ਲਈ ਮੈ ਗਾਲ ਕੱਢ ਦਿੱਤੀ।
ਵੀਰਪਾਲ - ਫਿਰ ਕੀ ਆ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਏਦਾਂ ਕਦੇ ਕਦੇ । ਨਾਲੇ ਘਰ ਆਜਾ ਯਰ ਮੈ ਕਦੋਂ ਦੀ ਤੇਰੀ ਵੈਟ ਕਰ ਰਹੀ ਹਾਂ ਮੈਨੂੰ ਭੁੱਖ ਵੀ ਬਹੁਤ ਲੱਗੀ ਆ
ਮੈਂ - ਕਿਉਂ ਤਾਈ ਜੀ ਹੈਨੀ ਘਰ?
ਵੀਰਪਾਲ - ਨਹੀਂ ਯਰ ਓਹ ਤਾਂ ਗਏ ਨਾਲ ਦੇ ਪਿੰਡ ਚਲੇ ਗਏ ਤੂੰ ਕੁਝ ਲੈਕੇ ਆ ਖਾਣ ਨੂੰ
ਓਨਾ ਟਾਇਮ ਮੈ ਪਿੰਡ ਵੀ ਘੁੰਮ ਲਵਾਂ ਇੱਕਲੀ। ਕਿਉਂਕਿ ਘਰੇ ਤਾਂ ਮੈ ਬੋਰ ਹੋ ਰਹੀ ਆ।
ਮੈਂ ਮਨੋ ਮਨੀ ਸੋਚਿਆ ਵੀ ਬੋਰ ਤਾਂ ਕੁੱਤੀਏ ਤੇਰੇ ਕਰਨਾ ਹੁਣ ਮੈਂ
ਮੈਂ ਚੱਲ ਠੀਕ ਆ ਆਉਣਾ ਘਰ ਮੈਂ ਓਕੇ।
ਮੈਂ ਜੱਗੂ ਨੂੰ ਬਾਈਕ ਤੇ ਬਿਠਾਇਆ ਤੇ ਲੋਕਾਂ ਦੀਆਂ ਧੀਆਂ ਭੈਣਾਂ ਦੀਆਂ ਬੁੰਡਾਂ ਮੁੰਮੇ ਦੇਖਦੇ ਹੋਏ ਪਿੰਡ ਪਹੁੰਚ ਗਏ।
ਜੱਗੂ - ਦੇਖ ਸਾਲਿਆ ਇਹ ਤਾਰੀ ਦੇ ਘਰਵਾਲ਼ੀ ਆ ਸਾਲੀ ਦੇ ਮੁੰਮੇ ਦੇਖ ਕਿੰਨੇ ਵੱਡੇ
ਮੈਂ - ਹਾਂ ਜੀ ਕਰਦਾ ਸਾਲੀ ਨੂੰ ਏਥੇ ਹੀ ਫੜਕੇ ਚੋਦ ਦਵਾਂ
ਮੈਂ ਜੱਗੂ ਨੂੰ ਕਿਹਾ - ਓਏ ਫੋਨ ਕੱਢ ਇਹਦੇ ਸਾਲੀ ਦੇ ਮੁੰਮੇ ਦੀ ਤਰੇੜ ਦਿਸ ਰਹੀ ਆ ਇਹਦੀ ਵੀਡਿਓ ਬਣਾ ਆਪਣੇ ਗਰੁੱਪ ਚ ਜੰਨਤਾ ਨੂੰ ਦਿਖਾਵਾਂਗੇ।
ਜੱਗੂ ਨੇ ਤਾਰੀ ਦੀ ਘਰਵਾਲ਼ੀ ਰਾਣੋ ਦੇ ਮੁਮਿਆਂ ਦੀ ਵੀਡਿਓ ਬਣਾਈ ਤੇ ਨਾਲ ਹੀ ਗਰੁੱਪ ਚ ਪਾ ਦਿੱਤੀ
ਜੰਨਤਾ ਸਾਲੀ ਓਦੋਂ ਹੀ ਵੀਡਿਓ ਦੇਖ ਕੇ ਕਮੈਂਟ ਕਰਨ ਲੱਗ ਗਏ ਕਿੰਨੇ ਘੈਂਟ ਮੁੰਮੇ ਆ ਇਹਦੇ
ਮੇਰਾ ਲੰਨ ਪੂਰਾ ਖੜਾ ਹੋਇਆ ਪਿਆ ਸੀ ਹੁਣ
ਹੁਣ ਤਾਂ ਜੀ ਕਰਦਾ ਸੀ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਫੜਕੇ ਹੁਣੇ ਹੀ ਚੋਦ ਦਵਾਂ
ਥੋੜਾ ਅੱਗੇ ਗਏ ਤੇ ਜੱਗੂ ਨੇ ਕਿਹਾ ਓਹ ਦੇਖ ਰੰਨ ਤੁਰੀ ਜਾਂਦੀ ਸਾਲੀ ਦੇ ਚਿੱਤੜ ਦੇਖ ਕਿਵੇਂ ਬੁੱਧਵਾਰ ਵੀਰਵਾਰ ਕਰਦੇ ਆ
ਮੈਂ ਰੰਨ ਦੇ ਚਿੱਤੜ ਦੇਖਦੇ ਜੱਗੂ ਨੂੰ ਪੁੱਛਣ ਲੱਗਾ - ਯਰ ਹਾਂ ਸਾਲੀ ਬੁੰਡ ਨੂੰ ਪੂਰੀ ਮਟਕਾਉਂਦੀ ਆ।
ਇਹੋ ਜਿਹੀ ਰੰਨ ਦੀ ਬੁੰਡ ਮਾਰਨ ਲਈ ਮੈ ਕੁਝ ਬੀ ਕਰ ਸਕਦਾ।
ਜੱਗੂ - ਹਾਂ ਯਰ ਜੇਕਰ ਇਹ ਸਾਲੀ ਸੈੱਟ ਹੋਜੇ ਦੋਵੇਂ ਭਰਾ ਰਲ ਕੇ ਚੋਦੀਏ ਇਹਨੂੰ ਤਾਂ।
ਮੈਂ - ਹਾਂ ਓਏ ਤੂੰ ਇਹਦੇ ਬੁੰਡ ਚ ਲੰਨ ਪਾਵੀਂ ਮੈ ਸਾਲੀ ਦੀ ਫੁੱਦੀ ਚ ਲੰਨ ਪਾਉਂਗਾ
ਜੱਗੂ - ਹਾਏ ਓਏ ਦਵਾ ਦੇ ਬੁੰਡ ਸਾਲੀ ਦੀ। ਅੱਜ ਤਾਂ ਇਹਦੀ ਬੁੰਡ ਨੂੰ ਸੋਚ ਕੇ ਹੀ ਮੁੱਠ ਮਰੁੰਗਾ ਮੈਂ
ਮੈਂ - ਹਾਂ ਦੇਖ ਸਾਲੀ ਦੇ ਚਿੱਤੜ ਕਿੰਨੇ ਨਰਮ ਆ
ਜੱਗੂ - ਇਹ ਨਰਮ ਚਿੱਤੜਾਂ ਵਾਲੀਆਂ ਆਪਣੇ ਪਿੰਡਾਂ ਵਾਲੇ ਜੱਟਾਂ ਦਾ ਕਾਲ਼ਾ ਲੰਨ ਭਾਲਦੀਆਂ ਹੁੰਦੀਆਂ
ਮੈਂ - ਆਹ ਗੱਲ ਛੱਡ ਭੈਣਚੋਦਾ ਓਹ ਦੇਖ ਰੰਨ ਨੇ ਲੰਘ ਜਾਣਾ ਆਪਾਂ ਨੂੰ ਪਤਾ ਵੀ ਨੀ ਕੌਣ ਹੈ ਇਹ ਸਾਲੀ ਦੀ ਵੀਡਿਓ ਤਾਂ ਬਣਾ।
ਜੱਗੂ- ਹਾਂ ਬਣਾਉਨਾ ਇਹਦੀ ਬੁੰਡ ਦੇਖ ਕੇ ਤਾਂ ਜੰਨਤਾ ਨੇ ਮੁੱਠ ਬਹੁਤ ਮਾਰਨੀ ਆ ਅੱਜ।
ਜੱਗੂ ਨੇ ਵੀਡਿਓ ਬਣਾ ਕੇ ਗਰੁੱਪ ਚ ਪਾ ਦਿੱਤੀ
ਗਰੁੱਪ ਚ ਜਿੰਨੇ ਵੀ ਮੁੱਠਲ ਬੈਠੇ ਸਨ ਸਾਰਿਆਂ ਦੇ ਮੈਸਜ ਆਉਣ ਲੱਗ ਪਏ।
ਕੋਈ 2500 ਕੋਈ 5000 ਕੋਈ 10000 ਕਹਿ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਤੇ ਮੈ ਤੇ ਜੱਗੂ ਹੱਸ ਰਹੇ ਸੀ
ਜੱਗੂ - ਯਰ ਇਹ ਤਾਂ ਦੇਖ ਸਾਲਾ ਪੁਰਜਾ ਕੌਣ ਆ ਕਿੰਨਾ ਦੇ ਘਰ ਆਇਆ ਹੋਇਆ ਆਪਾਂ ਤਾਂ ਇਹਦੀ ਸ਼ਕਲ ਵੀ ਨੀ ਦੇਖੀ ।
ਮੈਂ - ਬੁੰਡ ਮਾਰ ਸ਼ਕਲ ਦੀ ਮੈ ਤਾਂ ਸਾਲੀ ਦੇ ਹਿੱਲਦੇ ਚਿੱਤੜ ਦੇਖ ਕੇ ਮਦਹੋਸ਼ ਹੋ ਗਿਆ ਚੱਲ ਦੇਖਦੇ ਆ ਕਿੰਨਾ ਦੇ ਘਰ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਇਹ।
ਮੈ ਅਤੇ ਜੱਗੂ ਓਹਦੀ ਬੁੰਡ ਨੂੰ ਦੇਖ ਕੇ ਲੰਨ ਮਸਲ ਰਹੇ ਸੀ ਅਤੇ ਮਨ ਹੀ ਮਨ ਇਹ ਸੋਚ ਰਹੇ ਸੀ ਕੇ ਇੱਕ ਵਾਰ ਇਹਦਾ ਚਿੱਤੜਾਂ ਨੂੰ ਚੱਟਣ ਦਾ ਮੌਕਾ ਮਿਲੇ । ਏਨੇ ਭਰੇ ਹੋਏ ਗੋਲ ਗੋਲ ਚਿੱਤੜਾਂ ਨੂੰ ਦੇਖ ਕੇ ਹਰੇਕ ਦਾ ਮਨ ਡੋਲ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਜੱਗੂ ਨੇ ਮੈਨੂੰ ਕਿਹਾ ਕਿ ਆਪਾਂ ਇਹਦਾ ਰੋਜ਼ ਟਾਈਮ ਚੱਕਿਆ ਕਰਨਾਂ ਅਤੇ ਅੱਜ ਘਰ ਜਾ ਕੇ ਇਸਦੀ ਬੁੰਡ ਯਾਦ ਕਰਕੇ ਮੁੱਠ ਜਰੂਰ ਮਾਰੂੰਗਾ।
ਮੈਂ ਤੇ ਜੱਗੂ ਓਹਦਾ ਪਿੱਛਾ ਕਰਨ ਲੱਗ ਪਏ ਨਾਲ ਹੀ ਓਹਦੀ ਹੁਲਾਰੇ ਬੁੰਡ ਦੇਖ ਕੇ ਹੌਕੇ ਭਰ ਰਹੇ ਸੀ ਵੀ ਜੀਨ ਵਿੱਚ ਇਹ ਰੰਨ ਦੇ ਉਭਰੇ ਹੋਏ ਚਿੱਤੜ ਕਿੰਨੇ ਬਾਹਰ ਨੂੰ ਆਏ ਹੋਏ ਸਨ।
ਜਦੋਂ ਓਹ ਮੋੜ ਤੋਂ ਸਿੱਧਾ ਘਰ ਵੱਲ ਨੂੰ ਹੋਈ
ਜੱਗੂ ਕਹਿੰਦਾ ਇਹ ਤਾਂ ਤੁਹਾਡੇ ਘਰ ਵੱਲ ਨੂੰ ਜਾ ਰਹੀ ਆ
ਮੈਂ ਮਨੋ ਮਨੀ ਖੁਸ਼ ਹੋ ਗਿਆ ਵੀ ਨਜਾਰੇ ਆ ਗਏ ਏਨਾ ਘੈਂਟ ਮਾਲ ਮੇਰੇ ਘਰ ਵੱਲ ਰਹਿ ਰਿਹਾ ਹੋਵੇਗਾ।
ਪਰ ਜਦੋਂ ਓਹ ਤਾਇਆ ਜੀ ਜਾਣੀ ਕੇ ਸਾਡੇ ਘਰ ਵੱਲ ਨੂੰ ਹੋਈ ਅਤੇ ਸੈਲਫੀ ਲੈਣ ਲਈ ਫੋਨ ਕੱਢ ਕੇ ਪਿੱਛੇ ਨੂੰ ਮੁੜੀ।
ਮੈਂ ਹੈਰਾਨ ਰਹਿ ਗਿਆ ਕਿਉਂਕਿ ਇਹ ਏਨੀ ਘੈਂਟ ਰੰਨ ਕੋਈ ਹੋਰ ਨਹੀਂ ਸੀ ਇਹ ਤਾਂ ਵੀਰਪਾਲ ਸੀ ਮੇਰੇ ਤਾਏ ਦੀ ਕੁੜੀ।
ਮੈਂ ਇੱਕ ਦਮ ਜੱਗੂ ਨੂੰ ਘੂਰ ਕੇ ਕਿਹਾ ਯਰ ਇਹ ਤਾਂ ਮੇਰੀ ਭੈਣ ਆ ਬਕਵਾਸ ਨਾ ਕਰੀ ਯਰ। ਜੱਗੂ ਥੋੜਾ ਸ਼ਰਮਿੰਦਾ ਹੋਇਆ ਤੇ ਉਹਨੇ ਵਾਅਦਾ ਕੀਤਾ ਦੁਬਾਰਾ ਮੇਰੀ ਭੈਣ ਵੀਰਪਾਲ ਬਾਰੇ ਏਦਾਂ ਕੁਝ ਨੀ ਬੋਲੇਗਾ।
(ਚਲਦਾ)
ਇਹ ਤਾਂ ਹਜੇ ਸ਼ੁਰੁਆਤ ਸੀ ਨਜ਼ਾਰੇ ਤਾਂ ਹੁਣ ਆਉਣਗੇ
